 Ανάμεσα στα πολλά βιβλία που έχω διαβάσει, είναι αρκετά που με έκαναν να μην μπορώ να τα αφήσω από τα χέρια μου πριν διαβάσω και την τελευταία τους σελίδα. Όταν δε τύχει ένα τέτοιο βιβλίο να έχει ένα αρκετά μεγάλο αριθμό σελίδων, αρχίζει η ανάγνωση του να αποκτά «τεχνικές δυσκολίες». Πριν τρεις μέρες, μια στενή φίλη, μου έφερε το «Αθηνά. Ευτυχώς που δεν γεννήθηκα όμορφη» του Κώστα Καρακάση. Άκουσα τις εντυπώσεις της, είδα τον «όγκο» του (727 σελίδες) και ετοιμάστηκα για έναν ακόμα μαραθώνιο ανάγνωσης. Τις ημέρες αυτές ετοιμάζουμε στην Ματιά, το Χριστουγεννιάτικο Αφιέρωμα και ως εκ τούτου οι ώρες εργασίας έχουν ανέλθει καθημερινά σε διψήφιο νούμερο (Παρεμπιπτόντως αν θέλετε να δείτε το αφιέρωμα αυτό κάντε κλικ εδώ). Το μόνο που έμενε, ήταν να κόψω ώρες από τον ύπνο και να τις αφιερώσω στην ανάγνωση του καταπληκτικού αυτού βιβλίου. Έτσι μετά από δύο μέρες πυρετώδους εργασίας και ανάγνωσης, με μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια και με ένα από τα αμέτρητα φραπεδάκια των τελευταίων ημερών δίπλα μου, κάθισα να σας γράψω για το βιβλίο αυτό.
Το «Αθηνά. Ευτυχώς που δεν γεννήθηκα όμορφη» είναι το πρώτο από τα τέσσερα βιβλία του συγγραφέα που έχουν εκδοθεί. Κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 2000 από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ, ενώ το αντίτυπο που διάβασα εγώ ανήκει στην 12η ανατύπωση, Οκτώβριος 2002. Όπως ήδη αναφέραμε κυκλοφορούν τέσσερα βιβλία του Κώστα Καρακάση. Το δεύτερο βιβλίο του είναι το «Πορτραίτα σε θρυμματισμένο καθρέφτη» (2005) από τις εκδόσεις ΝΕΑ ΣΥΝΟΡΑ Α. Α. ΛΙΒΑΝΗ. Ακολούθησε το «Ιστορίες για τον Θεό και τον άνθρωπο» καθώς και το «Η αγάπη δεν έχει τέλος», αμφότερα, το 2006 από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ. Πριν σας πω λίγα λόγια για το «Αθηνά. Ευτυχώς που δεν γεννήθηκα όμορφη» οφείλω να αναφέρω ότι για το εν λόγω βιβλίο ο συγγραφέας έλαβε το Βραβείο Πεζογραφίας της Ελληνικής Εταιρείας Χριστιανικών Γραμμάτων.
Φτάσαμε τώρα στο πιο δύσκολο κομμάτι του κειμένου. Πώς να σας δώσω μια μικρή γεύση του βιβλίου χωρίς να σας χαλάσω την απόλαυση της ανάγνωσης του όταν το πάρετε στα χέρια σας; Για να δούμε… Καταρχήν να πούμε ότι το βιβλίο είναι η βιογραφία μιας Κοντέσας από την Κεφαλλονιά, της Αθηνάς. Τα ονόματα φυσικά είναι αλλαγμένα, αλλά τα γεγονότα που θα διαβάσετε στο βιβλίο είναι πραγματικά. Η Αθηνά, η κόρη του Καπετάν Βαγγέλη Καληβωκά είναι υπαρκτό πρόσωπο. Το βιβλίο ξεκινά αναφερόμενο σε γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στα τέλη του 19ου αιώνα. Η νεαρή Κοντέσα Αθηνά, είναι μόλις 18 ετών. Η ζωή της μοιάζει να είναι βγαλμένη από παραμύθι ώσπου ένα συνταρακτικό γεγονός ανατρέπει τα πάντα. Η Αθηνά καλείται να πάρει την ζωή της αλλά και τις ζωές των αγαπημένων της προσώπων στα χέρια της. Θα ταξιδέψει μέχρι την Βενετία, όπου και θα σπουδάσει, ενώ η μοίρα θα την οδηγήσει μέχρι την Αγία Πετρούπολη όπου θα αναλάβει να φέρει εις πέρας μια αποστολή που θα της αναθέσει η ίδια η Τσαρίνα της Ρωσίας. Από την Ρωσία θα βρεθεί τελικά στην Αίγυπτο όπου θα ξεκινήσει να χτίζει την ζωή της από την αρχή. Στο Κάιρο θα παντρευτεί, θα αποκτήσει παιδιά και αφού γυρίσει στην Ελλάδα για ένα σύντομο διάστημα θα επιστρέψει στην Αιγυπτιακή Πρωτεύουσα για να ζήσει τα τελευταία χρόνια της ζωής της μεγαλώνοντας τα εγγόνια της.
Το μεγαλείο της γυναίκας αυτής θα το ανακαλύψετε μέσα από την πένα του Κώστα Καρακάση. Μια πένα που θα σας χαρίσει αρκετές ώρες απόλαυσης, αγωνίας και συγκίνησης. Το μόνο που μένει να κάνω εγώ είναι να σας προτρέψω να διαβάσετε αυτό το θαυμάσιο βιβλίο και να δώσω, μέσα από αυτές τις γραμμές, τα θερμά μου συγχαρητήρια στον συγγραφέα του. Καλή ανάγνωση.
Β
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
«Ευτυχώς που δεν γεννήθηκα όμορφη…»
Έτσι άρχισε, εντελώς ξαφνικά, να μου μιλάει για την ζωή της εκείνο το δειλινό. Άφησε αυτή την πρώτη φράση να σπάσει την σιωπή, σαν κάτι απλό και πολύτιμο, διάφανο σαν διαμάντι.
«Ευτυχώς που δεν γεννήθηκα όμορφη…»
Ποια άλλη γυναίκα θα είχε τολμήσει να μιλήσει έτσι; Που θα μπορούσε να δει μέσα της με τέτοια διαύγεια, να ξεπεράσει τη στοιχειώδη φιλαρέσκεια του φύλου της και να πει κάτι τέτοιο για τον εαυτό της; Μονάχα μία. Η υπέροχη, η μοναδική, η αξεπέραστη Αθηνά!
Ξεκίνησε αρχόντισσα από ένα ελληνικό νησί, ταξίδεψε σε τόπους μακρινούς. Γνώρισε ανθρώπους απλούς αλλά και βασιλιάδες, επιστήμονες και τυχοδιώκτες. Πρόσφερε αφειδώλευτα τα πλούτη της καρδιάς της και κέρδισε το θαυμασμό όσων τη γνώρισαν. Από τη Βενετία μέχρι την Αγία Πετρούπολη και από το Παρίσι μέχρι την Αλεξάνδρεια, έζησε μια ζωή απίστευτη, μοναδική μια ζωή σαν μυθιστόρημα, που ο χρόνος δε θα μπορέσει να σβήσει. Γιατί, όπως έλεγε πάντα με τη ζεστή, υπέροχη φωνή της, «η ζωή είναι τελικά το μεγαλύτερο και ωραιότερο παραμύθι…» |
