Χριστός γεννάται, δοξάσατε. Αυτό το τόσο σημαντικό γεγονός για την ανθρωπότητα που δυστυχώς ελάχιστοι άνθρωποι ασχολούνται με τη γέννα του Χριστού. Στολίδια, δώρα, λαμπάκια, χριστουγεννιάτικο δέντρο, ψώνια, γιορτινό τραπέζι, γλυκά, ταξίδια, βόλτες, κυριαρχούν στη ζωή μας από αρχές Δεκεμβρίου έως και μετά το τέλος των εορτών του δωδεκαημέρου.
Εορτάζει ο κόσμος παγκόσμια χωρίς να ασχολείται με τον Χριστό. “Καλές γιορτές”, “χρόνια πολλά”, “καλά να περάσεις”, είναι οι ευχές που ακούγονται συνήθως την περίοδο αυτή. Ζούμε στην εποχή που εορτάζουμε τα Χριστούγεννα χωρίς το κύριο πρόσωπο της εορτής. Εορτάζουμε τα Χριστούγεννα μόνο και μόνο για να περάσουμε καλά.
Αναζητάμε την ευτυχία, την ειρήνη, τη χαρά, την αγάπη, αλλά σε λάθος δρόμους, σε λάθος μονοπάτια, σε λάθος καταστάσεις, σε λάθος εφήμερα πράγματα, σε λάθος νοοτροπίες, σε ψεύτικες απατηλές υποσχέσεις και σε ψεύτικες «αγαπολογίες» των ημερών, που κανείς δεν το παραδέχεται διότι άλλοι μεν πλανούν και άλλοι είναι πλανεμένοι.
Αυτά τα Χριστούγεννα εύχομαι να γίνουν για εμάς το έναυσμα για να αναζητήσουμε με λαχτάρα τον Χριστό, όπως Τον αναζήτησαν οι τρεις μάγοι. Ταξίδι ημερών, για να Τον βρουν και να λυτρωθούν από την πλάνη του μισόκαλου.
Χριστούγεννα αγαπητοί μου αδελφοί, τέτοια νύχτα ήταν παιδιά που γεννήθηκε ο Χριστός μας.
Έτσι λέει ο ποιητής ότι τέτοια νύχτα ήταν και γι’ αυτό η Θεία Λειτουργία ξεκινούσε πάντοτε 5 η ώρα το πρωί.
Σήμερα πολλά πράγματα έχουν αλλάξει στην εποχή μας και αντί στις 5 ξεκινάμε και στις 6 και στις 7.
Γιατί το κάνουμε όλο αυτό.
Προς χάριν των πιστών.
Προς χάριν όλων εσάς, η Εκκλησία κάνει μια οικονομία ώστε να προσέλθετε στην Εκκλησία.
Διότι τα παλιά τα χρόνια σηκωνόταν ο κόσμος πέντε η ώρα γιατί ήταν κόσμος αγροτικός, κόσμος κτηνοτρόφος.
Ασχολιόντουσαν με τα ζώα, με τα κτήματα, οπότε πέντε η ώρα είχαν ήδη σηκωθεί και ήταν νύχτα που γεννήθηκε ο Χριστός μας.
Οπότε και ο κλήρος, οι επίσκοποι την ίδια η ώρα σηκωνόμασταν και πηγαίναμε στις εκκλησίες για να λειτουργήσουμε.
Σήμερα ο κόσμος δεν αναζητά τόσο το Χριστό.
Σήμερα ο κόσμος αναζητά ένα καλό ρεβεγιόν.
Σήμερα ο κόσμος αναζητά κάτι άλλο.
Αναζητά τη χαρά, αναζητά την ευτυχία, αλλά μακριά από τον Χριστό.
Χριστούγεννα χωρίς Χριστό.
Αναζητώντας το Χριστό.
Ψάχνοντας για το Χριστό.
Ο Διογένης με ένα φανάρι είπε κάποτε άνθρωπον ζητώ, κρατώντας και εγώ την Καινή Διαθήκη, Χριστόν αναζητώ.
Αναζητώ το Χριστό μέσα στην Ελλάδα.
Αναζητώ το Χριστό στα έθνη.
Αναζητώ το Χριστό στις καρδιές των ανθρώπων.
Αναζητώ το Χριστό να δω αν υπάρχει μέσα στη δική μου καρδιά.
