Έξι ονόματα: Τάνια, Ελένα, Αίθρα, Σουλτάνα, Φανή και Κατίνα.
Τάνια
…
Τριάντα τετραγωνικά με πατάρι, πεντέξι ράφια υφάσματα, ένα σχεδιαστήριο και δύο ραπτομηχανές.
Ναι, έτσι ακριβώς ξεκίνησε η Lingerie TANIA. Λενζερί Τάνια. Μπορεί η αγγλική γλώσσα να επικρατήσει σε όλα ανεξαιρέτως τα προϊόντα του πλανήτη, αλλά στα γυναικεία εσώρουχα πολυτελείας η γαλλική θα παραμείνει ασυναγώνιστη. Λεν-ζε-ρί, με ένρινο το νι, παχύ το ζήτα και γάμα στο ρω. Τα λέει όλα.
Πέρα απ’ το σχεδιαστικό και εμπορικό της ταλέντο -πρώτη αυτή εισήγαγε το πιο φίνο μετάξι από την Κίνα και τώρα, μετά τις κοσμογονικές αλλαγές, πρώτη αυτή άνοιξε μαγαζί στην καρδιά του Πεκίνου -, η Τάνια ευνοήθηκε κι απ’ τους καιρούς.
…
Κι από τους καιρούς και από την τύχη ευνοήθηκε αλλά δυστυχώς μόνο στον επαγγελματικό τομέα. Στην προσωπική της ζωή υπήρχε μια συνεχής τρικυμία. Στυλοβάτες της ήσαν δύο. Ο Φίλιππος και η Κατίνα. Ο Φίλιππος που της στάθηκε στα πρώτα της επαγγελματικά βήματα κι αργότερα έγινε σύζυγός της, και η Κατίνα, η οικονόμος του σπιτιού, η σύμβουλος, η φίλη, ο άνθρωπός της!
Ελένα
Η Ελένα γεννήθηκε και πέρασε τα παιδικά της χρόνια στο Μπουργκάζ της Βουλγαρίας, στη Μαύρη Θάλασσα.
…
Και να που τώρα η Ελένα περίμενε παιδί. Δεν ήξερε αν θα γεννούσε αγόρι. Δεν ήταν καν παντρεμένη, αλλά ο Τοντόρ της είχε τάξει γάμο. Τον γνώρισε ένα βραδάκι στην παραλία. Ήταν αρρενωπός και κάπνιζε ξένα τσιγάρα. Κάθε μέρα την κερνούσε, της έκανε δωράκια. Τρόπος του λέγειν δηλαδή “κάθε μέρα”, γιατί συχνά πυκνά εξαφανιζόταν. Έκανε δουλειές με την Ελλάδα. Γι αυτό είχε χρήματα ο Τοντόρ, ενώ εκείνη δεν ήταν σε θέση να κερδίσει ούτε ένα λεβ.
…
Ο Τοντόρ την έφερε στην Ελλάδα για να γεννήσει. Είχε όμως άλλα σχέδια για εκείνη και το παιδί από αυτά που φανταζόταν η Ελένα. Αν αφηνόταν στα χέρια του, Κύριος οίδε που θα κατέληγαν εκείνη και το αγέννητο ακόμα μωρό της. Ευτυχώς βρήκε το κουράγιο, το έσκασε από το σπιτάκι που την κρατούσε κλειδωμένη και πήρε τον δρόμο για την Αθήνα.
Αίθρα
…
Έβγαινε απ’ το μπάνιο μετά το πρωινό της ντους, όταν η Τάνια άκουσε ένα επιφώνημα κατάπληξης. Μπροστά στην ανοικτή λινοθήκη η Κατίνα έκανε τον σταυρό της.
“Τι έγινε; Τι συμβαίνει; ” Η Κατίνα τής έκανε νόημα να σωπάσει.
Πλησίασε γεμάτη περιέργεια. Μέσα στο καλάθι με τα ρούχα για σίδερο κοιμόταν ένα μωρό σκεπασμένο με την κουβερτούλα του!
Ώστε αυτό ήταν που κλαψούριζε μες στη νύχτα, κι η Τάνια έβαλε ωτοασπίδες βλαστημώντας τα γατιά.
…
Ποιο είναι αυτό το μωρό; Είναι το κοριτσάκι που γέννησε η Ελένα. Η Ελένα που εργαζόταν στο σπίτι της Τάνιας και πρόλαβε να αφήσει εκεί το παιδί πριν την ανακαλύψει ο Τοντόρ. Την ανατροφή της Αίθρας -έτσι το βάφτισαν αργότερα- ανέλαβε η Τάνια ομού μετά της Κατίνας.
