Είπα ο καημένος απόψε να το περάσω φρόνιμα το βράδυ μου, ταπεινά. Βράδυ ενός φτωχού πλην τιμίου εργαζομένου. Γύρισα από την δουλειά μου στις 9.30 κι είπα ας φτιάξω μια σούπα ζεστή. Χυλοπίτες Αγουλινίτσης. Μέχρις εδώ καλά. Βγαίνει μια φιλενάδα που κάνει ραδιοφωνική εκπομπή κι απόψε έχει ένα θέμα κάπως περιδιαγραμμάτου, μου λέει, της λέω κάτι γύρω γύρω να ‘ρχεται και μέσα να μην μπαίνει, γιατί δεν ήταν και του ρεπερτορίου μου το θέμα, εντάξει. Καλό. Μετά βγαίνει εδώ ένας φίλος ανεβάζει τραγούδια της Άντζυδος Σαμίου (τα ποιοτικά της), ζητάω μια παραγγελία, το καλυτερότερό της, τσουπ μου το φέρνει καταμούτσουνα στο ένα προφίλ. Ωραία μέχρις εδώ, το απόλαυσα. Αυτό που λέει Εκεί που καίγομαι πολύ, πιο χαμηλά, πιο χαμηλά, πιο χαμηλά. Αξέχαστες στιγμές, εν τω μεταξύ έβρασαν κι οι χυλοπίτες. Περνάω μια ματιά στο άλλο προφίλ και τι να δω. Μια κυρία που δεν μου έχει μιλήσει ποτέ, έχει έρθει άνετη και μου έχει κοτσάρει μέσα στη μούρη ένα γατί γκρίζ που αποκάτω γράφει ότι ζητάει οικογένεια. Τα παίρνω ελαφρώς στο κρανίο γιατί δεν γουστάρω γατιά μέσα στα μούτρα μου και γενικώς στη σελίδα μου θέλω να δίνω μόνος το στίγμα και να μην κοτσάρει κανείς τίποτα του γούστου του. Θέλω τις δικές μου μαλακίες, τις δικές μου χαζομάρες, όπως δεν βάζω τίποτα σε σελίδα κανενός (μόνο σχόλια δηλητηριώδη πότε-πότε). Της λέω λοιπόν ήρεμα ότι δεν θα ήθελα να ξαναγίνει γιατί δεν μου αρέσουν κάτι τέτοια χαζά. Αμέσως μου απαντάει να το σβήσω μόνος μου αν δεν το θέλω και πάει και με διαγράφει από φίλο της, που εκείνη με είχε διαλέξει. Ιιιιιιιιιιιιιι! Το χειρότερό μου. Ανοίγω το προφίλ της και την κοιτάζω σε κάτι φωτογραφίες οικογενειακές. ΞαναΙιιιιιιιιιιιιιιι! Για μένα ο δεύτερος εκνευρισμός. Γιατί της έκατσα να με έχει φίλο τόσον καιρό. Ηθικόν δίδαγμα και ρητό μαζί. Δεν θέλω κουτσούνια, παπαρέντζους, μπιμπελά και ζωντόβολα μέσα στη μούρη μου. Ιδίως τώρα που έρχονται γιορτές και σας πιάνει μια τρυφεράντζα κι ένα γούτσου-γούτσου με τις ευχές και τα σαλιαρίσματα. Εμείς τα σκληρά παιδιά δεν θέλουμε τέτοια χαζά. Πείτε μας με λόγια ότι έχετε κατά νου. Μπορεί να δυσκολευτούμε, μα θα τα κουτσοκαταλάβουμε. Καλό βράδυ, μην κρυώσουν και οι χυλοπίτες!
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.
