Μαθήματα Ιστορίας #2 με τη Μαρία Ευθυμίου

Καλησπέρα σε όλους.

Γεια σας.

Σήμερα λιγότερη η κούραση φαντάζομαι, έτσι, και η ταλαιπωρία σας.

Και, δόξα τω Θεώ, έτσι θα έχουμε καλύτερη ρέγουλα σιγά-σιγά.

Φρόντισαν οι άνθρωποι του μεγάρου να αυξηθούν οι θέσεις.

Δεν είναι μικρή αίθουσα, είναι μεγάλη.

Αλλά την προηγούμενη φορά, πολλοί άνθρωποι, πάρα πολλοί, δεν μπορούσαν να μπουν.

Τέλος πάντων, τι να κάνουμε.

Αν θυμάστε, μιλήσαμε για την μεγάλη γέννηση της Γης.

Την μεγάλη εξέλιξη της Γης και μέσα σε αυτήν και του ανθρώπου.

Σας θυμίζω ότι υπολογίζεται ότι η Γη μας έχει ιστορία περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνων, το σύμπαν πολύ περισσότερον και σε αυτήν εδώ την κατάληξη που βλέπουμε, μιλήσαμε για τη γένναση του ανθρώπου που και αυτό είναι μια εξέλιξη.

Γεννηθήκαμε απ’ το νερό.

Είχαν δίκαιο οι Ίωνες φιλόσοφοι.

Από σήμερα οι επιστήμονες δεν το συζητούν πλέον ότι η ζωή σε αυτό το πλανήτη γεννήθηκε μέσα στο νερό.

Άρα και εμείς εκ των πραγμάτων είμαστε παιδιά του νερού στην εξέλιξη τους και στη δημιουργία εκατομμυρίων ειδών.

Εμείς ανήκουμε στα θηλαστικά, έχουμε μία από τις πολλές εξελίξεις των ζώων και σας θυμίζω ότι το είδος μας, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, υπολογίζεται ότι έγινε από ανθρωποειδές άνθρωπος εκεί γύρω στα 4 εκατομμύρια χρόνια, δηλαδή χθες, διότι τα όλα τα άλλα είναι δισεκατομμύρια κάπου εδώ στην Αφρική διότι εδώ έχουν βρεθεί μέχρι στιγμής οι αρχαιότεροι σκελετοί αλλά είπαμε και στο προηγούμενο μας μάθημα ότι όλα αυτά μπορεί και να αλλάξουν διότι αν βρεθούν άλλοι σκελετοί θα ανατραπούν οι θεωρίες έλα προς το παρόν έχουμε μείνει εκεί Και είπαμε ότι αυτό το είδος μοιάζει να έχει ξεκινήσει από εδώ.

Είμαστε Αφρικανοί.

Οι εκείνοι που έχουν αυτή τη θεωρία ότι ξεκινήσαμε από την Αφρική και ότι σχετιζόμαστε με μακρινή παράλληλη εξέλιξη με τους χιμπατζήδες, ξέρετε ότι έγινε η ανάλυση του ανθρωπίνου DNA, Ένα από τα μεγάλα επιτεύγματα του ανθρώπου, του σύγχρονου ανθρώπου, είναι η ανάλυση του ανθρωπίνου DNA και έγινε ακριβώς το 2000 αυτό το επίτευγμα.

Συνεργάστηκαν 100 τόσα πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα σε όλο τον κόσμο και επετεύχθη αυτό το μεγάλο γεγονός.

Και μέσα στα σημεία τα οποία ανίχνευσαν είναι ότι είμαστε στο βάθος μαύροι.

Δηλαδή, η αρχική μας ροή είναι μαύρου δέρματος.

Και τα υπόλοιπα είναι εξέλιξη.

Επομένως, αυτό ενισχύει διάφορες θεωρίες.

Τώρα, μιλήσαμε για το ότι από εδώ πέρασε ο άνθρωπος στην Ευρασία που δεν είναι δύο ήπειροι, είναι μία ήπειρος ή εξής, τρεις δηλαδή.

Είναι μία, είναι πατήρ, υιός και άγιο πνεύμα σχεδόν αυτή εδώ πέρα η κατάσταση, δηλαδή 3 σε 1.

Και ότι πέρασε μάλλον από την Ισπανία και από αυτές εδώ τις περιοχές.

Τώρα, κάτι άλλο που πρέπει να τονίσουμε σε σχέση με όσα λέγαμε την προηγούμενη φορά, είναι ότι αυτή η γη μέσα στα εκατομμύρια και δισεκατομμύρια χρόνια, οι πέστι μεγάλες, έχει τη δικιά της ιστορία, τη γεωλογική ιστορία.

Δεν είναι μόνο ιστορία των ειδών που έχουν προκύψει και το πόσο τρομερή πρέπει να υπήρξε η γεωλογική ιστορία αυτής της γης το αποδεικνύουν μόνο και μόνο τα περιγράμματα των όγκων.

διότι εάν πάρουμε την Αφρική ολόκληρη και τη σπρώξουμε δυνατά να κινηθεί προς τα δυτικά, κουμπώνει απολύτως.

Αυτό το κομμάτι εδώ έχει φύγει, έχει σπάσει δηλαδή κάποια στιγμή από εδώ.

Ήταν κάποτε ενωμένα.

Σήμερα θεωρείτε ότι είχε υπάρξει μια περίοδος που όλα τα εδάφη γιατί ήταν ενωμένα και ονομάζεται Παγγαία αυτή η περίοδος.

Το ίδιο η Αυστραλία κολλάει εδώ.

Έχει φύγει από το νότο της Ινδίας.

Όπως και διάφορα σημεία, παραδείγματος χάρη είναι η Κύπρος να σας πω, που βέβαια εδώ είναι πολύ μικρή για να τη δούμε, αλλά όλοι ξέρουμε το σχήμα της, πως είναι μυτερή η Καρπασία, Απέναντι, εδώ που είναι η μασχάλη της σημερινής Τουρκίας, φαίνεται το σημείο από το οποίο κόπηκε η Κύπρος.

Και γενικά μπορείς να τα δεις αυτή την εξέλιξη.

Μοιάζει τρομερό σήμερα και είναι ακόμη πιο ακατάληπτο το γεγονός ότι σήμερα ολόκληρη η Γη είναι σε συνεχή κίνηση.

Δηλαδή τα Ιμαλάια, όπως γνωρίζετε, κάθε χρόνο αυξάνονται και κατά κάποιο χιλιοστό.

Διότι η πλάκα της Ινδίας πιέζει, έχει πλάκες όπως είπαμε στο προηγούμενο μάθημα και αυτές κινούνται και η Ινδική πλάκα πιέζει προς βορά με αποτέλεσμα τα Ιμαλάια κάθε χρόνο να αυξάνονται ελάχιστα.

Μέσα στο μεγάλο χρόνο θα φανούν αυτά τα χιλιοστά.

Κάθε χρόνο δεν φαίνονται, αλλά μέσα σε 100 χιλιάδες χρόνια, ένα εκατομμύριο χρόνια, έχεις ένα μέτρο περισσότερο.

Επίσης, τμήματα της Γης ταξιδεύουν.

Η Αυστραλία ταξιδεύει.

Κινείται προς το νότιο-ανατολικά και μετά από κάποια εκατομμύρια χρόνια θα σας γελάσω.

δεν μην ανησυχείτε δεν το προλαβαίνουμε αυτό το πράγμα έτσι κι αλλιώς θα ενωθεί με την ανταρκτική η Κρήτη είναι καλοτάξιδο, η Κρήτη είναι καλοτάξιδο καράβι, κερδίζει κάθε χρόνο κάποια κοινή κάποια χιλιοστά κινούμενη προς τα δυτικά και πηγαίνει κατά Λιβύη η μεριά, προς την Λιβύη.

Οπότε μετά από κάποια εκατομμύρια χρόνια θα είναι κολλημένοι, λέμε τώρα, στην Λιβύη.

Θέλω να πω ότι ενώ κοιτάμε, είμαστε ανασφαλή όντα και θέλουμε ασφάλειες, θέλουμε η Γη να είναι έτσι και να μην είναι αλλιώς, όμως δεν μας κάνει τη χάρη διότι συνεχώς αλλάζει και μέσα σε αυτή και εμείς.

και εμείς.

Τώρα, εδώ μιλήσαμε για τον άνθρωπο, ο οποίος για πολύ μεγάλο διάστημα, το μεγαλύτερο διάστημα της ύπαρξής μας, εκεί είχαμε μείνει στο προηγούμενό μας μάθημα, ήταν νομάς.

Νομάς.

Δηλαδή, έχουμε τόσο μακρά πορεία στο νομαδισμό, που το να είμαστε εγκατεστημένοι σε ένα συγκεκριμένο σημείο είναι τελείως χθεσινό πράγμα.

Γιατί για εκατομμύρια χρόνια μετακινούμαστε, Ήταν τροφοσυλλέκτης και κυνηγοί.

Πρώτα τροφοσυλλέκτες και αργότερα κυνηγοί.

Μαζί με την τροφοσυλλογή.

Τα ζώα είναι τροφοσυλλέκτες και κυνηγοί.

Και εμείς είμαστε τροφοσυλλέκτες και κυνηγοί.

Κάναμε μια μεγάλη διαφορά από τα υπόλοιπα ζώα.

Κάποια στιγμή πάψαμε να είμαστε τροφοσυλλέκτες και κυνηγοί και γίναμε γεωργοί.

Γεωργοί.

Κανένα ζώο δεν ξέρουμε να έχει γίνει γεωργός.

Εδώ έχουμε μια μεγάλη τομή.

Γι’ αυτό και λέμε ότι η μεγαλύτερη επανάσταση στην ιστορία του ανθρώπου μέχρι σήμερα είναι η γεωργική επανάσταση.

Διότι ξεφύγαμε από την δράση μας, την ζωική, και κάναμε ένα βήμα, δικό μας βήμα, ανθρώπινο βήμα, την γεωργία.

Τώρα, στην διάρκεια αυτών των εκατομμυρίων χρόνων που ζούσαμε τροφοσιλεκτικά, ο άνθρωπος έκανε μεγάλα άλματα που είναι βουβά, δεν τα ξέρεις.

Δεν καταγράφηκαν πουθενά, διότι για να είσαι τροφοσυλλέκτης πρέπει να έχεις ελέγξει τι είναι βρώσιμο και τι όχι.

Και να καταλήξεις ότι αυτό τρώγεται, το άλλο δεν τρώγεται.

Είναι αστεία πράγματα, η Γη έχει εκατομμύρια φυτικά είδη, εκατομμύρια.

Και από αυτά τρώμε σε όλη τη Γη ελάχιστες χιλιάδες.

Που θα πει ότι κάποιοι κάποτε δοκίμασαν το α, το β, το γ, ο ένας τρελάθηκε, ο άλλος τυφλώθηκε, ο άλλος πέθανε γιατί τα φυτικά ήδη δεν είναι καθόλου αναγκαστικά συμβατά με τον δικό μας οργανισμό για να καταλήξουμε ότι αυτό τρώγεται, το άλλο δεν τρώγεται, το τρίτο μην το φας, κλπ.

Πόσοι χάθηκαν σε αυτή τη διαδρομή δεν έχει καταγραφεί, αλλά είναι ένα έπος του ανθρώπου αυτό.

δηλαδή και ο έλεγχος κατά κάποιο τρόπο των φυτικών ειδών.

Και λέγαμε στο προηγούμενό μας μάθημα ότι γίναμε και κυνηγοί.

Γίναμε κυνηγοί αργότερα, είναι επόμενη φάση το να γίνουμε κυνηγοί, γιατί για να γίνεις κυνηγός πρέπει να βελτιώσεις τα εργαλεία σου.

Και αυτό προϋποθέτει και άλλες κατακτήσεις.

η κατάκτηση της φωτιάς που και αυτή έγινε μέσα στο μεγάλο χρόνο, η σκλήρυνση του ξύλου με τη φωτιά, η αξιοποίηση των ινών των ζώων για να δημιουργήσεις κάτι που το πετάς από μακριά για να σκοτώσεις το ζώο.

Και εκεί περίπου είχαμε μείνει, δηλαδή, είχαμε μείνει σε πιπεράτα σημεία, διότι αναφερθήκαμε στο τι διαφέρουν τα δύο φύλλα βιβ λα τη φερόνς που λένε και οι Γάλλοι και είπαμε ότι οι άντρες είναι δυνατοί έχουν ρώμη, έχουν ρώμη οι γυναίκες όχι ρώμη αλλά αντοχή και αυτό έπαιξε ρόλος αυτήν την μεγάλη πορεία του ανθρώπου τα δύο φύλλα δηλαδή μπορεί να μην πάνε τόσο καλά ως ζευγάρι μεταξύ τους αλλά ως φύλλα είμαστε συμπληρωματικοί και αυτό έπαιξε μεγάλο ρόλο στην ιστορία του ανθρώπου, διότι έβαζε ο ένας το ένας στοιχείο, ο άλλος το άλλο στοιχείο.

Τώρα, όπως είπαμε, σε αυτή μας την ομαδική ζωή ζούσαμε σε ομάδες 15-20 ανθρώπων.

Γιατί όταν μετακινήσε δεν μπορεί να είναι πολλοί άνθρωποι στις ομάδες, είναι μικρές ομάδες.

Και όπως σας είπα, όσοι φαίνεται από τα οστά που έχουν ευρεθεί, των πολύ αρχαίων, τα πολύ παλαιά οστά του ανθρώπου, στα γυναικεία οστά λείπει πολύ το ασβέστιο.

Και εξ’αυτού υποθέτουν ότι οι γυναίκες θήλαζαν για πολύ μεγάλο διάστημα τα μωρά τους, για να είναι βέβαιες ότι έχουν τροφή.

αποτέλεσμα ήταν να μην υπάρχει μεγάλη παραγωγή νέων ατόμων, δηλαδή γιατί η γυναίκα είχε χαμηλή γονιμότητα.

Και αυτό βοηθούσε τα πράγματα, διότι η γη δεν μπορούσε να θρέψει και πολλούς, ούτε μετακινούμενος που ήσουνα μπορούσες να μεταφέρεις και πολλούς.

Τώρα, αυτές οι ομάδες είναι που κάναν τη διαφορά και αυτές είναι που εξελίχθηκαν μέσα στο χρόνο, Δηλαδή, όταν ήμασταν τροφοσυλλέκτες, καρποσυλλέκτες, τα δύο φύλλα είναι προφανές ότι θα είχαν μεγάλη διαφορά μεταξύ τους.

Θα υπήρχε μια σχετική ισότητα των δύο φύλλων, διότι η καρποσιλογή δεν χρειάζεται τη ρώμη του ανδρώς, ούτε ακριβώς την μεγάλη αντοχή.

Είναι μια μέση κατάσταση, στην οποία και τα δύο φύλλα μπορούν να επιδοθούν.

Όμως το κυνήγι άλλαξε τα πράγματα διότι στο κυνήγι χρειάζεται η ρώμη του ανδρώσου.

Και αυτό δημιούργησε μία τομή.

Δεν ξέρουμε ακριβώς πού τοποθετείται η αρχή του κυνηγίου, γίνονται διάφορες ικασίες.

Κυνήγι πάντα έκανε ο άνθρωπος αλλά σε μικρή κλίμακα.

Το ζήτημα είναι πότε έγινε πραγματικά αποτελεσματικός κυνηγός.

και οπωσδήποτε είναι τουλάχιστον 100 χιλιάδες χρόνια που επιδίδεται και με συνεχώς βελτιούμενη απόδοση σε αυτό το τομέα.

Τώρα αυτό το γεγονός ότι ο άνδρας δηλαδή τελικά απέκτησε τα δύο φύλλα κάνοντας το επόμενο βήμα δηλαδή κινούμενοι προς το κυνήγι, άρχισαν να απομακρύνονται κοινωνικά το ένα απ’ το άλλο διότι τώρα οι κυνηγοί είναι άντρες και την τροφή τη φέρνει κατά κύριο λόγο ο άντρας επομένως θα υπερισχύσει το ανδρικό φύλλο είναι αυτονόητο θα υπερισχύσει το ανδρικό φύλλο και θα του συμβεί το εξής Λέω το εξής.

Θα εκπαιδευτούν οι εγκέφαλοι των δύο φίλων διαφορετικά.

Σας λέω το εξής.

Αν ένας άντρας και μια γυναίκα κινούνται στην Ήπεθρο και αναζητούν ένα τόπο και ελπάνε να βρούνε τον εις τόπο.

Και λέει η γυναίκα, νομίζω ότι προς τακή πρέπει να πάμε.

Και λέει ο άντρας, νομίζω προς τακή.

Ποιος κατά πάσα πιθανότητα θα έχει δίκιο.

Δηλαδή, ποιος έχει καλύτερη αίσθηση κατεύθυνσης, το μακρύ.

Δεν υπάρχει αμφιβολία.

Ο άντρας.

Με απόσταση.

Με απόσταση.

Όχι ότι δεν υπάρχουν οι εξαιρέσεις, αλλά κατά κανόνα ο άντρας έχει πολύ καλύτερη αίσθηση της μεγάλης απόστασης.

Βλέπω όλες κουνάμε το κεφάλι.

Πόσες φορές παραπλανήσαμε τον σύζυγό μας λέγοντάς του από εδώ, ενώ ο καψερός έλεγε από εκεί και τελικά είχε δίκιο.

Γιατί εδώ έχουν δημιουργηθεί αυτό που λέγεται αταβιστικές καταγραφές στον εγκέφαλό μας, διότι ο άντρας εξελισσόμενος σε κυνηγό, χρειάστηκε να αποκτήσει την αίσθηση της κατεύθυνσης, Αλλιώς χάνεται.

Πώς είναι το κυνήγι.

Το κυνήγι πρώτα πρώτα δεν το κάνεις ένας μόνος σου.

Είναι ομάδα ανδρών.

Κρατήστε το αυτό, έχει σημασία.

Είναι στρατηγική το κυνήγι.

Δηλαδή αποφασίζεις ποιος θα κινηθεί έτσι, ποιος θα μπλοκάρει το ζώο έτσι, ποιος θα τρέξει προς τα δώ.

Δεν τρέχουν όλοι σαν τους αλεμένους χωρίς πρόγραμμα πίσω από τα ζώα.

έχουν προαποφασίσει κάποιες κινήσεις ως προς τα ζώα.

Και τα ζώα βέβαια δεν περιμένουν να τα κυνηγήσεις.

Αν αισθανθούν τον κίνδυνο τρέχουν προς τα κάπου που δεν το έχεις εσύ υπολογίσει.

Επομένως, κυνηγώντας τα ζώα, α, θα βρεθείς πολύ μακρύτερα από εκεί που ξεκίνησες.

Σωστό.

Δηλαδή, κάπου ήταν η εγκατάσταση της ομάδα σου και εσύ, η μπορεί εγκατάστασης ομάδος σου να ήτανε, τι να πω, στα ο Σύνταγμα, και εσύ να έχεις κυνηγήσει και να έχεις στάσει στην Πάρνη, μέσα σε δάση, μέσα σε περιοχές που δεν ξέρεις τώρα προς τα που γυρνάω πίσω να βρω τους άλλους και δεν υπάρχουν και πινακίδες, δηλαδή ακόμα και οι ελληνικές πινακίδες, που ρε παιδί μου, προς τα εκεί πρέπει να πας αλλά αυτοί δείχνουν προς τα εκεί.

Εν πάση περιπτώσει και αυτές είναι μια παρηγοριά της ψυχής, γιατί λες ότι κάποτε κάποιος έβαλε μια πινακίδα, δηλαδή αισθάνησε κάτι, τότε δεν υπήρχε τίποτα, καμία πινακίδα.

Αδυσσόπιτο.

Και εσύ τώρα να πρέπει να βρεις τον δρόμο, να γυρίσεις πίσω στην ομάδα σου.

Αυτό, πόσοι θα χαθήκανε, πόσοι δεν θα γυρίσανε, αυτό δεν το έχει καταγράψει η ιστορία.

Αλλά τελικά αυτό το φύλλο έπρεπε να μάθει να έχει καλή αίσθηση κατεύθυνσης.

Και βέβαια έπρεπε να μάθει, τι άλλο απέκτησε αυτό το φύλλο, τη λατρεία της στρατηγικής.

Γι’ αυτό έχετε δει, τώρα μιλάω προς τις κυρίες, τους άντρες να βλέπουν ποδόσφαιρο.

Είναι καταπληκτικό.

Δεν βλέπουνε ποδόσφαιρο.

Υποδεικνύουν στο διετητή τη θέση των ποδοσφαιριστών.

Το έχετε προσέξει αυτό το πράγμα.

Δηλαδή δεν χαίρονται την εξέλιξη του ποδοσφαίρου, αλλά συνεχώς φωνάζουν ρε βλάκα βάλε τον τάδε.

Αυτός δεν ξέρει.

δηλαδή υποδεικνύουν τη στρατηγική του στον διετητή, στον προπονητή, γιατί πήρε αυτό, όχι, το έβαλες αυτόν που δεν ξέρει που το πάνε τα τέσσερα, βάλ’ τον χαφ, ξέρω εγώ ένα, γιατί έχουνε μάθει να κινούνται στρατηγικά και λατρεύουν οτιδήποτε έχει σχέση με αυτό.

Εξού και το στοσκάκι είναι πολύ πιο πολύ άντρες δοσμένοι, γιατί έχει στρατηγική αυτό το πράγμα.

Υπάρχει εξήγηση.

Υπάρχει εξήγηση σε αυτό.

Να το αγαπάμε, δεν πειράζει, λέω.

Λέω, επειδή καμιά φορά γίνονται θέματα σε αυτό το ζήτημα, τι να κάνουμε.

