«Παντρέψου με, σε παρακαλώ, θα σε κάνω βασίλισσα», έλεγε και ξανάλεγε ο Θανασάκης στην αγαπημένη του Αννούλα, που τα τελευταία χρόνια την είχε βάλει βαθιά στην καρδιά του. Την είχε ερωτευτεί, ήθελε να την κάνει γυναίκα του. Όχι κάτι πονηρό… με παπά, κουμπάρο και στέφανα. Κανονικά και με το νόμο.
«Όχι, σου λέω, όχι. Δεν παντρεύομαι, θέλω να τελειώσω το σχολείο μου, να σπουδάσω… έχω όνειρα», του απαντούσε έντονα χρόνια ολόκληρα η Αννούλα, κάθε φορά που ο συναισθηματικός Θανασάκης τολμούσε να της εκφράσει τα αγνά του αισθήματα.
…
Ο Θανασάκης με δική του δουλειά και η Αννούλα μαθήτρια του Λυκείου. Το όνειρο του Θανασάκη ήταν μια ζωή με την Αννούλα, ενώ της Αννούλας τα όνειρα ήταν σαν τον ορίζοντα, χωρίς όρια. Με πρώτο και καλύτερο το να σπουδάσει. Όμως όπως λένε και στην Κρήτη «λέγε, λέγε το κοπέλι»… Ε, το στενό μαρκάρισμα του λεβέντη μας στην όμορφη κοπελιά έφερε αποτελέσματα. Άρχισε και η δική της καρδούλα να χτυπά στους ρυθμούς του φτερωτού θεού.
Ο έρωτας εξελίχθηκε σε σχέση και η σχέση σε αρραβώνα. Όλα καλά, θα μου πείτε. Χμ… σχεδόν! Βλέπετε ο Θανασάκης έσχιζε τα ιμάτιά του ότι αγαπούσε την Αννούλα αλλά της έθεσε ως όρο να παρατήσει τα όνειρά της για σπουδές. Εκείνη από την άλλη, τυφλωμένη από έρωτα, δέχτηκε χωρίς να το σκεφτεί δεύτερη φορά. Και να ήταν μόνο αυτό; Την Θέκλα, τη γυναίκα κέρβερο και μητέρα του Θανασάκη, που τη βάζεις; Εγώ προσωπικά δεν θα την έβαζα πουθενά. Αλλά το νεαρό ζεύγος, όπως αποφασίστηκε, θα ζούσε στην ίδια στέγη μ’ εκείνην και τον άτολμο πατέρα του Θανασάκη. Τα μαύρα σύννεφα φάνηκαν από την αρχή. Καρμίρηδες, ξηνταβελόνηδες, πονηροί, αλλά κατά τα άλλα -στα λόγια μόνο- θα την είχαν την Αννούλα βασίλισσα. Αχ βρε κακόμοιρο κορίτσι, που πήγες κι έμπλεξες; Οι γονείς της βέβαια, της μίλησαν γι αυτά που έβλεπαν στους συμπεθέρους, αλλά εκείνη ήθελε τον Θανασάκη. Το ότι ο Θανασάκης ήταν ένα άτολμο ον, δεν της έλεγε τίποτα για το μέλλον. Αντιθέτως…
…
Το νεαρό ζευγάρι ήταν κάθε μέρα μαζί. Έκαναν όνειρα, σχεδίαζαν το μέλλον τους, αντάλλασσαν όρκους αιώνιας αγάπης και αφοσίωσης. Είχαν δημιουργήσει το δικό τους ροζ συννεφάκι και είχαν καθίσει αναπαυτικά πάνω του. Πίστευαν ότι αυτό θα είχε διάρκεια.
…
…αλλά λογάριαζαν χωρίς τον ξενοδόχο. Η Αννούλα δεν άργησε να καταλάβει τι εστί Θέκλα, αλλά όταν το κατάλαβε ήταν ήδη εγκλωβισμένη σε ένα γάμο και μάλιστα μόλις είχε αποκτήσει και το πρώτο της παιδί. Μπροστά της ανοίγονταν δύο δρόμοι. Ή θα άφηνε τα πράγματα ως είχαν και θα περνούσε μια ζωή μαύρη, ή θα έσπαγε τις αλυσίδες και θα ανοιγόταν στον στίβο της ζωής έχοντας ένα αβέβαιο μέλλον.
Για καλή τύχη -δική της και του κοριτσιού της- της Τριανταφυλλίτσας, διάλεξε τον δεύτερο δρόμο. Το τι χρειάστηκε να αντιμετωπίσει σε αυτή τη νέα πορεία και το ποια κατάληξη είχε αυτή της η επιλογή θα τα μάθετε στο «Θα σε κάνω βασίλισσα… και μετά τι;» της Δέσποινας Φίλιου που κυκλοφόρησε το 2013 από τις εκδόσεις Captain Book.
Όπως αναφέρεται και στο εξώφυλλο του βιβλίου, πρόκειται για ένα παραμύθι για μεγάλους. Ένα παραμύθι που τα δυσάρεστα κομμάτια του δυστυχώς τα έχουν βιώσει χιλιάδες, να μην πω εκατομμύρια, γυναίκες. Η συγγραφέας μέσα από ένα κείμενο ποτισμένο με χιούμορ και ευτυχή κατάληξη, καυτηριάζει διάφορα κοινωνικά προβλήματα που πηγάζουν και έχουν ως κέντρο την ζωή γυναικών χωρίς εργασία, χωρίς σπουδές, κλεισμένων σε ένα σπίτι, εξαρτημένων απολύτως από τον άντρα ή τα πεθερικά τους. Βασικό πλεονέκτημα του βιβλίου είναι πως μέσα από ένα ανάλαφρο κείμενο πηγάζουν ηθικά διδάγματα και προτροπές που είναι χρήσιμα σε όλους, πόσω μάλλον σε εφήβους και νέους ανθρώπους. Όσο για τους μεγαλύτερους; Θα γελάσουν και θα περάσουν ευχάριστα με ένα παραμύθι για μεγάλους που όμως δεν είναι και πολύ μακριά από καταστάσεις που όλοι έχουν ζήσει ή έστω ακούσει.
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
Πάνω σε ένα ροζ συννεφάκι γεννήθηκε ένας νεανικός έρωτας. Πρωταγωνιστές του ειδυλλίου είναι η Αννούλα και ο Θανασάκης… Που θα τους οδηγήσει ο έρωτας τους;
