Πριν σχεδόν 300 χρόνια μια τσιγγάνα, Ρουσλάνα το όνομά της, είχε προδοθεί από μία αγάπη και δολοφονηθεί από το χέρι του αγαπημένου της. Ο θρύλος λέει ότι η Ρουσλάνα επέστρεφε στη γη κάθε επτά γενιές και μπαίνοντας στο σώμα μιας παρθένας τσιγγάνας συνέχιζε τον αγώνα της ώστε να ζήσουν περισσότεροι άνθρωποι την αγάπη σε όλο της το μεγαλείο.
Το 1930 γεννήθηκε στη Μυτιλήνη μια τσιγγανοπούλα, η Ζαφείρα, που έμελλε να γίνει η ματζίκα της αγάπης (μάγισσα της αγάπης). Μια γερακίνα που στάθηκε στην τέντα όταν γεννιόταν, έγινε σημάδι και σύντροφος του πεπρωμένου της. Από μικρή διδάχτηκε τα μυστικά της μαγείας, των μαγικών φίλτρων, των βοτάνων, της τράπουλας και των άστρων.
Θέλοντας να απαρνηθεί όμως αυτό που όριζε η μοίρα της, εγκατέλειψε στα 15 της, τη φυλή και το νησί που γεννήθηκε. Δημιουργώντας ένα αταίριαστο δίδυμο με τον παπα-Ισίδωρο έφυγε για τη Λήμνο και μπήκε ψυχοκόρη στο σπίτι ενός άρχοντα. Στην αρχή προσπάθησε να κρατήσει μια υπόσχεση που είχε δώσει στον παπα-Ισίδωρο και να μείνει μακριά από κάθε τι που είχε σχέση με μάγια, μαγικά και προβλέψεις του μέλλοντος. Δεν τα κατάφερε όμως και έτσι στο νησί βρέθηκε ένας παπάς και μια τσιγγάνα μάγισσα. Δυο άνθρωποι που ο καθένας με τον δικό του τρόπο προσπαθούσε να επηρεάσει τις ζωές των νησιωτών προς την κατεύθυνση που θεωρούσε πιο σωστή. Ο ένας με τις προσευχές και η άλλη με τα ματζούνια, δεμένοι και οι δυο με μια ισχυρή φιλία, προσπαθούσαν να απαλύνουν τους πόνους και τις αγωνίες των κοντινών τους και όχι μόνο, προσώπων.
Το «Η ματζίκα της αγάπης», που κυκλοφόρησε το 2005 από τις εκδόσεις Ψυχογιός και είναι το πρώτο βιβλίο της Πασχαλίας Τραυλού που διάβασα. Είναι ένα ανάγνωσμα που ξεκίνησα να το διαβάζω εν πλήρη ψυχραιμία ψυχής και με κέρδισε, με φουρτούνιασε, με έκανε δική του με τις πρώτες του κιόλας γραμμές, έχοντας χαθεί στις απίστευτες περιγραφές του και στα έντονα συναισθήματα που γίνονταν κύματα που με ανέβαζαν και με κατέβαζαν άλλοτε απαλά κι άλλοτε συνθλίβοντάς με, συνεχίζοντας σελίδα τη σελίδα χωρίς διακοπή κορυφώνοντας τα συναισθήματα.
Είναι ένα μπουκέτο ανθρώπων, όμορφων συναισθημάτων, εικόνων, αγωνίας, έντασης, κι όλα αυτά δεμένα με την καταπληκτική γλώσσα και ευφράδεια της συγγραφέως του. Η πλοκή του μαγευτική με ανατροπές που γίνονται εκεί που δεν το περιμένεις χαρίζοντας στην ιστορία μια εξέλιξη που μόνο μια πετυχημένη συγγραφέας θα μπορούσε να σμιλεύσει με την πένα της. Ένα βιβλίο που λειτουργεί ως αγωγός ανάμεσα στους ήρωες και τον αναγνώστη κάνοντας τον δεύτερο να νιώθει λύπη, χαρά, θυμό, δίψα για εκδίκηση, νιώθοντας και ο ίδιος ότι ζει όσα διαδραματίζονται στο δημιούργημα της Πασχαλίας Τραυλού.
Σας προτείνω ανεπιφύλακτα να το αναζητήσετε με την πρώτη ευκαιρία και σας εύχομαι να το απολαύσετε όσο κι εγώ.
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
Γενάρης του 30, σε ένα αφιλόξενο σκοτάδι, με μια μελωδία τσιγγάνικου βιολιού να ηρεμεί τους φόβους του πατέρα μου και δυο γυναίκες να στοχάζονται αν θα χα το χάρισμα που έλεγε ο θρύλος.
Η Ζαφείρα ψάχνει τον εαυτό της μέσα στις ρίζες της φυλής της και στα οράματα που βλέπει για τα ξένα πεπρωμένα. Η αγάπη όμως την παρασύρει αλλού και της ανοίγει ένα δρόμο που δεν είχε ονειρευτεί ποτέ. Στους κύκλους του καιρού, αντίπαλος και σύντροφος συνάμα ο παπα-Ισίδωρος.
Μα εκείνη τι ήθελε στ' αλήθεια; Το γύρεψε μια ολόκληρη ζωή μέσα στην αριθμητική των φεγγαριών. Σωστό ή λάθος, διάλεξε να γίνει η ματζίκα της αγάπης.
