Υπόθεση βιβλίου
Έφταναν τα Χριστούγεννα, λίγο ήθελε ακόμα, κι ο Πι μαζί με τον Φι είχαν πολλή αγωνία!
…
Να έχουν αγωνία για το τι δώρα θα πάρουν; Να έχουν αγωνία για το αν θα κάνει καλό καιρό την παραμονή των Χριστουγέννων ώστε να μπορέσουν να πουν τα κάλαντα σε πολλά πολλά σπίτια; Να έχουν αγωνία για το αν θα καταφέρουν να μείνουν μέχρι αργά ξύπνιοι για να… Όχι, όχι και πάλι όχι!
Και ξέρετε γιατί; Γιατί ο Πι και ο Φι δεν είναι παιδάκια, μα καλικαντζαράκια! Έχουν άλλες αγωνίες οι καλικάντζαροι βλέπετε. Η μεγαλύτερή τους αγωνία είναι αν θα προλάβουν να πριονίσουν πέρα ως πέρα το δέντρο της γης! Με αυτή την αγωνία γεννιούνται και όσο πλησιάζουν τα Χριστούγεννα, κάθε χρονιάς, αυτή η αγωνία κορυφώνεται.
Έτσι λοιπόν και τα καλικατζαράκια μας, ενώ όλη η καλικατζαροχώρα κοιμάται ύπνον βαθύ, αυτοί οι δυό κρατούν γερά με τα μικρά τους χέρια το μεγάλο πριόνι των καλικατζάρων και χρουτς από τη μια, χρουτς από την άλλη κόβουν το μεγάλο δέντρο! Που και που σταματούν, ξεφυσούν, σκουπίζουν τον ιδρώτα τους και εμψυχώνουν ο ένας τον άλλο: “Έλα Πι! λίγο ακόμη και θα τα καταφέρουμε!” “Εμείς θα ανέβουμε πρώτοι στην Γη Φι! Θα δεις! Θα το πριονίσουμε για τα καλά αυτή τη φορά! Λίγο θέλει ακόμα για να πέσει!”
Έχουν μάλιστα υποσχεθεί και στον φίλο τους τον Τρακατρούκα να τον πάρουν μαζί τους
…
Αποκλείεται να προλάβουμε. Εκείνος πηγαίνει αργά… Είναι και η πρώτη του φορά στη γη, θα νιώθει τρακ και τρουκ κι όλα αυτά τα παράξενα που κάνουν οι καρδιές των καλικάντζαρων, όταν ξεκινούν το πρώτο τους ταξίδι.
Άσε που αυτή η ιστορία είναι από άλλο παραμύθι!*
– Κρίμα, ήθελα πολύ να έρθει μαζί μας, είπε λυπημένα ο Φι.
…
*Ελένη Μπετεινάκη, Ο Τρακατρούκας ο καλικάντζαρος! εκδόσεις Ελληνοεκδοτική, 2016.
Καθώς τα δίδυμα καλικαντζαράκια έλεγαν τα παραπάνω ένας ήχος τρομπέτας δυνατός και οξύς γέμισε την καλικαντζαροχώρα! Έλαβαν θέση λοιπόν και με το τρίτο σάλπισμα, όταν δηλαδή άνοιξε το πέρασμα…
…
Ο Πι και ο Φι πετάχτηκαν μεμιάς και πρώτοι απ’ όλους μπήκαν στη μεγάλη δίνη, τη σφαίρα που έτρεχε με ταχύτητα μεγαλύτερη κι από εκείνη του ήχου.
…
Και να τους, φτάνουν παραζαλισμένοι σε ένα χωριό χιονισμένο και παραμυθένιο, ολοστόλιστο με χριστουγεννιάτικα δεντράκια, μπάλες, λαμπιόνια και αστεράκια.
