Ο Άγιος Ιωάννης ο Νηστευτής έζησε την εποχή του Ιουστίνου και του Τιβέριου και του Μαυρικίου των Βασιλέων, το έτος 580.
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και όταν ενηλικιώθηκε έγινε χαράκτης. Ήταν ευσεβής, φιλάνθρωπος, φιλόξενος και είχε φόβο Θεού.
Κάποτε έλαβε έναν μοναχό τον Ευσέβιο, που τον είχε μεγαλώσει μια γυναίκα από την Παλαιστίνη. Ο Ευσέβιος, ενώ περπατούσε με τον Άγιο Ιωάννη, και όντας στα δεξιά του Αγίου, άκουσε αόρατα μια φωνή που του είπε. Δεν σε συγχωρεί, Αββά, να περπατάς στα σωστά μέρη του μεγάλου Ιωάννη. Τώρα ο Θεός μιλούσε με αυτή τη φωνή, Το μεγάλο αξίωμα της υψηλής ιεροσύνης, το οποίο επρόκειτο να λάβει ο Ιωάννης.
Μετά από αυτό, αυτός ο νηστικός Ιωάννης εξοικειώνεται και ένας φίλος με το συνώνυμό του Άγιος Ιωάννης ο τρίτος, που ονομάζεται από τους σχολαστικούς, ο οποίος έγινε επίσης Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης, που τον αριθμούσε στην τάξη των αναγνωστών. Τότε τον έκανε διάκονο και μετά γέροντα.
Αλλά σε μια εποχή που αυτός ο άγιος ήταν ακόμα Διάκονος, πήγε στο ναό του Αγίου Λαυρεντίου την ώρα του μεσημεριού. Και εκεί βρίσκει έναν ερημίτη, τον οποίο δεν γνώριζε από εκείνους εκεί, ποιος είναι. Έδειξε λοιπόν στον θείο Ιωάννη τα σκαλοπάτια και τα σκαλοπάτια που βρίσκονται πίσω από την Αγία Τράπεζα και ανέβηκε στην ιερή συνάντηση όπου κάθεται ο αρχιερέας. Και αυτά τα πράγματα του έδειξε, ιδού εμφανίστηκαν μυριάδες Αγίων. Ακούστηκε από αυτούς μια σιγασμένη φωνή, και μια μελωδία γλυκιά και παναρμονική. Αλλά όλοι αυτοί οι φαινομενικοί άγιοι ήταν ντυμένοι με λευκές και λαμπερές ρόμπες.
Τώρα αυτή η εμφάνιση ήταν ένα αληθινό σημάδι της λαμπρότητας που προοριζόταν να λάβει αυτός ο Άγιος Ιωάννης. Τώρα επειδή ο άγιος ήταν μέτοχος του Λευκού της Εκκλησίας στην Κωνσταντινούπολη, σε μια εποχή που σηκώθηκε από την πεδιάδα έξω από την Κωνσταντινούπολη, έμεινε μόνο ένας λευκός σάκος, από τον οποίο διένειμε πλούσια ελεημοσύνη. Και επειδή ήσαστε ακόμα πιο φτωχοί, γι ‘ αυτό και έδωσε ακόμα περισσότερες ελεημοσύνες. Αλλά το πορτοφόλι δεν ήταν εντελώς εύκολο, αλλά ακόμα πιο γεμάτο.
Αλλά όταν ο Άγιος έφτασε στο παζάρι, κάλεσε το βόδι, διασκορπίζοντας ελεημοσύνη σε όλους, τότε βρέθηκε ένας ζηλιάρης άνθρωπος, ο οποίος φώναξε και είπε. Κύριε Ελέησον, πόσο καιρό αυτό το πορτοφόλι δεν είναι στη διάθεσή μας; και αμέσως, (ή τι δεν ζηλεύει!) το πουζείο βρέθηκε διαθέσιμο. Αλλά ο Άγιος βλέποντας αυτόν τον άνθρωπο με λιοντάρι και άγριο βλέμμα, ο Θεός, είπε: συγχώρεσέ σε, αδερφέ, γιατί, αν δεν είχες πει αυτόν τον ζηλιάρη λόγο, για πολύ καιρό θα είχε κρατήσει το πορτοφόλι διαιρεμένο και δεν θα διανεμήθηκε εύκολα.
