Επιλογή λογοτεχνίας υπό το πρίσμα της της διαπολιτισμικότητας:
Προοπτική
* Οι χαρακτήρες θεωρούνται μέρος της κοινωνίας ή ξένοι;
Εικονογράφηση
* Οι εικόνες είναι ακριβείς; Αποφεύγουν στερεότυπα και καρικατούρες;
Γενικά
* Το παραμύθι - μύθος πληροφορεί και διαφωτίζει τα άτομα άλλων πολιτισμών για διαφορετικούς από το δικό τους πολιτισμό;
Εισηγήσεις δραστηριοτήτων εκ μέρους του δασκάλου:
Συνεργασία με γονείς
* Καλεί ένα δίγλωσσο γονιό
* Δείξη ενδιαφέροντος για ανάπτυξη των παιδιών:
Να προσπαθήσει να μάθει κάποιες λέξεις, φράσεις στη γλώσσα του παιδιού: ενίσχυση αυτοεικόνας παιδιού.
Ένταξη Ξενόγλωσσων βιβλίων στη βιβλιοθήκη.
Συζήτηση εμπειριών σε ταξίδι ή εκδρομή.
Επιλογή Μουσικής στη συγκεκριμένη γλώσσα
Περιβάλλων γραπτός λόγος: δουλειά παιδιών και έντυπος ή ηλεκτρονικός λόγος σε διάφορες γλώσσες και από διάφορες πηγές (αφίσες, ποιήματα, ιστοσελίδες, ιστολόγια κ.ά.).
Βιβλίο σε 2 γλώσσες- βοήθεια γονιών
Διαφορετική εκδοχή της ίδιας ιστορίας από διάφορες κουλτούρες: Κριτικός αλφαβητισμός
* Συζήτηση για παρουσίαση και εικονογράφηση χαρακτήρων
* Χρήση προφορικού και γραπτού λόγου – γλώσσας.
Αξιολόγηση και στις 2 γλώσσες αν μπορούμε
Στοιχεία τα οποία φανερώνουν ανάπτυξη για δίγλωσσα παιδιά:
* Αναγνώριση διαφορών ανάμεσα στις 2 γλώσσες
* Αλλαγή κώδικα- code switching
* Μεταφορά συντακτικών δομών από τη μια γλώσσα στην άλλη.
Ενδεικτική Βιβλιογραφία
1) Αντωνοπούλου Ν., & Δ. Μανάβη (2000), «Η διδασκαλία της νέας ελληνικής ως ξένης/δεύτερης γλώσσας» στο https://www.komvos.edu.gr
2) Barton D. & M. Hamilton (1998). Local Literacies: reading and writing in one community.-London: Routledge.
3) Foerch Cl. & G. Kasper (1992), “Plans and strategies in foreign language communication”, στο Foerch Cl. & G. Kasper (ed.) Strategies in Interlanguage Communication. – London: Longman, 1992, pp. 20-60.
4) Gee J-P. (1993), “What is Literacy?” στο L.-M. Cleary & M. Linn (eds.) Linguistics for Teachers. –New York: Mc Graw-Hill, pp. 257-265.
5) N. Elsasser- Steiner, N. & V. John-Steiner (1993),“An Interactionist Approach to Advancing Literacy „ στο L.-M. Cleary & M. Linn (eds.) Linguistics for Teachers. –New York: Mc Graw-Hill, pp. 265-281.
6) G. Kress, (1994), Learning to write. –London: Routledge.
7) Παραδέλλης Θ., (1997), «Προφορικότητα και εγγραμματοσύνη: από την αυτόνομη δράση στην κοινωνική πρακτική» στο Ong. W. Προφορικότητα και εγγραμματοσύνη. -Ηράκλειο: Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης, σ. IX-XXXIV.
