https://www.youtube.com/watch?v=wwqGe5Va5i8
Κριτική και εντυπώσεις
Σε αντίθεση με τους αρχαιότερούς του προφήτες, ο Αμώς είναι ο πρώτος ο οποίος απευθύνει τους λόγους του όχι προς το βασιλιά της χώρας αλλά απευθείας στο λαό. Έτσι, γίνεται ο πρώτος προφήτης, του οποίου η δράση και οι λόγοι δεν περιλαμβάνονται, όπως των προηγουμένων του, στα “Ιστορικά Βιβλία” της Παλαιάς Διαθήκης (“Προγενέστεροι προφήτες” της Εβραϊκής Βίβλου), αλλά συγκροτούν ανεξάρτητη συλλογή. Διαφοροποιείται ακόμη ο Αμώς από τους προγενέστερούς του προφήτες στο ότι ο ίδιος αρνείται για τον εαυτό του την ιδιότητα αυτήν, καθώς έχει ακλόνητη πεποίθηση ότι η αποστολή του δεν είναι αποτέλεσμα δικών του επιλογών αλλά αναπόφευκτη συνέπεια της επέμβασης του Θεού στη ζωή του.
…
Αυτά μεταξύ άλλων -ενημερωτικών και προπαρασκευαστικών- αναφέρει ο καθηγητής βιβλικής θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Μιλτιάδης Κωνσταντίνου, στον πρόλογο του πονήματος του “Ο προφήτης της δικαιοσύνης”.
Μετά τον Πρόλογο και τα Περιεχόμενα, ο αναγνώστης του έργου αυτού συναντά την πρώτη ενότητα που φέρει τον τίτλο “Εισαγωγή στο βιβλίο του Αμώς”. Εδώ ο καθηγητής-συγγραφέας μας ενημερώνει αναλυτικά -αλλά λαμβάνοντας υπόψιν ό,τι δεν είμαστε σαν εκείνον ειδήμονες, κάτι που έχει προσέξει σε όλη την έκταση του βιβλίου- σχετικά με το έργο του Αμώς και το τι πρέπει να έχουμε στο νου μας ώστε να το κατανοήσουμε καλύτερα.
Ακολουθούν εμπεριστατωμένες αναφορές στην Επιγραφή και στο Προοίμιο του ιδίου έργου και κατόπιν ακολουθούν οι Προφητείες. Οι Προφητείες κατά των λαών της Συρίας-Παλαιστίνης, των Αραμαίων, των Φιλισταίων, των Φοινίκων, των Εδωμιτών, των Αμμωνιτών, των Μωαβιτών, του Ιούδα και του Ισραήλ. Η ανάλυση κάθε μιας από τις προφητείες αυτές περιλαμβάνει μια μετάφραση και ανάλυση του πρωτότυπου κειμένου, σκέψεις γύρω από τη συνάφεια του κειμένου, έναν ερμηνευτικό σχολιασμό και μια θεολογική προσέγγιση.
Μετά τις Προφητείες, ακολουθούν οι ενότητες “Η ευθύνη του Ισραήλ”, “Η αδικία της Σαμάρειας”, “Η ενοχή των ισχυρών”, “Οι συνέπειες της οίησης” και “Ο Ισραήλ και οι λαοί”, που η επιστημονική τους ανάλυση από τον Μιλτιάδη Κωνσταντίνου ακολουθεί την ίδια δομή που είχε χρησιμοποιηθεί και στις Προφητείες.
Φυσικά από τη μελέτη αυτή δεν θα μπορούσε να λείπει ένας πίνακας συντομογραφιών, που βοηθά την απρόσκοπτη ανάγνωσή της, καθώς και η Βιβλιογραφία που αποτελεί εφαλτήριο για περαιτέρω εντρύφηση του αναγνώστη στο πεδίο ενδιαφέροντος αυτού του πονήματος.
Άριστος γνώστης του θέματος, ικανότατος δάσκαλος και επιδέξιος χειριστής του λόγου ο καθηγητής Μιλτιάδης Κωνσταντίνου συνέλαβε, έγραψε και παρέδωσε στο φιλομαθές αναγνωστικό κοινό ένα έργο που μπορεί να λειτουργήσει είτε ως ανάγνωσμα γνώσης για το ευρύ κοινό είτε ως επιστημονικό σύγγραμμα για τους έχοντες ειδικό ενδιαφέρον στη βιβλική θεολογία και δη στο έργο του προφήτη Αμώς.
