Υπόθεση βιβλίου
Πριν πολλά πολλά χρόνια, πέρα μακριά στα μέρη της Ανατολής, υπήρχε μιά πολύ μικρή πόλη* τι πόλη… χωριό πες καλύτερα, η Βηθλεέμ. Ήταν ένα ήσυχο και ταπεινό χωριό που λίγοι είχαν ακουστά. Οι περαστικοί στέκονταν εκεί για λίγο και δεν εντυπωσιάζονταν. Τα χαμηλά σπιτάκια του, τα χωράφια ή τα βοσκοτόπια του τι εντυπωσιακό να είχαν άλλωστε; Εκείνη μάλιστα την εποχή σε όλο τον κόσμο κυριαρχούσε η Ρώμη.
…
Κι όμως σε αυτό το ασήμαντο χωριό, σε ένα σπήλαιο-στάβλο, διάλεξε ο Χριστός μας για να γεννηθεί, δίνοντας μας το πρώτο μάθημα, αυτό της ταπεινοφροσύνης. Εκεί, στην ιερή πλέον φάτνη, πρώτοι προσκυνητές έφτασαν κάποιοι εξίσου ασήμαντοι με τον τόπο εκείνο, βοσκοί. Ένας δε εξ αυτών, ήταν ένας ενάρετος και άκληρος -αν και παντρεμένος- άντρας.
Με τη χάρη του Θεού, ο άνθρωπος αυτός απέκτησε το πρώτο του παιδί σχεδόν ένα χρόνο μετά την Θεία Γέννηση, και λίγο καιρό πριν λάβει χώρα η σφαγή των νηπίων με εντολή του βασιλιά Ηρώδη. Ο σεμνός βοσκός, θέλοντας να γλυτώσει το νεογέννητο αγοράκι του, το έκρυψε ένα βράδυ στην -άδεια πλέον- φάτνη που είχε προσκυνήσει πριν ένα χρόνο τον Θεάνθρωπο.
Ο Ιωσήφ, η Παναγία και ο Χριστός μας, είχαν πάρει ήδη τον δρόμο για την Αίγυπτο. Τον ίδιο δρόμο πήρε και ο απόγονος του βοσκού, μετά από Θεία οικονομία, σωζόμενος από δύο Αιγύπτιους που πέρασαν εκείνο το βράδυ από το Σπήλαιο της Βαπτίσεως και άκουσαν το κλάμα του μωρού.
Στην Αίγυπτο το μωρό έγινε παιδί και κατόπιν ένας πολυμήχανος και πανέξυπνος άντρας, που όμως έκανε λάθος επιλογές στη ζωή του. Διάλεξε να πάρει έναν επιβλαβή δρόμο γεμάτο από κακές συντροφιές και έτσι βρισκόταν συνεχώς στο περιθώριο της κοινωνίας. Όταν δε, κάποια στιγμή έμαθε πως ήταν υιοθετημένος, εγκατέλειψε την θετή του μητέρα -με άσχημο τρόπο- και ταξίδεψε μέχρι τη γη του Ισραήλ, στη Βηθλεέμ, αναζητώντας Κύριος οίδε τι!
Στο νέο τόπο, αρχικά, δούλεψε κάποιο διάστημα τίμια, αλλά γρήγορα ξανακύλησε στις παλαιές του συνήθειες. Για άλλη μια φορά βρέθηκε στο περιθώριο και μάλιστα, αναζητώντας πλουσιότερο πεδίο δράσης, μετοίκισε στα μέρη γύρω από την Ιερουσαλήμ. Εκεί ήταν, κάποια στιγμή, που βρέθηκε κοντά στον Χριστό μας, τρώγοντας από το ψάρι και τον άρτο που μοιράστηκε θαυματουργικά σε όσους παρακολούθησαν την Επί του Όρους Ομιλία.
Δεν είχε έρθει όμως ακόμα η στιγμή που ο νεαρός αυτός παραβατικός άντρας θα βρισκόταν ΠΟΛΥ κοντά στον Κύριο των πάντων. Ο γιος του ταπεινού βοσκού συνέχισε τις παρανομίες κάνοντας κάθε μέρα που περνούσε και όλο πιο αξιόποινες πράξεις.
Κάποια στιγμή, όπως ήταν φυσικό, συνελήφθη και στο κελί της φυλακής, αναμένοντας την εκτέλεση της ποινής του, είδε να περνούν από μπροστά του φρουροί που χλεύαζαν και χτυπούσαν Εκείνον…
…
Έξω απ’ την καγκελόφραχτη πόρτα του Δεσμωτηρίου δύο στρατιώτες έσερναν έναν άλλο ταλαίπωρο κρατούμενο. Εκείνος έμοιαζε ανήμπορος να σταθεί στα πόδια του. Τον είχαν φραγγελώσει για τα καλά, το αίμα έσταζε από παντού. Οι ίδιοι οι στρατιώτες είχαν λερωθεί συνέχιζαν, όμως, απτόητοι να τον ειρωνεύονται. Του έριχναν καρπαζιές, γελούσαν και, τι περίεργο, του είχαν φορέσει ένα στεφάνι από αγκάθια στο κεφάλι και τον κορόιδευαν αποκαλώντας τον «Βασιλιά».