Τώρα, αυτές λοιπόν οι πολύ μακρές μας ιστορίες, προ ιστορίες, έχουν καθορίσει συμπεριφορές που δεν τις αντιλαμβανόμαστε.

υπάρχουν μέσα μας, είναι καταγεγραμμένες από χιλιάδες και εκατομμύρια χρόνια και δεν τις διαβάζουμε, διότι θεωρείται κάτι αυτονόητο, κάτι αγιογράφητο για μας.

Τώρα, σε αυτή τη μακρά πορεία, έχω τώρα να πω το εξίσημα, Οι άντρες βουρλίζονταν κινηγώντας τα ζώα.

Και εξέθεταν τον εαυτό τους σε κίνδυνο, εξ’αυτού.

Εξέθεταν τον εαυτό τους σε κίνδυνο, διότι τα ζώα δεν καθότανε.

Θα σε γρατσούν είδαν, θα σε έτρωγαν, θα σε ορμούσαν.

Επομένως είναι ένα φίλο το οποίο εκπαιδεύτηκε σε αυτό και έμαθε να του αρέσει αυτό το πράγμα, η έκθεση στο κίνδυνο.

Γι’ αυτό και αν όποιος έχει μεγαλώσει ένα αγοράκι και ένα κοριτσάκι, βλέπει τις τελείως διαφορετικές συμπεριφορές.

Τα αγοράκια θα κατεβούν μια σκάλα πηδώντας.

Να εκτεθούν σε κίνδυνο, τους αρέσει ο κίνδυνος.

Τα κοριτσάκια θα κατεβούν πιο προσεκτικά.

Έχει σχέση αυτό με αυτή τη μακρά περίοδο.

Την αταβιστική μας, δηλαδή, περίοδο, που πάει τόσο πίσω.

Σε αυτή όμως τώρα, την μακρά μας περίοδο, φαίνεται ότι συνέβη το επόμενο βήμα και κατά τους μελετητές ίσως το πιστώνεται η γυναίκα το επόμενο μεγάλο βήμα.

Γιατί; Γιατί οι γυναίκες εκείνη την εποχή συμμετείχαν στον ομαδισμό, δεν το συζητούμε.

Συνεχώς μετακινούνταν οι ομάδες και οι γυναίκες μαζί.

Αφού είχες σταματήσει σε ένα σημείο και δημιουργούσες μια βάση, η γυναίκα ήταν λιγότερο κινητική από τον άντρα σε αυτό το πλαίσιο, γιατί είχε τα παιδιά, είχε μέτωπα να αντιμετωπίσει.

Εξ’αυτού, κατά πάσα πιθανότητα, κατά πάσα, κανείς δεν μπορεί, υπόθεση είναι, το μεγάλο βήμα που ονομάζεται Γεωργική Επανάσταση, μάλλον γυναίκες το ετοίμασαν.

Γιατί, επειδή δεν ήταν τόσο κινητικές να κινηγούνε ζώα και ζούσαν σε μια περιφέρεια εκεί της εγκατάστασης, ήταν σε θέση να πειραματιστούν ίσως αυτές πιο πολύ με μια μικρή ασήμαντη κίνηση.

Βλέπετε παιδί μου, βλέπω στη φύση, αυτό το έχει δύο άνθρωποι και εκατομμύρια χρόνια, ότι άμα πέσει ένα σπόρο στη γη και καλυφθεί από χώμα και πέσει και νερό βγαίνει νέο φυτό.

Ένα σκαρπό στη γη βγαίνει νέο φυτό.

Την αναπαραγωγή της φύσης την είχε προφανώς ο άνθρωπος δει εδώ και εκατομμύρια χρόνια και είχε καταλάβει ότι συνδέεται ο σπόρος, το φύτρο, κάθε φυτό έχει διαφορετικό θα είχε προσέξει κάποια από αυτά.

Γιατί ψάχνουμε τη μεγάλη τομή.

Πότε έγινε η μεγάλη τομή που είπαμε; Η Γεωργική Επανάσταση.

Και η Γεωργική Επανάσταση είναι ακριβώς αυτό.

Παίρνω ένα σπόρο, τον βάζω στη γη και στην ουσία τον εξημερώνω.

Όπως λέγεται η Γεωργία ονομάζεται αλλιώς εξημέρωση των φυτών.

Ο διεθνής όρος είναι η εξημέρωση των φυτών.

Αυτό ο Δάβλαιο, χρήστον Δάβλαιο, σε φύση.

Εκείνο που έκανε ο άνθρωπος και έκανε το μεγάλο του δήμα, τη Γεωργική Επανάσταση, είναι να πάρει το σπόρο και να το φυτέψει εκείνος και να το παρακολουθήσει όλο του τον κύκλο, να τον υποκινήσει κατά κάποιο τρόπο όλο του τον κύκλο, για να έχει το αποτέλεσμα.

δηλαδή να έχει κάπου οργανωμένα το προϊόν που προκύπτει από αυτή τη διαδικασία.

Σε αυτή λοιπόν την παρατήρηση και τις…

οπωσδήποτε έγιναν άπειροι πειραματισμοί, αγνωστή μας, θα είναι χαμένοι οπωσδήποτε στην ιστορία, κατά τη γνώμη των ειδικών, κατά πάντα επιθενότητα, οι γυναίκες έπαιξαν πιο μεγάλο ρόλο, διότι ήταν λιγότερο κινητικές.

Οι άντρες κινηγούσαν τα ζώα.

Τώρα, πότε έγινε αυτό το μεγάλο βήμα, αυτό το μεγάλο βήμα της ανθρωπότητας, από το οποίο προκύψαμε εμείς εδώ, δηλαδή το ότι είμαστε εδώ είναι αποτέλεσμα αυτής της μεγάλης επανάστασης, λέμε ότι ξεκίνησε κατά πάσα πιθανότητα γύρω στο 15.000 π.Χ.

Έχουν και πάλι από ενδείξεις που βρίσκουμε, ως αποδείξεις μπορεί να και αυτά αλλάξουν, θα σας εξηγήσω μέχρι στιγμής, αυτές είναι οι χρονολογίες που λέγονται, 15 με 13 χιλιάδες π.Χ να είναι οι πρώτες πολύ πρωτοπόρες ομάδες οι οποίες κάναν αυτό το βήμα και άρχισαν να στείλουνε ας πούμε το σκηνικό της νέας ζωής.

Πότε έγινε αυτό και γιατί δεν έγινε νωρίτερα.

Όσ’ φαίνεται τότε βοήθησε και η χρόνια παρατήρηση αλλά και δεύτερον το γεγονός ότι σταμάτησε η τελευταία ως κύκλος των παγετώνων.

Αυτή εδώ η γη έχει ζήσει πολλούς κύκλους παγετώνων, πολλούς κύκλους θερμών εποχών.

Ο τελευταίος γύρος παγετόνων που έχει ζήσει η γη μας καταγράφεται γύρω στο 75.000 π.Χ.

και διήρκησε χοντρικά μέχρι το 20.000 π.Χ.

με ένα άνισμα ανωδικό και μετά με την κάθοδό του.

Δηλαδή υπήρξε με ένας κύκλος.

Οι θερμοκρασίες έπεφταν, μειώνονταν, μειώνονταν και σταδιακά άρχισαν να ανέρχονται.

Γιατί το λέμε αυτό, διότι υπολογίζεται ότι εκεί γύρω στο 75.000 άρχισε η μεγάλη πτώση των θερμοκρασιών, γύρω στο 50.000 π.Χ.

έχουμε ζώνες ολόκληρες παγετώνων, που φτάνουν μέχρι το κέντρο περίπου εδώ του κόσμου, αυτή εδώ πέρα τη ζώνη και σταδιακά βέβαια έχουν πειράζουν και νοτιότερα και αυτή η ζώνη των παγετόνων αρχίζει να μειώνεται καθώς υψώνονται οι θερμοκρασίες.

Οι θερμοκρασίες αυτές όλα αυτά γίνονται μέσα στο χρόνο.

κυλούν μέσα σε χιλιάδες χρόνια, δεν γίνονται από τη μια μέρα στην άλλη.

Ωστόσο, μέσα στην…

οι γεωλόγοι μπορούν να την παρακολουθήσουν, διότι κόβοντας διάφορε…

τεμαχίζοντας έτσι, ή αποκόπτοντας τμήματα γης, μπορείς να μελετήσεις του τι της έχει συμβεί.

Εκεί είμαστε πιο βέβαιοι στα συμπεράσματα των γεωλόγων.

Και φαίνεται ποια τμήματα είχε επηρεάσει αυτή η κάθοδος της θερμοκρασίας.

Αυτή η μεγάλη κάθοδος της θερμοκρασίας ένωσε και οι πύρους.

Διότι πάγωσαν νερά που ήταν στενά.

Περάσματα παγώσαν.

Θυμάστε που είπαμε ότι ο άνθρωπος πέρασε από την Ασία στην Αμερική, Μεσολαβίο Βερίγγιος Πορθμός, προφανώς στην περίοδο των παγετώνων, είχε παγώσει αυτή η ιδίοδος και έτσι το περπάτησαν οι άνθρωποι αυτό.

Δεν κατάλαβαν πού πάνε, ιδέα δεν είχανε.

Λόγω του ότι είχαν πέσει οι θερμοκρασίες, είχαν μειωθεί και μειωθεί η τροφή.

Δεν έβρισκες εύκολα τροφή.

και τα ζώα έγιναν μεγαλύτερα.

Λόγω της πτώσεως των θερμοκρασιών, τα ζώα έγιναν μεγαλύτερα.

Τότε είναι τα μαμούθ και αυτά τα μεγάλα ζώα, επομένως το κυνήγι σου ήταν μεγάλα ζώα, ακόμη πιο επικίνδυνα.

Αυτό το είδος μας έζησε μέσα στα εκατομμύρια χρόνια, τόσο σκληρές συνθήκες και τα έβγαλε πέρα.

Κάθασαι και τα σκέφτεσαι και λες πως ζούσαν αυτοί οι άνθρωποι.

Κυνηγούσαν λοιπόν μεγάλα ζώα.

Και γι’ αυτό προφανώς περπάτησαν και πέρασαν στην Αμερική.

Και αργότερα έχουν ξανά περάσει στην Αμερική και άλλες δυο-τρεις φορές από εκεί.

Το ίδιο και αυτές εδώ οι περιοχές επίσης ήταν παγωμένες σε μεγάλα τους τμήματα.

Γι’ αυτό και οι άνθρωποι που πέρασαν στην Αυστραλία, αν θυμάστε, που είπαμε στο προηγούμενό μας μάθημα, πάλι δεν αντιμετώπισαν μεγάλη θάλασσα ή και καθόλου θάλασσα, δεν ξέρουμε ακριβώς αν το περπάτησαν αυτό το τμήμα.

Τώρα, στη διάρκεια λοιπόν, όσο η Γη βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση, σε τόσο κρύες συνθήκες, δεν υπάρχει περιθώριο για γεωργία.

Δεν το συζητούμε.

Η γεωργία δεν μπορεί να αναπτυχθεί σε πάγους.

Όμως αρχίζουν και ανέρχεται οι θερμοκρασίες, μειώνεται ο όγκος του πάγου και τότε συμβαίνει κάτι που προφανώς συνέβη μεταξύ τους 40.000 και 20.000 π.Χ.

αυτές οι υψηλές θερμοκρασίες που αρχίζουν να παρουσιάζονται λιώνουν τους πάγους.

Και τι έχουμε; Κατακλυσμό! Αυτοί, θυμάστε που είπαμε και στο προηγούμενό μας μάθημα ότι έχουμε ανάμνηση του κατακλυσμού σε πολλές παραδόσεις και θρύλους που μας έχουν ζωθεί και οι αρχαίοι Έλληνες μιλούν για τον κατακλυσμό του Δευκαλείων, και η Παλαιά Διαθήκη για τον κατακλυσμό του Νόη, και η Σουμέρη για τον κατακλυσμό της Ιτράνα.

Και όλοι θυμούνται έναν κατακλυσμό.

Αυτό είναι εντυπωσιακό, διότι οι άνθρωποι που γνωρίζουμε να θυμούνται, ας πούμε οι Σουμέροι είναι του 4000 π.Χ.

και θυμούνται τον κατακλυσμό.

να σας διαβάσω σουμεριακή…

Οι Σουμέροι είναι περίπου του 4-3.000 π.Χ.

Οι Εβραίοι είναι του 1.200 π.Χ.

λέω σε σχέση με τις διάφορες παραδόσεις.

Να σας διαβάσω μια σουμεριακή παράδοση για τον κατακλυσμό.

Και μας εξηγεί ο μελετητής του κειμένου που έχει βρεθεί από την πινακίδα της Νιπούρ Στο σημείο που σώζεται το κείμενο, περιγράφει τη δημιουργία πέντε πόλεων πριν απ’ τον κατακλυσμό.

Οι θεοί αποφασίζουν να στείλουν τον κατακλυσμό για να καταστρέψουν την ανθρωπότητα.

Κάποιοι θεοί όμως λυπούνται τους ανθρώπους, ιδιαίτερα οι νυντών, οι θεά της γονιμότητας.

Ο Ένκη, ο θεός της Σοφίας και των γλυκών ερών, σκέφτεται πώς να σώσει την ανθρωπότητα.

αποφασίζει να σώσει τουλάχιστον τον Ζιοσούντρο, που είναι ο Σουμεριακός Νόε.

Τρεις χιλιάδες χρόνια πριν τους Εβραίους, οι Σουμέροι έχουν έναν δικό τους Νόε που λέγεται Ζιουσούντρο.

Ο Ένκι του δίνει οδηγίες να κτίσει μία κυβωτό, τυχαίο δεν νομίζω, να πάρει την οικογένειά του και τα διάφορα ζώα και να κλειστεί μέσα.

Μετά τον κατακλεισμό που κράτησε 7 μέρες, βγαίνει ο ήλιος και ο ζειοσούντρος τον προσκυνά και κάνει θυσίες.

Οι θεοί αποφασίζουν να του δώσουν την Αθανασία.

Αυτός είναι ένας Σουμεριακός κύκλος που περιγράφει τον κατακλυσμό.

Οι Σουμεροί είναι ο αρχαιότερος λαός μαζί με τους Αιγύπτιους που μπορούμε να ταυτίσουμε.

Όχι ο αρχαιότερος λαός που υπάρχει, ο αρχαιότερος που μπορούμε να ταυτίσουμε.

Και από αυτόν τον λαό τυχαίνει να έχουμε και την αρχαιότερη γραφή, επομένου και τις αρχαιότερες καταγραφές.

και έτσι βλέπουμε την περιγραφή ενός κατακλυσμού.

Να σας διαβάσω ένα τμήμα από αυτό την περιγραφή του κατακλυσμού.

«Η θύελλες όλες οι μεγάλες φυσήξανε μαζί.

Την ίδια στιγμή κατακλυσμός πλημμύρισε τα κέντρα λατρείας.

Για επτά ημέρες και επτά νύχτες η πλημμύρα κατέκλυσε τη χώρα.

Οι θύελες κλειδώνησαν τη μεγάλη κηβωτό στα πέραντα νερά.

Ύστερα βγήκε ο Ούτου που ρίχνει φως σε γη και ουρανό.

Ο Ζιωσούντρα ένα παράθυρο άνοιξε της μεγάλης κηβωτού και μπήκαν οι αχτίνες του ήρωα Ούτου στη μεγάλη κηβωτό μέσα.

Ο Ζιωσούντρα ο βασιλιάς τον Ούτου προσκυνά.

ο βασιλιάς σφάζει ένα βόδι και αυτόν η θυσία αρνιών προσφέρει.

Με αυτά τα κείμενα τα Σουμεριακά θα έχουμε αρκετές συγκοπές καρδίας διότι οι Σουμεροί μας έχουν καταγράψει θρύλους και μύθους που θεωρούνται από κάποιους λαούς αποκλειστικά δικά τους.

Όπως ας πούμε ο κατακλυσμός.

Οι Εβραίοι θεωρούν ότι εκείνοι έχουν γράψει το σωστό κατακλυσμό.

Οι Έλληνες προφανώς θεωρούσαν ότι έχουν περιγράψει το σωστό κατακλυσμό.

Όμως αυτό που σας διάβασα είναι τρεις χιλιάδες χρόνια παλαιότερο.

Άρα σημαίνει ότι υπήρχαν κατά πάσα πιθανότητα πολλές περιγραφές κατακλυσμών, Οι οποίες έτρεχαν, διέτρεχαν την περιοχή και από αυτές ο κάθε λαός κάτι πήρε, κάπως το διαμόρφωσε, κάπως τον έφερε στο δικά του μέτρα.

Υπολογίζεται ότι μεταξύ του 50.000 π.Χ., που περίπου άρχισαν οι θερμοκρασίες να ανέρχονται, Και περίπου του 20.000 π.Χ., που έλειξε αυτός ο κύκλος και οι θερμοκρασίες ισορρόπησαν και τα νερά κατέκλυσαν σε περιοχές και ανυψώθηκαν κατά 140 μέτρα.

Σήμερα δεν συζητούμε ότι λιώνουν οι πάγοι, τα παγώφουν.

Τα παγώφουν.

Λέμε ότι υπάρχει μεγάλο θέμα αν έρχεται η θερμοκρασία, λιώνουν οι πάγοι και υπάρχουν πολλά δημοσιεύματα και ερευνητές οι οποίοι μας εξηγούν ότι αν ανέλθει, στάλθει η σταθμη των υδάτων κατά μισό μέτρο, θα πνιγεί η τάδε πόλη, το τάδε νησιά στον Ιρηνικό θα πάψουν να υπάρχουν κτλ κτλ.

Αμισό μέτρο.

Και εδώ μιλάμε για 140 μέτρα, δηλαδή άλλαξε ο χάρτης που βλέπουμε εδώ πέρα.

Προφανώς, αν μπορούσαμε να έχουμε ένα χάρτη πριν από αυτή την άνοδο των υδάτων, θα είχαμε πολύ περισσότερη υγεία, εντός εισαγωγικών, διότι θα ήταν πάγη, θα ήταν πάγη, αλλά θα ήταν στερεοί, δηλαδή τους πατούσες.

Αλλά με το λιώσιμο έχουμε αυτό το αποτέλεσμα.

Βρίσκεται η υγεία από νερά.

Και προφανώς για ένα μεγάλο διάστημα, δηλαδή δεν φαντάζουμε ότι έρμη οι άνθρωποι εκείνης της περίοδου, θα προτιμούσανε ίσως τους πάγους παρά αυτό που προέκυψε με το λιώσιμο των πάγων, διότι λιώνοντας οι πάγοι θα γέμισε η γη με έλλη, βούρκους, νερά, προβλήματα, δηλαδή μέχρι σώτου αυτά τα νερά να βρούν τη ροή τους, να μπουνε σε διαδρομές, να σχηματίσουν τέλος πάντων λίμνες και τα λοιπά και να αποκαλυφθεί μια γη η οποία θα ήταν αξιοποιήσιμη θα πέρασαν πολύ δύσκολες εποχές γι’ αυτό όποιος μιλάει για τον κατακλυσμό όλες οι παγκοσμίως οι θρύλοι που μας έχουν μείνει για τον κατακλυσμό μιλούν γι’ αυτόν με δεινό τρόπο με αρνητικό τρόπο έζησαν μια κόλαση οι άνθρωποι σε αυτές τις περιόδους Όμως κάποια στιγμή αυτό το πράγμα ισορρόπησε, η Γη γέμισε με δάση, μέσα σε αυτό το χρόνο, ξανά, ξανά, και κάποια σημεία φαίνεται ότι ήταν πρόσφορα για να γίνει το μεγάλο πείραμα, δηλαδή να φυτέψεις σπόρο.

Που έγινε αυτό το μεγάλο βήμα της ανθρωπότητας; Και εκεί έχουμε θεωρίες οι οποίες μοιάζουν σταθερές, γιατί τα αρχαιολογικά δεδομένα φαίνεται κάθε φορά να το υποστηρίζουν.

Όμως και πάλι, κανείς δεν ξέρει μήπως βγουν κάποια στιγμή κάποια άλλα δεδομένα και μας αγκάσουν να αλλάξουμε τις απόψεις μας.

Πάντως, τα δεδομένα μιλούν για αυτή την επανάσταση, τη μεγαλύτερη επανάσταση στην ιστορία του ανθρώπου, συμβαίνει σε αυτή εδώ πέρα τη ζώνη που σας δείχνω στο χάρτη μας, δηλαδή Αίγυπτος, Μέσοποταμία, αυτή η περιοχή που την ονομάζουμε Μέσοποταμία, ελληνική λέξη και χρησιμοποιείται και παγκοσμίως, Μέσοποταμία κτλ διότι εδώ υπάρχουν δύο ποτάμια, ο Τίγρης και ο Εφράτης, περιοχές δηλαδή που σήμερα, Σήμερα χρησιμοποιούμε σημερινές όρους κρατών για να εξυπηρετούμαστε.

Τότε δεν υπήρχε τίποτα από αυτό, δεν υπήρχε καμία τέτοια περίπτωση.

Αυτό που σήμερα είναι Αίγυπτος, που είναι Ισραήλ, Ιράκ, Ιορδανία, Συρία, τνήμα της Σαουδικής Αραβίας, Τουρκία, αυτές εδώ οι περιοχές θεωρούνται οι προημότερες, στις οποίες συνέβη αυτή η μεγάλη επανάσταση.

Και αυτές οι περιοχές μας εκπλήττουν μέχρι σήμερα με το βάθος των αρχαιολογικών τους ευρυμάτων και αυτό είναι που κάνει τη διαφορά.

