Οι Πατέρες λέγουν ότι είναι τρεις οι καταστάσεις ως προς τις σχέσεις ανθρώπου και Θεού. Η κατάστασις της δουλείας, η κατάστασις του μισθωτού και η κατάστασις της υιότητος. Οι άνθρωποι διακρίνονται σε δούλους, σε μισθωτούς και σε υιούς.
Δούλοι είναι εκείνοι, οι οποίοι πράττουν τις εντολές Του Θεού, διότι φοβούνται την κόλαση. Φοβούνται την απομάκρυνση από Τον Θεό, ότι θα τους διώξει, ότι θα τους τιμωρήσει.
Μισθωτοί είναι εκείνοι, οι οποίοι κάνουν το καλό για την αμοιβή, για την Βασιλεία Του.
Και οι υιοί είναι εκείνοι, οι οποίοι κάνουν το καλό μόνο και μόνο από αγάπη προς τον Πατέρα τους. Το θέλει ο Πατέρας μου. Θα το κάνω. Δεν με ενδιαφέρει αν με αμείψει ή δεν με αμείψει. Ακόμη και εάν θέλει να με τιμωρήσει, Δικαίωμα Του. Εγώ κάνω το καλό, χωρίς να εξετάζω ούτε αμοιβή, ούτε τιμωρία. Για να ευαρεστήσω τον Πατέρα μου.
Ας ξεκινήσουμε από την δουλεία και μακάρι ο Θεός να μας αξιώσει να φθάσουμε στην υιότητα.
π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος
