Το βιβλίο «Η ανακάλυψη της αυγής» είναι το πρώτο λογοτεχνικό βιβλίο του Βελτρόνι και κυκλοφορεί, εδώ και λίγο καιρό, στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Μπατσιούλα. Την μετάφραση του στην Ελληνική γλώσσα υπογράφει η Στέλλα Πεκιαρίδη, ενώ ευχάριστη αίσθηση προκαλεί το εξώφυλλο του που είναι ένας πίνακας του Γάλλου ιμπρεσιονιστή Gustave Caillebotte (1848-1894) με τίτλο «Young man at his window» (λάδι σε καμβά, 1875).
Κεντρικός ήρωας του συγγραφέα είναι ο Τζοβάνι Αστένγκο, ένας μεσήλικας Ιταλός, που εργάζεται στα Γενικά Αρχεία του Κράτους. Η δουλεία του είναι να συλλέγει, να καταγράφει και να δημιουργεί συνόψεις ημερολογίων, διαφόρων ανθρώπων, που εκδίδονται σε βιβλία. Ο Τζοβάνι είναι παντρεμένος με την Τζούλια -μια γυναίκα καριέρας που ασχολείται με τις πωλήσεις ακινήτων, σε ένα μεσιτικό γραφείο- με την οποία έχουν δύο παιδιά, τον Λορέντσο (είκοσι ετών) και την Στέλα (δώδεκα ετών).
Ο γάμος του με την Τζούλια έχει εξελιχθεί σε μία τυπική και ανούσια συμβίωση, στην οποία μεταξύ άλλων οδήγησαν και οι ειδικές ανάγκες της μικρής Στέλας, ενός παιδιού με σύνδρομο Ντάουν (Down). Την ουσιαστική φροντίδα της μικρής έχει αναλάβει οικιοθελώς ο αδερφός της Λορέντσο.
Όταν τα δύο παιδιά φεύγουν για διακοπές στις Η.Π.Α. και η Τζούλια κλείνεται σε μια φάρμα ομορφιάς, ο Τζοβάνι αποφασίζει να «ταξιδέψει» στο παρελθόν του. Ξεκινώντας όμως αυτό το ταξίδι, δεν περίμενε πως το παρελθόν του θα «ζωντανέψει» -μέσω ενός μαύρου τηλεφώνου από βακελίτη- και θα φέρει τέτοιες ανατροπές στην ζωή και στην ψυχολογία του.
Η ανάγνωση του βιβλίου «Η ανακάλυψη της αυγής», του Βάλτερ Βελτρόνι, μου άφησε άριστες εντυπώσεις. Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί μια γλώσσα που κυλάει σαν γάργαρο νεράκι ενώ η πλοκή σου κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον από την αρχή μέχρι το τέλος του βιβλίου. Αν και οι ειδικές ανάγκες της Στέλας, λόγω του συνδρόμου Ντάουν, δεν είναι βασικό τμήμα της πλοκής, συμβάλουν με καθοριστικό τρόπο στα μονοπάτια που οδηγεί ο συγγραφέας την σκέψη σου. Πάνω από όλα όμως, το «Η ανακάλυψη της αυγής», είναι ένα μυθιστόρημα που εκπληρώνει απόλυτα τον βασικό του στόχο ο οποίος είναι η ψυχαγωγία του αναγνώστη. Αξίζει να το διαβάσετε και σας το προτείνω ανεπιφύλακτα.
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
Ο Τζοβάνι Αστένγκο είναι σχεδόν σαράντα ετών και δουλεύει στα Γενικά Αρχεία του Κράτους, όπου αρχειοθετεί τις καθημερινές και όμως ξεχωριστές ζωές που περιέχονται σε ημερολόγια κοινών ανθρώπων. Έχει μια σύζυγο καριερίστα και δύο αξιαγάπητα παιδιά: τον Λορέντσο, έναν ενθουσιώδη και γενναιόδωρο εικοσάχρονο, και τη γλυκιά Στέλα, ένα κοριτσάκι με σύνδρομο Ντάουν. Τον βασανίζει ακόμη ένα τραύμα από το παρελθόν, το οποίο δεν έχει επουλωθεί: ένα κυριακάτικο πρωινό, όταν ήταν δεκατριών ετών, ο πατέρας του εξαφανίστηκε για πάντα, χωρίς καμιά εξήγηση.
Μια αυγουστιάτικη αυγή, μια αυγή «απλή, κοινότοπη, χωρίς εξάρσεις και ιδιαίτερα νοήματα», ο Τζοβάνι νιώθει την παρόρμηση να επιστρέψει στο οικογενειακό του εξοχικό, στον τόπο της χαμένης του ευτυχίας, τον οποίο έχει εγκαταλείψει εδώ και δεκαετίες. Μέσα στο σπίτι αυτό υπάρχει ένα τηλέφωνο από βακελίτη. Εκείνο το παλαιό ξεχασμένο αντικείμενο γίνεται το όργανο μέσω του οποίου ο Τζοβάνι κατορθώνει να ανοίξει μια ρωγμή στο φράγμα του χρόνου και να ρίξει φως σ’ ένα μυστήριο που σημάδεψε ολόκληρη τη ζωή του.
