https://www.youtube.com/watch?v=jdq6091HTok
Κριτική και εντυπώσεις
Όλοι όσοι ασχολούνται έστω και επιδερμικά με την Βυζαντινή Μουσική, σας το λέω μετά λόγου γνώσεως, κλίνουν τη κεφαλή στο άκουσμα και μόνο του ονόματος του Λαμπαδαρίου Πέτρου του Πελοποννήσιου. Της εμβληματικής αυτής μορφής που έζησε στα μέσα του 18ου αιώνα.
Το έργο που άφησε πίσω του ο Λαμπαδάριος (αριστερός ψάλτης) του Πατριαρχικού Ναού της Κωνσταντινούπολης, δάσκαλος και συνθέτης εκκλησιαστικής αλλά και κοσμικής μουσικής είναι τεράστιο καθ’ όλες τις έννοιες της λέξης…
…
Το κοσμικό του έργο δεν είναι ακόμη τόσο γνωστό επειδή τα έργα του (ΠΕΣΡΕΦΙΑ, ΣΕΜΑΓΙΑ, ΜΠΕΣΤΕ ΚΑΙ ΣΑΡΚΙ) δεν έχουν μεταφραστεί ακόμα στη νέα γραφή.
Το εκκλησιαστικό του έργο όμως είναι πασίγνωστο. Οι απαιτήσεις της εποχής του για συντομότερα μέλη και συντομότερες ακολουθίες, τον οδήγησαν στην ανανέωση του συνόλου σχεδόν του ρεπερτορίου της εκκλησιαστικής παράδοσης, καθώς και στην προετοιμασία για το πέρασμα από την παλαιά στη νέα γραφή και τη μεταρρύθμιση του 1814.
…
…όπως αφήνει ευκρινώς να φανεί ο δάσκαλος, συνθέτης και ερμηνευτής της παραδοσιακής μουσικής κ. Χρίστος Τσιαμούλης, στον Πρόλογο που έγραψε για το βιβλίο “Πέτρος ο Πελοποννήσιος”, του Στέφανου Δορμπαράκη και του π. Γεώργιου Δορμπαράκη.
Οι δύο συγγραφείς, όντας άμεσα ενδιαφερόμενοι για τη ζωή και το έργο του Πέτρου του Πελοποννήσιου, έγραψαν αυτό το εξαιρετικό βιβλίο θέλοντας έτσι να καλύψουν το κενό που η πολιτεία έχει αφήσει -ασυλλόγιστα φερόμενη- γύρω από τη μεγάλη αυτή μορφή της εκκλησιαστικής και μη ιστορίας του έθνους μας.
Με ένα ευφυές τέχνασμα -βάζοντας τον ίδιο τον Πέτρο τον Λαμπαδάριο, να μιλά για περιστατικά της ζωής του- οι δύο ταλαντούχοι συγγραφείς, μας κάνουν γνωστά τα σημαντικότερα στοιχεία του βίου του. Αρχίζοντας φυσικά από τη γέννησή του στους Γοράνους της Λακωνίας, τα πρώτα παιδικά χρόνια, την ορφάνια, την μετοίκιση στη Σμύρνη της Μικράς Ασίας και βέβαια όλα τα ξεχωριστά που έπραξε όταν με τη βοήθεια του Θεού βρέθηκε στην Βασιλεύουσα και στους εκκλησιαστικούς κύκλους.
Μη θαρρείτε πως η ανάγνωση του βιβλίου θα σας φέρει μπροστά σε μια στεγνή απαρίθμηση γεγονότων και ημερομηνιών. Τουναντίον! Ο π. Δορμπαράκης και ο γιος του Στέφανος έχουν αγγίξει τη βιογραφία του Πέτρου του Πελοποννήσιου με περισσή προσοχή και έντονο συναισθηματισμό. Σαν παραμύθι εξιστορούν τα της ζωής και του έργου του, σαν ένα παραμύθι όμως που είναι πέρα ως πέρα αληθινό και συγκλονιστικό!
Πέρα από τα βασικά σημεία του βίου του, ο αναγνώστης του βιβλίου θα αντιληφθεί το ανάστημα του ανδρός, την ευγένειά του, το απαράμιλλο ταλέντο του στη μουσική και την τεράστια εκτίμηση που έτρεφαν στο πρόσωπο του στην Πόλη είτε αυτοί ήταν Έλληνες, είτε Αρμένιοι, είτε Τούρκοι! Εξάλλου η μουσική όχι μόνο δεν έχει σύνορα αλλά ενώνει τους ανθρώπους όπως η αγάπη.
