Να, εδώ το έχω. Μα είναι φίλη μου και δεν το ξεστομίζω. Μια παροιμία, σκαμπρόζικη για ότι είδαν τα ματάκια μου σε μια τηλεοπτική εκπομπή Σαββατιάτικη. Δεν το σκέφτηκα με κακία, αφού τις αγαπώ τις καλλιτέχνισσες, απλά γαργαλήθηκα. Το είπα σε φίλους που τρώγαμε κάτι φετούλες σολωμό με σαλάτα και πατάτες τηγανιτές. Από τα γέλια ξεχάσαμε να βγάλω την τούρτα παγωτό που φέρανε. Και αύριο μέρα είναι.
Έχει δυο κακές λεξούλες στην αρχή. Μετά κάνει απλά μια διαπίστωση (που έχει να κάνει με τον χρόνο, τον άτιμο, που κάτι φορές κάνει χάρες).
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.
Το άρθρο εκφράζει και αντανακλά τις προσωπικές θέσεις και απόψεις του συγγραφέα και αποτελεί έργο προσωπικής του έρευνας και εργασίας. Έχει γίνει προσπάθεια να σας παρέχει αντικειμενική πληροφόρηση, αλλά σε θέματα υγείας, διατροφής και όχι μόνο, πάντοτε πρέπει να ζητάμε τη συμβουλή ενός ειδικού.