Τώρα επειδή ο άγιος αυτός οδηγήθηκε να χειροτονηθεί Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, αφού κοιμήθηκε ο Ευτύχιος, και δεν πείστηκε γι ‘ αυτό, είδε μια τρομερή έκσταση, που ήταν τέτοια. Του φάνηκε μια θάλασσα τόσο μεγάλη που έφτασε από τη γη στον ουρανό. Ομοίως, εμφανίστηκε ένας τρομερός φούρνος που περίμενε. Αλλά εμφανίστηκε σε αυτόν και ένα πλήθος αγγέλων, που μίλησαν στον θείο Ιωάννη. Δεν είναι δυνατόν να κάνουμε τα πράγματα με άλλο τρόπο. Κάνε ησυχία. Εχεις δει και επιχειρηματολογησει, να γνωρίζεις οτι θα δοκιμασεις και τας δυο ταυτας μορφωσεις, και της θαλασσης και της καμινου. Αλλά φαινόταν να έχουν πει αυτά τα πράγματα με μεγάλο τρόμο. Γι ‘ αυτό και από αυτό ο Άγιος είδε, και δεν θέλησε να παραδοθεί στο θέλημα του Θεού, και ονομάστηκε Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης. Μετά από αυτό, μέσω της μέγιστης άσκησης, πέρασε από την τελειότητα κάθε αρετής.
Κάποτε, όταν ο άγιος πέρασε από τον τόπο που ονομάζεται έβδομος, είδε ότι μια μεγάλη τρικυμία σηκώθηκε στη θάλασσα. Γι ‘ αυτό, με την προσευχή του, το μετέτρεψε σε ειρήνη, κάνοντας τον τύπο του σταυρού. Αλλά ο Γαζέας Ιωάννης ο επιμελής, έχοντας μια κηλίδα αίματος στα μάτια του, και δεν είδε, γι ‘ αυτό στράφηκε σε αυτόν τον Άγιο Ιωάννη και κοινωνούσε από αυτόν τα θεία μυστήρια. Και όταν ο Άγιος του μίλησε, είπε. Αυτό το σώμα του Ιησού Χριστού, που θεράπευσε αυτόν που γεννήθηκε τυφλός, αυτό επίσης θα θεραπεύσει την τύφλωσή σου. Και ω του θαύματος! με τη λέξη θεραπεύτηκε ο προηγουμένως τυφλός Ιωάννης.
Μια εποχή ακολούθησε μια μεγάλη επιδημία στην Κωνσταντινούπολη. Γι ‘ αυτό ο άγιος έδωσε σε έναν από τους υπηρέτες του δύο ζιμπίλι, το ένα ζιμπίλι, ξαπλωμένο στο χέρι.το άλλο, γεμάτο μικρές πέτρες, και του είπε. Πήγαινε να σταθείς στο δρόμο που λέγεται βόδι. Και μετρήστε τους νεκρούς, όπου περνούν. Και όσοι είναι οι νεκροί, ρίξτε τόσες πολλές πέτρες στην εύκρατη. Τουτο λοιπον εκαμεν ο δουλος ολην την ημεραν, και το εσπερας εμετρησε τους λιθους και ευρηκεν, οτι εν τη ημερα εκεινη απεθανον τριακοσιοι εικοσιτρεις. Ομοίως έκανε αυτό, και την επόμενη ημέρα, βρήκε, ότι ήταν πιο λίγοι νεκροί. Και μετά από αυτό έκανε μέχρι επτά ημέρες, και διαπίστωσε ότι ο λοιμός είχε σταματήσει εντελώς από την εκτεταμένη προσευχή του Αγίου.
Αλλά αυτός ο Άγιος έδειξε τέτοια επιμέλεια στην εγκράτεια, ότι σε έξι μήνες δεν έπινε νερό. Αλλά το φαγητό και το ποτό του Ίτον, ένα μαρούλι, και ένα μικρό πεπόνι, ή σταφύλια, ή σύκα μερικά, από τα οποία, μερικές φορές το ένα έτρωγε, και μερικές φορές το άλλο. Και έφαγε αυτά τα πράγματα μέχρι τα δεκατρία μισά χρόνια της πατριαρχίας του.
Αλλά η κοίμηση του Αγίου έγινε με τέτοιο τρόπο. Καθισμένος σε ένα μέρος, έσφιξε το στήθος του στα γόνατά του και έτσι κοιμήθηκε. Αλλά για να μην κοιμηθεί περισσότερο από αυτό που ήθελε, άναψε ένα κερί. Αλλά μια μεγάλη βελόνα ωθήθηκε στην θωράκιση. Αλλά κάτω από τη θωράκιση και τη βελόνα, έβαλε μια λεκάνη. Έτσι, όταν το κερί κάηκε και διαλύθηκε, ήρθε στο σημείο όπου ήταν η βελόνα, τότε η βελόνα ρίχτηκε στη λεκάνη. Αλλά με το χτύπημα της βελόνας ο Άγιος ξύπνησε και αμέσως σηκώθηκε. Αλλά αν κάποια στιγμή έτυχε να μην ακούσει το χτύπημα της βελόνας, ξάπλωσε ξύπνιος όλη την επόμενη νύχτα.
Με αυτόν τον τρόπο ο τρισμακάριστος καταπολεμά τα πάθη με προσευχή και νηστεία και αγρυπνία.
Αυτός ο άγιος, με την προσευχή του, σήκωσε τους πολέμους των βαρβάρων και διέλυσε τις ζημιές που είχαν έρθει εναντίον της Κωνσταντινούπολης. Και όλο το ποίμνιό του, το φυλαξε από ορατούς και αόρατους εχθρούς.