Σουλτάνα
…
Η Σουλτάνα όμως είχε κι άλλα καθήκοντα. Μόλις τελείωνε τα μαθήματά της, έπιανε τις δουλειές του σπιτιού. Με την καθοδήγηση της θείας έμαθε να ξεσκονίζει, να σκουπίζει, να σφουγγαρίζει, να πλένει, να κουτσοσιδερώνει, ακόμα και να μαγειρεύει.
“Μπράβο, Σουλτανίτσα! Δεν τρως χαράμι το ψωμί…” την παίνευε η θεία, αλλά κι ο άντρας της.
…
Στο σπίτι της θείας Ευτυχίας ζούσε η μικρή Σουλτάνα. Πατέρα δεν γνώρισε και όσο για την μάνα;… Από εκείνη την ημέρα που έκαναν πικ νικ δίπλα στο ποτάμι, δεν την ξαναείδε. Στο σπίτι των συγγενών πέρασε από την παιδική ηλικία στην εφηβεία. Κοντά σε μια θεία που εθελοτυφλούσε και σε ένα θείο τέρας…
Φανή
Η Φανή ήταν η μοναδική ίσως φίλη της Σουλτάνας. Μάλλον πολλά παραπάνω από φίλη, όπως θα αποδείκνυε τελικά η ζωή. Η ζωή που τις έφερε κοντά όταν ήταν μικρές κι όταν ήταν αρκετά μεγάλες σε ηλικία. Το ενδιάμεσο διάστημα για κακή τους τύχη το πέρασαν η μία χώρια από την άλλη.
Συνδετικός κρίκος όλων αυτών των γυναικών, εκτός φυσικά από την ίδια την ζωή, είναι η Κατίνα. Η Κατίνα που δεν σπούδασε σε σχολεία αλλά έβγαλε το μεγάλο πανεπιστήμιο της βιοπάλης που την έκανε σοφή και διορατική. Η Κατίνα που κατά την προσωπική μου άποψη είναι ο πιο ενδιαφέροντας χαρακτήρας απ’ όλους αυτούς που παρελαύνουν στο «Ας είμαστε για μια φορά ευτυχισμένοι» της Λίας Μεγάλου – Σεφεριάδη.
Το μυθιστόρημα αυτό, που κυκλοφόρησε τον Μάιο του 2013 από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, είναι ένα ακόμα κόσμημα από αυτά που σμιλεύει η πένα της ταλαντούχας συγγραφέως. Ο τρόπος γραφής της γνωστός και αγαπημένος. Η πλοκή ενδιαφέρουσα και γεμάτη ανατροπές, και όπως πάντα οι χαρακτήρες αποτελούν το δυνατό σημείο του βιβλίου. Πρόκειται για ανθρώπους της διπλανής πόρτας τόσο καλά σκιαγραφημένους που θαρρείς ότι διαβάζεις μια αληθινή ιστορία. Μήπως άλλωστε και η πραγματική ζωή δεν είναι γεμάτη τέτοιες δραματικές ιστορίες; Απλά στην περίπτωσή μας τις μαθαίνεις και διδάσκεσαι από αυτές χωρίς να έχεις την ψυχική φόρτιση ότι τις έζησαν αληθινά πρόσωπα. Αξιόλογο, όπως κάθε βιβλίο της Λίας Μεγάλου – Σεφεριάδη ψυχαγωγεί, διδάσκει και προβληματίζει. Σας προτείνω να το αναζητήσετε και να το διαβάσετε. Είναι πραγματικά εξαιρετικό!
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
Πώς είναι δυνατόν μια εκθαμβωτική γυναίκα, μια γυναίκα μοιραία όπως η Τάνια, αυτοδημιούργητη, ιδιαίτερα πετυχημένη επιχειρηματίας, να βασανίζεται από αιφνίδιες κρίσεις ανασφάλειας; Γιατί δεν μπορεί να οικοδομήσει φιλίες; Γιατί δεν εμπιστεύεται κανέναν άλλον πέρα απ’ την Κατίνα, την οικιακή της βοηθό; Γιατί είναι ανίκανη να αγαπήσει, ανίκανη να κρατήσει κοντά της ακόμα και τον Χρίστο, τον ιδανικότερο εραστή που είχε ποτέ; «Έχεις μια παγωμένη λίμνη μέσα σου!» της προσάπτει, όταν χωρίζουνε.
Ώσπου η μοίρα αποφασίζει να στείλει μέσα από μια διαδρομή παρανομίας και εγκλήματος, το πρόσωπο που θα λιώσει την παγωμένη επιφάνεια. Τώρα πια η Τάνια είναι σε θέση να αντικρίσει εκείνο το μακρινό κομμάτι της ζωής της, που ήθελε να μην το είχε ζήσει…
