Άγιος Νικηφόρος ο Λεπρός ο Θαυματουργός. Βίος
Ο Άγιος Νικηφόρος ο Λεπρός γεννήθηκε το 1890 στο Σηρικάρι των Χανίων. Το κοσμικό του όνομα ήταν Νικόλαος Τζανακάκης και οι γονείς του ήταν ευλαβείς χωρικοί.
Όταν ήταν ακόμη μικρός οι γονείς του πέθαναν και τον πήρε να τον μεγαλώσει ο παππούς του. Στα 13 του πήγε σε ένα κουρείο στα Χανιά για να μάθει την τέχνη. Τότε εμφάνισε και τα πρώτα σημάδια της λέπρας (νόσο του Χάνσεν).
Στα 16 του, τα σημάδια της αρρώστιας στο πρόσωπο και στα χέρια ήταν πιο εμφανή. Για να μην τον κλείσουν στη Σπιναλόγκα, μπήκε σε ένα καράβι για την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Εκεί έπιασε δουλειά ως κουρέας. Καθώς όμως η λέπρα εξελισσόταν, με την βοήθεια ενός ιερέα έφυγε για τη Χίο.
Στη Χίο υπήρχε ένα λεπροκομείο υπό τον ιερέα Άνθιμο. Είναι ο όσιος Άνθιμος ο Βαγιάνος εν Χίω που εορτάζει στις 15 Φεβρουαρίου. Ιερουργούσε στον ναό του Αγίου Λαζάρου, όπου υπήρχε η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Υπακοής. Ο Άγιος Άνθιμος διέκρινε τις αρετές του νεαρού Νικολάου και μετά από δύο χρόνια τέλεσε τη μοναχική κουρά και του έδωσε το όνομα Νικηφόρος. Η νόσος του Χάνσεν είχε προχωρήσει και είχε επιφέρει πολλές αλλοιώσεις στον Άγιο Νικηφόρο.
Ο Άγιος Νικηφόρος ο Λεπρός ακολούθησε τη μοναχική ζωή με υπακοή και αυστηρή νηστεία, παρά τη σωματική του αδυναμία λόγω της ασθένειας. Αγαπούσε πολύ τις αγρυπνίες και έκανε πάρα πολλές μετάνοιες. Έκανε εργασίες στον κήπο και ήταν ο πρώτος ψάλτης στο ναό του Αγίου Λαζάρου. Ο Άγιος Άνθιμος έκανε πολλά θαύματα και ο Άγιος Νικηφόρος τα κατέγγραφε. Λόγω της λέπρας είχε σχεδόν χάσει την όρασή του κι έλεγε τον Απόστολο κι έψελνε απέξω.
Το Λεπροκομείο της Χίου έκλεισε το 1957. Ο Άγιος Νικηφόρος, και όσοι ασθενείς ήταν εκεί, μεταφέρθηκαν στην Αττική, στο Αντιλεπρικό Σταθμό Αγίας Βαρβάρας στο Αιγάλεω. Εκεί γνωρίστηκαν με τον πατέρα Ευμένιο.
Ο πατήρ Ευμένιος είχε κι αυτός τη νόσο του Χάνσεν, μα θεραπεύτηκε με φαρμακευτική αγωγή που βρέθηκε το 1947. Μετά την θεραπεία του παρέμεινε εκεί για να βοηθάει και να εξομολογεί τους λεπρούς. Διέκρινε τα χαρίσματα του Αγίου Νικηφόρου και έγινε υποτακτικός του.
Στις 4 Ιανουαρίου 1964 ο Κύριος πήρε κοντά του τον Άγιο Νικηφόρο. Ήταν 70 ετών. Κατά την εκταφή του διαπίστωσαν ότι τα λείψανά του ευωδίαζαν. Και όσα χρόνια κι αν πέρασαν από την κοίμησή του ο Άγιος Νικηφόρος ο Λεπρός συνεχίζει να κάνει θαύματα και να πρεσβεύει στον Θεό για όλους μας.
Άγιος Νικηφόρος ο Λεπρός ο Θαυματουργός. Γιορτή
Η αγιοκατάταξη του Αγίου Νικηφόρου του Λεπρού έγινε τον Δεκέμβριο του 2012. Η Εκκλησία μας τον τιμά στις 4 Ιανουαρίου, την ημέρα της κοίμησής του.
Άγιος Νικηφόρος ο Λεπρός ο Θαυματουργός. Απολυτίκιο
Νικηφόρου Οσίου, του λεπρού τα παλαίσματα, και την εν ασκήσει ανδρείαν, κατεπλάγησαν Άγγελοι ως άλλος γαρ Ιώβ τα αλγεινά, υπέμεινε δοξάζων τον Θεόν, νυν δε δόξη εστεφάνωται παρ᾽ Αυτού, θαυμάτων διακρίσεσιν. Χαίροις των Μοναστών χειραγωγέ, χαίροις φωτός ο πρόβολος· χαίροις ο ευωδίας χαρμονήν, προχέων εκ λειψάνων σου
Κοντάκιο Αγίου Νικηφόρου του Λεπρού του Θαυματουργού
(ήχος πλ. δ΄. Τη Υπερμάχω)
Της καρτερίας αθλητήν τον γενναιότατον, υπομονής τε τον αλύγιστον αδάμαντα, τον εν θλίψει ασθενείας δοκιμασθέντα· και ωσαύτως τον Θεόν δοξολογήσαντα, Νικηφόρον τον λεπρόν εγκωμιάσωμεν· τούτω λέγοντες· Χαίροις νίκης φερώνυμε.
