Τις ημέρες του άγιου Δωδεκαήμερου, τα νερά είναι «αβάπτιστα». Στο χωρίο μου οι άνθρωποι φοβούνται πολύ τους καλικάντζαρους! Για να προφυλάξουν λοιπόν, τα σπίτια τους, οι πιο πολλοί νοικοκύρηδες λαδώνουν και ραντίζουν με ξύδι και κρασί ένα πολύ μικρο ξυλαράκι ή ένα σπιρτόξυλο (που αμέσως θα αρχίσει να καίει) και το βάζουνε έξω από την πόρτα του σπιτικού τους. Έτσι λοιπόν, τη νύχτα, που θα ζυγώσει ο καλικάντζαρος στο σπίτι, άμα και πατήσει το ποδάρι του πάνω στο ξύλο… κάηκε! Θα αφήσει και καμιά στριγκλιά ή κανένα βογκητό και θα εξαφανιστεί στα βάθη της γης… και ούτε που θα ξανατολμήσει να βγει έξω από την σπηλιά του και να σας ξαναενοχλήσει το βράδυ! Μα δεν θα ησυχάσετε από αυτούς για δώδεκα ημέρες, οπότε καλό θα ‘ναι να ‘χετε αυξημένη τη προσοχή σας για τυχόν… επεισόδια με τους ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΥΣ!!! Ευχαριστώ πάρα πολύ.
Καλλιόπη