Μια φορά, την ημέρα της Παρασκευής, κάποιοι είπαν στον Άγιο. Αύριο, Κύριε, θα έχει θέατρο και ιπποδρομείο.θα υπάρχει ένα πάπλωμα και ένα κυνήγι αλόγων. Τώρα η ερχόμενη ημέρα ήταν το Σάββατο της Πεντηκοστής. Αλλά ο άγιος απάντησε και είπε. Θα γίνει Αγώνας την Πεντηκοστή; Προσευχήσου, λοιπόν, στον Θεό να δείξει ένα σημάδι ότι οι άνθρωποι μπορεί να φοβούνται και να εμποδίζονται από ένα τέτοιο παιχνίδι. Και ω του θαύματος! όταν ήρθε το βράδυ του Σαββάτου, σε μια εποχή που ο ουρανός ήταν καθαρός, υπήρχαν τρομερές καταιγίδες και πολλοί άνεμοι. Και τόσο γρήγορα έπεσε βροχή, που αμέσως ολόκληρος ο λαός έφυγε από τον τόπο της ιπποδρομίας, και σκέφτηκε, ότι ήρθε το τέλος του κόσμου. Μια τέτοια μεγάλη αναταραχή των στοιχείων που δεν θυμούνται να έχουν ακολουθήσει ποτέ στην εποχή τους, τρομάζοντας όλους.
Μια γυναίκα που είχε έναν άνδρα δαιμονισμένο, έτρεξε σε έναν ερημίτη για να τον θεραπεύσει. Και ο ερημίτης της είπε. Πηγαίνετε στον Άγιο Πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης Ιωάννη και θα θεραπεύσει τον σύζυγό σας. Γι ‘ αυτό το έκανε η γυναίκα, δεν απέτυχε από αυτό που επιθυμούσε· γιατί με την προσευχή του θείου Ιωάννη, ο σύζυγός της έλαβε το φάρμακο. Και όταν τον είχε λάβει ήχο, πήγε στο σπίτι χαίρεται. Με την ευλογία αυτού του Αγίου πολλές άγονες γυναίκες έφεραν επίσης παιδιά και πολλοί άρρωστοι έλαβαν τη θεραπεία. Έτσι, όταν αυτός ο πατριάρχης ήταν δεκατριών ετών και πέντε μηνών, κοιμήθηκε το έτος 595, τη Δευτέρα του Σεπτεμβρίου. Και μετά από αυτό η Κυριακή, η οποία γιορτάζεται την εικοστή έβδομη ημέρα του Οκτωβρίου, έγινε Πατριάρχης.
Όταν όμως ο Άγιος κοιμήθηκε εν ειρήνη και αναχώρησε προς τον Κύριο, το λείψανό του τέθηκε στη μέση για να αγκαλιάσουν οι Χριστιανοί. Τότε ήρθε ο Νείλος ο πιο ένδοξος νομάρχης για να χαιρετήσει, ω θαύμα! καθώς φίλησε το λείψανο, αμέσως σηκώθηκε και το λείψανο και τον φίλησε, σαν να ήταν ζωντανός.και δεν είπε λόγια στο αυτί του, τα οποία ο θείος Νείλος δεν είχε αποκαλύψει σε κανέναν σε όλη του τη ζωή. Έτσι, όταν όλος ο λαός είδε αυτό το υπέροχο πράγμα, έμειναν έκπληκτοι και δόξασαν τον Θεό, ο οποίος έτσι δόξασε τους αγίους του. Τότε ειπώθηκε ευλαβικά και έντιμα, και τέθηκε στο Ιερό Βήμα της Εκκλησίας των Αγίων Αποστόλων.
Εορτή του Αγίου Ιωάννου του Νηστευτού
Τη μνήμη του Αγίου Ιωάννου του Νηστευτού τιμούμε στις 2 Σεπτεμβρίου.
Απολυτίκιο του Αγίου Ιωάννου του Νηστευτού
Χρισθείς θείω Πνεύματι, της Εκκλησίας ποιμήν, Θεώ Ιεράτευσας, αγγελικώς επί γης, Ιωάννη Πατήρ ημών, συ γαρ δια νηστείας, σεαυτόν εκκαθάρας, κάθαρσιν των πταισμάτων, τω σω λόγω παρέχεις, τοίς πόθω Ιεράρχα θερμώς προστρέχουσι.
Έτερο απολυτίκιο του Αγίου Ιωάννου του Νηστευτού
Κανόνα πίστεως, και εικόνα πραότητος, εγκρατείας διδάσκαλον, ανέδειξε σε τη ποίμνῃ σου, η των πραγμάτων αλήθεια· δια τούτο εκτήσω τη ταπεινώσει τα υψηλά, τη πτωχεία τα πλούσια. Πάτερ Ιωάννη Όσιε, πρέσβευε Χριστώ τω θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.
