Του λόγου μου ήμουν που σας περιέγραφα εκείνα τα βουνά τις τραγανές τηγανιτές πατάτες; Ε, το αλλάζω ελαφρώς. Πώς οι τρεις κυβερνητικοί συνεταίροι καταργήσανε το χαράτσι και το κάνανε Φόρο Ακινήτων ή κάπως έτσι; Αυτό. Έδωσα μια απόψε, πέταξα πέρα τις πατάτες και τηγάνισα απόψε (ένα βουνό πάντα) Μελιτζάνες τσακώνικες.
Τις άφησα στο νερό να ξεπικρίσουν, τις αλάτισα, τις αλεύρωσα & βουρ στο καυτό λάδι. Τις έβγαλα σε χαρτί κουζίνας & κατόπιν τις κατασπάραξα μαζί με μια σαλάτα απλή κι απέριττη. Τρεις τηγανιές.
Και πάνω στο… κατασπάραγμα, ήρθε η ιδέα. Θα οργανώσω σουαρέ νηστίσιμον και φτωχικόν (να μην ξεφεύγουμε κι από το κλίμα), αλλά… τερψιλαρύγγιον!
Μελιντζάνες, κολοκυθάκια, πατάτες, κολοκυθοκεφτέδες & ντοματοκεφτέδες, όλα στο τηγάνι (εντάξει, σε διαφορετικό τηγάνι, μην μας περιλάβει στο στόμα του ο βραβευμένος σεφ) και όλα αυτά συνοδευόμενα από τζατζίκι ή σκορδαλιά. Δεν τα επιχειρώ μόνο για την πάρτη μου, είμαι και ελεύθερο παιδί μην βρωμοκοπάω σκόρδα και κόβουν λάσπη στο πέρασμά μου. Αλλά αν ορμήσει και τα κατασπαράξει έτσι με τη σκορδαλιά και το τζατζίκι μια παρέα διευρυμένη, πάνε οι λόγοι περίπατο.
Ύστερα έκανα έτσι μια ο μαζοχιστής και ξανασκέφτηκα τις δηλώσεις των πολιτικών αρχηγών εξερχομένων της συσκέψεως. Ναι, σκέφτηκα όλα όσα εσείς, αλλά κι ακόμα ένα. Το πόσο αλλιώτικο σκεπτικό έχουμε, από πόσο διαφορετική βάση ξεκινάμε εμείς αποφασίζοντας για το νοικοκυριό μας, για τα δικά μας πράγματα, τα οικονομικά, τα της καθημερινότητάς μας και πόσο απέχουμε από εκείνη που ξεκινάν για να πάρουν τις αποφάσεις τους τα… σκοτεινά αντικείμενα του πόθου μας την ώρα που κρυβόμαστε πίσω από το μπλε παραβάν.
Σκεφτείτε ότι τραβάει ο οργανισμός σας, ελεύθερα.
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.
