Μέσα από το μάτια της Οσίας Μαρίας Σκομπτσόβα της δια Χριστόν Σαλής (+1945)
Κείμενο Της Σοφίας Κιόρογλου
“Η ζωή είναι σαν τις καμινάδες των κρεματορίων. Νομίζεις ότι ακατάπαυστα καπνίζουν. Μα σαν τα κύματα καπνού υψώνονται λίγο παραπάνω, γίνονται φωτεινά σύννεφα και διασκορπίζονται στον απέραντο ορίζοντα. Πριν οι ψυχές μας αποχωριστούν από τον μάταιο τούτο κόσμο, ακολουθούν το ίδιο απόκοσμο πέταγμα προς την αιωνιότητα. Εκείνη την σκοτεινή διαδρομή μέσα από τα βάσανα, πριν η ψυχή λουστεί στο άκτιστο φως”.
Αυτά και άλλα έλεγε η αιχμάλωτη νούμερο 19263 σε ένα κρεματόριο του Ράβενσμπουργκ με μάτια που έσταζαν πύον και σάρκα φαγωμένη από τις ψείρες… Χαμένη στο θάλαμο αερίων από τους Ναζί, η Μαρία Σκομπτσόβα μας χαιρετά από ψηλά, υποδεικνύοντας την αρετή σε μοντέρνους καιρούς… Ακτινοβολώντας στην Ειρήνη μέσα από το ολοκαύτωμα.
Το κείμενο αυτό, της Σοφίας Κιόρογλου, δημοσιεύεται στη Ματιά με την άδεια της συγγραφέως/ποιήτριας για την οποία και την ευχαριστούμε πολύ!
