ΚΑΜΕΙΣ, ΛΑΒΕΙΣ
Θα είσαι ο Διευθυντής.
Θα είσαι το κουμάντο.
Θα κάνεις ό,τι θές εσύ.
Να έρχεσαι να μου τα λές.
Εγώ θάμαι από πίσω.
Έκθετο δεν θα σ’ αφήσω.
Τότε θα δείς ποιος είμ’ εγώ.
Θα σ’ έχω σε καλή μεριά.
Θα έχεις μόνιμη δουλειά.
Ο άνθρωπος τ’ αφεντικού.
Φουσκώνει σα γαλόπουλο.
Πιο χαζός ‘πό κοτόπουλο!.
Για να κάνει τη δουλειά του
κάθε αφέντης πονηρός
σου δίνει αέρα να τρώς.
Εγώ είμαι τ’ αφεντικό.
Θάσαι κρυφός Διευθυντής.
Σε κανέναν να μην το πείς.
Με κουβέντες απατηλές,
το κεφάλι του φουσκώνει.
Κάθε βλάκα ξεσηκώνει.
Με φουσκωμένα τα μυαλά,
ο ηλίθιος παίρνει φόρα
και όποιονε πάρει η μπόρα.
Χωρίς καθόλου να σκεφθεί,
τον καθένανε σταυρώνει.
Μέχρι ψέμματα καρφώνει.
Με τον αέρα τ’ Αρχηγού
συναδέλφους κυνηγάει
για λάθη παραφυλάει.
Κάνει παντού τον έξυπνο.
Πλακώνει τις οδηγίες
καί τους πρήζει με βλακείες.
Έρχεται όμως η στιγμή
που ο ρουφιάνος ο καλός
ξεσκεπάζετ’ ο παλαβός.
Όλοι τονε περιφρονούν.
Έτσι καί το αφεντικό,
τον στέλνει πρώτο στο καλό.
Γιατί έχει ξεσκεπαστεί.
Το έξυπνο αφεντικό,
βρίσκει κορόιδο πιό κουτό.
Μα ό,τι κάνεις θα το λάβεις.
Συμβαίνει αρκετές φορές
Να γίνουν κάποιες συμφορές.
Δώσε θάρρος του χωριάτη
Να σ’ ανέβει στο κρεββάτι,
για να σου βγάλει το μάτι.
Σαν του δώσει ένα πόστο
o ρουφιάνος μαγειρεύει
καί πολύ χοντρά τον κλέβει.
Όταν τον πιάσουν είν’ αργά.
Έχει γίνει ζημιά μεγάλη.
Καί τότε, χαίρονται οι άλλοι.
Κάποια παροιμία λέει:
ΞΕΝΟ ΓΑΪΔΑΡΟ ΚΑΒΑΛΙΚΕΨΕΙΣ,
ΜΕΣΟΣΤΡΑΤΙΣ ΘΑ ΞΕΠΕΖΕΨΕΙΣ.
Ο ΨΕΥΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΚΛΕΦΤΗΣ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΧΡΟΝΟ ΧΑΙΡΟΝΤΑΙ
Πειραιάς, Μάρτιος 2010
Γεώργιος Βελλιανίτης
