Ο Απρίλης με τα λέλουδα κι ο Μάης με τα ρόδα!
Γιορτάστε, καλά μου, την Πρωτομαγιά. Δεν είναι αργία, δεν είναι απεργία, παρά είναι Ανεργία. Ένα δάχτυλο απειλητικό σηκώνεται μπροστά μας. Γι’ αυτό πάρετε δυνάμεις. Φάτε, πιέστε, φτιάξτε στεφάνια από αγιόκλημα και μέσα καρφώστε ρόδα του Μαγιού, αγοράστε και κανένα λουλουδάκι για το μπαλκόνι σας, βάλτε δυο γλάστρες, που μου το έχετε μέσα στην ξέρα. Βοηθάει στην ανατροπή της κακής διάθεσης, ακούστε τον… εμπειρότερο. Ξεχυθείτε σε κάμπους, σε κήπους, σε πλαγιές και σε ρουμάνια. Ας γελάμε κι ας πηδάμε για να λεν πως δεν πεινάμε. Σούρνονται κίνδυνοι, απειλές, πρέπει να έχουμε αποθέματα κουράγιου. Επίσης κρατείστε σφιχτά στο χέρι το Μαγιόξυλο.
Έρχονται εκλογές.
Μικρός δεν είχα πάει σε παράσταση Τσίρκου, δεν έφθασε τόσο νωρίς ο πολιτισμός στην παραμεθόριο Αγουλινίτσα. Όταν ήμουν παιδί, στην Βουλή μιλούσαν οι Κανελλόπουλοι, ο Ηλίας Ηλιού, ο Λεωνίδας Κύρκος, η Συνοδινού, ο Τσάτσος. Τώρα “το Τέρας και το Κήτον” δίνουν καθημερινά παράσταση, θαρρείς πως το σενάριο το γράφει ο Μποστ σε μεγάλα κέφια. Γι’ αυτό σας λέω. Το Μαγιόξυλο σφιχτά στο χέρι, ζυγώνει η ώρα. Το τηλέφωνό μου σε κάτι πολιτικά γραφεία δεν ξέρω ποιος το έδωσε και με καλούν να μου ευχηθούν το καλύτερο και να με προσκαλέσουν σε συνάξεις των τριών κι ο κούκος, το πόσο το γλεντάω που με περικαλούν και τους γράφω εκεί που ήταν πάντα η θέση τους αλλά άργησα να το οριστικοποιήσω, τι να σας λέω… Βέβαια το ερώτημα Τι σκατά θα ρίξω στην κάλπη παραμένει αναπάντητο!
Ακούω προτάσεις. Θα απαντήσω μόνο σε όσες είναι διασκεδαστικές. Από τάχα μου προς δήθεν σοβαρούτσικες, μπουχτίσαμε. Τώρα, μεταξύ μας. Θέλω να το φτύσω το σύστημα, τα μνημόνια, τους τραπεζοκωλογλύφτες και τα συμπαρομαρτούντα. Αλλά να ψηφίσω Περιφερειάρχη την κ. Δούρου δεν το αντέχει ο οργανισμός μου. Την είδα προχθές στην tv και η αλήθεια είναι πως σκιάχτηκα μια στάλα. Όχι, όχι, όχι, δεν θα πάρω λεξοτανίλ. Αλλά κι αυτές οι πολιτικές εκπομπές, δεν καταφέρνουν με τίποτα να …γαργαλήσουν το μαλακό υπογάστριο όπως παλιά.
Γαμώτο… Τι σκατά να ρίξω στην κάλπη;
Και τώρα ας μιλήσουμε σοβαρά.
Θα ξαμολυθώ για έναν καφέ στην παραλία, αλλά καθ’ οδόν θα κάνω στάσεις σε φυτώρια να περιεργαστώ τα φυτά εποχής. Προς συμπλήρωσιν της έκθεσης. Είμαι ικανός να στερηθώ άλλα, προκειμένου να πάρω λελουδικά. Και θα σας εξομολογηθώ τι τους κάνω τελευταίως. Των λελουδικών ντε. Τους χώνω κρυφά μέσα στο χώμα χάπια αντισυλληπτικά. Ή τα τρίβω, τα διαλύω στο νερό και το ρίχνω στο χώμα μετά το πότισμα. Ε, μια φτηνή ράτσα πήρα, μην φανταστείτε κανένα έξοδο τρελό. Οργασμός ανθοφορίας! Κάνουν, σου λέει, θαύματα οι ορμόνες. Περιμένω να δω και θα σας πω.
Εν τω μεταξύ εσείς πείτε μου τι θα κάνουμε με την κάλπη. Καθότι αδυνάτου χαρακτήρος και με μια ροπή προς το παρορμητικό να το πω, μπορεί να παρασυρθώ σε καμιά μαλακία ανεπανόρθωτη μέσα στην διάθεση να ψηφίσω εκδικητικά. Μήπως είναι πιο συνετό να πάω για ηλιοθεραπεία;
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.