αναζητώντας το Χριστό.
Τις ημέρες αυτές αδελφοί μου όπως κάθε χρόνο επισκεφτήκαμε και υποβάλαμε τα σέβη μας τα χρόνια πολλά τις ευχές μας στο μακαριότατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος Κύριον Ιερώνυμο.
Αμέσως μετά αναχωρήσαμε Και πήγαμε για την Κωνσταντινούπολη να υποβάλλουμε τα σέβη μας και να μεταφέρουμε και τις ευχές της αδελφότητός μας και στον Οικουμενικό Πατριάρχη και να πάρουμε τις ευχές του για όλο το 12ήμερο.
Και με πολύ αγάπη και ο Μακαριότατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Ιερώνυμος αλλά και ο Παναγιότατος Οικουμενικός Πατριάρχης και Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης κ. Βαρθολομαίος μας δέχτηκε με χαρά και μάλιστα μας κράτησε και στην Πατριαρχική Τράπεζα.
Φεύγοντας από εδώ, φύγαμε αεροπορικός.
Ήταν μια ημέρα βροχερή, μια ημέρα μέσα στα σύννεφα.
Ήλιο δεν βλέπαμε.
Λέω στους πατέρες που με συνόδευαν σε λίγο θα τον δούμε τον ήλιο διότι θα ανεβούμε πάνω από τα σύννεφα.
Το αεροπλάνο θα σηκωθεί αρκετές χιλιάδες πόδια ψηλά και θα βγούμε πάνω από τα σύννεφα.
Και πράγματι σε λίγα λεπτά το αεροπλάνο διέσχισε τα σύννεφα και φάνηκε ένας ολόλαμπρος ήλιος.
Τι έκρυβε τον ήλιο και δεν τον βλέπαμε όταν πατούσαμε πάνω στη γη τα μαύρα σύννεφα.
Μα ο ήλιος υπήρχε.
Εμείς δεν τον βλέπαμε γιατί ήταν μαύρα τα σύννεφα και είχαν βροχή και ήταν σκοτεινά.
Περνώντας τα μαύρα σύννεφα φτάσαμε στον ήλιο.
Είδαμε τις ακτίνες του, είδαμε τη λάμψη του, είδαμε το φως του.
Το ίδιο, αδελφοί μου, μέσα από το κανάλι αυτό, Γέρων Νεκτάριος, το οποίον σας ευλογούμε και σας ευχαριστούμε που το παρακολουθείτε κατά χιλιάδες, μικρή, μεγάλη, πλούσιοι και φτωχοί και διδάσκεστε το φως του Χριστού.
Εδώ, μέσα από την Καινή Διαθήκη που κρατούμε, Εδώ είναι το φως του Χριστού.
Μες στην Ορθόδοξη Εκκλησία.
Μέσα στην πίστη μας.
Την παράδοσή μας.
Όμως πολλοί από εμάς αδελφοί μου δεν παρακολουθούν.
Ούτε εκκλησιάζονται.
Και γι’ αυτό κάναμε αυτό το κανάλι.
Ώστε να σας βοηθήσουμε και όσοι δεν έχετε εγγραφή παρακαλώ να εγγράφεστε και να το διαδίδετε.
Όσοι αναζητάτε το Χριστό Αναζητήστε Τον.
Ακούστε παλαιότερες και νεότερες ομιλίες μας.
Θα βρείτε το Χριστό.
Θα βρείτε τον Ήλιο.
Αφήστε τα μαύρα σύννεφα που είναι η αμαρτία.
Που είναι το σκοτάδι του διαβόλου.
Που είναι η κοσμική ζωή.
Την ψυχή μας όταν τη σκεπάζουν τα μαύρα σύννεφα της αμαρτίας δεν μπορεί να βρει το φως, τον ήλιο, δεν μπορεί να βρει το Χριστό που είναι το φως του κόσμου γιατί η αμαρτία μας χωρίζει και κρύβει το Χριστό.
Όπως τα σύννεφα μας έκρυβαν τον ήλιο έτσι και η αμαρτία Κρύβει αδέλφια μου τον ήλιο τον πνευματικό το Χριστό.
Αναζητώντας το φως, αναζητώντας το Χριστό, περάσαμε μέσα από τα σύννεφα, ανεβήκαμε πιο ψηλά.
