Σαν πήγε στην Αμερική,
εγύριζεν ο νους του πίσω,
καθημερινή και Κυριακή.
Σαν άρχιζε να γράφει γράμμα,
– “καλή μου μάνα κι αδερφή”,
εκεί τον έπιανε το κλάμα.
Επέρασε καιρός πολύς,
στα ξένα ασπρίσαν τα μαλλιά του,
γυρίζει πίσω παραλής.
Τα πλούτη του είναι περισσά.
Έφερε γούνες και ρολόγια,
έχει τα δόντια του χρυσά.
Πηγαίνει στο σπιτάκι ίσια.
Η μάνα του; …η αδερφή;
Είναι κι οι δυο στα κυπαρίσσια.
Ας ξαναζούσαν μια βραδιά
-κι ας ήταν και στ’ όνειρό του!-
Θα ‘δινε ολάκερο το βιο του!
Το άρθρο εκφράζει και αντανακλά τις προσωπικές θέσεις και απόψεις του συγγραφέα και αποτελεί έργο προσωπικής του έρευνας και εργασίας. Έχει γίνει προσπάθεια να σας παρέχει αντικειμενική πληροφόρηση, αλλά σε θέματα υγείας, διατροφής και όχι μόνο, πάντοτε πρέπει να ζητάμε τη συμβουλή ενός ειδικού.
