Περιμένοντας την Μέρκελ! Αχός βαρύς ακούγεται, πολλά βρισίδια πέφτουν. Μήνα σε γάμο ρίχνονται; μήνα σε χαροκόπι; Μπα, κάτι ψιλές θα πέσουνε σε Σύνταγμα και Ομόνοια. Ο Τράγκας θα βγάλει το σπαθί, ο Άδωνης θα υπεραμυνθεί της τάξεως, εκείνοι που φυγαδέψανε τα λεφτά θα κρυφογελάνε τραγουδώντας την Ντιλάϊλα, οι αδιάλακτοι θα επιχειρήσουν να βάψουν αυγά με απρεπή αέρια, οι συνδικαλιστές θα ανεμίσουν τα γιαταγάνια, πλην…
Μπουμ ηκούσθη στον αέρα, πλην τα βόλια πήγαν πέρα. Η Καγκελάριος θα απέλθη αγέρωχη, αύριο θα είναι όλα παρελθόν κι εμείς θα ξαναμετράμε τρεις το λάδι τρεις το ξύδι μα για λαδόξυδι δεν θα περισσεύει τίποτα. Ακούστηκαν διάφορα σε ραδιόφωνα και τηλεοράσεις. Να κλειστούμε στα σπίτια μας και να βρει έρημη πόλη, να κάνουμε γιουρούσι κι όποιον πάρει ο χάρος, να της τραγουδήσουμε ένα σκοπό χαρωπό τάχα πως την έχουμε γραμμένη, τέτοια πολλά.
Βρε ποιός χέστηκε για το τι θα κάνουμε, συγγνώμη κιόλας! Σιγά. Αλλά κι εμείς μέσα στη μουργέλα και το βαθύ χασμουρητό. Μεθαύριο θα ξαναμιλάμε για την λίστα Λαγκάρντ που είχε παραπέσει γιατί περιλάμβανε κάτι ονόματα πολύ καλών παιδιών που βοηθούσανε προεκλογικά, θα ξαναλέμε για τους αποχαρακτηρμούς κτιρίων από κεκτημένη ταχύτητα, για τις παπαριές που ξεφουρνίζει η αποκεί παρέα που περιμένει να αρπάξει το κόκαλο και νομίζει πως το να κυβερνάς μια χώρα μέσω κρίσεως είναι σαν να παίζεις κουτσό στη σχολική αυλή και να κάνεις πλάκα στην ώρα της αγγλικού.
Δύσκολοι καιροί και γκρίζοι, το είπαμε και προχθές. Κάνετε καλού κακού ένα λουτρό με αφρόλουτρο βερύκοκο, τώρα είναι αργά για δάκρυα, αργήσαμε πολύ να μάθουμε τους κανόνες των παιχνιδιών. Αλλά και τώρα που τους μάθαμε, σιγά. Μια χαρά χοντραίνει ο κώλος μας στον καναπέ. Ένας λαός πότε άξιος θαυμασμού και πότε για κλωτσιές.
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.