Το ίδιο πρέπει να κάνει και ο άνθρωπος.
Άνω σχώμεν τας καρδίας.
Άνθρωπος σημαίνει άνω θρώσκω, κοιτάω προς τα πάνω.
Ομοίως να κάνουμε και εμείς να διασχίσουμε την αμαρτία και να περάσουμε στη χώρα του φωτός εκεί που είναι ο Χριστός.
Πήγαμε και φτάσαμε στην Κωνσταντινούπολη, τη Βασιλεύουσα, την πόλη των ονείρων μας.
Πήραμε την ευχή του Πατριάρχη, των Αρχιερέων και άλλων φίλων κληρικών, τους οποίους συναντήσαμε, τον Άγιο Αρχιγραμματέα της Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, φίλος και αδελφός μας και περιηγηθήκαμε στην πόλη.
Περάσαμε και πήγαμε και στη Χαλκηδόνα και σε διπλανά μέρη, μπήκαμε Μικρά Ασία.
Το παράξενο ποιο είναι ότι τόσο μες στο αεροδρόμιο όσο και στην πόλη έβλεπες συχνά πυκνά να υπάρχουν Χριστουγεννιάτικα φώτα, λαμπιόνια, μπάλες, αστέρια και μες στο αεροδρόμιο και εκτός αεροδρομίου.
Σε μια μουσουλμανική χώρα να βλέπεις Χριστουγεννιάτικο στολισμό, αλλά δεν έβλεπες πουθενά μία φάτνη, δεν έβλεπες πουθενά το Χριστό.
Αναζητούσαμε το Χριστό, μα δεν υπήρχε.
Δεν υπήρχε και δεν είναι μόνον, αδέλφια μου, στις μουσουλμανικές χώρες, αλλά είναι και στην Άπω Ανατολή.
Αν κανείς φτάσει στην Άπω Ανατολή, θα δει πάλι χιλιάδες χιλιάδων φωτάκια χριστουγεννιάτικα, μπάλες χριστουγεννιάτικες, αστέρια χριστουγεννιάτικα που θυμίζουν τα Χριστούγεννα, αλλά δεν έχουν Χριστούγεννα.
Είναι περίοδος εορτών και γι’ αυτό δεν λένε καλά Χριστούγεννα.
Λένε καλές γιορτές και οι πινακίδες στους δρόμους δεν γράφουν καλά Χριστούγεννα, γράφουν καλές γιορτές.
Δεν αναζητούμε τον Χριστό.
Δεν θέλουμε τον Χριστό.
Τον διώχνουμε τον Χριστό από τη ζωή μας.
Το ίδιο γίνεται και στην Ευρώπη.
Παντού φώτα, λαμπιόνια και στην Ελλάδα το είδα ίδιο.
Και στην Αμερική το ίδιο.
Παντού σε όλες τις Ηπείρους αλλά όλα αυτά τα λαμπιόνια, όλα αυτά τα φώτα, όλα αυτοί οι προβολείς δεν φωτίζουν τελικά τον κόσμο.
Μόλις βγει ο ήλιος, ο ήλιος, ο πραγματικός ήλιος χάνεται.
Βλέπετε φωτίζεται όλη η γη.
Χιλιάδες φώτα αναμμένα πάνω στη γη δεν μπορούν να σκορπίσουν το φως ενός ηλίου.
φωτίζουν μόνο τοπικά.
Έτσι γίνεται και μες στην ψυχή μας.
Χίλιες χαρές να υπάρχουν.
Χίλια γεύματα.
Χίλια μελομακάρονα.
Χίλιες κουραμπιέδες.
Βλέπεις τον κόσμο αυτή την περίοδο να τρέχει, να αναζητήσει να πάρει δώρα.
Στους δρόμους χιλιάδες εκατομμύρια άνθρωποι να περπατούν.
Τι αναζητώντας τη χαρά, την ευτυχία, που να τη βρουν.
Σε ένα δώρο που θα το πάρουν για να το δώσουν στο παιδί τους ή το παιδί στους γονείς ή στο αγαπημένο τους πρόσωπο.
Μα δεν κρύβεται εκεί η χαρά.
Δεν κρύβεται εκεί η χαρά.
Διότι είναι σαν τα φωτάκια που ενώ προσπαθούν να φωτίσουν τελικά μόλις βγει ο ήλιος το φως του ηλίου φωτίζει.
