Στην τρίτη της παραγωγή, η T-Art παρουσιάζει στιγμιότυπα της ζωής του Αγίου Νικολάου, προστάτη των θαλασσινών, αναφορικά με την πίστη του και την αγάπη του στον Χριστό, την ελεημοσύνη του στους ανθρώπους, άλλοτε οικονομική και άλλοτε θεραπευτική, την εκλογή του στο ανώτατο αξίωμα του Αρχιερέα, την ενεργό συμμετοχή του στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο αλλά και τη σύλληψη και την φυλάκιση του σε διάφορες περιστάσεις. Οι Άγιοι, ζωντανές Εικόνες της Εικόνας του Χριστού, συνεχίζουν να μας συνοδεύουν και μετά την κοίμηση τους, και να έχουν σημαντικό και προστατευτικό ρόλο στη ζωή μας, όποτε τους το ζητάμε.
Συντελεστές:
Παραγωγή: T-Art
Σενάριο: Παναγιώτα Χλή-Κουτσομιχάλη
Σκηνοθεσία, Animation: Θοδωρής Σαράφης (http://theosarafis.gr/)
Μουσική: Χρήστος Μαραγκουδάκης (http://chrismaragoudakis.com/)
Με την ευλογία της Ιεράς Μητροπόλεως Γλυφάδας, Ελληνικού, Βούλας, Βουλιαγμένης και Βάρης
H ζωή και τα θαύματα του Αγίου Νικολάου, επίσης γνωστού ως Νικόλαος των Μύρων, Άγιος του 4ου αιώνα και επίσκοπος των Μύρων. Το βίντεο αφηγείται τη γέννησή του, τη ζωή του, τις πράξεις φιλανθρωπίας και τον ρόλο του στην Πρώτη Σύνοδο της Νίκαιας.
Ο Άγιος Νικόλαος, αποτέλεσε σύμβολο της γενναιοδωρίας και της καλοσύνης. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του, πραγματοποίησε πολλά θαύματα και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην υπεράσπιση του δόγματος της Αγίας Τριάδας. Ακόμη και μετά το θάνατό του συνέχισε να κάνει θαύματα και πολλοί άνθρωποι σε όλο τον κόσμο εξακολουθούν να προσεύχονται σε αυτόν για βοήθεια και προστασία.
Το χέρι των ζωγράφων μπορεί να μιμηθεί την αλήθεια και να την παρουσιάσει μπροστά στα μάτια μας.
Οι ζωές των Αγίων όμως είναι ζωντανές εικόνες της αλήθειας και της ομορφιάς του Χριστού αφού οι Άγιοι δικές Του εικόνες είναι.
Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε στην πόλη Πάταρα της Λυκίας κατά τα τέλη του 3ου μετά Χριστού αιώνα. Ο γονείς του ήταν χριστιανή, έτσι και εκείνος από μικρός αγαπούσε τον Χριστό και μεγαλώνοντας έγινε ιερέας για να συνεχίσει το έργο εκείνου.
Τα χρήματα που είχε από τους γονείς του τα μοίραζε γιατί ένιωθε ότι ανήκαν σε όσους τα είχαν ανάγκη. Έτσι κρυφή Είναι η ελεημοσύνη.
Φτερωθεί και ευκίνητη.
Έχει χρυσά φτερά και ευχαριστεί πάρα πολύ τους αγγέλους. Τι είναι αυτό! Πού βρέθηκε αυτό! Είναι αληθινό χρυσάφι! Αλλά πώς! Από πού! Πω πω! Αυτά φτάνουν και περισσεύουν για να παντρέψω τη μεγάλη μου κόρη! Αλλά πώς βρέθηκαν εδώ! Πώς! Πατέρα Νικόλα! Πατέρα Νικόλα! Τα άμαθες! Καλώς τον! Τι έγινε! Ο Κυριάννης παντρεύει τη μεγάλη του κόρη! Και όπως λέει ο ίδιος, ήταν θαύμα καθαρό! Ας επαναλάβουμε λοιπόν το ίδιο. Θεέ μου πάλι τα ίδια! Μα ποιος είναι ο ευεργέτης μου! Εάν το επαναλάβει και τρίτη φορά για την τρίτη μου κόρη πρέπει να παραφυλάω να δω ποιος είναι! Νάτο! Αυτό ήταν! Πατέρα Νικόλα! Εσύ! Συγχώρεσέ με.
