Αγία Αμαλία του Μομπέζ. Βίος
Ο βίος της Αγίας Αμαλίας αποτελεί μια διαχρονική μαρτυρία πίστης, αρετής και αφοσίωσης στον Θεό.
Είναι γνωστή και ως Αμαλία του Μομπέζ ή Αμαλβέργη ή Αμέλια της Lobbes ή της Binche. Ενώ αναφέρει ότι γεννήθηκε στη Λιέγη, στην επαρχία Βραβάνδης, άλλες πηγές προσθέτουν ότι αυτό συνέβη στην περιοχή Walloon, στο τότε βασίλειο των Καρολιδών, Νευστρία (Neustria ή Neustrie).
Η Καταγωγή και τα Πρώτα Χρόνια της Αγίας Αμαλίας
Η Αγία Αμαλία καταγόταν από επιφανείς γενιές και διακρινόταν για το κομψό της ήθος. Η πόλη στην οποία κατοικούσε και της οποίας ήταν ηγέτιδα και κυρία λόγω κληρονομικού δικαιώματος, μέχρι την ανάληψη της θρησκευτικής ζωής, ήταν η Σάνκτας (Sanctas).
Παρά το γεγονός ότι έμεινε ορφανή σε τρυφερή ηλικία, η Αγία Αμαλία επέδειξε μεγάλη ωριμότητα και φροντίδα. Με άγρυπνη προσοχή και γλυκύτητα επέβλεπε την οικογένεια που της είχε περιέλθει κληρονομικά. Η φροντίδα της δεν πήγαζε από την ικανοποίηση που έβρισκε στο πλήθος των δούλων ή των υπηρετριών, αλλά επειδή θεωρούσε αδικία και απληστία να κρατά την πατρική της περιουσία, ενώ κάποιοι άνθρωποι της πέθαιναν από πείνα και στέρηση.
Ως νεαρή κοπέλα, δεν ενδιαφερόταν για παιδικά παιχνίδια, ερωτικά τραγούδια, ή οποιεσδήποτε επιπόλαιες και ασήμαντες δραστηριότητες. Αντίθετα, σαν τη Μαρία που καθόταν στα πόδια του Κυρίου, προδιέγραφε με τις πράξεις και τη στάση της την πνευματική της πορεία.
Γάμος και Οικογένεια της Αγίας Αμαλίας
Ο διάβολος, ο οποίος είναι εχθρός της αγνότητας, θαύμασε την παρθενική εγκράτεια της Αγίας Αμαλίας. Ωστόσο, καθώς η ματαιότητά του διαψεύστηκε, παρότρυνε τους γονείς της να την παντρέψουν.
Παρόλο που η Αγία Αμαλία αντιστέκονταν, ορίστηκε για εκείνη ένας σύζυγος. Τελικά, η Αγία Αμαλία δόθηκε ως σύζυγος στον Βουίτγερο (Vuitgerus), ο οποίος ήταν αδελφός του Πιπίνου (Pipin), πατέρα της Αγίας Γερτρούδης.
Ο Βουίτγερος κατείχε το αξίωμα του Δούκα ολόκληρης της Λοθαριγγίας και ήταν ίσος στην καταγωγή με την Αγία Αμαλία και αντάξιος στα προσόντα.
Ο Θεός ευλόγησε το ζευγάρι και τους χάρισε πέντε αγιότατα τέκνα. Το ένα ήταν ο Άλντεμπερτ (Aldebertus), ο οποίος αργότερα έγινε ο μακαριότατος ποιμένας της ιεράς εκκλησίας του Καμπραί (Cameracensis). Τα έργα του Άλντεμπερτ, γεμάτα θαύματα και αρετές, ακμάζουν στην ίδια εκκλησία μέχρι σήμερα. Επίσης, τους χάρισε τέσσερις θυγατέρες αφιερωμένες στον Θεό. Αυτές ήταν η Ρεϊνέλδις (Reyneldis), η Φαραΐλδις (Pharaildis) (η οποία αναφέρεται δύο φορές στις πηγές), η Ερμελίνδις (Ermelindis), και η Γουδίλα (Gudila).
