Εν συντομία…
Στα χιονοδρομικά οι πρώτες νιφάδες χιονιού (ποιες νιφάδες; το στρώνει κανονικά), το καύσιμο για την σόμπα Κιροζάν αυξήθηκε φέτος, στην Κούβα οι ηγέτες των υποανάπτυκτων χωρών τσουρομαδιούνται για τον Κάστρο κι εκσφενδονίζουν τσιτάτα επαναστατικά, κάποιοι εδώ στραβομουτσουνιάζουν για τούτη μου την επισήμανση και με σκυλοβρίζουν, ευτυχώς πισώπλατα, μια φίλη βρήκε γκόμενο και τώρα πια μου απαντά μονολεκτικά στα μηνύματα, στα τηλεοπτικά πάνελ κάτι φάτσες καινούργιες ξεκατινιάζονται για το προσφυγικό, το κουβανικό, το κυπριακό, στους δρόμους της Αθήνας ξεπαγιάζουν οι άστεγοι, αλλά εκείνοι που αναδείκνυαν άλλοτε τέτοια θέματα τώρα ποιούν την νήσσαν, στα κόμματα μπαινοβγαίνουν προσώπατα (τι προσώπατα; κώλοι που γυρεύουν καρέκλα), ο προϋπολογισμός όπου να ‘ναι ψηφίζεται στην Βουλή και επιφυλάσσει εκπλήξεις αριστερούτσικες, εσείς καλά μου, μικρά και τριανταφυλλένια, τραγουδάτε ανέμελα τσιγκλ ε μπελ τσιγκλ ε μπελ κρεμώντας τις χρυσοκλωστές τρογύρω κι ελόγου μου κατάφερα να αραδιάσω εκατόν εβδομήντα λέξεις σε μια πρόταση με την κατακλείδα να ακολουθεί σε παράγραφο ξεχωριστή, να αποφαίνεται κατόπιν σκέψεως ωρίμου και να κλέβει τις εντυπώσεις.
Ουφ! Τελικά, το γλέντι του φτωχού είναι το γαμήσι, άλλη μορφή γλεντιού, επί του παρόντος, του άμοιρου φτωχού η τύχη του η καριολίτσα δεν του επιφυλάσσει.
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.
