Το καλοκαίρι έχει τις χάρες του –
ποιος τις αρνιέται, ποιος λέγει “όχι”;
Μα κάποιες χάρες έχει ξέχωρες
του Αϊ Δημητριού το πρωτοβρόχι.
Τα πεύκα απ την βροχή δροσόλουστα
μοσκοβολούν σα θυμιατήρια.
Νερό γεμάτα τα χλωράγκαθα
γίνονται των πουλιών ποτήρια.
Ο πλάτανος, που ανεμοδέρνεται
γυμνός και ξέφυλλος, ανδρειεύει,
τους κλώνους έχει ελαφοκέρατα
και με τ αερικά παλεύει.
Το ώριμο κούμαρο ολοκόκκινο
τα πράσινα κλαδιά ματώνει.
Χρυσή η σταρήθρα στα μεσούρανα
χορταίνει φως και ξεφαντώνει.
Των θυμαριών τα ξηροκλώναρα
πρώιμα πρασινοφυλλιάζουν
και την σοδειά απ τις αποθήκες τους
βρεγμένη τα μυρμήκια λιάζουν.
Στο κυπαρίσσι, κάθε απόβραδο,
που τό χουν πύργο και παλάτι
φωνάζουν οι σπουργίτες, τρώγονται,
ποιος να βρει πιο ζεστό κρεβάτι.
Γεώργιος Δροσίνης
Το άρθρο εκφράζει και αντανακλά τις προσωπικές θέσεις και απόψεις του συγγραφέα και αποτελεί έργο προσωπικής του έρευνας και εργασίας. Έχει γίνει προσπάθεια να σας παρέχει αντικειμενική πληροφόρηση, αλλά σε θέματα υγείας, διατροφής και όχι μόνο, πάντοτε πρέπει να ζητάμε τη συμβουλή ενός ειδικού.