Θεϊκή Προφητεία και Μεταστροφή της Αγίας Αμαλίας
Λίγες μέρες πριν τη γέννηση της νεότερης κόρης της, της Αγίας Γουδίλας, η Αγία Αμαλία ταλαιπωρούνταν από τους πόνους του τοκετού. Τότε, της δόθηκε παρηγοριά από έναν άγγελο με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Ο άγγελος της ανήγγειλε ότι θα γεννούσε μια κόρη αγαπητή στον Θεό, προικισμένη με ύψιστη εγκράτεια και άνθος αγνότητας, η οποία θα προσέφερε στον Θεό ευχάριστη υπηρεσία όλες τις ημέρες της ζωής της.
Για την ίδια την Αγία Αμαλία, ο άγγελος προφήτεψε ότι μετά από αυτή την κόρη, δεν θα συνελάμβανε άλλη. Αντιθέτως, από εκείνη την ημέρα και έπειτα, παραμένοντας σε αγνότητα με τον σύζυγό της, θα άλλαζαν τα ρούχα τους, θα έπαιρναν το μοναχικό σχήμα, και θα προσέφεραν τους εαυτούς τους ως ευάρεστες θυσίες στον Θεό, παραμένοντας σε άγια ζωή μέχρι τέλους. Την νεογέννητη κόρη θα έπρεπε να την παραδώσει στην Αγία Γερτρούδη για να την υποδεχθεί στο σωτήριο βάπτισμα και να την αναθρέψει εν Χριστώ με το γάλα του θείου λόγου, όπως συμβουλεύει ο Απόστολος.
Ανταποκρινόμενη σε αυτή τη θεϊκή αποκάλυψη, η Αγία Αμαλία απάντησε: «Σε ευχαριστώ, Κύριε Ιησού Χριστέ, που αξιώθηκες να στείλεις τον άγγελό σου από τους ουρανούς για παρηγοριά». Με αυτά και παρόμοια λόγια, γεμίζοντας τον ουρανό με προσευχές, εμπιστεύτηκε τον εαυτό της στον Κύριο.
Η Απόφαση για Μοναστικό Βίο και η Αφοσίωση των Θυγατέρων
Οι υπόλοιπες κόρες της Αγίας Αμαλίας είχαν ήδη, από την παιδική τους ηλικία, αποφασίσει να ακολουθήσουν μια αγνότερη ζωή.
Παρόλο που πολλοί πρίγκιπες του βασιλείου επιθυμούσαν να ενωθούν μαζί τους σε γάμο, λόγω της ευγενείας και του πλούτου τους, εκείνες προτίμησαν, παραμένοντας στην παρθενία, να προσκολληθούν με όλη τους την επιθυμία στον ουράνιο νυμφίο παρά να ενωθούν με θνητούς γάμους.
Τελικά, άρεσε και στον πατέρα και στη μητέρα, δηλαδή στον Βουίτγερο και στην Αγία Αμαλία, να εγκαταλείψουν τον κόσμο ώστε να μπορούν να υπηρετήσουν τον Χριστό πιο ελεύθερα.
Πράγματι, ο πολύ συνετός βασιλιάς Βουίτγερος, όπως είχε προαναγγελθεί από τον άγγελο, υποτάχθηκε στην πειθαρχία του μοναστικού κανόνα. Η σύζυγός του, η Αγία Αμαλία, αφού δέχτηκε το ιερό κάλυμμα από τον Επίσκοπο του Καμπραί, Αυβέρτο (Autbertus), αφιέρωσε τον εαυτό της στον Κύριο περί το 668 μΧ.
Ο Άγιος Βίος και η Κοίμηση της Αγίας Αμαλίας
Από την αρχή της τρυφερής νιότης της, η Αγία Αμαλία ήταν διαμορφωμένη με καλούς τρόπους. Μετά την αφιέρωσή της, αποφάσισε να εργαστεί πιο εντατικά στα θεία έργα για το υπόλοιπο της ζωής της. Σύντομα, αφού αφοσιώθηκε σε αυτά με όλες της τις δυνάμεις, επέδειξε απίστευτα μεγάλη εγκράτεια και επίμονα βασάνιζε το σώμα της με νηστείες και προσευχές.
Καθώς καθημερινά δάμαζε ολοένα και περισσότερο τη σάρκα της και ενδυνάμωνε το πνεύμα της, ο Θεός, αποφασίζοντας να βάλει τέλος στον μεγάλο της μόχθο, την προσέβαλε με πυρετό και έπεσε σε πολύ βαριά ασθένεια. Έτσι, απέκτησε αυτό που επιθυμούσε, δηλαδή να ενωθεί πιο πλούσια με τον Κύριο.