Η χαρά τη φέρνει το φως του Χριστού.
Αναζητώντας τον Χριστό λοιπόν.
Βλέπουμε στις βιτρίνες εκατοντάδες γλυκά.
Βλέπουμε εκατοντάδες εμπορεύματα να τρέχει ένας από εδώ.
Προγράμματα στις τηλεοράσεις, εορταστικά.
Αναζητώ τον Χριστό και δεν τον βλέπω πουθενά.
Χριστούγεννα είναι η γέννηση του Χριστού.
Εν αρχή ειν ο λόγος και ο λόγος ειν προς το Θεό και ο λόγος σάρξ εγένετο μας λέει το Ευαγγέλιο του κατά Ιωάννη και ήλθε και σκήνωσον εν ημίν και οι άνθρωποι λέει και ο λόγος σάρξ εγένετο.
Ήλθε το φως λέει ο Ιωάννης, αλλά οι άνθρωποι αγάπησαν το σκότος. Δεν ακολούθησαν τον Χριστό, δεν αναζήτησαν τον Χριστό, δεν αναζητούν τον Χριστό, ούτε και σήμερα.
Τραπέζια, ρεβεγιόν, λαμπάκια, φωτισμοί, δώρα, καινούρια ρούχα, οτιδήποτε άλλο, εκτός από τον Χριστό.
Ακόμα και στο τραπέζι δεν θα πουν καλά Χριστούγεννα, δεν θα κάνουν την προσευχή τους, δεν θα ψάλλουν το «Δόξα εν υψί εις της Θεώ και πηγή εις ειρήνη εν ανθρώπης ευδοκία».
Χιλιάδες άνθρωποι νέοι, μικροί και μεγάλοι δεν θα πάνε στην εκκλησία.
Θα πάνε σε ένα ρεβεγιόν και θα ξυπνήσουν αργά το πρωί να πάρουν το φραπέ τους, το φρέντο τους, το μεσημέρι θα κάτσουν σε μια εορταστική τράπεζα, Αλλά τι γιορτάζεις άνθρωπέ μου, τι γιορτάζεις, τη γέννηση του Χριστού, τον αναζήτησες τον Χριστό.
Που είναι ο Χριστός, είναι μες στο σπίτι σου, είναι μες στην καρδιά σου, είναι μες στο έθνος σου ή απλώς δημιουργούμε μια εορταστική ατμόσφαιρα όπως έχουν και οι μουσουλμανικές χώρες.
Αλλά γιορτάζω και αν τους πεις τι γιορτάζετε κι έχετε φώτα δεν ξέρουν.
Ομοίως βλέπουμε και στις διαφημίσεις των τηλεοράσεων ακούς να λένε τι είναι Χριστούγεννα.
Χριστούγεννα είναι δώρα, Χριστούγεννα είναι μελομακάρονα, Χριστούγεννα είναι κουραμπιέδες, Χριστούγεννα είναι μια καλή βόλτα, Χριστούγεννα είναι το να αγαπήσει ο ένας τον άλλον.
Μα αυτά είναι Χριστούγεννα χωρίς Χριστό.
Χριστούγεννα αναζητώ το Χριστό.
Αυτό πρέπει να είναι το σύνθημά μας αδελφοί μου.
Πήγαμε εκεί σε μια χώρα, στην Κωνσταντινούπολη, σήμερα είναι Τουρκία.
Θα πρέπει να σας πω ότι οι δρόμοι της είναι απέραντοι.
Μεγάλοι δρόμοι.
Η Μικρά Ασία με την Ευρωπαϊκή Τουρκία, την Κωνσταντινούπολη ενώνεται με πολλές και μεγάλες γέφερες.
Σαν του Σαν Φρανσίσκο, σαν της Νέας Υόρκης.
Τι να σας πω.
Ουρανοξύστες, 200, 300, 400 ουρανοξύστες.
να θυμίζει Νέα Υόρκη, Σικάγο και είπα καημένη Ελλαδίτσα 300 χρόνια μπροστά είναι αυτούς που εμείς λέμε εδώ μπουνταλάδες τους Τούρκους 300 χρόνια μπροστά είναι η Τουρκία και εσύ καυχάσε γιατί έκανες μια γεφυρούλα του Ρίου Αντιρίου έκανες μια Αττική οδό, έκανες μια Εγνατία οδό που έχει γίνει γεμάτο από τέτοιους δρόμους και όλη η Ευρώπη και όλο το εξωτερικό.