…
Αυτή ήταν η δεύτερη φορά που βρέθηκε δίπλα στο Κύριο και Θεό μας. Η τρίτη θα ήταν στο Γολγοθά, πάνω στο σταυρό που βρισκόταν στα δεξιά του Βασιλέα των Κόσμων όλων…
Αγοράστε το «Ο Άγιος της τελευταίας στιγμής», της Σοφίας Κατάρα Ξυλογιαννοπούλου, κάνοντας κλικ εδώ!
Κριτική και εντυπώσεις
Τι θαυμάσιο ανάγνωσμα.
Η Σοφία Κατάρα Ξυλογιαννοπούλου στο χριστιανικό προεφηβικό διήγημά «Ο Άγιος της τελευταίας στιγμής», παρουσιάζει μια μυθιστορηματική εκδοχή της ζωής του ληστή, που σταυρώθηκε στα δεξιά του Χριστού μας και κέρδισε την Βασιλεία των Ουρανών.
Ναι, εκείνος ο κακοποιός, ο άτιμος, ο κακούργος, μετάνιωσε ειλικρινά, ζήτησε συγχώρεση ταπεινά και τι του είπε ο Κύριος; “Αλήθεια σου λέω, σήμερα θα είσαι μαζί μου στον Παράδεισο”! Τι χαρμόσυνο μήνυμα και δίδαγμα για όλους εμάς και κυρίως για τους νέους.
Δεν υπάρχει αμαρτία που να μην συγχωρεθεί αρκεί η μετάνοια να είναι αληθινή. Αρκεί να είμαστε ταπεινοί, όπως ταπεινός υπήρξε κι Εκείνος και τα τριάντα τρία χρόνια που ήταν μαζί μας. Αρκεί να είμαστε αληθινοί, όπως η Αλήθεια του Πατρός μας. Αρκεί να Τον αναγνωρίσουμε και να Τον δεχθούμε στην καρδιά μας, όπως έκανε ο ληστής της ιστορίας που έγραψε τόσο όμορφα και παραστατικά η Σοφία Κατάρα Ξυλογιαννοπούλου.
Το κείμενο της ταλαντούχας συγγραφέως, ντύθηκε εξαίσια με την ασπρόμαυρη εικονογράφηση της Μαρίας Νασοπούλου και όλο αυτό το σύνολο έγινε ένα μοναδικό, προεφηβικό, ψυχωφελές, ορθόδοξο ανάγνωσμα από τις εκδόσεις Έαρ. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι έλαβε το 2ο βραβείο στα «Πρώτα Βραβεία Ορθόδοξου Παιδικού και Εφηβικού Βιβλίου»!
Πιστεύοντας ακράδαντα πως το «Ο Άγιος της τελευταίας στιγμής», της Σοφίας Κατάρα Ξυλογιαννοπούλου, θα πρέπει να βρίσκεται σε κάθε χριστιανικό σπίτι και να διαβαστεί από κάθε νεαρή και νεαρό αναγνώστη, σας προτείνω να το αγοράσετε και να το χαρίσετε στα παιδιά σας. Εξαιρετικό!
Οπισθόφυλλο:
Μπορεί κανείς να μισεί ένα βρέφος;
Μπορεί κανείς να αγαπά έναν εγκληματία;
Αυτά και άλλα ερωτήματα ψάχνουν απάντηση σ΄ αυτήν την ιστορία.
Ελάτε να ακολουθήσουμε τον ήρωά μας στο πιο τρομερό κι επικίνδυνο ταξίδι, μέσα από το πιο βαθύ σκοτάδι, αλλά και με την πιο απρόσμενη κατάληξη… στο Φως!»
Αγοράστε το «Ο Άγιος της τελευταίας στιγμής», της Σοφίας Κατάρα Ξυλογιαννοπούλου, κάνοντας κλικ εδώ!
Ταυτότητα βιβλίου
Τίτλος βιβλίου
Ο Άγιος της τελευταίας στιγμής
Συγγραφέας
Σοφία Κατάρα Ξυλογιαννοπούλου
Εικονογράφος
Μαρία Νασοπούλου
Εκδοτικός οίκος
Εκδόσεις Έαρ
Ημερομηνία έκδοσης
1η έκδοση: Σεπτέμβριος 2017
2η έκδοση: Ιούνιος 2018
3η έκδοση: Ιανουάριος 2020
Αριθμός σελίδων
90
ISBN
978-618-83152-5-9