Αισθανόμενη λοιπόν, αυτή η πολύ συνετή γυναίκα, ότι η ημέρα της κλήσης της πλησίαζε, σαν κάποια που περιφρονούσε τα ανθρώπινα και είχε ήδη προσκληθεί στους δικούς της, ψιθύριζε τους εξής στίχους μέχρι την τελευταία της πνοή: «Κύριε, αγάπησα την ομορφιά του οίκου σου και τον τόπο κατοικίας της δόξας σου».
Τέλος, άγιοι και μακάριοι πνεύματα παρευρίσκονταν, συνοδεύοντας την ψυχή της μέχρι τον ουρανό.
Η Κηδεία και η Ταφή της Αγίας Αμαλίας
Όλο το πλήθος από το Μαλβόδιο (Malbodium) συγκεντρώθηκε στην κηδεία της Αγίας Αμαλίας. Όλο το πλήθος των φτωχών έκλαιγε που είχαν χάσει τη μητέρα και τροφό τους. Τέτοια αξιοπρέπεια είχε το πρόσωπό της ώστε σε όλους ήταν φανερό ότι είχε ανταλλάξει τις οδύνες με την ευδαιμονία, και τους κόπους με την ανάπαυση.
Επειδή όμως εκείνη την εποχή στο Μαλβόδιο δεν είχε ταφεί κανένα επιφανές πρόσωπο, ούτε καν η ευλογημένη Αλδεγούνδις (Aldegundis), η οποία είχε ανεγείρει τον ίδιο τόπο εκ θεμελίων, οι πρεσβύτεροι της εκκλησίας έκαναν συμβούλιο για το τι έπρεπε να γίνει. Συζητώντας εναλλάξ για το πού έπρεπε να ταφεί το ιερό σώμα, δεν κατέληξαν σε καμία βέβαιη απόφαση.
Τελικά, βρέθηκε μια σωτήρια λύση: το μοναστήρι του Λαούβε (Laubiense) αποφασίστηκε ως τόπος ταφής της δούλης του Θεού. Επειδή αυτό έγινε με θεία πρόνοια και διάταξη, όλοι ομόφωνα το πίστεψαν.
Στο ίδιο μοναστήρι, εκείνη την εποχή, υπήρχε μια όχι μικρή κοινότητα μοναχών που υπηρετούσαν τον Θεό υπό τον ζυγό του κανόνα του Αγίου Βενεδίκτου. Η θρησκευτική ζωή εκεί άνθιζε στην πρόοδο της θείας λατρείας και της αγιότητας, και πολλά σώματα μακάριων Ομολογητών του Χριστού που αναπαύονταν εκεί, προσέφεραν μεγάλη ευλάβεια στο μοναστήρι.
Έτσι, το αγιότατο σώμα της Αγίας Αμαλίας, με την ανάλογη ευλάβεια, μεταφέρθηκε με ύμνους και ψαλμούς από τις μοναχές που το συνόδευαν. Αφού μεταφέρθηκε με επαίνους, το υποδέχθηκε με την αρμόζουσα αφοσίωση ο Ηγούμενος του τόπου και οι αδελφοί.
Τάφηκε στην εκκλησία της Υπεραγίας Θεοτόκου Μαρίας, καθώς και των μακάριων Ομολογητών του Χριστού Ούρσμαρι (Ursmari) και Έρμινι (Ermini), μαζί με τα λείψανα πολλών άλλων Αγίων.
Αγία Αμαλία. Θαύματα
Η Αγία Αμαλία ήταν πράγματι πολύ σημαντική στην ευσέβεια, γεγονός που μαρτυρούν τα θαύματα που έγιναν στον τάφο της, μέσω των προσευχών της. Αυτά τα θαύματα περιλάμβαναν τις πολλαπλές θεραπείες διαφόρων ασθενειών, χάρη στη χάρη του Θεού.
Αγία Αμαλία. Γιορτή
Η Αγία Αμαλία γιορτάζει στις 10 Ιουλίου, ημέρα της κοίμησής της
Αγία Αμαλία. Απολυτίκιο
Αμαλίαν οσίαν δεύτε τιμήσωμεν ότι δόξα ανθρώπων καταφρονήσαντα και τον νυμφίο της Χριστό ακολουθήσασα μοναζουσών καλλονή ανεδείχθης ηρωΐς ασκήσεως και αγώνων, διό μη παύσεις πρευβεύων ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.