Εδώ έχουμε την Αίγυπτο, τον μεγάλο Αιγυπτιακό πολιτισμό, μια ναυαρχίδα πολιτισμού για την ανθρωπότητα.

Στην Αίγυπτο θα πρέπει οπωσδήποτε να έχουμε πολύ πρόημη εμφάνιση της Γεωργίας, δηλαδή και γύρω στο 10.000 και 11.000 π.Χ., όπως και σε όλη αυτή εδώ τη ζώνη.

Η ορήμανση της Γεωργίας, δηλαδή να έχεις ξεπεράσει τα πρώτα πειράματα και να έχεις πια στήσει μια κατάσταση ώστε να τρέφεσαι από αυτά που έχεις πια δοκιμάσει και επιτύχει.

Υπολογίζεται ότι έχει γίνει γύρω στο 9 με 10 χιλιάδες π.Χ.

δηλαδή 5 χιλιάδες χρόνια υπολογίζεται ότι θα ήταν χρόνια δοκιμών.

Είδατε τα χιλιάδες χρόνια επίσης.

σαν τα στραγάλια τα βάζουμε στο όντορο, γιατί, πώς αλλιώς, προφανώς θα υπήρχανε, η παρατηρητικότητα, τίποτα άλλο, η παρατηρητικότητα, οι άνθρωποι παρατηρούσαν τα πράγματα.

Που έχουμε τις αρχαιότερες ενδείξεις.

Μέχρι πρόσφατα είχαμε στην Αίγυπτο και στην Μεσοποταμία της αρχαιότερες ενδείξεις γεωργικών καταστάσεων, αλλά πρόσφατα, και αυτό είναι πολύ πρόσφατα, δηλαδή είναι 6-7 χρόνια, στη Νότια Τουρκία, στη Νότια σημερινή Τουρκία, στις περιοχές που λέμε Κουρδικές περιοχές, αλλά είναι εντός τουρκικών συνόρων, εκεί που η Τουρκία σχεδόν είναι στα σύνορα είναι στα σύνορα με τη Συρία, έξι χιλόμετρα από τα σημερινά σύνορα της Τουρκίας με τη Συρία, βρέθηκε το καταπληκτικότερο αρχαιολογικό έβρημα στον κόσμο την τελευταία δεκαετία.

Ονομάζεται Göbekli Tepe.

Göbekli Tepe.

Tepe στα Τούρκικα θα πει λοφάκι.

Οι αρχαιολόγοι υποψιάζονται πολύ τους χωματόλωφους που υπάρχουν σε μια πεδιάδα, διότι πολλές φορές υποκρύπτεται από κάτω κάποια ερήπια που έχουν σκεπαστεί από χώμα.

Εκεί λοιπόν ένας Κούρδος βοσκός πριν από λίγα χρόνια, ούτε μια δεκαετία, με το κατσίκι του, είδε να μπαίνει κάπου, το ώψαξε και είδε να υπάρχουν κάτι πέτρες.

Κάλεσε την αρχαιολογική υπηρεσία, την τουρκική αρχαιολογική υπηρεσία, η οποία έσκαψε εκεί και βρήκε κάτι, δεν κατάλαβε κανείς ακριβώς τι έβρισκε.

Το σκαψαν, το σκαψαν, ήρθαν και γερμανοί αρχαιολόγοι που το σκαύουν μαζί με τους Τούρκους και απεκάλυψαν αυτό το έβρημα που ονομάζεται, αν θέλετε να το ψάξετε, με «γγ» G.O.

με umlaut επάνω, Gürbekli Tepe.

Το Gürbekli Tepe είναι σύγχρονη τοποθεσία.

Το όνομά του είναι μια σύγχρονη τουρκική τοποθεσία.

Ούτε κανείς ξέρει τι ήταν αυτό το πράγμα, ποιος κατοικούσε εκεί πέρα.

Και τι είναι ένα καταπληκτικό σύμπλεγμα Κυκλικών πέτρινων κατασκευών πολύ μεγάλης κλίμακας του δεκάμισι χιλιάδες π.Χ.

Αφού δεκάμισι χιλιάδες π.Χ.

αυτό έσπασε όλα τα ταμεία.

Όλα τα ταμεία διότι μέχρι τώρα το Stonehenge στην Αγγλία, τα αντίστοιχα της Μάλτας που είναι του τέσσερα χιλιάδες π.Χ.

Τέλος πάντων τα είχαμε μάθει, τα είχαμε μελετήσει, μας είχαν κάνει έκπληξη ότι είναι του 4.000 π.Χ.

αλλά έβγαινε, κουτσό έβγαινε διότι είχες υπολογίσει ότι έχει αρχίσει η Γεωργική Επανάσταση εκεί στο 15, 12, 10.000 άιντε 4.000 είναι προχωρημένο άντε να το δεχτείς.

Αλλά δεκάμισι χιλιάδες π.Χ.

μας έχει αλλάξει τα δεδομένα.

Αυτό το κεμπαικλήτεπαι.

Και είναι στο μικροσκόπιο των αρχαιολόγων όλης της γης, διότι τέτοιας μεγάλης κλίμακας ναή κτισμένη με τεράστιες πέτρες, σας θυμίζω ότι οι μηκίνες είναι του ενάμιση.

Χίλια πεντακόσια π.Χ.

Και εδώ είναι δεκάμισι χιλιάδες π.Χ.

του έχουμε μια διαφορά 9.000 χρόνων.

Είναι τερατόδυση η απόσταση και η σημασία αυτής της ανακάλυψης στον Κιονπεκλίτεπε που αναγκάζει να ξανατοποθετήσει στη συζήτηση για το πότε ξεκίνησε αυτή η Επανάσταση, η Γεωργική Επανάσταση, μήπως πρέπει να την μεταθέσεις πιο πριν, διότι τέτοιες κατασκευές μόνο γεωργοί θα μπορούσαν να τις κάνουν, εγκατεστημένοι δηλαδή άνθρωποι οι άνθρωποι που είχαν προχωρήσει και τον τρόπο κοπής της πέτρες, δεν έχει βρεθεί τρόπος με τον οποίο κόψανε αυτές τις πέτρες αυτοί οι άνθρωποι που δημιούργησαν τον Κυμπεκλήτεπαι.

Έτσι, λόγω των ευρημάτων αυτών, λόγω του Κυμπεκλήτεπαι, μετατίθεται λίγο βορειότερα η περιοχή που, μπορεί να πει κανείς ότι ξεκίνησε η Γεωργική Επανάσταση, αν και έτσι και λιώς η Τουρκία, η Κεντρική και η Ανατολική Τουρκία, ήταν μέσα στη Μεσοποταμία.

Σας θυμίζω ότι ο Τίγρης και ο Εφράτης πηγάζουν από την Ανατολική Τουρκία.

Είναι δύο ποτάμια που κρέουν, είναι τα νερά της Ανατολικής Τουρκίας.

Άρα όμως η Ανατολική Τουρκία αποκτά ιδιαίτερο βάρος μετά από αυτό το έβρημα.

Μέχρι τώρα, τα σπουδαιότερα μας ευρήματα προέρχονταν από τις περιοχές εδώ του Ιράκ.

Οι Ουρούκ είναι οι περιοχές των πρώτων, λέγαμε, σημαντικών εγκαταστάσεων των ανθρώπων και οι περιοχές της Αιγύπτου.

Η Αίγυπτος παρουσιάζει επίσης μια πολύ πρόημη επίδοση…

στα όσα έφερε η Γεωργική Επανάσταση, στα οποία και θα αναφερθούμε…

δηλαδή πολιτισμό, σύγχρονο κοινωνικό, κράτος, δομές, εξουσία…

πολιτική φορολογία και όλα αυτά.

Η Αίγυπτος μπορεί και μας τα παρουσιάζει από το 3500 π.Χ.

Σε αυτό το σημείο η Αίγυπτος δείχνει πόσο πρώην η ΜΕ πρέπει να έχει μπει στην Γεωργία διότι από το 3500 και όχι από το 3000 π.Χ.

η Αίγυπτος έχει φαραώ συνεχής.

30 δυναστίες φαράω η μία μετά την άλλη μέχρι την εποχή του Μ.

Αλεξάνδρου.

Και αυτό μόνο η Αίγυπτος το παρουσιάζει.

Δηλαδή μια τόσο σταθερή πολιτική εικόνα που διανύει 3.000 χρόνια και πάνω.

Για να έχει μια τόσο σταθερή πολιτική εικόνα, οπωσδήποτε έχει πρόημη επίδοση στη Γεωργική Επανάσταση.

Και το έχει η Αίγυπτος, διότι έχει και τον ήλο.

Η Αίγυπτος έχει τον ήλο.

Οπότε το ποτάμι αυτό διευκόλληνε το μεγάλο βήμα.

Αν στην Αίγυπτο και στην περιοχή μας εδώ η Γεωργία αναπτύχθηκε γύρω στο 12-15 χιλιάδες π.Χ.

Στην Κρήτη και στην Ελλάδα, στην περιοχή μας εδώ, υπολογίζεται ότι πρέπει να πέρασε γύρω στου 8.000 π.Χ.

Δηλαδή πρώιμα και εκεί η Κρήτη είναι η πρώτη.

Η πρώτη περιοχή η οποία κατακτά αυτό το βήμα στην Ευρώπη, στα ευρωπαϊκά εδάφη.

Και μετά κινείται προς αυτό που σήμερα είναι Ελληνική Χερσόνησος, Βαλκάνια και κινείται δυτικότερα.

Στην ίδια πολύ αρχαία ζώνη, δηλαδή 9-8.000 π.Χ., έχουμε ανάπτυξη της Γεωργίας σε αυτό το σημείο της Ινδίας και εδώ θέλω να σας μπερδέψω διότι θα σας δείχνω η Ινδία αλλά θα δείχνω το Πακιστάν.

Το πακιστάν.

Δεν το κάνω επειδή τρέμει το χέρι μου.

Ο κρέμι μου τρέμει γιατί είμαι 60 χρόνια.

Αλλά διότι η χώρα που λέγεται πακιστάν, ήταν Ινδία μέχρι πριν από το 47.

Πόσα χρόνια είναι 70 χρόνια.

Όχι Ινδία, downtown Ινδία.

Δηλαδή πιο Ινδία δεν γίνεται.

Απλώς κάνω μία παρενθύση.

θα μας είναι χρήσιμο αυτό να θυμόμαστε ότι όταν λέμε αρχαία Ινδία, εννοούμε όλη αυτή την περιοχή, ο Μέγας Αλέξανδρος που λέμε ότι κατέλαβε την Ινδία, το Πακιστάν έφτασε.

Στη σημερινή Ινδία δεν μπήκε ποτέ, διότι είχε μπει στη Δυτική Ινδία, δηλαδή αυτό το κομμάτι της Ινδίας.

Λοιπόν, εκεί, στην Δυτική Ινδία, δηλαδή σε αυτό που είναι σήμερα Πακιστάν, το διαραίει ο ποταμός Ινδός.

Και σε αυτή την περιοχή του κόσμου έχουμε επίσης πρόημη ανάπτυξη της Γεωργίας.

Όχι τόσο πρόημη όπως τις πρώτες περιοχές που είπαμε.

Αλλά εκεί στο 8 χιλιάδες π.Χ., 7 χιλιάδες έχουμε ανάπτυξη της Γεωργίας.

Κατά τον ίδιο τρόπο, ανάπτυξη της Γεωργίας πρόημη, έχουμε σ’ αυτή εδώ τη ζώνη της Κίνας.

Εδώ κυλάει ο Κίτρινος Ποταμός της Κίνας, ο οποίος διαρέει την Κίνα εγκάρσια, δηλαδή ξεκινάει, είναι νερά των ημαλαίων αυτά, τα οποία κυλούν με αυτόν τον τρόπο, κυλούν εδώ και χύνονται στον κόλπο της Κίνας και ο κόλπος αυτός ονομάζεται Κίτρινη Θάλασσα, γιατί ο Κίτρινος ποταμός είναι Κίτρινος.

Κρατήστε το αυτό μας, είναι χρήσιμο, διότι είναι Κίτρινος αυτός ο ποταμός, διότι παρασύρει την περισσότερη υλή λάσπη, δηλαδή, από κάθε άλλο ποτάμι της Γης.

Είναι μέχρι σήμερα.

Ο Κίτρινος ποταμός έχει αυτό το χαρακτηριστικό.

Γι’ αυτό όταν καταλήγει εδώ σε αυτή τη θάλασσα, η θάλασσα γίνεται κίτρινη από την πολύ υλί.

Το λέμε αυτό και το κρατάμε γιατί μας χρησιμεύει και η γιατά της Γεωργικής Επανάστασης.

Κοιτάξτε τη ζώνη αυτή εδώ γύρω στο 8-7.000.

Αυτή εδώ η ζώνη στο 12 περίπου χιλιάδες.

Αυτή εδώ η ζώνη στο 8-9.000.

Και στην Αμερική Αμερικάνη και Ήπειρο, επίσης έχουμε ανάπτυξη της Γεωργίας.

Οι μελετητές πιστεύουν ότι η ανάπτυξη της Γεωργίας αυτά τα σημεία που δείχνουμε έγινε ανεξαρτήτως.

Ότι δεν είναι αναγκαστικό ότι το μάθε από την άλλη περιοχή.

Γιατί μεσολαβούν περιοχές που δεν μπήκαν στη Γεωργία.

σαν να έκανε άλματα η Γεωργία.

Τουλάχιστον τα στοιχεία που έχουμε μπορεί αυτό να αλλάξει.

Αυτή εδώ η Υπείρος όμως δεν υπάρχει περίπτωση να έχει επικοινωνία, διότι είναι αποκομμένη.

Δεν υπάρχει περίπτωση.

Οπότε εδώ θεωρούν βέβαιο ότι μόνοι τους έφτασαν στη Γεωργία.

Έφτασαν στη Γεωργία γύρω στο 7 με 6.000 και έγινε όρημη η Γεωργία γύρω στο 2500 π.Χ.

σε ποια ζώνη αυτή που θα σας δείξω.

Αυτή η χώρα εδώ λέγεται Μεξικό.

Και είναι η σπουδαιότερη χώρα από πλευράς ιστορίας ολόκληρης της Αμερικανικής Ιππύρου, το Μεξικό.

Δηλαδή αυτή η περιοχή που σήμερα είναι Μεξικό.

Και πάλι εδώ όταν θα σας δείχνω Μεξικό θα σας δείχνω κάπως έτσι.

Διότι οι Νότιες Ηνωμένες Πολιτείες ήτανε Μεξικό.

Μέχρι τα Ηνωμένες Πολιτείες τη δεκαετία του 1840 κατέκτησαν με πόλεμο το 40% του εδάφους του Μεξικού.

Αυτό που σήμερα είναι νιου Μέξικο, Καλιφόρνια κτλ.

ήταν μεξικάνικα εδάφη.

Τώρα μας δεν ενδιαφέρει το Μεξικό το ίδιο αλλά η περιοχή εκεί.

Διότι το Μεξικό είναι και αυτό πολύ καινούργια κατασκευή.

Αυτή εδώ πέρα η περιοχή είναι η πιο σημαντική περιοχή για αυτή την μεγάλη επανάσταση στην Αμερικανική Ήπειρο.

Και μάλιστα, αυτή εδώ η Χερσόνησος, βλέπετε, εδώ είναι το Μεξικό το σημερινό, και εδώ είναι μια Χερσόνησος, μια μύτη που μπαίνει μέσα στον κόλπο του Μεξικού, έτσι λέγεται, έτσι ονομάζουμε αυτό το κόλπο, και λέγεται Χερσόνησος του Ιουκατάν.

Ιουκατάν.

Αυτή η Χερσόνησος θεωρείται η μύτρα της Γεωργικής Επανάστασης στην Αμερική.

Τώρα να σας ξαναδείξω στο χάρτη όλα τα σημεία που είπαμε.

Προσέξτε το.

Είναι εδώ.

Μήπως είναι μια ζώνη γεωγραφική.

Μήπως είναι η εύκρατη ζώνη αυτή στην οποία έγινε αυτή η επανάσταση.

Λογικό, όταν πας να κάνεις ένα τέτοιο τρομερό βήμα, γιατί επρόκειτο για τρομερό βήμα, να αλλάξεις τη ζωή σου τελείως και να εμπιστευτείς τη γη και πια να τρέφεσαι από τη γη που εσύ φυτεύεις, όχι που καρποσιλέγεις, σου χρειάζεται ένα κλίμα ισορροπημένο.

Διότι τα φυτά στο ισορροπημένο κλίμα αποδίδουν με ασφάλεια περισσότερο και καλύτερα.

Και εμείς βρισκόμαστε σε αυτό το ευλογημένο τμήμα της Γης, ας γκρινιάζουμε.

Οι Έλληνες γκρινιάζουν μονίμως.

Αλλά αυτό το μαγικό πράγμα που έχουμε, να ζούμε σε αυτή τη χώρα, Είμαστε σε αυτή τη χώρα με το υπέροχο κλίμα.

Το υπέροχο κλίμα που δεν έχει ούτε πολύ βαρύς χειμώνες ούτε πολύ ζεστά καλοκαίρια.

Τι να πούνε οι Βερμπέροι στην έρημο και τι να πούνε των βορειών χωρών οι άνθρωποι.

Εδώ πέρα όχι μόνο εμείς, όλοι οι ζώνοι αυτοί.

Είναι μια ευλογημένη ζώνη αυτής της ανθρωπότητας, ευλογημένη.

που έχει και νερά, έχει και γη, έχει και δάση.

Όλα τα έχει, όλα τα καλά τα έχει.

Έτσι, εδώ, σε αυτή τη ζώνη αναπτύχθηκε η γεωργία.

Και βέβαια, αναπτύχθηκε η γεωργία σε αυτή τη ζώνη, στηριζόμενη σε ποια φυτά, άγρια φυτά, που υπήρχαν στις περιοχές τους.

Στη δική μας ζώνη, τα φυτά που υπήρχαν άγρια και που τρώγανε οι άνθρωποι, Το ξέρουμε οι αρχαιολόγοι, βρίσκουν στις ανασκαφές τους και πολύ αργοπροημότερα σπηλές, στα σπήλια που κατοικούσαν άνθρωποι ή οικισμούς που στείνανε όταν ήταν σε νομαδική μετακίνηση.

Υπάρχει ειδικός κλάδος της αρχαιολογίας που ειδικεύεται στα υπολήματα τροφών που βρίσκονται.

και αναλύσεις με χημικές, με χημικούς τρόπους υψηλότατους για να δεις τι έτρωγε ο άνθρωπος του οποίου βρήκες κάποια ύχνη.

Ακόμη και μέσα στον οργανισμό του.

Αν έχουν βρεθεί σκελετοί σε πολύ παγωμένα σημεία ή σε πολύ ξηρά, μπορούν να βρεθούν στοιχεία από την τροφή του.

Ξέρουμε ότι εδώ, σε αυτή την περιοχή που ζούμε, Κάποια φυτά ήταν άγρια και έδιναν καλή τροφή.

Και ήταν τα δημητριακά.

Εμείς ανήκουμε στη ζώνη των δημητριακών.

Άρα και οι Σουμεροί και οι Αιγυπτοί και οι λαοί που έζησαν σ’ αυτές εδώ τις ζώνες πειραματίστηκαν προφανώς με άγρια φυτά που τα τρώγανε, Τα τρώχανε, τα ξέρανε, τους άρεζαν, με αυτά πειραματίστηκαν.

Είμαστε η περιοχή των Δημητριακών και κυρίως όχι τόσο του Σιταριού, αλλά το κριθάρι, το οποίο είναι πιο σκληρό.

Δηλαδή οι μελετητές υπολογίζουν ότι μάλλον το κριθάρι βοήθησε στην Επανάσταση γιατί αντέχει περισσότερο, άρα και στους πειραματισμούς αντέχει περισσότερο.

Πάντως είμαστε η ζώνη του δος ημήν σήμερον των άρτων ημών, των υπιούσιων.

Έτσι δεν είναι.

Η προσευχή μας σε αυτή εδώ τη ζώνη είναι δος μας ψωμί.

Δηλαδή, δημητριακά.

Τρώμε δημητριακά σε αυτή εδώ την περιοχή.

Οι Έλληνες τρώμε πολλά δημητριακά ψωμί.

Οι Ιταλοί το τρώνε με τη μορφή μακαρονιού.

Είναι και αυτή στη ζώνη των δημητριακών.

Και βέβαια και οι Άραβες εδώ τρώνε πολλά δημητριακά.

Γιατί είμαστε στη ζώνη των δημητριακών.

Πιστεύετε ότι σε όλα αυτά τα μέρη που είπαμε η Γεωργική Επανάσταση στηρίχτηκε στα δημητριακά.

Όχι βέβαια, διότι η Επανάσταση σε αυτά τα μέρη στα στηρίχτηκε στα δικά τους άγρια φυτά που είχανε και που έβλεπαν ότι ευδοκιμούν και ότι είναι εύκολοτερο να τα…

Εδώ ας πούμε στην Κίνα, τι φαντάζεστε ότι θα ήτανε; Το ρίζει, το ρίζει, διότι είναι υγρές περιοχές και εκεί ευδοκιμεί το ρίζει.

Άρα οι Κινέζοι θα λένε, φαντάζομαι, την όριζαν ημών την επίουσία ανδόσυμην σήμερον, έτσι.

Το ίδιο και εδώ στις περιοχές της Ινδίας που επίσης υπήρχαν πολλά νερά.

Αν και η Ινδία είναι οριακή μεταξύ της περιοχής των σιτυρών και τους ορίζεις.

Εδώ στην περιοχή της Αμερικής το καλαμπόκι.

Το κύριο φυτό είναι το καλαμπόκι.