Χαρακτηριστικό δείγμα αυτής της εκτίμησης είναι τα όσα συνέβησαν στη κηδεία του Πέτρου του Πελοποννήσιου· δυστυχώς πέθανε σε ηλικία μόλις 48 ετών προσβεβλημένος από πανώλη (πανούκλα), μεταξύ των οποίων και το εξής περιστατικό…
…
Αφού δε ο νεκρός ετέθη εν τω τάφω και εψάλη το νενομισμένον τρισάγιον, κατόπιν περικυκλώσαντες οι Δερβίσηδες τον τάφον, έψαλον αυλωδώς παθητικώτατα. Εις δε των μεγάλων Δερβίσηδων καταβάς εις τον τάφον και κρατών ανά χείρας ως λαμπάδα καιομένην τον πλαγίαυλόν του, είπε τουρκιστί τάδε: “ω μακαρίτα Διδάσκαλε, λάβε και αφ’ ημών των ορφανών μαθητών σου το τελευταίον τούτο δώρον, ίνα συμψάλλης άσματα δι’ αυτού εις τον Παράδεισον μετά των Αγγέλων”. Τον δε πλαγίαυλον θεις εις τας αγκάλας του νεκρού, εξήλθε του τάφου ένδακρυς. Είτα οι χριστιανοί, κατά τα νενομισμένα, έθαψαν τον Πέτρον.
…
Το “Πέτρος ο Πελοποννήσιος”, του Στέφανου Δορμπαράκη και του π. Γεώργιου Δορμπαράκη, δεν είναι μια λεπτομερής -και ξύλινη όπως συμβαίνει συνήθως- βιογραφία. Είναι ένα έργο άκρως λογοτεχνικό που προσεγγίζει το βίο και το έργο του μέγα Λαμπαδάριου Πέτρου με σεβασμό και ευγένεια.
Κάθε αναγνώστης που θα βρεθεί με το βιβλίο αυτό ανά χείρας θα γνωρίσει τον μεγάλο αυτό άνδρα και είμαι βέβαιος πως θα μαγευτεί τόσο από την προσωπικότητά του, που θα θελήσει να αναζητήσει και μελετήσει, και έτερα συγγράμματα σχετικά με τον Πέτρο τον Πελοποννήσιο. Άριστο ανάγνωσμα και εξαίρετο εφαλτήριο αναζήτησης και γνώσης!
Οπισθόφυλλο
Ο Πέτρος έζησε στα μέσα του 18ου αιώνα. Γεννήθηκε στους Γοράνους Λακωνίας, έμαθε μουσική στη Σμύρνη και λόγω του μεγάλου ταλέντου που είχε, έφτασε μέχρι την Κωνσταντινούπολη, όπου διέπρεψε ως Λαμπαδάριος (αριστερός ψάλτης) στον Πατριαρχικό Ναό, ως Δάσκαλος Ρωμιών, Αρμενίων και Τούρκων, ως συνθέτης εκκλησιαστικής αλλά και κοσμικής μουσικής, καθώς και δεξιοτέχνης των πιο κλασικών οργάνων της Οθωμανικής μουσικής, του νέυ και του ταμπούρ. Έγινε ο πιο γνωστός μουσικός της εποχής του και έχαιρε της εκτίμησης της Ρωμαϊκής κοινότητας, αλλά και των MEVLEVI Δερβίσηδων και αυτού του Σουλτάνου…
Μέσα από αυτήν τη συναισθηματική περισσότερο προσέγγιση της ιστορίας του Πέτρου που δίνεται σ’ αυτό το βιβλίο, τα Ελληνόπουλα θα μάθουν για την ύπαρξη της άγνωστης για το πλατύ κοινό προσωπικότητάς του, αφού η Ελληνική Πολιτεία δεν φρόντισε να την περιλάβει μέσα στα Προγράμματα της Ελληνικής Παιδείας.
(Από τον Πρόλογο του Χρίστου Τσιαμούλη)
Ταυτότητα βιβλίου
Τίτλος βιβλίου
Πέτρος ο Πελοποννήσιος
Υπότιτλος βιβλίου
Η Ακρόπολη της Μουσικής Ανατολής
Συγγραφείς
Στέφανος Δορμπαράκης
π. Γεώργιος Δορμπαράκης
Εκδοτικός οίκος
Εκδόσεις Ακολουθείν
Ημερομηνία έκδοσης
Ιούνιος 2017
Αριθμός σελίδων
55
ISBN
978-618-83166-1-4