Να γιατί ελα δίτσα μου, σε λένε ψοροκόστενα.
Δυστυχώς γιατί αυτοί που κυβερνούν όλα αυτά τα χρόνια έπρεπε να σ’ είχαν κάνει δοξασμένοι.
Αλλά ούτε αυτοί έχουν το Χριστό μέσα τους.
Δεν τον αναζήτησαν.
Αναζήτησαν να ζουν αυτοί καλά, αλλά δε φρόντισαν να ζούμε και εμείς καλύτερα.
Είναι αυτό που είπε ένας πολιτικός.
Όλοι μαζί τα φάγαμε.
Ναι, αλλά εκείνοι έφαγαν ολόκληρο το κοτόπουλο και μας άφησαν μόνο τα φτερά.
Και δεν εννοώ προσωπικά ή τις οικογένειές μας.
Εννοώ τη χώρα, την πατρίδα μας.
Δεν έγιναν τα έργα που έπρεπε να γίνουν και βλέπετε η Ελλαδίτσα είναι 300 χρόνια πίσω από την Τουρκία τη διπλανή μας χώρα και το πιο τρομερό στους δρόμους δεν είδα κανέναν άνθρωπο άλλονε της ηλικίας μου. Όλοι νέοι, χιλιάδες νέοι να περπατούν και νέες, χιλιάδες Κοίταγα να δω κάποιον με άσπρα γένια, άσπρα μαλλιά, δεν το συνάντησα.
Δεν συνάντησα.
Χιλιάδες νέοι άνθρωποι και γι’ αυτό έχουν φτάσει σχεδόν 90 εκατομμύρια.
90 εκατομμύρια.
Πόσο πίσω είμαστε εμείς που αδειάσαν τα χωριά μας, αδειάσαν τα σχολιά μας, αδειάσαν οι εκκλησίες μας και η αιτία όλων αυτών είναι γιατί χάσαμε τον Χριστό.
Οι αμαρτίες, η κοσμική ζωή, η αμαρτωλή ζωή σκέπασε αδελφοί μου.
Το μόνο που μας ενδιαφέρει τα καλά αυτοκίνητα.
Που να δει τα αυτοκίνητα.
BMW, Μερσεντές, τα καλύτερα αυτοκίνητα να κυκλοφορούν στους δρόμους της Κωνσταντινουπόλεως, αλλά και στη Μικρά Ασία μέσα που μπήκα.
Τι να σας πω αδερφοί μου σπίτια εκτός την παλιά την πόλη όλα τα άλλα σπίτια είναι τρομερά πως τα έχουν επισκευάσει και κατασκευάσει.
Λείπει ο Χριστός όμως από εκεί.
Υπάρχουν μείνει μόνο τα λαμπιόνια να αναβοσβήνουν οι μπάλες και τα αστέρια τα φωτεινά.
Το αεροδρόμιο τους, το ξανά είπα, το δικό μας αεροδρόμιο εδώ παρότι το έφτιαξαν και το διοικούν οι Γερμανοί, είναι μια αποθήκη του τουρκικού αεροδρομίου, το οποίον είναι το μεγαλύτερο της Ευρώπης αυτή τη στιγμή, το τουρκικό αεροδρόμιο και το δικό μας μπροστά στο τουρκικό είναι μια αποθηκούλα, τίποτα παραπάνω.
Όποιος βγει λίγο πάνω προς τα έξω θα δει την πραγματικότητα.
Θα δει την πραγματικότητα αδελφοί μου.
Και αν πάτε και προς την Ευρώπη ή Αμερική τότε θα πείτε όχι ότι είμαστε τριτοκοσμική χώρα.
Και όλα αυτά γιατί διότι άρχοντες και λαός αφήσαμε τον Χριστό.
Ήρθε το φως.
Ο λόγος σαρξ εγένετο.
Ήρθε το φως και εμείς αγαπήσαμε το σκοτάδι.
Οι πρόγονοι μας μελετούσαν κάθε μέρα τη γραφή.