Δεν ήθελα να με δεις. Μα τι λες πατέρα μου.
Μην το πεις πουθενά παιδί μου.
Σε ευχαριστώ τόσο πολύ πάτερ μου.
Με έσωσες απ’ την καταστροφή.
Εμένα, τον άθλιο.
Θα κατέστρεφα τα παιδιά μου.
Ο Χριστός σώζει παιδί μου.
Ο Χριστός είναι το λιμάνι για όσους βρίσκονται σε κίνδυνο.
Και το λιμάνι δέχεται όλους τους ναυαγούς.
Δεν υπάρχουν καλοί και κακοί.
Σε ευχαριστώ τόσο πολύ. Δε θα ξεχάσω ποτέ το καλό που μου έκανες.
Σε ευχαριστώ.
Τέτοιο μεγάλο καλό σε μένα, τον άθλιο.
Όλοι άθλοι είμαστε.
Να έχεις την ευχή του Χριστού.
Μακάρι να σου μοιάσω πατέρα Νικόλαε.
Μακάρι να κάνω κι εγώ καλό στους συνανθρώπους μου. Ο Νικόλαος λέει πως θα έχουμε άσχημο ταξίδι.
Μπα! Γιατί το λέει αυτό! Ο ουρανός είναι πεντακάθαρος! Άστο να λέει! Σε λίγη ώρα θα το ξεχάσει.
Φτάνουμε στην Αίγυπτο και θα πάει να προσκυνήσει στους Άγιους Τόπους που τόσο επιθυμεί.
Προσευχήσου! Ζώσου μας! Νικόλαε! Εύγε Νικόλαε! Εύγε! ή αλλιώς πέθανε.
Έπρεπε λοιπόν να εκλέξουν κάποιον άλλον στη θέση του, κάποιον άξιο που θα έπρεπε να είναι εις τύπον Χριστού.
Επίσκοποι και ιερείς σκέφτηκαν πως πρέπει να αφήσουν τη χειροτονία του νέου επισκόπου στο Θεό γιατί τον επίσκοπο τον εκλέγει ο λαός αλλά τον ορίζει ο Θεός αφού το δικό του έργο καλείται να κάνει. Αυτός που θα μπει πρώτο στο ναό, αυτός είναι ο κατάλληλος για το αξίωμα του Επισκόπου.
Πώς λέγεσαι παιδί μου;
Νικόλαος να σου πω τώρα.
Αδερφή μου, ύστερα από την προσευχή όλων μας, ο Θεός έδειξε ποιος είναι ο κατάλληλος για τη σπουδαία αυτή η αποστολή του Επισκόπου.
Ποια είναι η γενναία αυτή ψυχή. που θα πρέπει να έχει πολλά μάτια για να προστατεύει όλους και να μας στηρίζει στην αλήθεια και στην πίστη, με την αγάπη και τη θυσία Του.
Άξιος! Άξιος! Είσαι χριστιανός εσύ! Σε ξέρω! Ποιος θυμάται τον Χριστό σήμερα ρε! Μετά από τριακόσια χρόνια στον Χριστό πιστεύετε ακόμα! Υπάρχουν ακόμα χριστιανοί! Ναι αμέ και είναι και αρκετοί! Περίεργοι άνθρωποι αυτοί οι χριστιανοί.
Ναι, ναι.