Ό,τι ήταν τα σιτυρά στη δική μας περιοχή.

η πατάτα, δηλαδή εδώ είχανε αυτά τα ευλογημένα φυτά, τα οποία γνωρίσαμε οι υπόλοιποι μετά τον Χριστόφορο Κολόμπο.

Αλλά για εκείνους ήταν η διατροφή τους αυτής.

Καλαμπόκι, πατάτα, ντομάτα, φασόλια, πιπεριές, που τις πήραμε από εκεί.

Και εκείνοι βέβαια πήραν από μας.

Η ανθρωπότητα έχει ανταλλάξει πλέον τα προϊόντα.

Και έτσι πλέον δεν μπορούμε να ζήσω χωρίς μάγκο εγώ.

Κάθε μέρα δεν φάω μάγκο, αβοκάντο.

Πού μωρετόμαθες το μάγκο και το αβοκάντο εδώ στην περιοχή μας.

Χιλιάδες χρόνια τρώμε άλλα φρούτα.

Όχι δηλαδή φάτο το μάγκο και το αβοκάντο, αλλά δεν είναι ακριβώς ανάγκη να φάμε όλα τα φαγητά όλης της γης.

Επάρχουν εδώ στην περιοχή μας αρκετές εκατοντάδες.

Φαφάει αυτά πρώτα και μετά δεν χάθηκε ο κόσμος δηλαδή.

Εν πάση περίπτωση θέλω να σας πω ότι σήμερα όλοι τρώνε όλα.

Γιατί είναι το εμπόριο που το διευκολύνει.

Αλλά για χιλιάδες χρόνια το σύστημά μας έχει ζυμοθεί και αναπεριοχές με τα προϊόντα που υπήρχαν εκεί πέρα.

Δεν ήταν εύκολο να έρχονται απ’ αλλού προϊόντα, διότι τώρα έρχονται με τα αεροπλάνα.

Για αυτό και είμαι ψυγία, για αυτό και αλλιώς τότε, ας πούμε ότι γινόταν εμπόριο, πολλά από αυτά σάπηζαν, δεν μπορούσαν να φτάσουν.

Έτσι, έχουμε ζώνες εδώ βέβαια, δεν είναι φυσικά μόνο τα δημητριακά, είναι και άλλα φυτά, όπως εδώ στην Κίνα είναι το κεχρί, που επίσης το αξιοποιούν στην Αφρική, στη Νότια Αφρική, την Ιπποσαχάρη Αφρική, χρησιμοποιούν το σόργο.

Ένα άγριο φυτό που μοιάζει με τα Δημητριακά και είναι δικό τους φυτό.

Και κεχροί και δημητριακά αλλά υπάρχει και σόργο.

Δηλαδή η Γεωργική Επανάσταση στηρίχτηκε στα φυτά που ήταν πιο πρόσφορα για κάθε περιοχή.

Και τώρα να μπούμε στη συζήτησή μας για το τι περίπου έγινε με αυτό το μεγάλο βήμα.

Δεν είναι ότι τα ξέρουμε, τα υποθέτουμε από τα αρχαιολογικά ευρήματα.

Και βάζουμε και τη φαντασία μας να δουλέψει.

Τι ακριβώς συνέβη όταν μια ομάδα, κάποια πρωτοπόρα ομάδα, κάποιοι Θεοπάλαβοι πρώτοι ή είκοσι αποφάσισαν να μην πολύ κινηθώ για κανά δυο χρόνια και να φυτέψω και να δω τι γίνεται.

Κάπως έτσι θα ξεκίνησα από κάποιους σαλεμένους τύπους οι οποίοι κάνανε κάτι αδιανόητο.

Το κάνανε, μάλλον το κάνανε κάπου εδώ έγινε Ποια είναι η πρώτη χρονιά που έγινε σε αυτή τη ζώνη αυτές οι πρώτοι.

Και μάλλον τους κουτσοβγήκε την πρώτη χρονιά.

Γιατί προφανώς σιγά την μεγάλη παραγωγή που θα είχαν την πρώτη χρονιά.

Υπολογίζεται ότι αν έγινε αυτό το βήμα θα έγινε σε περιοχές οι οποίες είχαν και αρκετοί…

Γιατί η γη έχει πολύ μεγάλη διακύμανση του φυτικού της πλούτου Υπάρχουν περιοχές οι οποίες έχουν πάρα πολύ πλούσιο φυτικό πλούτο και έτσι δεν σου χρειάζονται μεγάλες μετακινήσεις.

Ενώ σε άλλες περιοχές χρειάζονταν μεγάλες μετακινήσεις γιατί ήταν πιο φτωχή η φυτική ποικιλία.

Ίσως λοιπόν σε μια περιοχή που είχε και να τρέφεσαι αρκετά έγινε και αυτό το βήμα.

Και αφού πήχε μια πρώτη επιτυχιούλα και μια άλλη φυλή διπλανή, κάπως το ομιμήθηκε και άρχισε σε μια περιοχή να υπάρχουν δυο, τρεις, τέσσερις θύλακες ανθρώπων οι οποίοι το έχουν ξεκινήσει αυτό το πράγμα.

Τώρα υπολογίζεται ότι για να φτάσει κανείς, να φτάσουν αυτοί οι πρωτοπόροι άνθρωποι όπου κι αν ήταν, όπου κι αν ήταν, να τρέφονται από αυτό το κομμάτι αγής που καλλιέργησαν, θα πρέπει οπωσδήποτε να κύλισαν τουλάχιστον 5-6.000 χρόνια παρατηρήσεων.

Διότι δεν είσαι Γεωργός παίρνοντας ένα σπόρο και βάζοντάς τον μέσα στη γη.

Πρέπει, για να σου αποδώσει αυτός ο σπόρος, να κάνεις παρατηρήσεις που θα δείλουν, σου λένε, Σε τι βάθος βάζω το σπόρο, το βάζω πολύ βαθιά ή το βάζω ριχά, σωστά; Πότε τον βάζω, όποια εποχή του χρόνου, όχι.

Στην Γεωργία δεν είναι αδυσσόπητο αυτό το πράγμα, είναι μια ζώνη του χρόνου στην οποία πρέπει να βάλεις το σπόρο.

Άρα να έχεις παρατηρήσει πότε περίπου τον βάζεις.

Πόσο νερό τουβα του χύνου, μια φορά την εβδομάδα, μια φορά τα 15 μέρες αυτές τις εποχές, πόσο, τόσο.

Όλα αυτά θέλουν μερικές χιλιάδες χρόνια παρατήρησης για να είναι αρκετά ασφαλή.

Τα έκαναν, το έκαναν αυτό το πράγμα και τελικά παρουσιάζονται κάποιες ομάδες οι οποίες ζούνε από αυτή, τολμούν να ζούνε από αυτή τη διαδικασία.

Αφού τολμούν να ζούνε από αυτή τη διαδικασία τώρα είναι ομάδες τι λέτε.

Δεν σε παίρνει το χωράφι να το βάλεις στο νόμο δεν μπορείς.

Για εκατομμύρια χρόνια ήμασταν νομάδες με πέντε τζουμπλεκάκια, τρία πραγματάκια, έπαιρνες το ονοματιό σου, πήγαινες παραπέρα.

Τώρα δεν υπάρχει περίπτωση να πας παραπέρα.

Αφού έδεσες τη ζωή σου με αυτό το κομμάτι γης, θα στήσεις κάποιο οικισμό κοντά σε αυτό για να μπορείς να το επισκέπτεσαι και να το καλλιεργείς.

Τώρα, αυτός ο οικισμός διαφέρει τελείως από τους προηγούμενους.

Είναι σταθερός οικισμός.

Άρα, η κατασκευή που θα κάνεις σταδιακά θα είναι πιο ισχυρή.

Είμασταν εκατομμύρια χρόνια μετακινούμενοι, νομάδες.

Στήναμε οικισμούς πρόχειρους, αν δεν βρίσκαμε κάτι έτοιμο.

από καλάβνια, από λάσπη κτλ.

ό,τι υλικά.

Και όλα αυτά γρήγορα καταστρέφονταν και δεν σε έννοιαζε, γιατί θα πήγαινας στο παρακάτω.

Τώρα θα μένεις εκεί.

Άρα δημιουργείς σταθερότερους οικισμούς από πιο επεξεργασμένο υλικό και κλείνεις και πόρτες.

Έχει νόημα αυτό που σας λέω.

Το ασφαλίζεις αυτό το σπίτι, διότι πλέον ζεις εκεί.

Ζεις εκεί.

Και επειδή ζεις εκεί, αρχίζεις και μαζεύεις πράγματα.

Όσο είμαστε νομάδες, για εκατομμύρια χρόνια, με 5 αντικείμενα, βγάζαμε πέρα τη ζωή μας.

Από την ώρα που γίναμε εδραίοι και αποφασίσαμε ότι θα έχουμε μια έδρα, αρχίσαμε και τρυπώναμε και τόνα και τ’ άλλο και τόνα και τ’ άλλο.

Αχ και για το βοχή κρύο χρειάζομαι αυτό και για τη ζέστη αυτό και για το ένα αυτό και τ’ άλλο αυτό.

Να τα αντικείμενα.

Άρχισαν να σωρεύονται αντικείμενα μέσα στα σπίτια.

Αυτό που έχουμε, να ανοίγεις την τουλάπα και να πέφτουν τα ρούχα πάνω σου διότι τα έχεις τόσα πολλά που δεν…

είναι αποτέλεσμα αυτού.

Το ότι πάψαμε να είμαστε εν ομάδες και όλο μας λείπουνε.

Εγώ μέτρησα πόσα παπούτσια έχω, ούτε 40 από δα ρούσα να έχω.

Ούτε 40 από δα ρούσα.

Τότε οι άνθρωποι είχανε τυλιγμένα εκεί τα πόδια τους με κάτι δέρμα τα μεγάλα και έλαγαν και δόξα το Θεό.

Τώρα δεν μας τάνουνε.

Μπήκαμε σε άλλη εποχή.

Σταδιακά βέβαια δεν έγινε από τη μια μέρα στην άλλη.

Αλλά πέρα από τα 40 μου παπούτσια δεν ήταν τόσα αλλά περίπου.

Βάζω μέσα και τις αγιονάρες και τώρα ευατικά ξέρετε, άμα τα βάλεις όλα αυτά έγινε σαρταποδαρούσα.

Αυτό είναι το λιγότερο.

Το σημαντικότερο είναι η τροφή, που τώρα έχει τελείως άλλο χαρακτήρα.

Πείτε μου, όσο ήμασταν γεωργοί, όσο, με συγχωρείτε, όσο ήμασταν τροφοσυλλέκτες, τρώγαμε το φαγητό, η τροφή μας ήταν μέρα με τη μέρα, έτσι δεν είναι, δηλαδή, ό,τι έβρισκες.

Αν δεν άτρωγες να έβρισκες τροφή για μια βδομάδα ρε παιδί μου, λέω…

αλλά στην πραγματικότητα κυνηγούσες την τροφή σου μέρα με τη μέρα, σωστά.

Και όταν ήμασταν κυνηγοί, επίσης δεν κυνηγούσαμε την τροφή μας.

Δηλαδή, ωραία, βγαίνει παγανιά η ομάδα των αντρών της φίλης, πιάνει ένα-δυο θειράματα, είπαμε έχει πάει στην Πάρνηθα, έτσι.

Πώς θα το φέρει πίσω το θύραμα, θα το τεμαχίσει για να φορτωθεί να το φέρει πίσω και επιτέλους έχει μάθει την κατεύθυνση και βρίσκει τον οικισμό του, ας πούμε τον πρόχειρο οικισμό και πάλι πόσο θα τρώγες από αυτή την τροφή, λίγες μέρες, μετά θα τέλειωνε Και θα ξαναβγέναν για κυνήγοι, αν βρίσκανε.

Δεν ήταν βέβαιο ότι θα έχεις τροφή.

Μπορούσες να βγεις για καρποσιλογή και να μη βρεις τροφή.

Μπορούσες να βγεις για κυνήγοι και να μη βρεις τροφή.

Και την τροφή σου την κυνηγάς μέρα με τη μέρα.

Μέρα με τη μέρα.

Άιντε μέρα τη βδομάδα τη βδομάδα.

Τώρα δεν έχει αλλάξει αυτό το πράγμα.

Με ένα τρόπο ρυζικό.

Διότι καλλιεργείς κάτι το οποίο περιμένεις, περιμένεις, περιμένεις μήνες μέχρι να αποδώσει και όταν αποδώσει πρώτα ο Θεός διότι μπορεί και να μην αποδώσει δεν σου υπογράφει κανείς ότι αυτό που φύτεψες πράγματι θα αποδώσει αλλά κατά κανόν αποδίδει τι κάνεις το τριγείς και το αποθηκεύεις, σωστά Αυτό είναι μια καινούργια κατάσταση στην ανθρώπινη ζωή.

Να εξαρτάσαι από κάτι που έχεις αποθηκεύσει, από το οποίο πρέπει να κάνεις σοφή διαχείριση, διότι θα ξαναέχεις τροφή μετά από ένα χρόνο.

Υπερβάλλω βέβαια διότι ο άνθρωπος δεν σταμάτησε να είναι και τροφοσυλλέκτης παραλίλως.

Δηλαδή εντάξει έχεις κάνει ένα χωριό, πιο επαναστατική λέξη από τη λέξη χωριό δεν υπάρχει.

Διότι είναι χωριό.

Άλλαξε ο κόσμος, έχεις ένα χωριό.

Εντάξει το χωριό σου έχει γίνει αγροτικό, αλλά ο άνθρωπος πάντα και καρποσυνέλεγε και κυνηγούσε παραλίλως.

Αλλά πλέον όχι σε μακρινές αποστάσεις διότι είχες έδρα.

Ό,τι έβρισκες εκεί γύρω.

Και είχες πρόσθεση, ας πούμε, προσθετικά στη διατροφή σου.

Έχοντας λοιπόν συλέξει, το τριγύσει και θερίσει ό,τι έχεις καλλιεργήσει, το βάζεις σε μία αποθήκη.

Και με από αυτή την αποθήκη πρέπει να αποσπάσεις τροφή, έχοντας στο νου σου ότι η επόμενη φορά που θα ξαναγεμίζει η αποθήκη θα είναι σε ένα χρόνο.

Είναι μεγάλη διαφορά, συμφωνείτε; Εδώ μιλάμε για κορυφαία διαφορά ζωής.

Αυτό τώρα το γεγονός θα φέρει θέματα.

Κοιτάξτε, πρώτα πρώτα εξαρτάσαι πλέον από τα τρόφιμα που έχεις καλλιεργήσει.

Αυτά, αν τα πάρεις στο σπίτι σου, δύο δρόμους έχεις.

Το ένα είναι να έχεις δημιουργήσει κοντά στο σπίτι σου ή μέσα στο σπίτι σου ένα χώρο για να τα στιβάζεις.

για να τα τρως μέσα στο χρόνο.

Πείτε μου τι θα συνδύει και συνέβη, το βλέπουμε και αρχαιολογικά σ’ αυτούς τους πρώτους γεωργούς.

Η γεωργία επετεύθει από τη δράση μιας ομάδας εδώ.

Μεσολαβούν δυο-τρεις ομάδες οι οποίες δεν έχουν ελκυστεί από αυτό το πράγμα και βλέπουν κάτι παλαβούς να κάνουν κάτι καλά.

Τι κάνουν αυτοί εκεί πέρα.

Κάτι βάζουν μέσα στη γη.

Α, στην ευχή τους.

Τρεθεότρελοι είναι.

Εξακολουθούν να ζουν όπως ζούσανε.

Παρακάτω άλλη μία ομάδα.

Γύρω τους υπάρχουν φυλές και ομάδες οι οποίοι συνεχίζουν την παλιά τους διατροφή.

Αυτές μπορεί να είναι μπλαζέ οι άλλες ομάδες ως προς τις καινούργιες ομάδες των Γεωργών και να λένε ότι αυτή είναι Θεοπάλαβη, αλλά έχουν εντοπίσει κάτι πολύ ενδιαφέρον.

Ότι σε ένα χώρο είναι μαζεμένη τροφή.

Άρα τι θα συμβεί στους Γεωργούς, τι θα έχουν, τι πρόβλημα θα έχουν οι Γεωργοί Επιθετικότητα από τους μη Γεωργούς.

Και προσέξτε να δείτε, αν αυτή η Γεωργή, για να γίνουν Γεωργή, τους πήρε 2-3.000 χρόνια που λέμε, έχουν μεταλλαχθεί και λίγο σαν άνθρωποι.

Πείτε μου ποιοι είναι πιο σκληραγωγημένοι, ποιοι είναι πιο έτοιμοι για επιθετικότητα, Ποιοι είναι πιο…

Οι κυνηγοί ή οι γεωργοί.

Δεν υπάρχει περίπτωση.

Οι κυνηγοί και οι τροφοσυλλέκτες είναι σκληραγωγημένοι.

Και ο Γεωργός σε αυτό μειωνεκτεί.

Μειωνεκτεί σοβαρά.

Γιατί οι γεωργοί σε όλη τη γη είναι ύμεροι άνθρωποι.

Υμέροι άνθρωποι.

Όχι ότι δεν έχουν…

Ξέρετε η Γεωργία δεν είναι τόσο σκληραγωγίας πράγμα.

Βέβαια αν είναι σε ορεινές περιοχές άγωνες με πολυπέτρα είναι.

Αλλά στις παιδιάδες η Γεωργία έχει ένα τέμπο ρε παιδί μου.

Έχει ένα χρόνο.

Έτσι δεν είναι.

Ο Γεωργός έχει περιόδους που είναι περίοδοι που έχει πολύ δουλειά.

Και περίοδοι που δεν έχει.

Πότε είναι η περίοδος της πολύς δουλειάς των Γεωργών; Είναι από την άνοιξη και μετά και κυρίως το καλοκαίρι.

Ο Τρίγος τότε είναι που έχει στο θερισμό κτλ κτλ.

Ο Γεωργός δηλαδή όσο πλησιάζει προς τον Ιούνιο, Ιούλιο, Αύγουστο ξεχνάει τον εαυτό του γιατί έχει πάρα πολύ δουλειά.

Το Σεπτεύριο αυτά καταλλαγιάζει σιγά σιγά.

Οκτώβριος το πράγμα έχει κάνει το γύρο του.

Νοέμβριο αρχίζει να σκαλίζει τη γη για να φυτέψει.

Και αφού φυτέψει έρχεται ο Δεκέμβριος, ο Ιανουάριος, Φεβρουάριος, Μάρτιος.

Λίγη δουλειά.

Δεν έχεις να κάνεις και πολλά πράγματα στο χωράφι, διότι ο καλός Θεός φροντίζει.

Μεγεμίζουν τα καφενεία από αγρότες που περιμένουν πότε θα έρθει η ώρα της πολύς δουλειάς.

Και μετά από τον Μαπρίλιο αρχίζει ξανά η δουλειά.

Τι θέλω να πω με αυτό.

Ο Γεωργός αποκτά μια διαδρομή μέσα στον χρόνο που δεν το κάνει τόσο σκληραγωγημένο.

ο κυνηγός και ο καρποσιλέκτης κάθε μέρα βρέξει χιονίσει, κρύο, πλημμύρα, θα πρέπει να βγει να βρει κάτι να φάει.

Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, ο Γεωργός στην περίπτωση αυτή μειονεκτή.

Και επειδή μειονεκτή, πρέπει να βρει μια λύση γιατί πώς θα ζήσει.

Η λύση που βρήκε, και το έχουμε βρει αρχαιολογικά αυτό, είναι να τοποθετήσει τα περισσεύματα της τροφής του, δηλαδή το ότι…

δεν είναι περισσεύμα ακριβώς, αλλά εν πάσης περιπτώσει η τροφή, η οποία περιμένει να καταναλωθεί, όχι μέσα στο σπίτι του ή κοντά στο σπίτι του, διότι τότε θα καταστραφεί κι ο ίδιος.

Θα μπουν μέσα οι ομάδες οι οποίες θα μπουν για να λεηλατίσουν την τροφή, θα τους σκοτώσουν, θα χαΐγι, θα καταστραφείς κι εσύ.

να μαζευτούν, το καλύτερο που είναι, είναι να συγκεντρωθεί η τροφή σε μεγάλες αποθήκες, κεντρική αποθήκη, όπου όλο το χωριό θα βάζει το βιώστο, την παραγωγή του.

Ωραία, αυτές τις αποθήκες τις βλέπουμε αρχαιολογικά και στην περιοχή της Ινδίας, έχουμε τέτοιες αποθήκες και στην περιοχή της Μεσοποταμίας, που μάλλον μας εξηγούν ότι σε κάποια περίοδο ο Γεωργός κινήθηκε σε αυτή τη λύση.

Αυτές οι αποθήκες είναι πιο γερά κτισμένες, πολύ πιο γερά κτισμένες από τα σπίτια, λογικό είναι.

Δεν έχουν ανοίγματα παρά μία πόρτα η οποία κλείνει πολύ γερά.

Και αν έχουν ανοίγματα είναι πολύ προσεκτικά, γιατί το άλλο ήταν να μη σταφάνε τα ποντίκια.

Ωραία, τα έχεις αποδικευμένα, αλλά υπάρχουν και άλλοι εχθροί, δεν είναι μόνο οι επιδρομείς.

Πάντως, αυτό, σε αυτή την αποθήκη, προφανώς, αυτή η αποθήκη φυλάσσονταν επί 24-ορου βάσος.

Για να έχει τέτοια δομή ισχυρή και να έχει πόρτα τόσο καλά δομημένη, θα πει ότι και λογικό είναι ότι εκεί βάζουν όλη την τροφή τους και επομένως θέλεις να την ασφαλίσεις.

