Χαμός στο Σύνταγμα. Πάρα πολύς κόσμος, εξοργισμένος, πεισμωμένος, απελπισμένος κόσμος που πήγε να διαδηλώσει ειρηνικά! Η εξουσία έκανε τα γνωστά. Επεισόδια στημένα, χημικά, τεράστιες δυνάμεις της Αστυνομίας παρατεταγμένες, όλα προς εκφοβισμόν. Σημαία του κόσμου δυο πρόσωπα σύμβολα, ο Μίκης Θεοδωράκης κι ο Μανώλης Γλέζος. Τα κανάλια αλλού ρίχνουν το βάρος. Στους βουλευτές που ντριτσινούν και κάνουν σκέρτσα στους αρχηγούς. Τάχα δεν θα ψηφίσουν τώρα εκείνα που γλυκοψήφισαν πριν. Τους του μόνου κόμματος εξουσίας, όπως βαυκαλίζονται, ποιός τους χέζει! Αδιάφορος λόγος, άχρωμος, ίχνος ελπίδας δεν βρίσκει η τοξικολογική, δεν καυλώνει κανείς μαζί τους πια (συγγνώμη, αλλά δεν χαραμίζω κόσμιες εκφράσεις). Για τους πασόκους πάλι, τι να πω… Νομίζουν πως πείθουν κανέναν; Όταν έκαναν τις χοντρομαλακίες ο Γιώργος τους με τον άλλον τον χαρτογιακό τον Παπακωνσταντίνου, εκείνοι πού ήσαν κρυμμένοι; Τώρα είναι, σου λέει, πολύ κοντά στο όχι! Χεστήκαμε. Η κα Λούκα, ο κ. Καστανίδης ο δημοψηφισματομανής, κάτι άλλοι έρημοι κι απρόσωποι που τώρα αντιστέκονται κοπανώντας τα χαρτιά στο πέρασμα του κ. Βενιζέλου. Πώς δεν έκανε έτσι μια, να τους χάψει, απορώ! Μην σκίσουν κανένα καλσόν. Είναι αργά για δάκρυα παλληκάρια και κοπέλες. Πάρτε φόρα να κοπανήσετε το κεφαλάκι σας σε κανένα ντουβάρι, δεν σας σώζει όσο τώρα κι αν συρομαδιέστε και κοπανιέστε με τις κοτσίδες σας. Δεν μπορώ να ξέρω ποιό είναι το σωστότερο από όσα λέγονται, ούτε τι πρέπει ακριβώς να γίνει. Όλες οι εκδοχές οδυνηρές ακούγονται. Αλλά με ποιό δικαίωμα μας εξευτέλισαν τόσο; Ποιοί; Όλοι όσοι άσκησαν εξουσία τα τελευταία 30 χρόνια. Υπουργοί, Νομάρχες, Δήμαρχοι, Διοικητές, Διευθυντές. Έκαναν κακή διαχείριση, σπατάλες αλόγιστες, πέρασαν καλά περίκαλα και ωφελήθηκαν οι ίδιοι κι ο περίγυρός τους. Αν αμφιβάλει κανείς, λυπάμαι, αλλά δεν τον θέλω για φίλο.
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.