Κάθε μέρα την είχαν στο προσκεφάλι τους, στο τραπέζι τους να κάνουν την προσευχή τους, να εξομολογούνται, να γεμίζουν αυτές τις ημέρες και τις Κυριακές όλες, να γεμίζουν τις εκκλησίες μας.
Και μέσα στις εκκλησίες εμάς βλέπουμε μόνο ηλικιωμένους ανθρώπους.
Πάει και απ’ τα σχολεία ο Χριστός.
Έφυγε και απ’ τα πανεπιστήμια.
Έφυγε απ’ τα νοσοκομεία.
Έφυγε αδελφοί μου απ’ τα ιατρεία.
Έφυγε απ’ τα δικαστήρια.
Έφυγε ο Χριστός από παντού.
Τον διώξαμε μάλλον.
Απ’ τη Βουλή τον διώξαμε.
Και γι’ αυτό συμβαίνουν όσα συμβαίνουν.
όλα αυτά τα μαύρα σύννεφα που ακούμε είναι αμαρτωλές καταστάσεις της ανθρώπινης φύσεως γιατί αγαπήσαμε το σκοτάδι και τα έργα του σκότους να αρπάξουμε, να κλέψουμε, να ζούμε καλά εμείς η οικογένειά μας να ζούμε άνετη ζωή χωρίς Χριστό ο λόγος αυτές τις ημέρες, αυτό γιορτάζουμε Ελάβε σάρκα και εσκήνωσε εν ημίν.
Ελάβε σάρκα και ζει για να ζήσει για πάντα μεταξύ μας.
Είναι ο Εμμανουήλ που σημαίνει ότι ο Θεός πήρε μορφή ανθρώπου και κατοικεί ανάμεσά μας.
Αυτόν τον Χριστό, το φως του κόσμου.
Θέλω αδελφοί μου, εδώ που τον κρατώ στα χέρια μας και είναι ο λόγος του, να τον έχουμε το Χριστό μες στην καρδιά μας.
Να διώξουμε τα σύννεφα.
Αναζητήστε το Χριστό.
Έχω βγει έξω με ένα φανάρι και ψάχνω και φωνάζω Χριστόν αναζητώ.
Είναι Χριστούγεννα και αναζητώ το Χριστό.
Δείξτε μου το Χριστό.
Αυτόν θέλω να ακολουθήσω.
Θέλω να ακολουθήσω το φως που είναι ο Κύριος μου.
Αυτός που είναι η ζωή, η αιώνια ζωή.
Αυτός που είναι η ευτυχία.
Αυτός που είναι η χαρά.
Αυτός που είναι τα πάντα.
Που εποίησε τον ουρανό και τη γη.
Και είμαι το παιδί του.
Αναζητώ τον Πατέρα μου.
Χριστόν αναζητώ.
Αναζητώ τον Πατέρα μου.
Όλοι μαζί αν τον αναζητήσουμε και ο καθένας χώρια θα τον βρούμε.
Γιατί ο ίδιος φανερώνεται, ο ίδιος αποκαλύπτεται όταν εμείς τον ζητούμε.
Δεν τον βρίσκουμε.
Εμείς όμως τον αναζητούμε.
Εκείνος αποκαλύπτεται και αποκαλύφθηκε αυτές τις Άγιες ημέρες προ δύο χιλιάδων ετών και όμως τα σύννεφα τα μαύρα κρύβουν τον ήλιο της δικαιοσύνης το φως το αληθινόν που ήρθε να φωτίσει πάντα άνθρωπον ερχόμενον στον κόσμο αναζητώ το Χριστό αναζητήστε τον και εσείς μαζί μου και θα μας αποκαλυφθεί χρόνια πολλά Εύχομαι υγεία σε κάθε οικογένεια.
Υγεία σωματική και πνευματική.
Και αυτό θα γίνει μόνο όταν μέσα στην Ελλάδα και σε όλα τα έθνη λάμψει το φως του Χριστού.
Όταν κάνουμε τις πόλεις, πόλεις του Χριστού.
Χριστοπολιτείες.
Και όχι μόνο κουραμπιέδες, λαμπάκια και λαμπιόνια.
Διώξτε τα σύννεφα για να αποκαλυφθεί ο ήλιος της δικαιοσύνης.
Ο Ιησούς Χριστός, το φως που φωτίζει πάντα άνθρωπον ερχόμενον στον κόσμο.
Καλά Χριστούγεννα αδελφοί μου.