Αφού θέλεις να ασφαλίσεις την τροφή σου τώρα τι θα συμβεί.

Αυτή η ομάδα προέρχεται από ένα χωριό γεωργών.

Όλοι ασκούν τη γεωργία.

Όλοι ασκούν τη γεωργία, από αυτή τρέφονται.

Και κυνηγούν και λίγο και καρποσιλέγουν, αλλά από αυτή τρέφονται.

Κοιτάξτε να δείτε τώρα.

Έχεις δημιουργήσει την αποθήκη.

Αυτή η αποθήκη πρέπει να φυλάσσεται επί 24-ορου βάσος, αλλιώς δεν έχει νόημα αυτό που έχεις κάνει.

Ποιος θα φυλάξει αυτή την αποθήκη, άντρας ή γυναίκα; Άντρας.

Δεν το συζητούμε.

Εδώ χρειάζεται η ρώμη του άντρα.

Άρα, οι κοινότητες προφανώς απέσπασαν από την ομάδα δυο, τρεις, τέσσερις άντρες δυνατούς, δηλαδή σε ηλικία αλκής.

Τον Πυροδήμα θα βαζες εκεί.

Όχι, ε, ξέρω εγώ, ένα μορμολίκιο μεγάλες ηλικίες.

Και θα λέγες στον Πυροδήμα, Πύρο, εκεί εσύ θα φυλάς.

Μα, θα σου πει ο Πύρος, εγώ πως θα ζήσω.

Αφού με παίρνεις από το χωράκι, σωστά.

Και μάλιστα αποσπάσεις τέτοιους άντρες, τέτοιους άντρες οι οποίοι θα ήταν και εξαιρετικοί γεωργοί με την δυναμή τους.

Αλλά εσύ τους λες όχι.

Δεν θα είσαι στο χωράφι.

Σε θέλω να φυλάς τις σπήλες.

Και εκείνος θα πει, μα εγώ τότε λοιπόν, πώς θα ζήσω.

Και θα του πει όλη η κοινότητα, προφανώς αυτό συνέβη, Εσύ τη δουλειά σου, να φυλάς την αποθήκη.

Και εμείς όλοι, επειδή φυλάς την αποθήκη για να ζούμε εμείς, εμείς θα καλλιεργούμε τα χωράφια και από αυτό το…

τα μεγέθη, ας πούμε, τις ποσότητες του σταριού, που ο καθένας μας κάθε χρόνο αποκομίζει, θα αποσπάμε ένα ποσό και θα το δίνουμε σε σένα, ούτως ώστε να είναι σαν να καλλιεργούσες.

Και επομένως τι έχουμε εδώ; Τους πρώτους δημοσίους υπαλληλούς! Εθνισιασμός! Όλοι είμαστε συνταξιούχοι, λένε, δημόσοι υπαλληλούς.

Μάλιστα.

Λοιπόν, τους πρώτους δημοσίους υπαλλήλους.

Και αυτό που του δίνουμε τι είναι; Ο πρώτος φόρος στην ανθρωπότητα.

Διότι γιατί δίνεις το φόρο, για να σου προσφέρει η ομάδα σου, η κοινότητά σου, οι πηρεσίες που διευκολύνουν εσένα στη ζωή σου και στην παραγωγή.

Έτσι, έχουμε ένα δημόσιο κτίσμα που είναι η αποθήκη, δημοσίους υπαλλήλους και τον πρώτο φόρο.

Κάνουμε διάλειμμα για 20 περίπου λεπτά και συνεχίζουμε.

Καθόμαστε σιγά-σιγά για να ξεκινήσουμε.

Σας χρειάζεται να έχετε περισσότερο φως, κάποιοι κρατάτε σημειώσεις.

Καλά είναι έτσι.

Ωραία, γιατί οι φίλοι είναι εξαιρετικοί και μπορούν να έχουμε όσο θέλετε το σημείο.

Καλά είναι έτσι; Ωραία, γιατί οι φίλοι είναι εξαιρετικοί και μπορούν να έχουμε όσο θέλετε την ένταση του φωτός.

Απ’ την άλλη, αν είναι δυνατά, είναι κουραστικό και βλέπεις καλύτερα άμα είναι λιγότερη η ένταση.

Λοιπόν, να συνεχίσουμε.

Κάθονται και οι τελευταίοι φίλοι τώρα.

Ωραία, είχαμε μείνει στους φύλακες της αποδίκης, σωστά.

Και το γεγονός ότι αποσπώνται άτομα για να εξυπηρετήσουν το σύνολο.

Τώρα άλλο που βλέπουμε αρχαιολογικά σ’ αυτές τους πρόημους οικισμούς είναι ότι κάποιοι οικισμοί δεν έχουν μόνο ένα κτίσμα πιο ισχυρά δομημένο, αλλά έχουν και προφύλαξε ολόγυρα, δηλαδή δημιουργούν κάποιο τύπο τείχος, που προφανώς ταιριάζει με τα προβλήματα, διότι καθώς έχουν γίνει ελκυστικός στόχος, Λέει Λατόν, είναι σημαντικό να έχεις μια πρώτη γραμμή αμήνυση.

Αυτά τα τείχη πάλι αρχαιολογικά μοιάζουν αρχικά να είναι πρόχειρα δομημένα στις περιοχές αυτές που συζητούμε, δηλαδή την Αίγυπτο, την Εγκύση εδώ και μέση Ανατολή, ιδίως αυτές οι περιοχές είναι χωματοχώρες, δεν έχουνε πολυξυλία Και οι κατασκευές γίνονται με πληθιά.

Βέβαια μπορείς να κάνεις και πληθιά πιο ισχυρά ή προχειροφτιαγμένα, αλλά και πάλι με αυτά τα υλικά προσπαθούν να κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν.

Παρατηρείται ότι σταδιακά η οχύρωση ας πούμε των οικισμών γίνεται πιο εκλεπτισμένη, πιο επεξεργασμένη, πιο σχεδιασμένη.

Και εξ αυτού οι μελετητές πιστεύουν ότι σταδιακά κάποια άτομα από την κοινότητα απέκτησαν ειδικότητα στην κατασκευή των οχειρών σημείων διότι όλα αυτά θέλουν και συντήρηση.

Δεν είναι ότι μόνο έχω να πω κάτι καταπληκτικό.

Αυτοί οι αγρότες του 7.000 και 8.000 π.Χ.

ήξεραν ότι όταν κάνεις ένα δημόσιο έργο το συντηρείς κιόλας.

Δηλαδή ένα καταπληκτικό πράγμα.

Δεν το κάνεις μόνο.

Το συντηρείς κιόλας διότι αλλιώς σε λίγο το έργο δεν θα αποδίδει.

Λοιπόν, είναι τα τύχειολόγυρα που έχεις κάνει, προφανώς είναι και τα υλικά που είχανε φτενά, δεν ήτανε πολύ ισχυρά.

Θα χτυπούσανε και οι λεηλάτες και θα το ατσακίζανε κάθε τόσο, θα έπρεπε να τα ενισχύεις και να τα ενισχύεις, να τα επεκτείνεις, να τα ανορθώνεις και τα λοιπά.

Άρα κάποια άτομα αποσπώνται και γίνονται τεχνικοί.

Και βέβαια αφού δημιουργείς ο χειρό, προφανώς θα αποσπάσεις κι άλλους άντρες, πάλι ρομαλέους άντρες, για να το υπερασπίζονται.

Μήπως αρχίζει το πράγμα και προχωράει.

Δηλαδή και άλλοι αποσπώνται και άλλοι αποσπώνται Και ο Γεωργός τους πληρώνει αυτούς και τους πληρώνει ευχαρίστως, διότι χωρίς αυτούς δεν θα υπάρχει.

Χωρίς αυτούς δεν θα υπάρχει.

Προσέξτε να δείτε.

Έχουμε μία πόλη, πάρα πολύ πρόημη πόλη, σε αυτή εδώ την περιοχή της Εγκύς Ανατολής, την Ιερηχό.

Η Ιερηχό είναι πόλη.

Τώρα προσέξτε να δείτε, μην περιμένετε.

με τα μέτρα της εποχής.

Ήταν 40 στρέματα.

Τίποτα δηλαδή.

Αλλά είναι για τα μέτρα της εποχής η Νέα Υόρκη.

Σκεφτείτε ότι γύρω στο 15.000 π.Χ.

υπολογίζεται ότι όλη η γη πρέπει να είχε γύρω στα 20 εκατομμύρια κατοίκους.

Όλη η γη.

Στο 2.000 π.Χ.

υπολογίζονται γύρω στα 90 εκατομμύρια κάτοικοι.

Επανελαμβάνω, η Ελλάδα σήμερα μόνη της έχει 12 εκατομμύρια.

Όλη η γη, ήταν πάρα πολύ ολιγάνθρωποι η γη.

Αραιοκατοικημένοι, δεν μπορούσε να θρέψει ούτε αφήστε που οι άνθρωποι ζούσαν πολύ λίγα χρόνια.

Ασθένειες, ασθένειες, παιδική γνυσημότητα, τι λέμε τώρα.

Επομένως η ερυχό που σας λέω ήταν η Νέα Υόρκη με 40 στρέματα.

Όμως είχε τύχη και μάλιστα εντυπωσιακά τύχη.

Στο 8.000 π.Χ.

8.300 π.Χ.

οι μικοίνες είναι του 1500 επαναλαμβάνω για να έχουμε αίσθηση του χρόνου.

Και προφανώς τα τύχη της ιερυχούς που μάλλον ήταν πρωτοπόρα σε τόσο καλά τύχη να έχει και τόσο πρώην η χρονολογία, έκαναν μεγάλη εντύπωση γι’ αυτό και 7.000 χρόνια αργότερα, όταν οι Εβραίοι έγραψαν τους θρύλους τους στην Παλαιά Διαθήκη, όπως θυμάστε στην Παλαιά Διαθήκη υπάρχει δικό χωρίο για τα τείχη της Ερυχούς κτλ.

Φαίνεται ότι η Ερυχός είχε κάνει μεγάλη εντύπωση στους αρχαίους αυτούς τους πληθυσμούς.

γιατί ήταν μιας…

Έχουμε λοιπόν γύρω στο 8300 τέτοια έκφαση.

Στο 6300 περίπου π.Χ.

στην περιοχή της Τουρκίας, επίσης πολύ πρόημο είναι αυτό, εδώ περίπου, σε αυτό το σημείο της Τουρκίας, προς το κέντρο της, υπάρχει μία πόλη που λέγεται Çatal Huyuk.

Είναι γνωστή με το σημερινό τουρκικό όνομα ενός χωριού που βρίσκεται κοντά του.

Το Τσατάλχου Γιούκ είναι το δεύτερο σημαντικότερο εύρημα αυτών των τελευταίων χρόνων.

Είναι μια πόλη του 6.500 περίπου π.Χ., μεγαλύτερη από την Ιερηχώ, 120 στρέματα περίπου.

Και αυτή έχει το εξής χαρακτηριστικό, η Τσατάλχου Γιούκ.

Δεν ξέρουμε ποιος λαός την έκτισε, ποιος λαός ζούσε, ιδέα δεν έχουμε.

Τι γλώσσα μιλούσε, τίποτα δεν ξέρουμε.

Έχει βρεθεί μόνο αρχαιολογικά.

Και βέβαια εκείνη την εποχή, κατά πάσα πιθανότητα δεν υπήρχε γραφή.

Οι πρώτες γραφές που γνωρίζουμε είναι του 3400, εδώ είναι 3000 πριν από τις πρώτες γραφές, έτσι ώστε να μην έχουμε ιδέα για το ποιος λαός δημιούργησε αυτό το πολιτισμό που έκτισε το Τσατάλχου Λιούκ.

Πώς είναι εκτισμένο το Τσατάλ Χουλιούκ; Είναι εκτισμένο με έναν ιδιοριθμό τρόπο.

Τα σπίτια δεν έχουν παράθυρα καθόλου.

Και είναι τελείως κολλημένο το ένα με το άλλο.

Τελείως κολλημένο το ένα με το άλλο.

Και η είσοδός τους είναι από την οροφή.

Ανοίγματα έχουν στην οροφή και η είσοδός τους είναι από την οροφή.

Οι τυχογραφίες αυτές παριστάνουν σκηνές σκηνιγιού και φυτικά θέματα.

Η κάθε κατοικία είχε και αισθία, δηλαδή τζάκι.

Είχε αποχέτρευση, και έτσι, και φυτικά θέματα.

Η κάθε κατοικία είχε και στεία, δηλαδή τζάκι, είχε αποχέτευση και γενικά θεωρείται εντυπωσιακό έβρημα, το Τσατάλ Χουγιούκ και λόγω της προημότητάς του.

Προσέξτε να δείτε, το λέω αυτό διότι το Τσατάλ Χουγιούκ είναι περίπου του 6.500-6.000 π.Χ.

ο τρόπος που ήταν δομημένο, καθώς το ένα σπίτι είναι τελείως κολλημένο με το άλλο, στην πραγματικότητα είναι το απόλυτο τείχος.

Έτσι, άρα και εκεί υπήρχε αγωνία, κάποιο μεγάλο τρόμο είχαν οι άνθρωποι αυτοί για να μπαίνουν από την οροφή.

Άρα αυτή η πρώτη γεωργή ήταν εκτεθειμένη στους κινδύνους μάλλον των μη γεωργών.

Όχι ότι δεν μπορούσε και μια γεωργική ομάδα να επιτεθεί στην άλλη.

να επιτεθεί στην άλλη.

Αλλά ίσως είναι πρόημο για αυτή την ιστορία, οπωσδήποτε ήταν εκτεθειμένοι στον κίνδυνο των μύγια οργών.

Τώρα να γυρίσουμε πίσω στο μικρό μας χωριό που πήραμε στο στόμα μας και το παρατηρούμε.

Τι παρατηρούμε σε αυτό; Την κοινή αποθήκη, σωστά, την μικρή οχύρωση, τους τεχνίτες, τους φύλακες, τους ενόπλους, το φόρο, μέχρι στιγμής έχουμε δει, και το δημόσιο υπάλληλο.

Τώρα όμως έχουμε και άλλο ζήτημα.

Η πρώτη Γεωργία όλη, η Γεωργία ξεκίνησε, αυτή η πρόημη, κοντά σε ποτάμια.

Στην Μεσοποταμία ο Τίγρης και ο Εφράτης.

Στον Αίγυπτο ο Νήλος.

Στην Ινδία ο Ινδός.

Στην Κίνα ο Κίτρινος Ποταμός.

Αυτά τα ποτάμια είναι θεριά.

Και η ζωή σου εξαρτάται από αυτά.

Τέλειωσε.

Το νερό αυτό των ποταμών εσύ το υπολογίζεις για τη ζωή σου την ίδια.

Αυτά τα ποτάμια, όπως ξέρετε, δεν είναι ίδια όλο το χρόνο.

Το καλοκαίρι πολλά από αυτά γίνονται ριάκια.

Το νερό τους γίνεται ελάχιστο.

Το χειμώνα μπορεί να σε πνίξουν, κυριολεκτικά, από τα πολλά νερά.

Κάποια είναι πιο, τέλος πάντων, προβλέψημα.

Ας πούμε ο νύλος θα γνωρίζετε ότι έχει πλημμύρα.

Πλημμυρίζει ο νύλος και πλημμυρίζει με ακρίβεια.

Ακρίβεια.

Κοιτάς το ρολόι σου πότε θα ψηλώσουν τα νερά του και πότε θα χαμηλώσουν.

Ο τίγρες και ο εφράτης δεν το έχουν αυτό.

Δεν ξέρεις πότε θα φουσκώσουν τα νερά και μπορεί να σου καταστρέψουν τη σωδιά.

Ο δε κίτρινος ποταμός είναι ο πιο τρελός ποταμός στη Γη.

Όχι απλώς δεν ξέρεις πότε θα φουσκώσουν τα νερά του ή όχι, αλλά έχει αλλάξει κίτη, κίτη, 26 φορές.

Κίτη, δηλαδή τον είχες εδώ και μετά πήγαινε αλλού αυτός.

Αυτό συμβαίνει διότι χοντρικά, κοντρικά ακολουθεί μια ροή.

Του θεί μια ροή, αλλά σε σχέση με το δικό σου σημείο μπορεί να αλλάξει.

Γιατί αυτό στον Κίτρινο Ποταμό περνάει από κάποια πολύ ορεινά σημεία της Κίνας, έθρυπτα και πέφτουν κατά καιρούς πάνω στην Κίτη του μεγάλη βράχη και εκτρέπεται η Κίτη και μπορεί να πάει από δω στη Λαμία, ας πούμε, η καινούργια εκτροπή και να ξαναβρεί τη σειρά τους.

Αλλά εσύ, αν έχεις το χωράδι σου εδώ, και περίμενες τα νερά του Κίτρινου ποταμού και ξαφνικά δεν έχεις ποταμό.

Τόσο καλά.

Γιατί τελειά αυτά, διότι οι γεωργοί εξαρτώνται από τα γλυκά ύδατα.

Από τα γλυκά ύδατα, όχι από τα αλμυρά.

Και η διαχείριση των υδάτων είναι κορυφαία σημασίας για αυτούς.

Τι είναι το σημαντικό.

Αν μπορείς να δημιουργήσεις κανάλια, αρδευτικά κανάλια, τα οποία πρώτα πρώτα να σου φέρνουν το νερό στις περιοχές που θέλεις, διότι τα χωράβια που είναι δίπλα στο ποτάμι είναι λίγα.

Αλλά εσύ καλλιεργείς πολύ βαθύτερα, χιλιόμετρα μακρύτερα από το ποτάμι και θέλεις τα νερά του ποταμού να αρδεύουν χιλιόμετρα πέρα ούτως ώστε να παράγεις, να παράγεις, να παράγεις.

Ένα το κρατούμενο.

θέλεις όταν θα έχει πλημμύρες να αποσυμπιέζεται η πίεση του ύδατο, των ηδάτων και να διοχαιτεύονται τα ύδατα σε σημεία, ούτως ώστε να μη σου καταστρέφουν τις καλλιέργειες.

Και το τρίτο, όταν τα ύδατα είναι σε πάρα πολύ χαμηλό σημείο, που συμβαίνει να είναι τα καλοκαίρια, που τότε έχεις μεγάλη ανάγκη από νερό και τα ύδατα είναι λίγα, να έχεις δημιουργήσει αποθετήρες ηδάτων για να μπορείς να τλήσεις νερό.

Αυτό τι σημαίνει ότι πρέπει να γίνουν τεχνικά έργα, αρδευτικά κανάλια, να σκαφτούν κανάλια.

Και τέτοια έχουμε βρει χιλιομέτρων κανάλια σε αυτές τις περιοχές.

Χιλιομέτρων.

Αυτό τώρα τι σημαίνει.

Σημαίνει ότι το χωριό Α θα κάνει κανάλια ολόγυρά του για να βοηθηθεί στην μικρή του παραγωγή.

Άρα θα χρειαστεί επίσης τεχνικούς οι οποίοι θα σκάβουν τα κανάλια, που κάθε χρόνο κάθε τόσο θα τα…

επίσης τα συντηρούν γιατί αυτά θα τύνουν, να στομώνουν.

Άρα και άλλοι άνθρωποι θα ασχοληθούν με αυτό και θα γίνουν ειδικοί στην κατασκευή καναλιών, θα δημιουργήσεις δεξαμενές κτλ.

Άρα θα έχεις μηχανικούς στην ουσία.

Όμως, για να γίνει καλύτερη η δουλειά και να έχεις καλύτερη γεωργική αποτέλεσμα, δεν αρκεί καθόλου να κάνεις κάποια κανάλια κοντά στο κομμάτι του εφράτη που είσαι εσύ.

Το μεγάλο διακύβευμα είναι αν είναι δυνατόν όλη η γεωργή της ζώνης του εφράτη να συντονιστούν και να κάνουν τα κανάλια, διότι ο εφράτης είναι θεριό, ο τίγρυς είναι θεριό και να κάνετε σωστά τα κανάλια σε μεγάλη κλίμακα, έτσι έχεις καλύτερο αποτέλεσμα και γίνεται και μεγάλη οικονομία εργασίας διότι αν γίνει σε μεγάλη κλίμακα ο σχεδιασμός, θα γίνουν έτσι τα κανάλια που να μην χρειάζονται πολλά πολλά μικρά μικρά αλλά μεγάλα με κλίμακας κοντινές αρδεύσεις.

Εδώ τι σου χρειάζεται τώρα; Εδώ το πράγμα είναι σοβαρό.

Χρειάζεσαι οργάνωση υψηλού επιπέδου.

Σωστό.

Εδώ θα χρειαστούν να αποσπάσεις άτομα από την…

πρώτα πρώτα στο ίδιο σου το χωριό και μόνο ότι έχεις να συντονίσεις τέσσερις φύλακες της αποθήκης, τέσσερις κατασκευαστές οχυρωματικών έργων, δέκα των αρδευτικών, να μαζεύεις το ποσό του φόρου και να το επιμερίζεις, μήπως το πράγμα έγινε μπερδεμένο.

Δηλαδή, ήδη η ανθρωπότητα για εκατομμύρια χρόνια είχε ζήσει σε μικρές ομάδες.

15-20 ατόμων οι οποίες ζούσαν κοινοκτημονικά.

Κοινοκτημονικά, δεν είχαν κάτι προσωπικό.

Θα σας πω κάτι, έχει ενδιαφέρον.

Θα μιλήσουμε για τις στέπες, που είναι οι στέπες της Κεντρικής Ασίας.

Εδώ στις Στέπες, μέχρι σήμερα σχεδόν, δεν υπάρχει ατομική ιδιοκτησία.

