Α, πα πα! Χάλια μου τα έκανε η βροχή στη βεράντα.
Πώς το λέει ο Ζαμπέτας; Εδώ έπιπτε όμως με το τουλούμι.
Ευτυχώς δεν είχαμε ζημιές λόγω ακραίων καιρικών φαινομένων, απλά τα αναμουτρούλισε και τα ψιλοπαπάριασε όλα (συγγνώμη κιόλας). Μου αρέσει που στο τραπέζι της βεράντας είχα στρώσει ένα πράγμα ψιλοκεντητό χρυσαφί (!!!), από την λαική, έτσι για να εκνευρίζω φίλες που το βλέπουν εκεί στρωμένο. Λούτσα!
Έχω την μπαλκονόπορτα μισάνοιχτη να ακούω την βροχή, αν και με εμποδίζει ο απορροφητήρας. Φτιάχνω μοσχάρι κοκκινιστό. Δεν ξέρω με τι θα το συνοδεύσω, πατάτες τηγανιτές ή μακαρόνι! Και τα δυο πολύ καλά.
Περιμένω έναν συνάδελφο πολυμήχανο που πιάνουν τα χέρια του από μαστορικά, να συνδέσουμε το καινούργιο μου φωτιστικό κουζίνας. Ωραιότατο, αν και αφαιρετικό, από αυτά ξέρετε που έχουν άποψη!
Θα το φωτογραφίσω, να πάρετε μιαν ιδέα.
Αν όμως ο μάστορας με στήσει και δεν είναι συνεπής στην ώρα του (το και πιθανότερον), τότε θα κατασπαράξω 3 κομμάτια τιραμισού σπιτικό που μου έφεραν χθες. Με το ζόρι κρατιέμαι. Αν αργήσει, κακό δικό του.
Αγναντεύω τα κλαράκια που πηγαινοέρχονται αλαλιασμένα, την τέντα που χτυπιέται και δέρνεται, τραγουδώ “κύμα τρελό μες στο γιαλό” και πίνω κάτι μικρές γουλίτσες από τον δεύτερο καφέ.
Θυμάμαι πως παλιά στο χωριό τέτοιες ώρες έφτιαχνα βαρκούλες από εφημερίδα ή φύλλα τετραδίου χαρακωμένα και τις ξαμολούσα στο ρυάκι των ομβρίων. Κατόπιν κουκουλωμένος με αδιάβροχο, όλο αγωνία, περπατώντας παράλληλα, τις παρακολουθούσα να θαλασσοδέρνονται.
Μόλις δυνάμωνε το ρεύμα, έσπαζε η φάλαγγα της νηοπομπής, κάποιες βαρκούλες καταποντίζονταν στις ξέρες, μα κάτι λίγες τα κατάφερναν στα αυλάκια του δρόμου και στο τέλος πλεύριζαν κάτι αγκαλίτσες χωμάτινες σαν λιμανάκι κι έριχναν άγκυρα. Τότε χοροπηδούσα από χαρά.
Μα σας γυρνούσα σπίτι έτρωγα κάτι ξανάστροφες μπουμπουνιστές γιατί είχαν γίνει μούσκεμα τα παπούτσια κι έβηχα σαν το γαιδούρι, έτσι μου έλεγαν.
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.
