Είμαι το δέντρο που ακολουθεί τη γραμμή της προσευχής
όταν ανεβαίνει από ήσυχη ψυχή.
Είμαι η λόγχη που κοκκίνισε στο αίμα της δύσης
και φρουρεί το αόρατο απ’ την άρνηση και την ειρωνεία.
Είμαι στις γιορτές του τοπίου το μαύρο ράσο
που δεν τελείωσεν ακόμα τη δοκιμασία του.
Είμαι το καμπαναριό στο ναό του πόνου
και για τις ψυχές που έχουν σκοπό
σημαίνει τους όρθρους και τους εσπερινούς η σιωπή μου.
Το άρθρο εκφράζει και αντανακλά τις προσωπικές θέσεις και απόψεις του συγγραφέα και αποτελεί έργο προσωπικής του έρευνας και εργασίας. Έχει γίνει προσπάθεια να σας παρέχει αντικειμενική πληροφόρηση, αλλά σε θέματα υγείας, διατροφής και όχι μόνο, πάντοτε πρέπει να ζητάμε τη συμβουλή ενός ειδικού.
