Άγιος Μείραξ ο Μάρτυρας. Βίος και Μαρτύριο
Μνήμη του Αγίου Μάρτυρος Μείρακος
Η μνήμη του Αγίου Μάρτυρος Μείρακος τιμάται στις 11 Δεκεμβρίου. Οι πηγές περιέχουν μια εξαιρετικά ωφέλιμη διήγηση σχετικά με τη ζωή και το μαρτύριο αυτού του Αγίου.
Η Καταγωγή του Αγίου Μείρακος και η Προσωρινή Αποστασία του
Ο μακάριος Μάρτυς του Χριστού, ο Μείραξ, είχε την καταγωγή του από την Αίγυπτο. Γεννήθηκε από γονείς Χριστιανούς σε ένα κάστρο που έφερε την ονομασία Τενεσή. Μετά την τέλεση του Αγίου Βαπτίσματος, ανατράφηκε και έλαβε χριστιανική παιδεία από τους ευσεβείς γονείς του, σύμφωνα με την άμωμη και καθαρή πίστη του Χριστού.
Ωστόσο, όπως αναφέρουν οι συναξαριστές, εξαιτίας της ελαφρότητας του νου και της αστάθειας της γνώμης του, εξαπατήθηκε από τον φθονερό Διάβολο. Υποκύπτοντας στην πλάνη του πονηρού, ο Μείραξ πήγε προς τον άπιστο Αμηρά που βρισκόταν στην περιοχή και εκεί αρνήθηκε την πίστη του στον Χριστό. Μάλιστα, δεν έμεινε μόνο στην προφορική άρνηση, αλλά προχώρησε σε πράξεις που συμβόλιζαν την αποστασία του: έκοψε τη χριστιανική του ζώνη, καταπάτησε τον Τίμιο Σταυρό, και πήρε στα χέρια του σπαθί, διακηρύσσοντας με μια λυπηρή και ελεεινή φωνή ότι ήταν Αγαρηνός και ότι από εκείνη την ημέρα δεν ήταν πλέον Χριστιανός. Λόγω αυτής της άρνησής του, ο άπιστος Αμηράς και όλοι οι Αγαρηνοί τον είχαν σε μεγάλη υπόληψη και τον αγαπούσαν. Έτσι, ο Μείραξ τιμήθηκε και δοξάστηκε για κάποιο χρονικό διάστημα από τον Αμηρά και όσους βρίσκονταν μαζί του, χωρίς να φροντίζει καθόλου για την Σωτηρία της ψυχής του.
Η Θλίψη των Γονέων του Αγίου και οι Συνεχείς Προσευχές τους
Οι γονείς του Μείρακος, μόλις πληροφορήθηκαν την αθεΐα και την απομάκρυνσή του από τον Χριστό, λυπήθηκαν πάρα πολύ και έχυναν καθημερινά θερμά δάκρυα για την απιστία του αγαπημένου τους γιου, καθώς είχε αποχωριστεί τον Χριστό όπως ο Ιούδας. Παρά την οδυνηρή αυτή εξέλιξη, δεν σταμάτησαν ποτέ να παρακαλούν τον Θεό ημέρα και νύχτα να τον φωτίσει, να τον οδηγήσει σε μετάνοια και να τον βοηθήσει να απαλλαγεί από αυτή την πλανεμένη πίστη.
Η Θεία Φώτιση και η Επιστροφή του Μείρακος στους Γονείς του
Τελικά, όπως αναφέρουν οι πηγές, ο Θεός άκουσε τις θερμές παρακλήσεις των γονέων του. Με θεία φώτιση ήρθε η μεταστροφή και ο Άγιος Μείραξ επέστρεψε στους γονείς του. Φτάνοντας σε αυτούς, τους είπε με συντετριμμένη καρδιά: «Αμάρτησα στον Χριστό μου και Θεό του παντός, και σε εσάς. Τι μπορώ να κάνω τώρα;».