Αγία Αμαλία η Παρθένος (ή Αγία Αμαλία του Τέμσε). Βίος
Ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες σας, παραθέτω μια αναλυτική περιγραφή της Αγίας Αμαλίας του Τέμσε, βασισμένη αποκλειστικά στις παρεχόμενες πηγές.
Η Αγία Αμαλία του Τέμσε: Γέννηση και Καταγωγή
Η Αγία Αμαλία του Τέμσε, γνωστή στη φλαμανδική γλώσσα ως Αμαλβέργη (Amalberga of Temse), είδε το φως του κόσμου το 741 μ.Χ.. Η καταγωγή της ήταν ευγενής, καθώς προερχόταν από τη Λοθαριγγία, μέλος του διακεκριμένου Φράγκικου Βασιλικού Οίκου των Πεπινίδων. Η λατρεία της και η τιμή προς το πρόσωπό της είναι ιδιαίτερα διαδεδομένες σε πολλές περιοχές της Φλάνδρας, με επίκεντρα το Τέμσε (Temse), τη Γάνδη (Ghent) και το Μούστερμπλίτσεν (Munsterbilzen).
Μοναχική Πορεία και Πνευματικός Οδηγός
Η πνευματική της αφιέρωση εκδηλώθηκε με την επιλογή του μοναχικού βίου. Έλαβε το μοναχικό σχήμα από έναν εξέχοντα ιεράρχη της εποχής, τον Άγιο Βίλλιμπρορντ (Willibrord). Ο Άγιος Βίλλιμπρορντ κατείχε τη θέση του Επισκόπου της Ουτρέχτης στην Ολλανδία και αναγνωρίζεται ως ο Απόστολος της Φρισίας, της Ολλανδίας, της Φλάνδρας και της Βραβάντης. Η μνήμη του τιμάται στις 7 Νοεμβρίου.
Θαύματα και Συμβολισμός
Πολλά θαύματα αποδίδονται στην Αγία Αμαλία. Ένα από τα πιο γνωστά και εντυπωσιακά είναι η διέλευση του ποταμού Σκάλδη (Scheldt) πάνω σε ένα γιγαντιαίο ψάρι. Το θαύμα αυτό έχει αποτυπωθεί στην εραλδική, ή ασπιλογία, και στην τέχνη, όπου το συγκεκριμένο ψάρι αναγνωρίζεται ως οξύρρυγχος.
Η Δοκιμασία με τον Καρλομάγνο ή τον Κάρολο Μαρτέλο
Ο βίος της Αγίας Αμαλίας συνδέεται στενά με μια σημαντική προσωπικότητα της Φράγκικης ιστορίας. Συγκεκριμένα, αναφέρεται ότι συνδεόταν με τον Καρλομάγνο (ή Κάρολος ο Μέγας), ο οποίος εκδήλωσε την επιθυμία να την νυμφευθεί. Ωστόσο, άλλες ιστορικές πηγές υποστηρίζουν ότι το εν λόγω πρόσωπο ήταν ο Κάρολος Μαρτέλος.
Η Αγία Αμαλία αρνήθηκε την πρόταση γάμου προκειμένου να αφοσιωθεί πλήρως στον μοναχικό της βίο. Η άρνησή της οδήγησε τον επίδοξο μνηστήρα σε μια πράξη βίας, καθώς επιχείρησε να την αρπάξει με τη βία. Κατά τη διάρκεια αυτής της προσπάθειας, της έσπασε το χέρι, αλλά παρά τον τραυματισμό, δεν κατάφερε να την μετακινήσει από τη θέση της.
Οι πράξεις του είχαν άμεσες συνέπειες για τον ίδιο, καθώς αρρώστησε βαριά. Παρά τον πόνο και τη βία που υπέστη, η Αγία Αμαλία επέδειξε μεγάλη πνευματική μεγαλοσύνη, καθώς τον συγχώρεσε και προσευχήθηκε στον Θεό για τη θεραπεία του.
Οσιακή Κοίμηση και Ιερά Λείψανα
Η Αγία Αμαλία κοιμήθηκε οσιακά στις 10 Ιουλίου του 772 μ.Χ.. Τα ιερά λείψανά της φυλάσσονται με ευλάβεια στην εκκλησία του Τέμσε, τον τόπο που αποτελεί ένα από τα κύρια κέντρα της τιμής της.