Γράφει: Judge Stalinator
Ο Σάββας Κωφίδης είχε πει κάποτε: «Το μόνο απαραβίαστο σύνορο είναι η ανθρωπιά. Ελλάδα δεν είναι να “τσικνίζεις” τον πεινασμένο. Αθλητισμός δεν είναι να κλωτσάς τον χτυπημένο. Ουμανισμός δεν είναι η λογοκοπία της “φιλανθρωπίας”. Είναι ο σεβασμός στον ανήμπορο, το χέρι να σηκωθεί στον πεσμένο, ένα πιάτο φαΐ στον κατατρεγμένο. Ό,τι χρώμα, θρησκεία, καταγωγή κι αν έχει. Το μόνο απαραβίαστο σύνορο είναι η ανθρωπιά».
Θα είμαστε πάντα με τον Κωφίδη που με τα λόγια του και προπάντων τις πράξεις του ήταν πάντα αλληλέγγυος.
Θα είμαστε πάντα με τον Ρόμπι Φάουλερ που σήκωσε την γροθιά και την μπλούζα του του μετά το τρίτο του γκολ, διαμαρτυρόμενος για τους 500 απολυμένους λιμενεργάτες της Λίβερπουλ το ’95.
Θα είμαστε πάντα με τον Βάσκο δρομέα Ιβάν Φερναντεζ Ανάγια που βοήθησε τον Κενυάτη συναθλητή του που έχασε τον προσανατολισμό του λίγο πριν το νήμα να τερματίσει πρώτος ενώ θα μπορούσε αυτός να πάρει την πρωτιά.
Θα είμαστε πάντα με τον Αντετοκούμπο που μοίραζε στα κρυφά φαγητό πριν λίγες μέρες σε ανθρώπους που το είχαν ανάγκη.
Κρατήστε λοιπόν τους Τσιτσιπάδες για τον εαυτό σας, κι αφήστε εμάς να είμαστε μ’ αυτούς που εκτός από μεγάλοι Αθλητές ήταν, είναι, και θα είναι πάνω απ’ όλα μεγάλοι ΑΝΘΡΩΠΟΙ.
Έτσι κι αλλιώς, η αντανάκλαση της ψυχής του καθενός, είναι ακριβώς αυτά με τα οποία ταυτίζεται.
https://twitter.com/Stalinikos1/status/1335120049925976067