Η Σοφή Συμβουλή των Γονέων προς τον Υιό τους
Οι φρονιμότατοι γονείς του απάντησαν με αγάπη και σοφία: «αγαπημένο μας παιδί, αν θέλεις το καλό σου και αν επιθυμούμε και εμείς να λάβουμε κάποια βοήθεια από τον Θεό, πήγαινε στον Αμηρά και φανέρωσε τον εαυτό σου ως Χριστιανός. Και όπως αρνήθηκες πρώτα τον Χριστό με τη θέλησή σου, έτσι και τώρα πήγαινε με τη θέλησή σου και ομολόγησε τον Χριστό ως τον αληθινό Θεό».
Επιπλέον, τον συμβούλευσαν να ομολογήσει τον Χριστό με τόση παρρησία όσο είχε επιδείξει όταν τον αρνήθηκε, σαν να μην γνώριζαν τίποτα για την προηγούμενη αποστασία του, ώστε να μην υποψιαστούν ότι αυτοί τον είχαν μεταπείσει.
Τον διαβεβαίωσαν ότι ο Θεός θα ευοδώσει τον δρόμο του αυτό, όπως Εκείνος θέλει.
Η Παρρησία του Αγίου Μείρακος ενώπιον του Αμηρά και η Πρώτη Του Ομολογία
Έτσι, ο Μείραξ έλαβε την ευχή των γονέων του και αμέσως πήγε στον Αμηρά, όπου ήταν συγκεντρωμένοι όλοι οι Αγαρηνοί. Στάθηκε στο μέσον τους, έκανε το σημείο του ζωοποιού Σταυρού και είπε με καθαρή και δυνατή φωνή: «Κύριε ελέησον». Αφού ζώστηκε με τη χριστιανική ζώνη που κρατούσε, μπροστά στον Αμηρά, έκανε τον τίμιο Σταυρό σε ένα ξύλο, το ασπάστηκε και άρχισε να φωνάζει με όλη του τη δύναμη το «Κύριε ελέησον». Όταν ο Αμηράς τον συνέλαβε, τον ρώτησε τι είχε συμβεί. Ο Μείραξ απάντησε ότι μόλις είχε συνέλθει από τη διαβολική πλάνη που τον είχε κυριεύσει και τον είχε ρίξει στο σκοτάδι. Επέστρεψε στον Χριστό και ότι έγινε και πάλι Χριστιανός, όπως και πρώτα. Γι’ αυτό είχε έρθει να το φανερώσει σε αυτόν και σε όλη τη συνάθροισή του, να ομολογήσει τον Χριστό μπροστά σε όλους και να αναθεματίσει την θρησκεία τους.
Φυλακή και Βασανιστήρια του Αγίου
Ακούγοντας αυτά, ο Αμηράς διέταξε αμέσως τους στρατιώτες του να μαστιγώσουν τον Άγιο. Οι στρατιώτες τον έδειραν δυνατά και του προκάλεσαν πληγές ξανά και ξανά πάνω στις ήδη υπάρχουσες πληγές.
Στη συνέχεια, ο Αμηράς τον έβαλε στη φυλακή και διέταξε να μείνει εκεί τρεις ημέρες χωρίς να του δώσουν φαγητό ή νερό. Μετά από αυτές τις τρεις ημέρες, τον έβγαλε από τη φυλακή και τον ανέκρινε ξανά. Επειδή τον βρήκε να ομολογεί τον Χριστό, τον έδειρε μέτρια και τον ξανάκλεισε στη φυλακή. Ύστερα από άλλες τρεις ημέρες, τον ανέκρινε πάλι και, βρίσκοντάς τον να επιμένει στην ομολογία του Χριστού, τον έδειρε με βούνευρα και τον ξανάκλεισε στη φυλακή. Μετά από τρεις ακόμη ημέρες, τον παρουσίασε πάλι μπροστά του. Βλέποντας ότι στερεά και αμετάθετα ομολογούσε τον Χριστό, τον έδειρε ανελεήμονα πάνω στις πρώτες πληγές του σώματος.
** Καταδίκη σε Θάνατο και Μαρτύριο του Αποκεφαλισμού**
Ύστερα από αυτά τα πολλά βασανιστήρια, ο Αμηράς αποφάσισε να τον θανατώσει. Διέταξε τους στρατιώτες να τον βάλουν σε μια βάρκα και να τον μεταφέρουν στη θάλασσα, σε απόσταση περίπου τεσσάρων σταδίων (περίπου μισό μίλι) μακριά από την ακτή. Εκεί, οι στρατιώτες έκοψαν την αγία του κεφαλή. Σύμφωνα με μία πηγή, αφού τον άφησαν να προσευχηθεί, αποκόψαν την κεφαλή του και την έριξαν στον βυθό της θάλασσας.