Μου έχει τύχει και εμένα να ξέρω μερικούς από αυτούς.
Κι εγώ.
Έχουν κάτι το αλλόκοτο, σαν να μην φοβούνται, δε νευριάζουν, δεν κοροϊδεύουν, δεν κατηγορούν.
Αμ’ το άλλο, μοιράζουν τα πράγματά τους κι ας είναι και φτωχοί.
Περίεργοι τύποι.
Τρελάρες.
Σαν να μην τους πιάνει τίποτα.
Των άλλων τον πετροβολούσαν και έλεγε Θεέ μου συγχώρα τους. Τρελάρες! Έχει γούστο να πιστεύουν όντως την αλήθεια.
Τι λες μα ρε! Ποια αλήθεια! Τον μπελά σου θέλεις! Και τι είναι η αλήθεια;
Ο Χριστός είναι η αλήθεια!
Βούλωστο Νικόλαε!
Μα ο Χριστός είναι η αλήθεια! Και η αλήθεια θα μας ελευθερώσει!
Έλα τώρα να δούμε ποιος θα σε ελευθερώσει!
Στους χρόνους των τυράννων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού, ελεύθερες φωνές δεν υπάρχουν και όσες υπάρχουν κλείνονται στη φυλακή.
Δύσκολα συναντάς κάποιον να μην φοβάται.
Αυτό το προνόμιο το είχαν πάντα μόνο οι χριστιανοί, γιατί μόνον εκείνοι μαρτυρούσαν για τον Θεό, που είναι αγάπη.
Και η αγάπη διώχνει τον φόβο. Η ειρήνη του Χριστού μαζί σας αδελφοί.
Και σε εσένα πατέρα Νικόλαε.
Ας δοξάσουμε όλοι μαζί το Θεό για αυτό που ζούμε για την αγάπη Του.
Ήρθε όμως ο καιρός που βασιλιάς έγινε ο Μέγας Κωνσταντίνος.
Ελευθέρωσε τότε όλους τους Χριστιανούς και μαζί με αυτούς και τον αγαπημένο μας Νικόλαο.
Ο Νικόλαος συνέχισε τη δράση του σαν να μην την διάκοψε ποτέ. Και τώρα ακόμα περισσότερο γκρεμίζει τα είδωλα και τους ναούς τους.
Η εκκλησία μόλις είχε βγει από τους διωγμούς και δεν είχε προλάβει να οργανωθεί.
Οι επίσκοποι διαφωνούσαν μεταξύ τους για διάφορα σημαντικά θέματα.
Σπουδαιότερο από αυτά, η αίρεση του Αρείου.
Σ’ αυτή τη δύσκολη ώρα ήταν δώρο Θεού η παρουσία του Κωνσταντίνου. Πήρε από το χέρι την Εκκλησία και της έμαθε τον πρώτο της βηματισμό.
Νομίζω πως το κακό ξεπερνάει τις Αυτοκρατορικές Αρμοδιότητες.
Θα συγκαλέσω Σύνοδο, Οικουμενική, όλων των Επισκόπων, Πρεσβύτερων, Διακόνων, Κληρικών.
Θα κληθούν όλοι για να αποφασίσουμε μαζί για τα τόσο σημαντικά θέματα που έχουν ανακύψει. Τους κάλεσε όλους.
Η ιερή φάλαγγα που επιστράτευσε ο Κωνσταντίνος άρχισε να καταφθάνει στη Νίκαια της Βιθυνίας.
Ήταν μια πραγματική φάλαγγα Θεού, από ομολογητές, από μάρτυρες της πίστεως.
Οι περισσότεροι επίσκοποι ήταν πληγωμένοι και βασανισμένοι από τα πρόσφατα μαρτύρια του Διοκλητιανού, αλλά γεμάτοι Άγιο Πνεύμα και αποστολικά χαρίσματα. Έξω από τα ανάκτορα είχε δημιουργηθεί το αδιαχώρητο από τη λαοσύναξη.
