Η μάμη ήταν οφ από την κουζίνα αρκετές μέρες λόγω τρομερής κόπωσης από τον ιό… μόνο τα βασικά… φαγητό, πρωινό, απογευματινό… οι λιξουριτσες ήταν σε έλλειψη…
Τα τάπερ που ήταν πάντα γεμάτα, δεν εντυπωσίαζαν κανέναν… ήταν δεδομένα!
Τα τάπερ που έμειναν για μέρες όμως άδεια έκαναν πραγματική εντύπωση…
Ούτε κέικ, ούτε κουλουράκια, ούτε τυρόπιτα, ούτε ζύμη θησαυρό, ούτε τίποτα… άδειοι τενεκέδες…
Σήμερα, επανεκκίνηση… έγιναν όλα καθώς πρέπει!!!
Η συμφωνία ήταν να γλύψει τη σπάτουλα, το τάπερ, το σύρμα του μίξερ…
…η ατάκα; μοναδική…
….μάμη, μυρίζει το σπίτι μας όπως παλιά πάλι!!!
… χρόνια του φάνηκαν του Θανάση…
Τα τάπερ είναι σε ετοιμότητα ξανά…
Απλά, μικρά πράγματα που δεν πρέπει να τα θεωρούμε δεδομένα, που μας φτιάχνουν τη διάθεση, χωρίς λόγο… κι έρχεται μια στιγμή που μπορεί να τα στερηθούμε…
… εκτιμάμε το κάθε τί!
την κάθε μας στιγμή!
Λιλίκα
Τόσο το κείμενο όσο και η φωτογραφία που το συνοδεύει, είναι της φίλης μας της Λιλίκας και δημοσιεύονται στη Ματιά με την άδειά της.