Η Θαυματουργική Ανεύρεση της Τιμίας Κεφαλής και τα Μύρα
Όσον αφορά το άγιο λείψανο του Μάρτυρος, μία πηγή αναφέρει ότι το σώμα του, αν βγήκε ή όχι από τη θάλασσα, δεν έγινε γνωστό. Ωστόσο, η τιμία του κεφαλή βγήκε από τη θάλασσα.
Κάποιοι Χριστιανοί την αναγνώρισαν και την πήραν σαν πολύτιμο δώρο. Για να μπορέσουν να την κρατήσουν χωρίς εμπόδια, κατέβαλαν στον Αμηρά εκατό χρυσά φλωριά. Στη συνέχεια, κατασκεύασαν μια αργυρή θήκη και τοποθέτησαν μέσα σε αυτήν την μαρτυρική κεφαλή με την πρέπουσα τιμή και ευλάβεια. Από τότε μέχρι σήμερα, από την τίμια αυτή κεφαλή αναβλύζει πάντοτε Άγιο Μύρο ευώδες, το οποίο επιτελεί πολλά και διάφορα θαύματα και θεραπείες.
Όλα αυτά γίνονται για τη δόξα του Σωτήρα μας Ιησού Χριστού και για την επιβεβαίωση της πίστης όσων σκανδαλίζονται και αμφιβάλλουν για τη δόξα Του στους ουρανούς και των ομοίων Του.
Άγιος Μείραξ ο Μάρτυρας. Στίχοι
Aρνησιχρίστων δόξαν άπας τις βλέπων,
Mηδέν κατ’ αυτών φλυαρείτω αφρόνως
Μια ωφέλιμη διήγηση από τον Άγιο Νικόδημο
Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης αποτρέπει τους Χριστιανούς την εποχή του από την επιδίωξη προσωρινών “διευκολύνσεων” που θα τους κοστίσουν τη ψυχή τους και θα τους οδηγήσουν στην αιώνια κόλαση.
Προτρέπει τους Χριστιανούς να παραμείνουν σταθεροί στην πίστη τους και να μην υποκύπτουν στις πιέσεις των Αγαρηνών, να μην αναγκάζουν τα παιδιά τους να γίνουν “Τούρκοι” για να αποφύγουν τον φόρο (“χαράτσι”), προειδοποιώντας για τις συνέπειες της άρνησης του Χριστού σύμφωνα με το Άγιο Ευαγγέλιο.
Συναξάρια παλαιότερα του Αγίου Νικοδήμου, παρουσιάζουν τα παραδείγματα πολλών Αγίων Μαρτύρων, όπως ο Άγιος Αλέξανδρος Αρχιεπίσκοπος Ιεροσολύμων, οι Άγιοι Ευστράτιος, Αυξέντιος, Ευγένιος, Μαρδάριος και Ορέστης, και η Αγία Παρθενομάρτυς Λουκία, οι οποίοι υπέμειναν με γενναιότητα φρικτά βασανιστήρια για την αγάπη τους προς τον Χριστό και την πίστη τους, επιβεβαιώνοντας την αξία της σταθερότητας στην πίστη μέχρι θανάτου.
Η περιγραφή του μαρτυρίου του Αγίου Μείρακος σε διάφορες πηγές παρουσιάζει κάποιες μικρές διαφορές στις λεπτομέρειες, αλλά η ουσία της ιστορίας παραμένει η ίδια: η πτώση, η μετάνοια, η γενναία ομολογία και το μαρτυρικό τέλος του Αγίου για την πίστη του στον Χριστό.
Και δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι ο ίδιος ο Χριστός μας μας είπε ότι η ζωή του Πιστού είναι Αγώνας, Διώξεις και Μαρτύριο.
Άγιος Μείραξ ο Μάρτυρας. Γιορτή
Ο Άγιος Μείραξ ο Μάρτυρας γιορτάζει στις 11 Δεκεμβρίου