Το πανελλήνιο παγώνει 28 χρόνια πριν.
Την Μελίνα «δαμάζει» ο θάνατος στο Memorial NY.
Το τελευταίο χειρουργείο και η παλλαϊκή κηδεία.
H σημαία στην Ακρόπολη μεσίστια και παίρνω το λεωφορείο για να πάω να την αποχαιρετήσω. Την Μελίνα μου. Τη Μελίνα όλου του κόσμου…
«Όταν ανακοινωθεί ο θάνατός μου να το διασταυρώσετε πάλι και πάλι. Γιατί μάλλον δεν θα έχω πεθάνει…»
Όμως η κίνηση του χεριού της αχώριστης συνεργάτιδας της Μελίνας Μερκούρη, Μανουέλας Παυλίδου, εκείνο το παγωμένο πρωινό της 6ης Μαρτίου 1994 πίσω από το τζάμι του νοσοκομείου στους ρεπόρτερ που ξημεροβραδιάζονταν έξω από το Memorial, δεν σήκωνε δεύτερη «ερμηνεία»: όλοι κατάλαβαν ότι ήρθε το τέλος.
Την ίδια μέρα είδηση έρχεται στην Αθήνα κατευθείαν από τη Νέα Υόρκη.
Η Μελίνα Μερκούρη έσβησε από καρκίνο στο νοσοκομείο Memorial.
«Τι είναι αυτό που μπορεί να σας δαμάσει;», την είχε ρωτήσει ένας δημοσιογράφος κάποτε. «Μόνο ο θάνατος», είχε απαντήσει.
Λιλίκα
Τόσο το κείμενο όσο και η φωτογραφία που το συνοδεύει, είναι της φίλης μας της Λιλίκας και δημοσιεύονται στη Ματιά με την άδειά της.