Δηλαδή, τα ζώα ανήκουν σε όλη την ομάδα.

Αυτές οι γλώσσες αυτής της ζώνης δεν έχουν το ρήμα έχω.

Το ρήμα έχω, δεν το έχουν.

Η τουρκική γλώσσα, ίσως κάποιοι από εδώ γνωρίζετε τουρκικά, που είναι κοντά μας.

Τούρκοι προέρχονται από τις Τέπες.

Η γλώσσα τους δεν έχει το ρήμα έχω.

Για να πεις στην Τουρκική γλώσσα έχω, τη σημερινή Τουρκική γλώσσα, το λες περιφραστικά.

Σε εμένα υπάρχει ένα βιβλίο.

Δεν υπάρχει έχω βιβλίο, διότι είναι γλώσσα της Τέπας.

Και στις Τέπες στην ουσία δεν υπήρχε ατομική ιδιοκτησία.

Σε όλα αυτά τα εκατομμύρια χρόνια που είχαμε ζήσει ως καρποσιλέκτες και κυνηγείς σε μικρές ομάδες, όλοι μαζί το βράδυ έτρωγαν από αυτό που υπήρχε.

Το έπιμενε, το κόβανε σε κομματάκια και το έτρωγανε.

Και από αντικείμενα, η ομάδα είχε πέντε αντικείμενα για όλους, τίποτα άλλο.

Δεν υπήρχε αυτό το πράγμα.

Είχε καταμερισμό εργασίας αυτά τα εκατομμύρια χρόνια η δουλειά των ανθρώπων.

Είχε.

Δηλαδή οι άντρες κυνηγούσαν, παιδί μου, οι γυναίκες καρποσυνέλεγαν κτλ.

Είχε σημαντικές κοινωνικές, κοινωνική διαστρομάτωση η ομάδα των 25 ατόμων.

Τίποτα.

Τίποτα.

Ήταν όλοι μαζί.

άντε να είναι πιο σημαντική, πιο βαρύνουσα η γνώμη του πιο ισχυρού άντρα, ξέρω εγώ, ή του γέροντα και της γερόντισας.

Αλλά είχαμε ζήσει για εκατομμύρια χρόνια σε σχετική κοινωνική ισότητα.

Σχετική.

Άλλοτε βέβαια η γυναίκα υπερτερούσε άλλοτε άντρας, αλλά και πάλι σε πολύ μικρή κλίμακα, γιατί ήταν μικρές οι ομάδες.

Τώρα κατοικούμε σε χωριά που επειδή υπάρχει ατροφής αυξάνεται ο πληθυσμός.

Ο πληθυσμός πλέον δεν είναι 20-25 άτομα, είναι 100 άτομα, είναι 200 άτομα, είναι 300 άτομα.

Πόλοι, μιλάμε για πόλοι, πολύ μεγάλο πράγμα.

Τώρα επομένως α, μη σε σταθερά, έχεις ατομική διοκτησία.

Το ρήμα έχω γίνεται σημαντικότατο και εξ’αυτού γίνεται σημαντική και η λέξη κλοπή.

Για να κλέβω θα πει ότι έχω.

Έχει σημασία αυτό που σας λέω διότι από τις πρώτες νομοθεσίες του ανθρώπου περιλαμβάνεται η λέξη ου κλέψεις.

Ου κλέψεις.

Γιατί ή γιατί έχεις.

Όμως, προσέξτε να δείτε, έχουμε καταμερισμό πλέον εργασίας, σημαντικό και περίπλοκο.

Αρχίζει να γίνεται όλο και πιο περίπλοκος, όλο και πιο περίπλοκος.

Δεν χρειάζεσαι κάποιον ο οποίος θα τα συντονίζει αυτά τα πράγματα.

Δηλαδή, θα χτυπάει την πόρτα των 50 σπιτιών του χωριού και θα λέει, και θα λέει, για εσύ πρέπει να δώσεις φέτος τόσα καλάθια σιτάρι για να το μοιράσουμε σ’ αυτούς που δεν καλλιεργούν.

Εσύ 20, ανάλογα με το κτήμα το οποίο έχει ο καθένας.

Πρέπει να χτυπήσει την πόρτα, να το μαζέψει αυτό και στη συνέχεια να το επιμερήσει και να πληρώσει με αυτό τους διάφορους εργαζομένους.

Επομένως έχουμε την πρώτη διοίκηση, συμφωνούμε.

Έχουμε διοίκηση.

Κι αυτοί θα αποσπαστούν επίσης.

Όσο γίνεται πιο περίπλοκο, πιο μεγάλο, πιο περίπλοκο, χρειάζεται επί 24 όρους βάσεως να είναι και αυτοί σε εγρήγορση, διότι α πρέπει να πηγαίνουν στην αποθήκη να δουνε ο πύρος, το πιάσαμε στο στόμα μας τον πύρο και είναι συμπαθέστατος, ο πύρος δήμαστη είναι…

Ωραία, είναι το ωράριό του να είναι τώρα.

Είναι στη θέση του ή δεν είναι.

Διότι αν δεν είναι καήκαμε.

Σ’ έχουμε βάλει εκεί να το φυλάς.

Αμα δεν είσαι τε να το κάνω.

Θα έρθει ο Λεηλάτσες και εσύ δεν θα είσαι στη θέση σου.

Αλλά θα χαθεί όλο μαζί το χωριό.

Άρα κάποιος πρέπει να παρακολουθεί, να μοιράζει, να καταγράφει.

Κοιτάξτε το επόμενο βήμα.

το επόμενο βήμα εκτός, ήδη δεν καλύψαμε πολλά, έχουμε και τη διοίκηση, που σταδιακά δεν θα αρκεί ένας άνθρωπος διότι όσο τα κανάλια είναι μακρύτερα και πάνε σε χιλόμετρα και πας μακριά πρέπει κάποιοι να πηγαίνουν να βλέπουν να επιστατούν σε μακρινές αποστάσεις και άλλος θα αποσπαστεί γι’ αυτά και άλλος θα αποσπαστεί γι’ αυτά.

Να τα.

Και προσέξτε να δείτε τώρα.

Όλα αυτά θέλουν μια καταγραφή.

Πρώτα πρώτα θέλει καταγραφή το περιεχόμενο της αποθήκης.

Διότι…

ο καθένας φέρνει στην αποθήκη, αυτό είναι το νουκάνεφ, ότι έχει παραγάγει.

Έχει παραγάγει…

δέκα, πέντε καλάθια…

Σιτάρι και τρία καλάθια κριθάρι τα φέρνει στην αποθήκη.

Ο άλλος, αντιστρόφος, τα φέρνει στην αποθήκη.

Γιατί τα φέρνει στην αποθήκη με στόχο να πηγαίνει κάθε τόσο και από την αποθήκη να παίρνει όσα του χρειάζονται για να ζήσει.

Ναι, αλλά στην αποθήκη έχουν φέρει 100 άτομα τα καλάθια τους με το περιεχόμενο.

δεν πρέπει, εδώ υπάρχει περίπτωση, των χωριών να φαγωθεί μεταξύ τους.

Να φάγει κυριολεκτικά ο ένας τον άλλο, να σκοτωθούν μεταξύ τους.

Αν δεν έχει καταγραφεί ακριβώς τι έφερε ο καθένας.

Η Μαρία Ευθυμείου έχει φέρει πέντε καλάθια κριθάρι, τρία σιτάρι.

Η Μαρία Ευθυμείου μπορεί σε λίγους μήνες να πάει στην αποθήκη και να πει εγώ πριν τρεις μήνες έφερα δέκα καλάθια σιτάρι και πέντε κριθάρι.

Το λέει αυτό η Μαρία Ευθυμίου γιατί είναι πονηρή και δόλια.

Το λέει αυτό η Μαρία Ευθυμίου γιατί είναι ερωτευμένη και δεν είχε προσέξει ακριβώς τα καλάθια γιατί είχε αλλού το μυαλό της.

Το λέει γιατί έχει Αλτσχάιμερ.

Χίλιους μίλιους λόγους μπορεί να έχει η Μαρία Ευθυμίου που λέει άλλο αριθμό.

Δεν μπορεί όμως να κινηθεί το χωριό, περιμένοντας αν η Μαρία Ευθυμίου λέει σωστά, ο Γιώργος, ο Μίτσος και τα λοιπά, πρέπει να καταγραφεί απροσώπως, για να μην φαγωθούνε μεταξύ τους.

Επομένως τι θα δημιουργηθεί, κύριε Ρέλλια είστε εδώ, είναι ο αγαπημένος μου κύριε Ρέλλιας, τι θα δημιουργηθεί, Ο πρώτος λογιστής.

Ξέρετε, οι λογιστές σε όλο τον κόσμο είναι πάρα πολύ περήφανοι, διότι η γραφή δημιουργήθηκε από λογιστές.

Δηλαδή, δεν είναι τυχαίο.

Τα πρώτα, οι πρώτες πλάκες καταγραφής που έχουμε στον κόσμο βρει, τυχαίο, δεν νομίζω, είναι καταγραφές αποθηκών.

Καταγραφές αποθηκών.

Τι λέει δηλαδή αυτοί οι καταγραφτές και οι πρώτες που έχουμε είναι από τους Σουμερίους εδώ πέρα και τους Αιγυπτίους.

Δηλαδή του 3400 περίπου π.Χ.

Γι’αυτό λέμε ότι η πρώτη γραφή του κόσμου είναι περίπου του 3400.

Εκτός αν μας αλλάξουν άλλοι τα δεδομένα.

Μέχρι στιγμής αυτό λέμε.

Πάντως όλα αυτά που έχουμε βρει και στην Κίνα και τα λοιπά είναι…

Τι είναι μια πλάκα, για να μιλήσουμε εδώ για τους Σουμερίους ας πούμε, Είναι μια πλάκα, επειδή εδώ είναι χωματοχώρες αυτές, λάσπη δηλαδή, κάνανε πλάκες από λάσπη, τις αφήνανε λίγο να πήξουν και μετά με ένα ξυλάκι χαράσανε πάνω.

Και τι φανταστείτε, τρία καλάθια, 1, 2, 3, που από πάνω τους βγαίνει ένα στέλχος, που μοιάζει να είναι σιτάρι ή κάτι άλλο, ένα σήμα, και κάποιο, μια μουτζούρα που προφανώς δείχνει τη Μαρία Ευθυμίου, μια άλλη μουτζούρα έτσι που δείχνει τον Μίτσο, τον Τιγκίτσο.

Και έτσι ξέρεις τι έφερε αυτός ο καθένας.

Αυτή είναι η πρώτη γραφή στον κόσμο.

Χρειάστηκε η γραφή.

Εκατομμύρια χρόνια τι χρειάστηκε να γράψεις τίποτα.

Για εκατομμύρια χρόνια τι να γράψεις δηλαδή σήμερα σκότωσα δύο λαγούς για ποιο λόγο.

Αφού τους σκοτώνεις και τους τρως την άλλη μέρα.

Εδώ έχεις λόγο να το καταγράψεις διότι αποθηκεύεις και πρέπει να έχεις την ασφάλεια.

Και βέβαια όσο προχωράει ο καιρός οι άνθρωποι οι οποίοι καταγράφουν τόσο πιο πολύ πρέπει εξειδικεύονται.

Οι άνθρωποι που μάθανε, δεν ξέρω αν ξέρετε, όχι, ήταν για χιλιάδες χρόνια να γράφουν, ήξεραν μόνο γραφείς.

Ήταν μια εξειδικευμένη ομάδα που έγραφε.

Οι βασιλείες δεν ήξεραν να γράφουν, το φανταζόταν ότι πρέπει να ξέρουν να γράφουν.

Είχαν το γραφέα δίπλα, οι οποίοι μάλιστα έγιναν και ιερείς σταδιακά, διότι επειδή γράφανε και ήταν ένα καταπληκτικό πράγμα που έγραφαν, σχεδόν επικοινωνούσαν με το Θεό.

Λοιπόν, πρέπει να καταγράφεις και για να βοηθήσεις το διοικητή στην απόδοση των φόρων, στην ύσπραξη των φόρων, στην αποθήκευση των πραγμάτων.

Επομένως, νατός και ο διοικητής, νατός και ο γραφέας, νατή και η γραφή.

και επειδή τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο περίπλοκα και πρέπει κανείς να ελέγξει πολλά πράγματα διότι τώρα η κοινότητα αυξάνει και σε αριθμό αυτό είναι το χαρακτηριστικό της Γεωργικής Επανάστασης ότι αυξήθηκε ο αριθμός των ανθρώπων αν και προσέξτε να δείτε στην Γεωργική Επανάσταση μας συνέβη κάτι βαρύ μέναμε ο ένας δίπλα στον άλλο.

Καλό αυτό και μένουμε σταθερά ο ένας δίπλα στον άλλο και πολλοί άνθρωποι ο ένας δίπλα στον άλλο.

Αυτό είναι καλό για τη διάδοση των ασθενειών ή κακό; Πολύ καλό δηλαδή για τη διάδοση των ασθενειών.

Διότι τα EEE είσαι ο ένας δίπλα στον άλλο.

Δεν το ξέραμε επί εκατομμύρια χρόνια, Επειδή ήμασταν μικρές μετακινούμενες ομάδες, γλιτώναμε από πολλά βακτήρια, υγούς και τα λοιπά.

Τώρα επειδή μένει ο ένας δίπλα στον άλλον, είμαστε πιο επιρρεπείς σε μεταδοτικές ασθένειες.

Αφήστε δε που το μεγάλο πρόβλημα των οικισμών είναι αυτό που θα σου πει κάθε δήμαρχος σε όλο τον κόσμο μέχρι σήμερα, ποιο είναι το πιο δύσκολο πρόβλημα, Τα σκουπίδια, τα απορρίματα.

Αρχίζεις να έχεις πρόβλημα απορριμάτων.

Γιατί, γιατί ζεις στο ίδιο τόπο.

Όσο ήμασταν ομάδες, αφού, ωραία, τι σκουπίδια έκανες, τι…

έφευγες, σε λίγο πήγαινες αλλού, πήγαινες αλλού.

Επομένως δεν είχε βάρος αυτό το πράγμα και ήσουν μια μικρή ομάδα.

Τώρα είσαι περισσότερο άτομα που μένουν σταθερά και έχεις πρόβλημα αποκομιδής των σκουπιδιών.

σε κάποιους οικισμούς, από αυτούς που σας είπα, υπάρχουν χώροι από κομμυδείς των σκουπηδιών.

Εδώ, στην Ινδία, στην περιεχή του Ινδού, στον πολιτισμό των Χαράπα και των Μωχέντζοντάρω, εκεί γύρω στο 2000 π.Χ., η μεγαλύτερη πόλη στον κόσμο είναι η Μωχέντζοντάρω, που σας είπα.

Τώρα σας τη λέω μάλλον, δεν σας την είπα πριν, αλλά σας είχα μιλήσει για τον Ινδό.

Το 2,5 χιλιάδες.

Σας είπα την Ιεριχό που είναι του 8,5 περίπου χιλιάδες.

Το Τσατάλχου Γιουκ που είναι του 6,5 περίπου χιλιάδες.

Και τώρα σας αναφέρω την Μωχέ Τζοντάρω που είναι εδώ στην Ινδία.

Που ήταν έστω περίπου στο 2,5 χιλιάδες π.Χ.

υπολογίζεται η μεγαλύτερη πόλη στον κόσμο.

Και την έχουμε, δεν ξέρουμε ποιος λαός κατοικούσε.

Βρέθηκε γραφή στις ανασκαφές, βρέθηκε γραφή, αλλά δεν έχει διαβαστεί.

Δεν μπορούνε να τη διαβάσουν και έτσι δεν ξέρουμε τι λαός ήταν αυτός που κατοικούσε εκεί πέρα.

Αυτό που ξέρουμε είναι ότι στο Μωχέτζοντάρο το 2500 π.Χ.

και στους Χαράπα, υπάρχει νερό μέσα στα σπίτια, αποχέτευση και σημεία αποκομυδής των σκουπιδιών.

Δηλαδή, στο 2000 π.Χ.

έχουμε προχωρημένη αστική πια ζωή.

Αστική ζωή.

Πότε κάναμε αυτό το άλμα από τις μικρές ομάδες των 20 ανθρώπων σε πόλης με αυτές τις προβλέψεις.

Το ενδιαφέρουν είναι ότι αυτό δεν θα σταματήσει στην περιοχή σου ή στην ευρύτερη περιοχή σου.

Γιατί όπως σας είπα, τόσο στην Αίγυπτο, όσο και εδώ στην Εγκύση Ανατολή, χρειάζεται μεγάλης κλίμα κασαρδευτικά έργα.

Όχι μικρόέργα στην περιοχή σου, μεγάλης κλίμακας.

Αυτό θα οδηγήσει αναπόφευκτα στη δημιουργία κρατών.

Κράτους.

Όχι δηλαδή το χωριό και η περιοχή σου αλλά μια ολόκληρη περιοχή μεγάλη.

Και επειδή θα είναι ολόκληρη αυτή η περιοχή και δεν πρέπει να συντονιστεί, δεν θα πρέπει να βάλεις κάποιον ο οποίος θα είναι ο υπεύθυνος για όλους τους συντονισμούς όλης αυτής της περιοχής.

Ε, λοιπόν αυτός θα είναι το αρχαιότερο μέχρι στιγμής υπάρχων πολιτικό πρόσωπο.

Ο βασιλεύς.

Ο θεσμός του βασιλέως είναι ο αρχαιότερος θεσμός αυτής της γης.

Πολιτικός θεσμός αυτής της γης μέχρι σήμερα.

Έχουμε βασιλείς στον κόσμο.

Το λέω γιατί εμείς οι Έλληνες έχουμε μια ειδική σχέση με τη βασιλεία και α, νομίζουμε ότι δεν υπάρχουν βασιλιάδες, δεύτερον ότι όπου υπάρχουν βασιλιάδες είναι κακοδικημένες οι χώρες και τα λοιπά.

Δεν ισχύει.

Μήπως η Ευρώπη έχει πολλούς βασιλείς σήμερα.

Μήπως έχει.

Και μήπως οι χώρες που έχουν βασιλείς έχουν την καλύτερη διοίκηση στον κόσμο.

Δηλαδή, μήπως η Νορβηγία έχει βασιλέα, μήπως η Σουηδία έχει βασιλέα, μήπως η Δανία έχει βασιλέα, η Ολλανδία έχει βασιλέα, το Βέλγιο έχει βασιλέα, η Αγγλία έχει βασιλέα.

θα μιλήσουμε γι’ αυτά, το τι συμβαίνει στην Ευρώπη σχετίζεται και με τον Προτεστατισμό και άλλα θέματα.

Αλλά απλώς σας λέω επειδή έχουμε κάτι στο μυαλό μας με το βασιλέα, βασιλείς έχει μέχρι σήμερα και η Ευρώπη, όχι…

δεν έχω καμιά διάθεση να έχουμε βασιλέα, μια χαρά είμαστε χωρίς βασιλιά.

Απλώς σας λέω ότι έχουμε κάτι στο μυαλό μας ειδικό έχει προκύψει.

Μάλιστα, το αρχαιότερο θεσμός είναι του βασιλέως.

Και αυτές εδώ πέρα οι περιοχές που σας έδειξα αποκτούν βασιλείς.

Κάποιοι αποκτούν φαραώ αλεπάλληλους.

Όχι απλώς βασιλείς, δηλαδή αυτοκράτορες.

Η Αίγυπτος έχει φαραώ αλεπάλληλους για 3.500 χρόνια αυτό είναι κι αν είναι δηλαδή.

Σπίτι τα ρεκόρ.

Εδώ, σε αυτή την περιοχή, γνωρίζουμε κράτη με βασιλείς.

Σε αυτές τους αρχαίους πολιτισμούς.

Ποιους πολιτισμούς μπορούμε να πούμε εδώ πέρα.

Κοιτάξτε.

Μπορούμε να ονομάσουμε κάποιους λαούς εδώ και κάποια κράτη που δημιουργήθηκαν.

Γιατί, τι θέλω να πω.

Οπωσδήποτε, σας είπα, το Τσατάλχου Υουκ, δεν ξέρουμε ποιος λαός το έκαμε, δεν το γνωρίζουμε.

Επομένως, ξέρουμε όμως ότι υπήρχε και ότι υπήρχαν δομές και ότι υπήρχε διοίκηση.

Δεν ξέρουμε να το ονοματίσουμε.

Ποιοι είναι οι λαοί που μπορούμε να ονοματίσουμε και τους ξέρουμε, είτε απογραπτά, είτε τους ή απογραπτά άλλων.

Ο αρχαιότεροι είναι οι Σουμέροι.

Εδώ, στην Εγκύση Ανατολή.

Οι Σουμέροι είναι οι Ακάδιοι με δύο Κ.

Οι Σουμέροι είναι γύρω στο τρισήμισι χιλιάδες με τρεις χιλιάδες π.Χ.

Τέσσερες με τρεις χιλιάδες π.Χ.

Οι Ακάδιοι είναι εκεί γύρω στο τρεις με δύο χιλιάδες π.Χ.

Δύο Κ.

Θεωρείται η γλώσσα των Ακαδίων, εκεί γύρω στο 2500 π.Χ.

σε αυτή την περιοχή εδώ, ήταν ας πούμε η Εσπεράντο.

Ομιλούνταν και πέραν, εκτός των Ακαδίων, με δύο Κ.

Ήταν ας πούμε μια γλώσσα πολύ διαδεδομένη.

Είναι οι Χετέοι, οι Χητήτες, οι οποίοι αναπτύχθηκαν εκεί στο 2000 με 2000 π.Χ.

