Έδωσα-πήρα (κάτι ψιλά πήρα, η αλήθεια), ξεμπέρδεψα σήμερα από Ελεύθερος επαγγελματίας κι έμεινα σκέτος μισθωτούλης. Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών γιόκ. Στήθηκα στην ουρά σε 16 πόστα, γλυκομίλησα σε ξινισμένους υπαλλήλους που τους είχαν πρήξει αμέτρητοι πριν από εμένα, πλήρωσα κι ένα πρόστιμο (Κύριος οίδε τι θα στερηθώ να το αναπληρώσω), ευτυχώς κάποιο προσώπατο εκεί στην εφορία με ψιλοηράσθη (ή με είδε για ντουβάρι) και βοήθησε εξηγώντας μου όλα όσα έπρεπε να κάνω, έτρεξα από την μια εφορία στην άλλη (κοντά σχετικά) & πεντέμιση ώρες μετά σύρθηκα πίσω σπίτι μου να φάω μελιτζάνες παπουτσάκι προχθεσινές. Απαλλαγμένος πλέον από την υποχρέωση υποβολής του ΦΠΑ, τον φόβο της Περαίωσης, των τελών Επιτηδεύματος και του ελέγχου των βιβλίων. Ξορκισμένα. Τα είχα βγάλει επειδή παλιότερα “έκανα” δημοσιογραφία (τσ τσ τσ, τι ρήμα!) και τα διατήρησα επειδή με τον τρόπο αυτόν ψευτοπληρωνόμουν για να βιβλία. Πλην είδα κι απόειδα “Ότι ουδέν οφελεί αλλά μάλλον θόρυβος γίνεται”, που λέει και το Ευαγγέλιο, μια κλωτσιά τους έδωσα και τα ξεφορτώθηκα. Το πρόστιμο επεβλήθη (είπε μια κοκκινομάλλα φωνακλού, πλην εξυπηρετικιά) ένεκα του εκπροθέσμου. Το οποίον εκπρόθεσμον απαιτείτο προκειμένου να γλυτώσω 500 ευρώ ως τέλος Επιτηδεύματος για το 2011. Αυτάααααααααααα! Άρα τέρμα δημοσιογραφίες, συγγραφικά, όλα. Ελεύθερος και …ελεύθερος, θα αφοσιωθώ στα λελουδικά μου, στη μαγειρική και σε άλλες καλές τέχνες. Θα γράφω πλέον προς ιδίαν τέρψιν, το πολύ πολύ να σας τα στέλνω με mail. Και θα ψευτοζήσω με το μισθουλάκι μου. Θεία άκληρη δεν υπάρχει, να μπω σε κόλπα πολιτικά είναι αργά πλέον, να πουληθώ ο ίδιος δεν θα βρεθούν αγοραστές, να μου πέσει το λαχείο αποκλείεται γιατί δεν υπήρξα ποτέ τυχερός, “Χέσε μέσα Πολυχρόνη που δεν γίναμε ευζώνοι”. Αλλά ποτέ δεν ξέρεις, λέει μια φωνούλα μέσα μου… Πενία τέχνας κατεργάζεται…
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.