Αύριο Κυριακή της Τυρινής, κλείνει το τριώδιο και ξεκινά η Μεγάλη Σαρακοστή, για να συνεχίσουμε και τα μαθήματα… εορτολογίου. Καταλύονται γαλακτοκομικά, όπως και όλη την εβδομάδα άλλωστε. Είχε δεν είχε, το στήσαμε το πάρτυ γι απόψε. Εκ των ενόντων. Ε, 5-6 άτομα, οι τακτικοί, μην φανταστείτε. Μικρό σουαρέ! Και δεν θα κουβεντιάσουμε την οικονομική κατάσταση στην Κύπρο και το χαρούμενο πρωινό ξύπνημα των πολιτών που πήγαν να πάρουν χρήματα το πρωί, τα μάθατε… Θα ξεφύγουμε λιγάκι γιατί πολύ “μαύρη μαυρίλα πλάκωσε, μαύρη σαν καλιακούδα”. Ο γιατρός είπε να βάζουμε στο πικ-απ τα αρχοντορεμπέτικα και να το ρίχνουμε έξω. Βάζω σκούφο και ξεκινώ προετοιμασίες. Θα τους φτιάξω μια πρασσόπιτα με τυριά, θα δω και τι άλλο, έχω χρόνο. Επίσης καταφθάνει εντός ολίγου μισοέτοιμο σουφλέ, ζυμαρικά, ζαμπόν, τυριά, χτυπάει το κουδούνι. Το σουφλέ θα ψηθεί αργότερα για να κατασπαραχθεί καυτό. Τι να γίνει! Η φτώχια θέλει καλοπέραση και η πουτανιά φτιασίδι, λέει η παροιμία και δεν μπορούμε τώρα να παρακούσουμε τις παροιμίες, δεν θα ανατρέψουμε τους κανόνες, μήτε θα αδιαφορήσουμε στη λαϊκή σοφία. Αλλοίμονο.
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.
