Άγιος Παχώμιος ο Μέγας. Βίος
Ο Άγιος Παχώμιος ο Μέγας, αναγνωρίζεται ευρέως ως ο ιδρυτής του χριστιανικού κοινοβιακού μοναχισμού.
Γεννήθηκε γύρω στο 290μΧ στην περιοχή της Θηβαΐδας της Άνω Αιγύπτου, ανατράφηκε από ειδωλολάτρες γονείς και έλαβε κοσμική εκπαίδευση.
Όταν ο Άγιος Παχώμιος έγινε ενήλικος, υπηρέτησε στον ρωμαϊκό στρατό. Τοποθετήθηκε στην Έσνα, όπου συνάντησε την αγάπη και την καλοσύνη των τοπικών χριστιανών. Η εμπειρία αυτή τον οδήγησε να ασπαστεί τον χριστιανισμό και τελικά να γίνει μοναχός.
Μετά την αποχώρησή του από τον στρατό, ο Άγιος Παχώμιος αναζήτησε ένα χριστιανικό μοναστήρι στην άνω Θηβαΐδα, όπου έλαβε το Άγιο Βάπτισμα και ασπάστηκε τη μοναστική ζωή. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου άκουσε μια φωνή από τον ουρανό, η οποία του έδινε εντολή να χτίσει ένα μοναστήρι στην περιοχή Ταβεννησία. Αυτό σηματοδότησε την αρχή του ρόλου του Αγίου Παχωμίου ως ιδρυτή του κοινοβιακού μοναχισμού.
Καθώς το μοναστήρι μεγάλωνε, ο Άγιος Παχώμιος προσέλκυσε μεγάλο αριθμό οπαδών, μεταξύ των οποίων και ο μαθητής του, ο Όσιος Θεόδωρος ο Ηγιασμένος. Η αφοσίωσή του στον ασκητισμό και την πνευματική πειθαρχία ενέπνευσε πολλούς να τον ακολουθήσουν στην επιδίωξη μιας αγγελικής ζωής. Μέχρι το θάνατό του, το μοναστήρι είχε μεγαλώσει και περιελάμβανε 1.400 μοναχούς.
Ο Παχώμιος είναι περισσότερο γνωστός για την καθιέρωση του κοινοβιακού μοναστικού τρόπου ζωής, ο οποίος δίνει έμφαση στην κοινοβιακή διαβίωση και την κοινή χρήση των πόρων μεταξύ των μοναχών. Πριν από αυτό, ο μοναχισμός αποτελούνταν κυρίως από μοναχικούς ερημίτες που ζούσαν στην έρημο. Η καινοτομία του Παχώμιου επέτρεψε μια πιο δομημένη και οργανωμένη προσέγγιση της μοναστικής ζωής, η οποία απέκτησε γρήγορα δημοτικότητα και εξαπλώθηκε σε ολόκληρη την Αίγυπτο και πέραν αυτής.
Άγιος Παχώμιος ο Μέγας. Γιορτή
Τη μνήμη του Αγίου Παχωμίου του Μέγα τιμούμε στις 15 Μαΐου.
Άγιος Παχώμιος ο Μέγας. Απολυτίκιο
Αγελάρχης εδείχθης του Αρχιποιμένος, μοναστών τας αγέλας Πάτερ Παχώμιε, προς την μάνδραν οδηγών την επουράνιον, και το πρέπον ασκηταίς, εκείθεν σχήμα μυηθείς, και τούτο πάλιν μυήσας, νυν δε συν τούτοις αγάλλη, και συγχορεύεις εν ουρανίαις σκηναίς.