Ποιός να το έλεγε στα αδερφάκια το τι θα αντίκρυζαν τα μάτια τους! Μετά τα σκοτάδια και τα γκριζαρισμένα χρώματα της κάτω γης, που είχαν συνηθίσει σε όλη τους την ζωή, βρέθηκαν σε ένα χιονισμένο χωριουδάκι γεμάτο με κάθε λογής πολύχρωμα στολίδια! Δεν ήξεραν τι να πρωτοθαυμάσουν! Τα σπίτια; Τα μαγαζιά; Τους χιονάνθρωπους; Τα χρωματιστά λαμπάκια;
Δώδεκα μέρες είχαν μπροστά τους να κάνουν ό,τι θέλουν στον φανταχτερό αυτό κόσμο! Που θα πήγαιναν; Μα στο πιο πολύχρωμο κτίριο! Το μπακάλικο του κυρ Ανέστη! Τρύπωσαν που λέτε εκεί, και ξεκίνησαν τις σκανταλιές, τις αταξίες και τις ζαβολιές. Βουτούσαν μέσα στα σακιά και ανακάτευαν το εσωτερικό μα και τις ταμπέλες του. Όνομα και τιμή δεν έμειναν στη θέση τους! Έμπλεξαν την ζάχαρη άχνη με το αλεύρι, τον καφέ με το κακάο και την τιμή στις φακές με αυτήν της λακέρδας!
Εντωμεταξύ ο κυρ-Ανέστης ιδέα δεν είχε για το τι συνέβαινε στο κατάστημά του μιας και βρισκόταν ακόμη στο σπίτι του μισονυσταγμένος φορώντας τις παντούφλες και τα πιτζαμάκια του. Όταν όμως ξύπνησε για τα καλά και καλοντυμένος έφτασε στο μαγαζί του… τραβούσε τα μαλλιά του με όσα αντίκρισε!
Δεν ήξερε τι να πρωτοσυμμαζέψει. Ξεκίνησε να βάζει φάκες και να προσπαθεί να σκουπίσει όπως όπως. Βλέπετε νόμιζε πως ποντικοί τον είχαν επισκεφθεί και δεν χαλάρωνε στιγμή την προσοχή του. Κατατρόμαξαν τα καλικαντζαράκια της ιστορίας μας και αποφάσισαν σύντομα να επισκεφθούν το επόμενο κατάστημα που θα τραβούσε την προσοχή τους!
Ζαχαροπλαστείο λοιπόν! Ποιός να του το έλεγε του κυρ Ηλία του ζαχαροπλάστη πως οι ξακουστοί κουραμπιέδες του θα γινόντουσαν πολεμοφόδια χιονοπόλεμου! Κι όταν κουράστηκαν από το παιχνίδι αυτό… σειρά είχαν τα διάσημα μελομακάρονά του! Έβγαζαν το σουσάμι και έβαζαν πιπέρι! Έβγαζαν τα καρύδια και έβαζαν κομματάκια γαρύφαλλο!
Με τέτοια τρελή διασκέδαση τα καλικαντζαράκια της ιστορίας μας περνούσαν ανεπανάληπτα! Και φυσικά δεν σταμάτησαν στο μαγαζί του κυρ Ηλία! Σειρά είχε το ραφτάδικο! Ο κυρ Παναγιώτης, τακτικός και συγκροτημένος άνθρωπος, κρατούσε το κατάστημά του στην πένα, που λέμε. Αυτό βέβαια, μετά την επίσκεψη του Πι και του Φι… θα άλλαζε στο πι και φι!
Οι κατεργαριές τους δεν σταματούν, δεν βάζουν φρένο, δεν υποχωρούν, δεν αμβλύνονται και δεν αραιώνουν. Και οι περιπέτειές τους πάνω στη γη συνεχίζονται!
[grbk https://www.greekbooks.gr/skantalies-sto-pi-kai-fi.html%5D
Κριτική και εντυπώσεις
Αχ αυτά τα καλικατζαράκια! Δεν φτάνει που όλο τον χρόνο παλεύουν να γκρεμοτσακίσουν το δέντρο της Γης -και μαζί με αυτό και όλους εμάς- το Δωδεκαήμερο μας επισκέπτονται και μας κάνουν άνω κάτω! Δεν αφήνουν σκανταλιά για σκανταλιά που να μην κάνουν εις βάρος των ανθρώπων.