Όλοι αυτοί που μαρτύρησαν για τον Χριστό άραγε ποιους καλύτερους θα μπορούσαν να έχουν στη Σύνοδο.
Φως εκ φωτός, Θεόν αληθινόν, εκ Θεού αληθινού γεννηθέντα, ου ποιηθέντα, ομοούσιον τω Πατρί, δι’ ου τα πάντα εγένετο.
Τον δι’ ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών, και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου και ενανθρωπήσαντα.
Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου, και παθόντα και ταφέντα.
Και αναστάντα τη τρίτη ημέρα κατά τας Γραφάς.
Και ανελθόντα εις τους ουρανούς και καθεζόμενον εκ δεξιών του Πατρός.
Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς, ου της βασιλείας ουκ έσται τέλος.
Και εις το Πνεύμα το Άγιον,
Συμφωνούμε όλοι να υπογράψουμε όλες τις αποφάσεις της συνόδου μας και με το μέρος αυτό από το Σύμβολο της Πίστεως.
Συμφωνούμε, Σεβαστέ Βασιλέα.
Όχι, Σεβαστέ Βασιλέα.
Εγώ, ο Άρειος, δεν συμφωνώ.
Θεός είναι μόνο ο Πατέρας. Δεν μπορεί να είναι και ο γιος Θεός.
Δεν μπορεί να είναι ένα και τρία ταυτόχρονα.
Είναι μόνο ένα πρόσωπο.
Δεν μπορεί να είναι κάτι άλλο.
Δεν το χωρά ο νους μου. Ο Θεός είναι ένας κατ ουσίαν εν τρισὶ προσώποις.
Θεός ο Πατήρ, Θεός ο Υιός, Θεός το Άγιο Πνεύμα. μία δύναμις, μία ουσία, μία Θεότης που σημαίνει δες αυτό το κεραμίδι είναι ταυτόχρονα και τρία διαφορετικά υλικά χώμα, νερό και φωτιά έτσι είναι και ο Θεός ένα και τρία εις το όνομα του Πατρός και του Υιού. Αυτό δεν μου λέει τίποτα εμένα! Εγώ επιμένω! Ο Χριστός δεν είναι Θεός! Να κόψει το χέρι του Νικολάου, που τόλμησε μπροστά σου τέτοια ασέβεια μεγαλειότατε.
Θα καταδικάσω όλους τους αιρετικούς με διάταγμα.
Πρέπει να καθαρίσουμε την Εκκλησία από όλες τις κακοδοξίες και να κατοχυρώσουμε το ορθό δόγμα.
Όσο για σένα Νικόλαε, είσαι γενναίος επίσκοπος, αλλά είμαι υποχρεωμένος να σε φυλακίσω για την πράξη σου μπροστά μου, μπροστά στον Αυτοκράτορα δηλαδή, τουλάχιστον μέχρι να λήξουν οι εργασίες της Συνόδου. Πάρτε τον όπως είναι, χωρίς βιβλία και Ευαγγέλιο.
Μόνο με το ράσο του.
Νικόλαε, γιατί είσαι φυλακισμένος.
Για τη δική σας αγάπη βρίσκομαι εδώ.
Δέξου αυτό.
Δέξου αυτό.
Πού τα βρήκες αυτά.
Ο Χριστός και η Παναγία μου τα έδωσαν.
Βασιλιά, ξύπνα.
Βασιλιά, ξύπνα. Ξύπνα γρήγορα! Ελευθέρωσε τους τρεις άντρες.
Άδικα τους έχεις φυλακίσει και θα τους θανατώσεις αύριο.
Ελευθέρωσε τους, γιατί διαφορετικά θα πεθάνεις και εσύ μαζί τους.
Ποιος! Ποιος είσαι εσύ που μιλάς έτσι εναντίον μου! Ο Νικόλαος είμαι.