Είναι οι Ασύριοι, οι Βαβυλώνιοι, οι Εβραίοι, οι Φίνικες, οι Αμορίτες, οι Αραμέοι, οι Μίδοι, οι Πέρσες, Οι δύσκολες λαοί που τους ξέρουμε ο ένας μετά τον άλλον, αυτοί δημιούργησαν βασίλια.

Βασίλια, είχαν βασιλέα.

Και βέβαια εξ’ αυτό είχαν διοίκηση.

Ο βασιλιάς έχει τους υπουργούς του πλέον σε ένα κράτος, ο βασιλιάς για να διοίκησει έχει βοηθούς.

Αυτοί είναι οι υπουργοί του.

Ο ένας βοηθός ασχολείται με τα κανάλια, ο άλλος ασχολείται με τα χειρματικά έργα, ο τρίτος με τους φόρους κτλ και έχει την ολόκληρη διοίκηση.

Κρατήστε το αυτό ολόγειρά του.

Και οι υπουργοί με τη σειρά τους έχουν βοηθούς.

Και πάει λέγοντας, έτσι έχουμε όλη την δομή της διοίκησης, που σήμερα είναι αυτονόητη.

Προσέξτε να δείτε, ο πρώτος αυτοκράτορας Ο αυτοκράτορας σε αυτήν την ανθρώπινη ιστορία είναι Ακάδιος.

Ο βασιλιάς των Ακαδίων, ο Σαργών.

Ο οποίος έζησε γύρω στο 2300 π.Χ.

και συνένωσε ευρύτερες περιοχές της περιοχής εδώ, καταλαμβάνοντας άλλα εδάφη και δημιουργώντας την πρώτη αυτοκρατορία της Γης, λέμε, γύρω στο 2300.

Ο Σαργών, όταν γεννήθηκε η μάνα του, τον έβαλε σε ένα καλάθι και τον έριξε στο ποτάμι.

Θέλω να σας πω, είναι και εδώ αυτή η ιστορία που σας έλεγα στο προηγούμενο μάθημα.

Και έγινε αυτός που έγινε, μέγας και τρανός ο Σαργών.

Όχι απλώς έχουμε βασιλίσια, αλλά έχουμε πια και αυτοκράτορες, δηλαδή άτομα που ελέγχουν ευρύτερες περιοχές, που ομιλούνται περισσότερες γλώσσες και έχουν περισσότερη ποικιλία εθνικών αντιπροσώπηυσης.

Τώρα αυτή η πληθυπολιτισμή που σας είπα ο ένας μετά τον άλλον ή και παραλίλως αναπτύθηκαν σε αυτή εδώ την περιοχή.

Πρώτη η Σουμέρη.

Και η Σουμέρη είναι εκείνης τους οποίους στεκόμαστε διότι πρώτον πρώτον μας έχουν σωθεί σε αυτή την περιοχή, και αυτό είναι καταπληκτικό, πάρα πολλά κείμενα.

Οι Σουμέροι έφτασαν στη γραφή, αν είναι οι πρώτοι που έφτασαν.

Δεν ξέρω αν ξέρετε, υπάρχουν οι κασίες ότι δεν είναι οι πρώτοι.

Και όλοι οι λαοί κάτι βρίσκουν.

Όλοι οι λαοί.

Είναι αρκετοί που βρίσκουν αρχαιολογικά κάποια στοιχεία που λένε ότι τους βοηθάει να εξηγήσουν ότι η γραφή είναι παλαιότερη και ανακαλύφτηκε στην περιοχή τους.

Θα ξέρετε ότι στη δική μας περιοχή, στη λίμνη της Καστοριάς, στη θέση που λέγεται Δη Σπηλιώ, έχει βρεθεί ένας οικισμός, περίπου του 7.000 π.Χ., και ανάμεσα στα ευρήματα του…

ο Ανασκαφέας είναι…

Δεν θα είναι πρόσφατα.

Ο Χουρμουζιάδης, ο ανασκαφέας δυστυχώς δεν μας έχει διαφωτίσει όσον αφορά αυτό το έβρημα.

Αν είχε ζήσει ο άνθρωπος θα μας διαφώτιζε.

Έχει βρεθεί μια πλάκα στο δυσπυλιό, στην οποία υπάρχουν χαράγματα.

Χαράγματα που μοιάζουν με γράμματα.

Αν ισχύει αυτό, τότε θα έχουμε μια γραφία εδώ πέρα του 5000, ας πούμε, δεν θυμάμαι τι είναι, τότε θα αλλάξουν τα πράγματα, αλλά δεν περιμένουμε τους αρχαιολόγους να μας πούνε αν είναι, γιατί και άλλοι λαοί έχουν βρει χαράγματα που λένε ότι είναι γράμματα.

Μέχρι στιγμής, εκείνο το οποίο γίνεται δεκτό είναι οι γραφές των Σουμερίων, τις οποίες και έχουμε διαβάσει.

Έχει ενδιαφέρον ότι την γραφή αυτών των λαών εδώ πέρα, που όταν ξεκίνησε όπως καταλαβαίνετε η γραφή, ήταν εικονογραφική.

Τρία καλάθια με ένα στάχη σήμενε τρία καλάθια με ένα στάχη.

Εξ’αυτού και οι Αιγύπτιοι όπως ξέρετε, η γραφή τους είναι εικονογραφική, μόνο που έγινε πολύ επεξεργασμένη μες το χρόνο.

Και οι Κινέζοι γράφουν σήμερα.

Η μεγαλύτερη γλώσσα στον κόσμο, η Κινέζικη γλώσσα, είναι η εικονογραφική γλώσσα.

Μέχρι σήμερα.

Και δεν θέλουν να τα αλλάξουν με τίποτα οι Κινέζοι, όπως ξέρετε.

Όταν είχαμε κρίση, όταν ξεκίνησε η κρίση, κρίση έχουμε εδώ κι εμένα.

Λοιπόν, όταν ξεκίνησε η κρίση πριν πέντε χρόνια έξι, Ο κοινέζος Πρεσβευτής, αν θυμάμαι καλά, σε μια εφημερίχη είχε πει μην ανησυχείτε, να το ιδεόγραμμα της κοινέζικης γλώσσας για την κρίση.

Και είναι ένα σπίτι που καταραίει και ταυτόχρονος ανορθώνεται.

Που ήθελε να πει κάπως έτσι ήταν αυτό, έχω ξεχάσει.

Τώρα, στην κοινέζικη γλώσσα, η λέξη κρίση είναι συνώνυμη και με την ευκαιρία.

Μην ανησυχείτε, καταρρέεις αλλά βρίσκεις άλλες δρόμους ας πούμε, είπε αυτό το.

Γιατί, γιατί το δείχνει.

Η κινέζικη γλώσσα είναι εικονογραφική, η μεγαλύτερη γλώσσα στον κόσμο.

Συνεχίζει να είναι εικονογραφική.

Τώρα εδώ στην Εγκύση Ανατολή βέβαια βρεθήκανε και σφηνοειδείς γραφές, δηλαδή μπήκανε σε διαδικασία με σφήνες να κάνουν Και βέβαια εδώ έφτασαν και στην αλφάβητο οι φίνικες.

Εκεί γύρω στο 2000 π.Χ.

είχαν μπει στην αλφάβητο.

Όπως ξέρετε το alef, bef, gameth, daleth είναι οι φινικικές λέξεις για την αλφα, βήτα, γάμα, δέλτα.

και το κάθε ένα από αυτά σημαίνει κάτι.

Σπίτι, βόδι, στη γλώσσα τους δηλαδή.

Σήμερα υπάρχουν ικασίες ότι μπορεί πρώτη η Αιγύπτη να είχα φτάσει στην έννοια της, με ένα τρόπο της αλφαδίτου, αλλά δεν έχει αυτό κυριαρχήσει.

Τέλος πάντων.

Εδώ πειραματίστηκαν με το γράφιν οι άνθρωποι.

Πολλοί πειραματίστηκαν.

και για κάποιο λόγο γράψανε πάρα πολύ και σώθηκαν πάρα πολλά από τη Μέση και η Γης Ανατολή.

Να σκεφτείτε ένας φίλος αρχαιολόγος που έσκαψε σε μία θέση στην Τουρκία, μαζί με άλλους αρχαιολόγους, συνάδελφος που μιλάγαμε, μου είπε ότι σκάβανε σε μία θέση χετητική των χεταίων στην σημερινή Τουρκία.

και σε μία ανασκαφική περίοδο, δηλαδή το καλοκαίρι, σε μία ανασκαφική περίοδο βγάλαν 19.000 πλάκες γραμμένες.

Σε μία ανασκαφική περίοδο.

Είναι απίστευτο το πόσα γραπτά έχουν διασωθεί από αυτή την περιοχή.

Ίσως βοηθάει το γεγονός ότι είναι ξηρή περιοχή και τα γραπτά αυτά ήταν πάνω σε πλάκες και δεν βλάφθηκαν με τον χρόνο.

Να σκεφτείτε ο Ασούρ Μπανιμπάλ, το 700 π.Χ.

ο βασιλιάς των Ασυρίων, είχε βιβλιοθήκη με 24.000 πλάκες.

Πολλά από αυτά έχουν διασωθεί.

Βρίσκονται κατά κανόνα στο Μουσείο των Παρισίων, στο βρετανική βιβλιοθήκη, στην Γερμανικά στο Βερολίνο και τα λοιπά και είναι χιλιάδες.

Και επειδή έχουμε διαβάσει αυτές τις γλώσσες, υπάρχουν ειδικοί που μπορούν να διαβάσουν την χετητική γλώσσα, να διαβάσουν τα σουμεριακά, να διαβάσουν τα ακάδικα, μόνο που είναι ένας-δυο άνθρωποι.

και οι πινακίδες είναι χιλιάδες.

Οπότε τα παιδιά σας βάλτε τα τώρα που έχουμε προβλήματα να μάθουνε ακαδικά σου μεριακά κτλ.

Υπάρχει δουλειά εκεί πέρα.

Υπάρχουν χιλιάδες πινακίδες για να διαβαστούνε.

Το λέω αυτό διότι γράφοι όχι απλώς έγραψαν, κατέγραψαν, έγραψαν θρύλους των βασιλιάδων τους του 2.500 π.Χ., του 3.000 π.Χ., του 2.000 π.Χ.

μύθους τους.

Εκτός από τα διοικητικά έγγραφα που ήταν πάλι πλάκες και είχανε όλα αυτά, ανάμεσα στα κείμενα που μας έχουν σωθεί και που πρόσφατα διαβάστηκε είναι το έπος του Γκυλγκαμμές.

Το έπος του Γκυλγκαμμές, θα το έχετε ακούσει ίσως.

Αυτό το έπος του Γκυλγκαμμές, ξέρουμε ότι είναι Σουμεριακό.

Είναι μεγάλο έργο, πίμα, μεγάλο.

Και είναι της εποχής των Σουμερίων.

Μας έχει διασωθεί σε ακαδική γραφή του 2300 περίπου π.Χ.

Θυμίζω, οι μικίνες είναι του 1500.

Η Κρήτη είναι του 2000-2000 π.Χ.

Άρα περίπου στην ίδια ζώνη του κρητικού πολιτισμού είναι αυτό το ακαδικό έργο που λέμε, το έπος του Γκυλγκαμμές.

Τι λέει το έπος του Γκυλγκαμμές.

Όταν διαβάστηκε αυτό το έπος του Γκυλγκαμμές οι ειδικοί μείνανε ξεροί.

Όπως έχουν μείνει ξεροί με το έβρημα που σας είπα στο τοπεκλήτεπαι που δεν μπορούμε να καταλάβουμε ποιος και γιατί το έκτισε και πότε και τα λοιπά, έτσι ήταν και το έπος του Κιλιγκαμέσ, όταν διαβάστηκε, όταν μπορείς να διαβαστεί, γιατί ακούστε την ιστορία αυτού του έπος.

Να επαναλάβω δυο πράγματα.

Αυτό είναι ένα έπος του 3000 π.Χ.

περίπου.

Και η Αγία Γραφή γράφτηκε γύρω στο 800 με 500 π.Χ.

Δηλαδή έχουμε μια διαφορά 1400 χρόνων, παραπάνω 2.000 χρόνων.

Τα έπει του Ομύρου γράφτηκαν γύρω στο 800 π.Χ.

Άρα εδώ έχουμε μια διαφορά δύο χιλιάδων τόσων χρόνων.

Και ακούστε την ιστορία του έπους του Κιλιγκαμπές.

Ο Κιλιγκαμπές είναι ένας βασιλιάς της περιοχής της Μεσοποταμίας, εδώ πέρα στην χρυσή ημισέλληνο, έφορη ημισέλληνο όπως λέγεται, ο οποίος ταλαιπωρεί πάρα πολύ τον λαό του.

Και είναι βάρβαρος, άγριος και λεηλάτης.

Οι θεοί ανησυχούν, γιατί οι άνθρωποι ταλαιπωρούνται από δάφτων και αποφασίζουν να δημιουργήσουν έναν αντίπαλό του για να σταματήσει το κακό του έργο.

να σταματήσει το κακό του έργο.

Καλούν την θεά Αρρούρου, που είναι η θεά της γης.

Αρρούρου.

Άρωτρο, αρουρέος, άρα εδώ έχουμε ενδιαφέρουσες πλευρές.

Η θεά αρούρου έρχεται, παίρνει χώμα, πλάθει έναν άντρα, του φυσάει στο στόμα ζωή και δημιουργείται ο ενκιντού.

Τυχαίο, δεν νομίζω.

Ο Ενκιντού σηκώνεται άντρας πλέον και δουλειά του είναι να χτυπήσει τον κυλιγκαμές.

Όμως, για ένα διάστημα ζει σε μια περιοχή γεμάτη φρούτα και τροφές και καρποσιλέγει.

Α, έχει ξεχάσει την αποστολή του.

Δεύτερον, ζει ραχακλίδικα.

Έλληνας.

Τελείωσε.

Δικός μας ο ενκιντού.

Κάρποσι λέγει το παιδί.

Μέσα σε αυτό το γήπο που ζει, συναντά μια γυναίκα.

Και σμίγουν.

Από τέλος είναι να εκπολιτιστεί και να εγκαταλείψει τον κήπο.

Και θυμήθηκε και τη δουλειά του.

Ότι πρέπει να πάει να χτυπήσει τον Κιλγκαμπές.

Βγαίνει λοιπόν έξω και συναντά τον Κιλγκαμπές.

Συγκρούονται με τον Κιλγκαμπές.

Έχουν συγκρούσεις κλπ.

Αλλά σταδιακά γίνονται φίλοι.

διότι ο Γκίλγκα Μές εξημερώνεται από τον Εν Κιντού.

Και έτσι οι δύο μαζί υπορεύονται και τελικά στο τελευταία φάση αυτού του θρύλου αναζητούν μαζί το μυστικό της Αθανασίας, το οποίο και δεν βρήκαν, όπως ξέρετε δυστυχώς.

Γιατί σας το λέω αυτό.

Εδώ, πόσοι μύθοι, πολύ μεταγενέστεροι αναμυγνείονται.

Έχουμε τον μύθο της γέννησης του ανθρώπου από πυλό.

Σωστό.

Δεύτερον, ο άνθρωπος ζει ως καρποσιλέκτης.

Ο Αδάμ δεν ζούσε και η Εύα ως καρποσιλέκτες.

Σωστό.

και όταν φεύγουν από τον παράδεισο, ποιο είναι η τιμωρία του Αδάμ και της Εύας, με κόπο να αποκτάς το ψωμί σου.

Δηλαδή, ποια ήταν η τιμωρία να γίνει τι; Γεωργός.

Είναι πολιτισμός ο Γεωργός σε σχέση με τον καρποσιλέκτη; Μεγάλη.

Μήπως έχουμε ακριβώς παρόμοια σύλληψη στο έπος του Κιλιγκαμές.

Δηλαδή έχουμε καρποσιλέκτη ο οποίος με τη γυναίκα του γίνεται γεωργός.

Άρα εκπολιτίζεται.

Μάλιστα.

Και προσέξτε να δείτε τώρα.

Μέσα στο έπος του Κιλιγκαμές υπάρχουν, Φυσικά υπάρχει ο κατακλυσμός στο έπος του Κιλγκαμπές, δεν το συζητούμε, ο κατακλυσμός, επτά μέρες, επτά νύχτες και είναι του 3000 π.Χ.

και έχουμε και τμήματα από την ηλιάδα, δηλαδή συλλήψεις που βρίσκουμε στην ηλιάδα.

Γενικά στο έπος του Κιλιγκαμπές βρίσκεται, υπάρχει σε ελληνική μετάφραση, σε αρκετές ελληνικές μεταφράσεις μπορείτε να τη βρείτε άνετα στα βιοπολία μας.

Έχουμε ενσωματωμένες ιστορίες από πολλούς λαούς ολόγυρα στην Ανατολική Μεσόγειο.

Και η γνώμη των ειδικών είναι ότι κατά πάσα πιθανότητα κυκλοφορούσε μια δεξαμενή συλλήψεων μυθολογικών θρύλων, που καταγράφηκε πρώτη φορά από τους Σουμερίους, αλλά πιθανό να μην είναι Σουμεριακή μύθη, να πηγαίνουν ακόμη βαθύτερα.

Να σας διαβάσω την εισαγωγή του ΕΠΟΣ του Κιλγκαμπές.

Έχετε τα υπογλώσια.

Να τα φέρνετε κάθε φορά γιατί είναι χρήσιμα.

Ακούστε και πείτε μου τι σας θυμίζει η εισαγωγή του έπους του Κιλιγκαμπές.

Έτσι ξεκινάει.

Για αυτόν που όλα τα αγνάντεψε στον κόσμο θα μιλήσω.

Για αυτόν που κάθε τι δοκίμασε τον κόσμο θα διδάξω.

Αυτός που όλα τα γεύτηκε και γνώση απόκτησε πολύ, χώρες πολλές ερεύνησε, ξεσκέπασε όλα τα κρυφά και τα αφανέρωτα.

Για τους πριν τον κατακλυσμό καιρούς, θρύλους μας έφερε πολλούς.

Στην πέμπτη σειρά υπάρχει ήδη η λέξη κατακλυσμός.

Σε τόπους μακρινούς ταξίδεψε.

Ύστερα, από την κούραση βαρύς και τσακισμένος, ιστόρισε τον μόχθο του σε πέτρινο μνημείο.

Τα τείχη της περίφρακτης ουρούκ επίργωσε.

Και πάει και συνεχίζει.

Τι σας θυμίζει; Η εισαγωγή της Οδύσσιας, σχεδόν λέξη-λέξη.

Άρα εδώ μέσα δηλαδή στο έπος του Γκίλγκα Μές, έχουμε τμήματα της Παλιάς Διαθήκης, των μύθων δηλαδή των Εβραίων, και άλλων λαών που νομίζαμε ότι είναι μόνο εκείνων.

Το λέω αυτό διότι έχουμε πολλά γραπτά από αυτές τις περιοχές.

Τώρα, ανάμεσα στα άλλα που έχουμε, και είναι αυτό εντυπωσιακό, έχουμε και δικαστήρια και νόμους.

Σε αυτή εδώ την περιοχή γράφτηκαν νόμοι.

Οι πρώτοι νόμοι που ξέρουμε να έχουν καταγραφεί.

Γιατί νόμοι, προφανώς, τώρα που είναι πολλοί άνθρωποι, ο ένας δίπλα στον άλλον, σε περίπλοκες δραστηριότητες, με χρήματα, με γενήματα, με σούδος, αμούδωσες, θα πάρω, έχω.

Χρειάζεται κανόνες.

Όταν οι άνθρωποι ζουν πολύ μαζί, δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς να φάει ο ένας τη σάρκα του άλλου, χωρίς κανόνες.

Πρέπει να μπουν τα όρια.

Τι μπορώ να κάνω που δεν βλάπτω τον άλλον.

θα μπουν οι πρώτοι κανόνες.

Γνωρίζουμε εδώ μεγάλες συλλογές νόμων.

Θα γνωρίζετε τους νόμους του Χαμμουραμπή.

Έτσι που είναι βαβυλονιακοί νόμοι του 1700 π.Χ.

και οι νόμοι του Χαμμουραμπή είναι περίπου 300 χιτώσι.

Δεν είναι ένας και δυό.

Και οι περισσότεροι από αυτούς αφορούν την κλοπή.

Και ο χαμουραμπή δεν λέει απλώς έναν νόμο.

Όλοι οι νόμοι.

Για να έχεις νόμους τι πρέπει οπωσδήποτε να έχεις και τις κυρώσεις.

Αλλιώς δεν είναι νόμος.

Δεν έχει ενόημα να έχεις κανόνα άμα δεν έχεις κύρωση.

Δεν έχει νόημα.

Οι πρώτοι άνθρωποι το κατάλαβαν αυτοί.

Εντάξει, θέλω να πω, καμιά φορά καθυστερεί το πράγμα να εξελιχθεί.

Αλλά όλοι αυτοί οι άνθρωποι είχαν καταλάβει.

Δεν έχει νόημα να βάζεις κανόνες και να μην βάζεις την τιμωρία εκείνου που τους παραβαίνει.

διότι άμα βάζουμε κανόνες και παραβαίνει κανείς τους κανόνες, τότε είναι χειρότερο από το να μην έχουμε κανόνες.

Καλύτερα να μην έχουμε κανόνες παρά να έχουμε κανόνες και να τους παραβαίνει κανείς, διότι τότε πραγματικά θα φάει ο ένας τον άλλον, θα καταρρεύσει η κοινωνία.

Έτσι όσους κανόνες έχουμε, έχει και την τιμωρία δίπλα.

Και βέβαια, τέτοιοι κανόνες, όπως χαμουραμπί και νόμι, έχουνε τιμωρίες της εποχής.