Αλλά να, που μερικές φορές είναι τόσο γλυκούτσικα αυτά τα καλικατζαράκια που τους τα συγχωρεί κανείς όλα μα όλα! Πως να κρατήσεις θυμό απέναντι σε δύο τερατάκια σαν τον Πι και τον Φι; Τι κι αν έκαναν όλο το χωριό άνω κάτω; Τι κι αν υποχρέωσαν τους μαγαζάτορες και τους νοικοκυραίους να προσπαθούν να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα;
Με κάθε ατιμία τους, με κάθε ζαβολιά τους εμείς που διαβάζουμε τις περιπέτειές τους στον πάνω κόσμο τρελαινόμαστε στα γέλια. Και όχι μόνο γελάμε με την ψυχή μας, αλλά παίρνουμε και το μέρος τους. Εμπρός Πι, εμπρός Φι… τρέξτε στο επόμενο κατάστημα! Τρέξτε να γυρίσετε τον κόσμο ανάποδα! Χα χα χα!
Το πόσο διασκέδασα και απόλαυσα την ανάγνωση του «Σκανταλιές στο πι και φι», της Ελένης Μπετεινάκη, δεν μετριέται. Είναι αστείο, ευφάνταστο και η εξαιρετική εικονογράφηση της Ναταλίας Καπατσούλια, το κάνει ακόμα πιο θελκτικό και μαγευτικό!
Διασκέδαση και αγωνία -για το ποιά θα είναι η επόμενη σκανταλιά και για το τι τελικά θα γίνει- σου κρατούν συντροφιά από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα του!
Αποκτήστε το και χαρίστε το στους μικρούς αναγνώστες. Και αν θέλετε ακούστε και την συμβουλή μου… διαβάστε το μαζί τους! Θα το λατρέψετε όσο τα μικρά παιδιά σας και θα περάσετε μαζί τους παραμυθένιες ώρες ανάγνωσης!
Οπισθόφυλλο:
Χριστούγεννα ξημέρωνε, λίγο ήθελε ακόμα, κι ο Πι μαζί με τον Φι, δυο δίδυμα μικρά καλικαντζαράκια, είχαν πολλή αγωνία! Κρατούσαν το μεγάλο πριόνι και με μανία έκοβαν το δέντρο της γης…
Ξαφνικά σταμάτησαν και κοίταξαν ο ένας τον άλλον. Είχε φτάσει η στιγμή που ονειρεύονταν όλη τη χρονιά… να ανέβουν πρώτοι πάνω στη γη και να πάρουν το καλύτερο πόστο.
Έτρεξαν στο πι και φι και κρύφτηκαν στο άγαλμα του Λεοντοκαλικάντζαρου του Α’, του πιο σπουδαίου ήρωα της καλικαντζαροχώρας. Κι όταν το σύνθημα δόθηκε, βρέθηκαν μεμιάς μέσα στη μεγάλη σφαίρα που θα τους οδηγούσε στον επάνω κόσμο…
Προσγειώθηκαν σ’ ένα πανέμορφο καταστόλιστο χωριό και οι σκανταλιές ξεκίνησαν αμέσως! Και πού δεν πήγαν… Όμως χωρίς να το καταλάβουν, μπλέχτηκαν σε μεγάλες περιπέτειες, που δεν ήξεραν αν ήταν όνειρο ή αλήθεια!
Όπως ακριβώς συμβαίνει… στα παραμύθια!
Μια ξεκαρδιστική περιπέτεια των πιο διάσημων ηρώων των Χριστουγέννων, που θα γεμίσει μαγεία, χαμόγελα και γιορτινή διάθεση όλα τα παιδιά!
[grbk https://www.greekbooks.gr/skantalies-sto-pi-kai-fi.html%5D
Ταυτότητα βιβλίου
Τίτλος βιβλίου
Σκανταλιές στο πι και φι
Υπότιτλος βιβλίου
Δύο καλικάτζαροι που τα κάνουν όλα στη στιγμή!
Συγγραφέας
Ελένη Μπετεινάκη
ΣΕικονογράφος
Ναταλία Καπατσούλια
Εκδοτικός οίκος
Εκδόσεις Ελληνοεκδοτική
Ημερομηνία έκδοσης
Οκτώβριος 2021
Αριθμός σελίδων
33
ISBN
978-960-563-452-0
Συντάκτης άρθρου
Ολυμπία Κατσένη