Ο επίσκοπος Μύρων.
Τι ήταν αυτό! Ο όνειρο ήταν η αλήθεια.
Ποιοι είναι αυτοί οι αθώοι! Αβλάβιε, πήρες χρήματα για να φυλακίσεις αθώους άνδρες.
Ελευθέρωσέ τους γρήγορα, αλλιώς θα πεθάνεις και εσύ μαζί τους.
Ο Νικόλαος είμαι. Αβλάβιε τρέχα σε θέλει ο βασιλιάς.
Τέτοια ώρα.
Ναι, ναι τέτοια ώρα.
Κάνε γρήγορα γιατί φαίνεται αναστατωμένος.
Μου χρωστάς εξηγήσεις Αβλάβιε.
Ποιοι είναι οι τρεις αδικημένοι άνδρες που πρόκειται να θανατωθούν αύριο.
Ήρθε εδώ ο Νικόλαος.
Ο όνειρο ήταν, ζωντανός ήταν, δεν ξέρω.
Τι συμβαίνει.
Και σε μένα ήρθε, και σε μένα.
Δεν ξέρω βασιλιά μου, να σου εξηγήσω. Εγώ φταίω.
Δηλαδή δεν φταίω.
Εξαπατήθηκα.
Δηλαδή ως ακριβώς.
Πώς να σας το πω.
Λέγει Αβλάβιε.
Τι εξαπατήθηκες.
Και εξαπάτησες και εμένα.
Και πρώτα απ’ όλα ποιος είναι ο Νικόλαος.
Και πώς ήρθε εδώ.
Επίσκοπος Μύρων μου φαίνεται ότι μου είπε.
Και σε μένα ήρθε και εγώ ταράχτηκα βασιλιά μου.
Πώς είσαι έτσι Αβλάβιε.
Δεν θα βρω άκρη. Φέρτε μου γρήγορα εδώ τους τρεις φυλακισμένους.
Να εξετάσουμε τι ακριβώς συμβαίνει.
Ποιοι είστε εσείς, γιατί φυλακιστήκατε και ποιος είναι ο Νικόλαος που στείλατε να μας φοβίσει.
Ζωντανός είναι, νεκρός είναι, τι είναι.
Πείτε μου τι ακριβώς συμβαίνει.
Νεποτιανέ πες τα εσύ. Όταν λοιπόν μας έστειλε στη Φρυγία για να καταπνίξουμε την Επανάσταση, αποδείξαμε με επιτυχία την ανδρεία μας και την αφοσίωσή μας σε σένα.
Όμως, από ζήλια, φθόνο και αγάπη στα χρήματα, κάποιος δικό σου άνθρωπος τη χαρά μας για τη νίκη την έκανε τιμωρία και φόβο για το θάνατο. Λοιπόν, και τι έγινε μετά;
Να σας εξηγήσω πως έχει το πράγμα.
Πηγαίνοντας για τη Φρυγία, σταθήκαμε για λίγες μέρες στο λιμάνι των Μύρων.
Εκεί γνωρίσαμε τον επίσκοπο τους, τον Νικόλαο.
Και επειδή οι στρατιώτες μας άρπαζαν πεινασμένοι ό,τι έβρισκαν, εκείνος τους σταμάτησε και είπε… και αρπάζετε πράγματα των αδερφών σας, μήπως είναι και χριστιανοί κάποιοι από εσάς.
Σταθείτε αδερφοί και θα σας δώσω εγώ ό,τι χρειάζεστε.
Και πράγματι, για όσο κάτσαμε εκεί, μας εξασφάλισε φαγητό και μας φιλοξένησε πλουσιοπάροχα.
Συνέβη και κάτι άλλο όμως όσο είμαστε εκεί.
Ο άρχοντας εκείνης της πόλεως, ο Ευστάθιος, και πήρε χρήματα από κάποιους για να καταδικάσει τρεις αθώους άνδρες άδικα σε θάνατο, όπως ακριβώς συνέβη και σε εμάς δηλαδή.