Εύγε κύριε καθηγητά!
Οπισθόφυλλο
Με την εμφάνιση του Αμώς ως προφήτη τον η’ π.Χ. αιώνα συντελείται μια τομή στην ιστορία της βιβλικής προφητείας. Το προφητικό φαινόμενο που πρωτοεμφανίστηκε στον Ισραήλ δυο περίπου αιώνες νωρίτερα εισέρχεται με τον Αμώς στην κλασική του φάση. Με ακλόνητη πεποίθηση ότι η αποστολή του δεν είναι αποτέλεσμα δικών του επιλογών αλλά αναπόφευκτη συνέπεια της επέμβασης του θεού στη ζωή του, ξαφνιάζει με τη δύναμη, την τόλμη, τη ριζοσπαστικότητα και την πρωτοτυπία του λόγου του όχι μόνον τους συγχρόνους του ακροατές αλλά ακόμη και τους σημερινούς αναγνώστες του. Το δρόμο που άνοιξε ο Αμώς ακολούθησαν όλοι σχεδόν οι μεταγενέστεροι του προφήτες.
Το κήρυγμα του Αμώς αναφέρεται σε μεγάλο βαθμό στην κοινωνική κατάσταση της εποχής του. Η κριτική όμως που ασκεί κατά της κοινωνικής αδικίας δεν στηρίζεται στην όποια αυθεντία διαθέτει ως προφήτης, ιδιότητα την οποία, άλλωστε, αρνείται για τον εαυτό του, αλλά στην ακλόνητη πεποίθηση του ότι κλήθηκε από τον Θεό για το έργο αυτό. Ο Αμώς δεν εξαγγέλλει απλώς κάποιες αλήθειες τις οποίες οι άνθραχτιοι είναι υποχρεωμένοι να αποδεχθούν ως προερχόμενες από τον Θεό. Αντίθετα, απευθύνεται στη λογική των ακροατών του με παραδείγματα και εικόνες από την καθημερινή ζωή και συγκροτημένο σκεπτικό, αποφεύγοντας τις αινιγματικές και γριφώδεις εκφράσεις. Ο Θεός παρουσιάζεται στο κήρυγμα του Αμώς ως ο απόλυτος κύριος του σύμπαντος, η δύναμη του οποίου εκδηλώνεται τόσο στη φύση όσο και στην ιστορία. Για πρώτη φορά διακηρύσσεται ότι ο Γιαχβέ δεν είναι ο αποκλειστικός Θεός του Ισραήλ, αλλά Θεός όλων των λαών και ρυθμιστής τη: παγκόσμιας ιστορίας. Αναλύοντας αυτή τη βασική του θέση ο Αμώς, επιχειρεί μέσα από πλήθος παραδειγμάτων να διαλύσει τις ψευδαισθήσεις των ακροατών του για ασφάλεια και ευημερία, οι οποίες γεννιούνται από την εσφαλμένη κατανόηση της σχέσης τους με τον Θεό. Έτσι, στην πεποίθηση του λαού ότι η συνεπής προσφορά θυσιών προς τον Θεό του εξασφαλίζει ένα ευτυχισμένο μέλλον, ο Αμώς διακηρύσσει την πλήρη απόρριψη της λατρείας από τον Θεό και αντιπροτείνει την άσκηση της δικαιοσύνης.
Αγοράστε το “Ο προφήτης της δικαιοσύνης”, του Μιλτιάδη Κωνσταντίνου, κάνοντας κλικ εδώ!
Ταυτότητα βιβλίου
Τίτλος βιβλίου
Ο προφήτης της δικαιοσύνης
Υπότιτλος βιβλίου
Ερμηνευτική ανάλυση προφητειών από το βιβλίο του Αμώς
Συγγραφέας
Μιλτιάδης Κωνσταντίνου
Εκδοτικός οίκος
Εκδόσεις Επίκεντρο
Ημερομηνία έκδοσης
1999
Αριθμός σελίδων
196
ISBN
960-374-045-4
