Εκδόσεις Αγγελάκη, 2019
Σελ. 220
Ένας νέος άνθρωπος ο Άρης Τράπας, είναι ένας αγνός και αθώος νέος, όμως στην ζωή του ταλαιπωρήθηκε πάρα πολύ (ξενιτιά, θάνατοι, αρρώστιες, ερωτικές αποτυχίες-η Ελληνομεξικάνα Τέσα τον πρόδωσε, εγκατέλειψε για ένα διάστημα το σχολείο και αργότερα τη Νομική Σχολή Θεσσαλονίκης, τραυματισμοί κ.λ.π.). Μετά από ένα ευχάριστο και ευτυχές γεγονός ερχόταν ένα δυσάρεστο και δυστυχές.
Η ίδια η ζωή του έδωσε πολλά χτυπήματα, λες και τον ζήλευε…
Γεννήθηκε σε ένα χωριό της περιοχής της Δωδώνης Ιωαννίνων, εργάστηκε στα Ιωάννινα, πήγε στη Θεσσαλονίκη ως φοιτητής, υπηρέτησε φαντάρος στην Άρτα και στην Αλεξανδρούπολη, αγάπησε και παντρεύτηκε την Ερατώ στον Αστακό Αιτωλοκαρνανίας. Δυστυχώς όμως σε ένα δυστύχημα, τρεις μέρες μετά τον γάμο, η Ερατώ σκοτώθηκε.
Ο Άρης απογοητεύτηκε από όλους και για όλα.
Όμως ο Άρης κράτησε, για μεγάλο διάστημα, ένα ωραίο μαντήλι με κεντημένο το δίγραμμα Α.Κ., που βρήκε σε ένα δρόμο της Άρτας, όταν κατέβαινε από τον στρατώνα, που βρισκόταν στο λόφο της Περάνθης. Αυτό το μαντήλι έπεσε από μία πανέμορφη Αρτινιά στον δρόμο, αλλά δεν πρόλαβε ο Άρης να της το δώσει. Λες και άνοιξε η γη και την κατάπιε…
Το κρατούσε ο Άρης επί είκοσι δύο χρόνια για γούρι. Τελικά αυτό το μοιραίο μαντήλι άνοιξε ένα νέο δρόμο ερωτικό για τον Άρη και του έφερε μια μεγάλη ευτυχία, μετά από είκοσι δύο χρόνια…
Λέξεις μεστές νοήματος, λέξεις ποιητικές, λέξεις απλές, καθημερινές. Μαζεύουμε σαν αναγνώστες με ευλάβεια τις λέξεις των λουλουδιών μη και χάσουν το άρωμά τους…
Πρόκειται για ένα μικρό κομψοτέχνημα από έναν μάστορα της λιτής, ανεπίδευτα ποιητικής γραφής.
Ο συγγραφέας αντλώντας από βιώματα και οικείες, ελληνικές μνήμες, φτιάχνει αριστοτεχνικά ένα μικρό αφήγημα με κεντρικό θέμα τη συνύπαρξη ανθρώπου-μοίρας.
Μια μικροιστορία, του συμπατριώτη μας Γιάννη Τσώλη, που συνδυάζει νοσταλγία, εξομολόγηση, συγκίνηση, ακρίβεια και αγάπη. Μια συγκινητική και σπαρακτική νουβέλα. Θα πρέπει σαν αναγνώστες και αναγνώστριες να του αποδώσουμε τον σεβασμό που του αξίζει.
Ο Γιάννης Κ. Τσώλης, γεννήθηκε στο Νεοχώρι της Άρτας. Τελείωσε το Β΄ ΚΛΑΣΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ Άρτας. Εργάστηκε στην Αστυνοµία Πόλεων και µετά την ενοποίησή της µε την Ελληνική Χωροφυλακή υπηρέτησε στο νέο Σώµα της Ελληνικής Αστυνοµίας, απ’ όπου αποστρατεύτηκε το 1991. Κατέχει δίπλωµα Βυζαντινής Μουσικής. Ασχολήθηκε µε τη λογοτεχνία και ιδιαίτερα µε την ποίηση.
Το 2004 κυκλοφόρησε το πρώτο ποιητικό έργο του µε τίτλο «Ποιητική (Περι)συλλογή», το 2006 το δεύτερο µε τίτλο «Η άλλη φωνή µου» (Από το µυστικό διάλογο της ψυχής µου), το 2008 το τρίτο µε τίτλο «Ποιητικά µελωδήµατα» (Με τη φωνή της ψυχής µου), το 2009 το τέταρτο µε τίτλο «Παλµοί καρδιάς» και το 2011 το πέµπτο µε τίτλο «Κεραυνοί απ’ τον ουρανό της ψυχής µου». Κυκλοφόρησαν και δύο μυθιστορήματα «Οι Άρτιοι… στους Αγώνες, στην Πατρίδα, στην Αγάπη» το 2014 και το 2016 «…Και η καμπάνα συνέρχισε πένθιμα». Πολλά ποιήµατά του έχουν δηµοσιευθεί στις τοπικές και αθηναϊκές εφηµερίδες, στα λογοτεχνικά-φιλολογικά περιοδικά και στη Νέα Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας ΧΑΡΗ ΠΑΤΣΗ. Ο Γιάννης Κ. Τσώλης είναι τακτικό µέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών και του Συνδέσµου Ιστορικών Συγγραφέων. Για το έργο του γράφτηκαν πολλές ευνοϊκές κριτικές σ’ εφηµερίδες και περιοδικά, από προσωπικότητες των γραµµάτων και των τεχνών.
Τραχανάς Κώστας
