Δε σε ξεχνώ, δε σε ξεχνώ.
Για χάρη σου συχνά αγρυπνώ
σαν βρίσκομαι μακρυά ‘πό σένα
εδώ στα ξένα, εδώ στα ξένα.
Μάη χαράματα θαρθώ
γλυκά να σε ξυπνήσω.
Ποτέ δε θα σ’ αφήσω.
Θα σού το ορκισθώ.
Μ’ ένα χελιδόνι
σου στέλνω φιλιά,
νάρθει στο μπαλκόνι
να χτίσει φωλιά.
Μέχρι να γυρίσω
γιά να μην πονώ,
θα σε συντροφεύει
κάθε δειλινό.
Αχ δεν τον αντέχω
πιά το χωρισμό.
Σε βλέπω μπροστά μου.
Γειά σου σ’ αγαπώ.
Πειραιάς, Ιούνιος 1995
Γεώργιος Βελλιανίτης
Το άρθρο εκφράζει και αντανακλά τις προσωπικές θέσεις και απόψεις του συγγραφέα και αποτελεί έργο προσωπικής του έρευνας και εργασίας. Έχει γίνει προσπάθεια να σας παρέχει αντικειμενική πληροφόρηση, αλλά σε θέματα υγείας, διατροφής και όχι μόνο, πάντοτε πρέπει να ζητάμε τη συμβουλή ενός ειδικού.
