Χθες ο άντρας μου ο λεβέντης γιόρταζε… Στέργιος βαπτισμένος αλλά του Αγίου Στυλιανού τον γιορτάζουμε… Ο άτιμος, τέτοιος πλακατζής που είναι, σε όποιον του τηλεφωνούσε για τα χρόνια πολλά, έλεγε… ελάτε, ελάτε, έχουμε τραπέζι… κ γελούσε… Ποιο τραπέζι… Παν κ τα τραπέζια, παν κ οι γιορτές…
Τα Βασιλικά σας έχω πει πως φημίζονταν για τα ζαρζαβατικά, το ψωμί κ το λουκάνικο τους…
Έβαλα στα τηγάνια τα καλά λοιπόν λουκάνικο από το φίλο μας τον Κώστα το χασάπη, παντσέτες όπως τις λέμε εδώ στα βόρεια, γίδινα πλευρά με τις τελευταίες μελτζάνες από το μπαξέ μας, δύο ποτήρια κόκκινο Ζαγκλιβερινό κρασί από έναν παππούκα που μου το έφερε δώρο στο λιοτρίβι και κάναμε την καλύτερη γιορτή…
Προσοχή αγαπημένοι μου… για να έχουμε χρόνια μπροστά μας, γεροί, να γιορτάζουμε την κάθε μέρα… Να δώσει Ο Θεός…
Χάθηκα λίγο αλλά είμαι έτοιμη για την επιστροφή…
Σας φιλώ όλους…
Λιλίκα
Τόσο το κείμενο όσο και η φωτογραφία που το συνοδεύει είναι της φίλης μας της Λιλίκας και δημοσιεύονται στη Ματιά με την άδειά της.
