Κάποτε -όχι πολύ παλιά, μόλις μερικούς μήνες πριν- για να γράψει ένας ασφαλισμένος του ΙΚΑ μια συνταγή για τα φάρμακα του (από αυτό το ταμείο έχω προσωπική εμπειρία), στηνόταν σε μια ουρά από τα άγρια χαράματα και κάποια στιγμή έφευγε με το πολυπόθητο χαρτάκι.
Τραγικό, που θα έλεγε και η Τζούλια, και συμφωνώ!
Κατόπιν, μετά την γέννηση του ΕΟΠΠΥ, έπρεπε να κλείσεις, τηλεφωνικά, ραντεβού στο 184 με τον γιατρό που επιθυμούσες. Ουρές τέλος μεν, αλλά επειδή πλέον οι γιατροί δέχονταν συγκεκριμένο αριθμό ασθενών καθημερινά (25 συνήθως) έπρεπε -τουλάχιστον στην περιοχή μου- να κλείσεις ραντεβού τουλάχιστον ένα μήνα πριν. Πηγαίναμε στο ραντεβού και ήδη είχαμε κλείσει τηλεφωνικά το επόμενο. Αν εκείνη την ημέρα σου τύχαινε κάτι, ο Θεός και η ψυχή σου… τον επόμενο μήνα! Μιλάω, όπως καταλάβατε, για χρόνιες παθήσεις που κάθε μήνα πρέπει να παίρνεις κάποια συγκεκριμένα φάρμακα. Δεν υπήρχε πρόβλεψη για κάτι έκτακτο… φαίνεται δεν θεωρούσαν ότι είμαστε άνθρωποι, που μπορεί κάτι να τους τύχει… με τα Imodium ανά χείρας όλοι οι παππούδες και μακριά από delivery την προηγούμενη ημέρα!
Παρομοίως τραγικό, αν και λιγότερο από την προηγούμενη κατάσταση.
Κάποια στιγμή η υπηρεσία των τηλεφωνικών ραντεβού αποφασίστηκε να περάσει σε ιδιώτες. Αντί να κλείνεις ραντεβού με κάποιο δημόσιο υπάλληλο, πλέον έκλεινες με κάποιον ιδιωτικό, καταβάλλοντας φυσικά και το ευρουλάκι σου. Προς το χειρότερο δηλαδή η κατάσταση, αφού έπρεπε πλέον να βάζεις και το χέρι στην τσέπη (για ποιο λόγο άραγε;;; δεν έχει το δημόσιο κατά τα λεγόμενα τους πλεονάζον προσωπικό;;;; οι μετατάξεις θα γίνουν ή;;;; Κατάλαβα… ή!).
Το συνηθίσαμε κι αυτό μέχρι που πρότινος οι λατρεμένες εταιρίες αποφάσισαν ότι με κάθε τηλεφώνημα-ευρώ θα μπορείς να κλείνεις ραντεβού μόνο για ένα άτομο! Όταν δηλαδή έχεις την ευτυχία να ζουν και οι δύο σου γονείς, πρέπει να πληρώνεις διπλά! Σε επόμενη φάση φαντάζομαι θα θέλει ξεχωριστό τηλεφώνημα για κάθε συνταγή (τρία φάρμακα γράφονται σε κάθε μια), μετά ξεχωριστό τηλεφώνημα ανά φάρμακο, στην συνέχεια ανά καρτέλα και τέλος ανά χαπάκι;;; Έ; Φανταστικές εταιρείες;;;;
Δεν φταίνε όμως αυτοί… εκείνοι -οι ξεφτίλες- που τους έβαλαν στο παιχνίδι φταίνε!!! Φυσικά δεν υπάρχει ακόμα πρόβλεψη για κάποιον που δεν θα μπορέσει να πάει στο ραντεβού του. Επίσης δεν υπάρχει πρόβλεψη -ούτε φυσικά ειδοποίηση- για την περίπτωση που ο γιατρός εκείνη την μέρα απεργεί ή έχει άλλο κόλλημα (μου έχει τύχει και το ένα και το άλλο)! Και δεν έχεις φάρμακα, και έχεις πληρώσει και για το ραντεβού!
Φοβερό, που θα έλεγε και ο Βλάσης!
Με λίγα λόγια… από το κακό, στο λίγο καλύτερο και κατόπιν στο χείριστο!
Ή αλλιώς…
– 14….
– Άι σιχτίρ!
– Ο γιατροοοόςςςς μας!
– Ο Γολγοθάς μας!!!
– Στο 14…
– Άι στα διάλα!!!!