Μαστιγώσεις, κοπί χεριών, δακτύλων, από τον καρπό, από εδώ, ένα σωρό σωματικές πεινές, πρόστιμα, φυλακές κτλ.

Επειδή μπαίνουν κανόνες, έχει ενδιαφέρον μας έχει σωθεί από την περιοχή του Ηράκ του σημερινού, του 2300 π.Χ.

Είναι πολύ πολύ παλιά δηλαδή.

Καταγραφές από δικαστήρια δικών, όπου υπάρχει δικαστής, μάρτυρες κατηγορίας και μάρτυρες υπερασπίσεως.

Έχει ενδιαφέρουν αυτό το πράγμα, δηλαδή δημιουργήθηκε δικαστικό σύστημα.

Αφού βάζεις νόμους και προβλέπεις ποινές, τι άλλο θα έρθει το επόμενο θα είναι δικαστικό σύστημα.

Διότι ο καθένας θα πει εγώ δεν το έκανα, το έκανα ο διπλανός, δεν φταίω εγώ, φταίει ο διπλανός.

Αυτό πρέπει να λυθεί κοινωνικά, διότι πάλι οι κοινωνίες θα διαλυθούν.

θα διαλυθούν, αυτές οι κοινωνίες είχαν καταλάβει στο 2000 και στο 3000 π.Χ.

ότι χωρίς καλολειτουργούν δικαστικό σύστημα, δεν μπορεί να υπάρχει κοινωνία λειτουργούσα.

Δεν παρέπεμπαν τις δίκες, δεν τις ανέβαλαν για 50 χρόνια τις δίκες, ξέρετε, υπάρχει μια άλλη λύση ρε παιδί μου, το αναβάλεις, το αναβάλεις, το αναβάλεις, δεν θα πεθάνουν οι δυο διάδειχοι, οπότε εντάξει, το έχω λύσει αυτό το ζήτημα.

Εκείνοι το λύνανε αυτό το ζήτημα.

Τι να πω ρε παιδί μου, απολύτηστοι άνθρωποι, βάρβαροι πολύ.

Και επίσης, στο ή σε κείμενα από αυτά τα δικαστήρια του 2300 π.Χ., για πρώτη φορά βρίσκεται η λέξη ελευθερία.

Καταγράφεται η λέξη ελευθερία.

Δηλαδή, εδώ πέρα έχουμε μεγάλες αλλαγές που συμβαίνουν στη Γη ολόκληρη, έτσι.

Αυτό που, με συγχωρείτε, για τη υγεία ολόκληρη, όχι σε ένα μικρό κομμάτι της, όλα αυτά συμβαίνουν σε πολύ μικρές ζώνες.

Οι υπόλοιποι εξακολουθούν να είναι αλλού και να κάνουν άλλα.

Αλλά εδώ έχουμε όλο το σύστημα της σύγχρονης ζωής πια.

Έχουμε διοίκηση, έχουμε φόρους, έχουμε δημοσίου συμπαλλήλους, έχουμε εξειδικευμένες εργασίες κτλ.

Τώρα, οι πρώτοι αυτοί οι αγρότες λέγαμε πριν για το έπος του Κυλιγκαμμές.

Το οποίο όπως και το απολύει αργότερα των Εβραίων η καταγεγραμμένη θρύλει.

Κοιτάξτε το πότε γράφεται κάτι δεν σημαίνει ότι παρήχθη τότε, καταλαβαίνετε.

Τα ποιήματα του Ομήρου γράφτησαν το 800 π.Χ.

αλλά γεννήθηκαν από γεγονότα του 1200 π.Χ.

Προφανώς για 400 χρόνια κυκλοφορούσαν, ζυμώνονταν, φορμάρονταν και τελικά ενδεχομένως γιατί ξέρετε πόσες θεωρίες υπάρχουν, κάποιος πολύ πρυκισμένος πίτης της πήρε και της έκανε αυτό το αριστούριμα που είναι η Λιάδα και η Οδύσσια, έτσι.

Γιατί σας το λέω αυτό.

Διότι και το έπος του Γκυλγκαμμές δεν ξέρουμε καθόλου από που κατάγεται, αλλά ξέρουμε ότι έχει καταγραφεί πολύ νωρίς.

Και στο έπος και στον Εβραίον τους θρύλους, η απομάκρυνση από τον καρποσιλεκτικό χώρο είναι τιμωρία.

Δεν είναι.

Είναι τιμωρία.

Δηλαδή, ο Αδάμ, φεύγοντας από τον Παράδεισο, τιμωρείται.

Τιμωρείται γεννόμενος γεωργός.

Και αυτή την ιστορία, και το ίδιο αντανακλά και του Κιλγκαμές το έπος.

Ο Κιλγκαμές φεύγει από εκείνη την περιοχή και μπαίνει στους Μπελάδες, στους μεγάλους Μπελάδες.

Τι συνέβη όταν πέρασαν κάποια χιλιάδες χρόνια και οι άνθρωποι έγιναν πλέον γεωργοί, θυμόντουσαν ότι κάποτε ήταν καρποσιλέκτες.

Αφήστε που δεν χρειαζόταν μόνο να θυμούνται γιατί γύρω τους εξακολουθούσαν να υπάρχουν καρποσιλέκτες κάπου και τους έβλεπαν.

Και έβλεπαν ότι εκείνοι είναι πολύ ανέμελοι τύποι.

Δεν ασχολείς ακριβώς με κάτι, ψάχνεις την τροφή σου κάθε μέρα.

Είναι αυτό ένας μπελάς βέβαια, αλλά μπροστά στους μπελάδες που μπει καγενόμενος γεωργός δεν είναι τίποτα.

Οι γεωργοί δηλαδή νοσταλγούν την παλιότερη κατάσταση.

Όχι για να επανέλθουν, απλώς για να γκρινιάζουν.

Είναι σαν κάποιους τύπους που τρέχουν πρώτη να αγοράσουν το καινούριο tablet και όλα τα gadgets, αλλά είναι πάρα πολύ εναντίον της βιομηχανικής επανάστασης.

Έξαλλη με τη βιομηχανική επανάσταση, το μεταξύ είναι από πάνω μέχρι κάτω βιομηχανική επανάσταση, δηλαδή όλα εδώ από πάνω μέχρι κάτω, αλλά είναι εξαλλή με τη βιομηχανική επανάσταση.

Προσέξτε, γιατί είναι έξαλλοι για να γυρίσουν πίσω.

Όχι.

Είναι γιατί αισθάνομαι ρε παιδί μου ότι καλύτερα ήταν να είμαι πιο χαλαρός, να μην τάχω αυτά, αλλά τι καλό είναι που τάχω κιόλας.

Είναι μια σκυζοφρένεια.

Το ίδιο και ο Γιώργος.

Τώρα που έχει τροφή, και υπάρχει η ατροφήση τελώς πάντων, καλύτερη τροφή, έχει.

Αυτά, εντάξει, καλά είμαι.

Αλλά και πριν που δεν τάχα, ήταν ακόμα καλύτερα.

Μια νοσταλγία, δηλαδή.

Μια νοσταλγία.

Αλλά όχι για να επιστρέψουν.

Όχι για να επιστρέψουν.

Δεν επέστρεψαν.

Ούτε η Γεωργία επέστρεψαν πίσω, ούτε εμείς θα επιστρέψουμε.

Δηλαδή, άμα σε ενοχλεί η Διομηχανική Επανάσταση, πήγαινε στην Πάνηθα να ζήσει με τις γυδούλες σου.

Αλλά μη μου πας με το τέσσερα επί τέσσερα και με το κινητό.

Διότι τώρα τι έγραφα, ή δεν θα είσαι στη βιομηχανική επανάσταση, αλλιώς μην μου θες ψυγείο, πληντήριο, κινητό και τα λοιπά, να είμαστε ξεκομένα αυτά τα πράγματα, ξεκαθαρισμένα.

Γιατί το λέω αυτό, διότι πράγματι ο Γεωργός έπρεπε να λύσει πολλά ζητήματα.

Κοιτάξτε να δείτε, πρώτα πρώτα, εδώ το λέω με πόνο ψυχής, Διότι έπρεπε να καλλιεργείς τα μαθηματικά, στα οποία εγώ δεν είμαι τόσο καλή.

Γι’ αυτό το λέω, πάντων, προσπαθούσα η καημένη στο σχολείο, αλλά δεν έβγαιναν και σπουδαία πράγματα.

Γιατί σας τα λέω, δεν πρέπει να χαράξει τα χωράφια, κάπου δεν πρέπει να καταγραφούν αυτά τα χωράφια.

Τα χωράφια, πρώτα πρώτα, μπορεί ο γείτονάς σου, επί τη δύο, μέσα στη νύχτα, να ξημερώνει το πρωί και να έχει μπει δυο-τρία μέτρα μέσα.

Ο δύο…

ή εσύ, αντιστρόφος, σωστά.

Δεύτερον, το ποτάμι να ξεχειλήσει, να σου πάρει κάθε όριο και πρέπει να το ξαναστήσεις το πράγμα.

πρέπει να ασχοληθείς με την τοποθέτηση στο έδαφος των περιφεριών.

Άρα, γεωμετρία, σωστά.

Μάλιστα, δεύτερον, πρέπει να φυτεύεις τη σωστή περίοδο.

Να ποτίζεις τη σωστή περίοδο, να τριγείς τη σωστή περίοδο.

Το να τριγείς το λέει το ίδιο το φυτό, όλα τα προηγούμενα πρέπει να είναι μέσα στο χρόνο τοποθετημένο αυτό που κάνεις.

Μέχρι τότε για εκατομμύρια χρόνια ο άνθρωπος, ωραία ήξερε ότι αναλάσετε, οι εποχές δεν είναι θέμα, αναλάσετε η μέρα και η νύχτα, αλλά δεν είχε και κανένα ραντεβού με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να ξέρει ακριβώς ποια μέρα και ποια ώρα, τι μέρα είναι σήμερα, γελούσε το πράγμα, ωραία κυλάει.

Τώρα ο Γεωργός πρέπει να ξέρει τι είναι σήμερα.

Δεν πρέπει να το ξέρει, αλλιώς χάθηκε.

Ε, δεν έχουμε κάποιες εκπομπές στο τηλεόραση που είναι για τους αγρότες και λέει, βγαίνει ο Γεωπόνος και λέει αγαπητοί μου αγρότες, αυτό το δεκαήμερο είναι ιδανικό για το φύτεμα της πατάτας.

της πατάτας, ξέρω εγώ.

Αυτό το δεκαίμερο, αυτό είναι σοβαρό πράγμα.

Και πρέπει να το ξέρεις αυτό το δεκαίμερο.

Άρα πρέπει, τι να κάνεις, εδώ είναι ένας άθλος, να κατατμίσεις το χρόνο έτσι, να παρατηρήσεις τον κύκλο του.

Τον κύκλο του τον ήξερες, αλλά το θέμα τώρα είναι να τον παρατηρήσεις έτσι, ώστε να είναι ακριβής η τοποθέτηση κάθε μέρας.

Για να το κάνεις αυτό, τι πρέπει να κάνεις.

Να βρεις τον τρόπο να μετράς τον κύκλο.

Ξέρεις ότι έχει κύκλο.

Πείτε μου, θέλεις κάτι σταθερό που να σε βοηθήσεις.

Θέλεις σκονάκι σε αυτό το πράγμα.

Θα έχεις τον ήλιο, θα έχεις τη σελήνη, θα έχεις τα στέρια.

Συμφωνείτε; Σήκωσε το κεφάλι του στον ουρανό ο γεωργός ο αγρότης.

για να δει πως μπορώ να βοηθηθώ.

Από αυτά τα ουράνια σώματα ποιο είναι πιο ευανάγνωστο στον κύκλο του.

Ο ήλιος ή η σελήνη.

Η σελήνη.

Με απόσταση.

Γιατί η σελήνη γεμίζει, αδιάζει.

Γεμίζει, αδιάζει.

Τι βλέπεις, καθαρά.

Γεμίζει, αδιάζει.

Το υπολογίζεις, βάζεις κάπου χαρακές ρε παιδί μου, Βάζεις χαρακές και λες πόσες μέρες κάνει αυτός ο κύκλος.

Κάνει 29,5 ημέρες.

Προσέξτε να δείτε.

Τι άλλο παρατήρησε ο Γεωργός, η Σελήνη τον βοήθησε πάρα πολύ, ότι 12 τέτοιες εναλλαγές σου φέρνουν και εναλλαγές του κύκλου των εποχών περίπου.

Άρα δώδεκα κύκλοι της Ελλήνης με βγάζουν πέρα.

Ωραία.

Εξ’αυτού και οι αρχαίοι Έλληνες σελεινιακό έτος είχαν.

Οι Σουμέροι, οι Βαβυλώνιοι σελεινιακό έτος είχαν.

Προσέξτε να δείτε τώρα.

Το σελεινιακό έτος δεν είναι κακό, αλλά όμως έχει το εξής πρόβλημα.

σου βγάζει ένα κύκλο χρόνου που υπολείπεται κατά 11,5 ημέρες του χρόνου.

Είναι 11 μέρες λιγότερο από το σωστό που ξέρουμε σήμερα.

Ξέρουμε σήμερα ότι ο κύκλος του χρόνου είναι 365 ημέρες και 6 ώρες.

Αυτός είναι ο κύκλος του χρόνου, το ξέρουμε σήμερα.

Είναι 365 ημέρες και 6 ώρες, σωστά.

Τις 6 ώρες τις ξέρουμε.

Α πως δεν τις ξέρουμε.

Διότι επειδή είναι και 6 ώρες κάθε 4 χρόνια, βάζουμε 1 ημέρα για να μας βγει σωστά ο επόμενος κύκλος.

Σωστό.

Δεν είναι το δισεκτοέτος.

Γιατί βάζουμε 1 ημέρα, διότι είναι 4-6-24.

Μία ολόκληρη ημέρα.

Προσέξτε να δείτε, το σεληνιακό έτος σε πετάει έξω το χρόνο 11 ημέρες.

Είναι πολύ.

Σε 2-3 χρόνους, 4-5 χρόνια θα φανεί πολύ.

Γιατί θα σε έχει πάει πίσω μήνες.

Προσέξτε.

Και σήμερα οι Εβραίοι και οι Άραβες σεληνιακό έτος στηρούν.

Δεν το έχουν αλλάξει.

διότι από τους αρχαίους χρόνους έχουν βρει τη διόρθωση.

Όπως και οι αρχαίοι Έλληνες το διορθώνανε.

Πώς το διορθώνανε; Κάθε τρία χρόνια προσθέθηταν ένα μήνα.

Τριάντατριών ημερών.

Και το διορθώνανε.

Ναι, δεν είναι όμως απλό αυτό.

Για να το βρεις αυτό πρέπει να παρατηρήσεις πολύ, να το οργανώσεις, πολύ πρέπει να οργανώσεις το χρόνο.

Το χρόνο.

Ποιος λαός πρώτος…

μέτρησε το χρόνο σε 365 μέρες…

και ένα τέταρτο της ημέρας, έξι ώρες δηλαδή…

αυτός που είχε τα καλύτερα σκονάκια εκτός από το…

την παρατηρητικότητά του, οι Αιγύπτιοι.

Οι Αιγύπτιοι είχαν ηλιακό ημερολόγιο.

Ακριβίας! Από το 3000 π.Χ.

Προσέξτε γιατί! Διότι…

δεν αποτιμώ καθόλου την θυεία και την απόλυτη παρατηρητικότητα.

Αλλά για να φτάσουν σε αυτό το καταπληκτικό συμπέρασμα, χρησιμοποίησαν τη θέση του ήλιου, τη θέση του σύριου, του άστρου, σε συνδυασμό με τις πλημμύρες του νύλου, διότι ο νύλος πλημμυρίζει με ακρίβεια.

Με ακρίβεια.

Ξέρεις, δηλαδή η μέρα που θα πλημμυρίσει ο νύλος την ξέρεις.

Έτσι, κάνοντας αυτούς τους συνδυασμούς, έφτασαν σε ηλιακό έτος.

365 ημερών και 6 ωρών.

Αυτό το 6 ώρες με τσακίζει, δηλαδή.

Με τσακίζει, δηλαδή πάει τίποτα.

Νιώθω σκουπίδι μπρος αυτούς τους ανθρώπους που μπόρεσαν τόσο νωρίς να φτάνσουν σε τόσο μεγάλο καταπληκτικό αποτέλεσμα.

Προσέξτε να δείτε, επειδή κινήθηκαν οι Σουμέροι ή Βαβυλώνι εδώ πέρα με τον κύκλο των 12, δηλαδή οι μήνες στο σελεινιακό έτος είναι 12 κύκλοι της ελήνης που σε βγάζουν πέρα, Οι άνθρωποι αυτοί στα μαθηματικά υιοθέτησαν το εξαδικό σύστημα.

Μετρούσαν με εξάδες.

Έξι, όχι δεκαδικό.

Το δεκαδικό έρχεται από την Ινδία, το σύστημα.

Όπως και οι αριθμοί που έχουμε που λέγονται αραβικοί αριθμοί, είναι Ινδικοί αριθμοί που τους πήραν οι Άραβες από την Ινδία.

Οι Ινδοί επίσης μέτρησαν τον χρόνο σε 365 ημέρες.

Η Ινδία το έχει.

Έχει πολύ μεγάλους μαθηματικούς ιστορικά η χώρα αυτή.

Το έχει.

Το έχει και σήμερα.

Και σήμερα.

Έχει πάρα πολύ μεγάλη δύναμη.

Στα μαθηματικά από τους αρχαίους χρόνους.

Γιατί σας το λέω αυτό; Διότι οι Σουμέροι ή Βαβυλώνι μετρούσαν με εξάδες.

Γελάω διότι όταν πριν από εννιά χρόνια πήρα απόφαση να κάνω αυτά τα μαθήματα να πάω τα βράδια κάπου και να διδάσκω έτσι στον κόσμο μόνη μου.

Είπα θα κάνω για έξι χρόνια αυτό το καθήκον.

Κάποια φορά πριν από τρία-τέσσερα χρόνια έτσι που περπατούσα στο δρόμο λέω μωρέ γιατί είπα έξι και δεν είπα πέντε και δεν είπα εφτά δηλαδή ήταν τελείως αφθαίρετο που είπα έξι Οπότε, μόλις το σκέφτηκα, γέλασα και αυτοσαρκάστηκα και λέω, φαίνεται είμαι κρυπτοβαβυλώνια.

Σκέφτηκα το έξι έτσι βαβυλωνιακά.

Αυτοί λοιπόν είχαν την εξάδα.

Και είναι αυτοί οι οποίοι δημιούργησαν τον κύκλο του χρόνου και επειδή όλας αυτούς είναι έξι, χώρισαν το χρόνο σε δώδεκα μήνες.

Δύο φορές το έξι.

Κοιτάξτε, δεν μπορούμε να χωρίσουμε όπως θέλουμε τους μήνες.

Όπως θέλουμε.

Δεν μπορούσαμε να βάλουμε 45 μήνες να έχουμε.

Δηλαδή γιατί να έχουμε 12.

Μπορούσαμε να έχουμε 5, να έχουμε 18, να έχουμε 13.

Αφαίρετο είναι.

Παίρνεις μια πορεία και τη χωρίζεις.

Χωρίστηκε σε 12.

Δύο φορές το έξι, σωστά.

Μάλιστα.

Η ώρα, η κάθε μέρα τώρα, πόσο θα τη χωρίζαμε, πάλι δεν είναι αφθέρετος ότι θα τη χωρίσαμε.

Μπορούσαμε να τη χωρίζουμε ό,τι θέλαμε.

Χωρίστηκε σε 24 ώρες, που είναι πολλαπλάσιο του έξι.

και η ίδια η ώρα χωρίστηκε σε 60, που είναι πολλαπλάσιο του 6 και το 60 σε πολλαπλάσιο του 6, δηλαδή πάλι το 6 λειτουργεί σε αυτό.

Ο κύκλος χωρίστηκε σε 360 μοίρες, πάλι με το 6.

Και όλοι και οι υποδιαιρέσεις των υποδιαιρέσων είναι με βάση του 6.

Γιατί εξαδικές.

Εξαδικές συλλήψεις.

Δεν είναι τυχαίο και σας πω, εγώ διαμαρτύρομαι εντόνως και το έχω πει αυτό το πράγμα, θα γράψω γράμμα στις πτηνοτροφικές μονάδες, διότι τα αυγά που είναι αρχέγονη τροφή πουλιόνταν σε εξάδες.

Είχατε δει ποτέ εσείς αυγά να μην είναι σε εξάδες.

Ντουζίνες δεν τα περνάνε οι μαμάδες μας.

Γιατί, Σουμεριακά τα αγοράζανε όταν πήγαιναν οι μαμάδες μας, Βαβυλωνιακά τα αγοράζανε, εξ’ εξάδες, είναι τόσο αρχαίγονη τροφή το αυγό, που ήτανε εξάδες και τώρα το πουλάνε σε τετράδες.

Άμα πάτε στα σουπερμάρκετ γιατί πουλάνε τετράδες, εγώ αγοράζω γιατί είμαι μόνη μου στο σπίτι, οπότε με βολεύει τετράς, οπότε ιερέοι μου αγανάκτηση μην την λαμβάνετε υπόψη, διότι και εγώ έπεσα θύμα.

Αλλά σας λέω αυτό το 6, 12 κτλ είναι σουμεριακό.

Και οι μέρες της βδομάδας να χωρίζονται 6 και 1. 6 και 1.

Τυχαίο; Δεν νομίζω.

Σας καληνυχτίζω και την άλλη Δευτέρα πάλι μαζί.

Είμαι εύκολα!