Είστε μερικές… μεγάλες κάμπιες! Πολύ μεγάλες… από αυτές τις τριχωτές, που βγάζουν πράσινη γλίτζα όταν τις πατάς.
Κοιτάτε τα σπίτια σας, τα προβλήματα σας (που από πουθενά δεν λείπουν, καλώς ή κακώς), τις οικογένειες σας, τις αυλές σας και οτιδήποτε έχει να κάνει με τα δικά σας και αφήστε των υπολοίπων στη δική τους διαχείριση.
Ήρθαν στα ωραία ροζ αυτιά μου διάφορα… διάβασα ακόμα περισσότερα, γιατί ως γνωστών “τα γραπτά μένουν” (έχει ανακαλυφθεί και το σκριν σοτ άλλωστε), αλλά δεν θα ασχοληθώ…
Κάντε εσωτερική αναζήτηση και βρείτε τι φταίει… μάλλον ΤΙ ΣΑΣ ΦΤΑΙΕΙ…
Για να καλύψουμε τις βρωμιές μας και τον τρισάθλιο χαρακτήρα μας, φαντασιωνόμαστε ιστορίες για αγρίους…
Δεν θα ασχοληθώ περαιτέρω… έχω καλύτερα πράγματα να κάνω…
Όποιον τον “ενοχλώ” διαγραφή και μπλοκ και έξω από την παράγκα…
Ευτυχώς που είμαι όχημα βαρύ και στο πέρασμα μου, σηκώνω πολύ σκόνη… φάτε λοιπόν τη σκόνη μου!
Τα φιλιά μου…
*δέντρο που το πετροβολούν, είναι ένα δέντρο που έχει για να δώσει…
Λιλίκα
Τόσο το κείμενο όσο και η φωτογραφία που το συνοδεύει, είναι της φίλης μας της Λιλίκας και δημοσιεύονται στη Ματιά με την άδειά της.