Το έμαθε όμως ο Νικόλαος και έτρεξε, χωρίς φόβο, άρπαξε το σπαθί από τα χέρια του στρατιώτη και δεν άφησε να γίνει τέτοιο κακό.
Γι’ αυτό και εμείς σήμερα, όλη τη νύχτα παρακαλούσαμε τον θεό του Νικόλαο, όπως έσωσε τότε εκείνους, να σώσει τώρα και εμάς. Καλούσατε και σας άκουσε και σας έσωσε.
Σ’αυτόν οφείλετε τη σωτηρία σας.
Σας παρακαλώ πολύ να πάτε να τον βρείτε και να τον ευχαριστήσετε και να του πείτε πως την έκανα τη χάρη που μου ζήτησε.
Είναι ελεύθεροι.
Ετοίμασε να πάρουν μαζί τους ένα χρυσό Ευαγγέλιο, ένα άλλο σκεύος και δυο μεγάλες λαμπάδες.
Γενναίος ο επίσκοπος Νικόλαος των Μύρων και θαυματουργός.
Ήταν εκείνος στη Σύνοδο, στη Νίκαια, που χαστούκισε τον Άριο μπροστά σας και εσείς αντί να του κόψετε το χέρι, τον λυπηθήκατε και τον βάλατε απλά φυλακή.
Α ναι! Ναι, το χαστούκι! Πράγματι! Τον έβαλα στη φυλακή, αλλά θυμάσαι μετά τη συνέχεια.
Τον επισκέφθηκε ο ίδιος ο Κύριος και η Παναγία. Ευαγγέλιο και άμφια ενώ εγώ τον είχα φυλακίσει με ένα ράσο.
Αυτός λοιπόν είναι ο Νικόλαος, ένας γενναίος και δίκαιος ιεράρχης.
Ο Άγιος Νικόλαος έφτασε σε βαθιά γεράματα και από μια σύντομη αρρώστια πήγε κοντά στο Χριστό που τόσο αγάπησε και υπηρέτησε σταθερά.
Δεν σταμάτησε να είναι κοντά μας όμως γιατί ζει, όπως όλοι οι Άγιοι ζουν. Ο Χριστός το είπε.
Εγώ είμαι η Ανάσταση και η Ζωή.
Εκείνος που πιστεύει σε εμένα, κι αν ακόμη πεθάνει, θα ζει.
Έτσι και ο Άγιος Νικόλαος, εκτός από το μύρο που αναβλύζει από το σώμα του, συνεχίζει και κάνει θαύματα κάθε μέρα.
Άγιο μου Νικόλαο, σώσαμε! Σώσε με! Άγια μου Νικόλα! Σώσε με! Βοήθεια! Βοήθεια!
Τι έγινε; Πώς βρέθηκες εδώ;
Πνίγομαι! Πνίγομαι!
Τι έπαθες! Πώς βρέθηκες εδώ!
Πού είμαι;
Ηρέμησε!
Είμαι ζωντανός!
Τι σου συνέβη άνδρα μου, δεν έφυγες; Τι είναι αυτά τα νερά!
Μεγάλη η χάρη του Αγίου που με έσωσε!
Φουρτούνες έχουμε και εμείς στη ζωή μας! Και πολλές φορές μεγάλες μάλιστα! Αν όμως έχουμε τον Χριστό μέσα μας, γίνεται λιμάνι η καρδιά μας και η ζωή μας γίνεται άρωμα και μύρο ευωδιαστό και τότε δεν μας πιάνει τίποτα.
Έτσι έκανε και ο Άγιος Νικόλαος και έγινε βρύση θαυμάτων.
Μέχρι να Του μοιάσουμε, ας Του ζητάμε.
Εκείνος θα τρέχει για μας.
