Άγιος Καλλίνικος Μητροπολίτης Εδέσσης. Βίος
Ο Άγιος Καλλίνικος, Μητροπολίτης Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας, αποτελεί μία εξέχουσα μορφή της Ορθόδοξης Εκκλησίας του 20ου αιώνα. Η ζωή του, γεμάτη από αγάπη προς τον Θεό και τον άνθρωπο, ασκητικό πνεύμα, φλογερό κήρυγμα και θαυματουργικές επεμβάσεις, τον κατέστησε άγιο στη συνείδηση του λαού και τελικά αναγνωρίστηκε επισήμως από την Εκκλησία.
Νεανικά Χρόνια και Καταγωγή
Ο μακαριστός ιεράρχης είδε το φως της ζωής στα Σιταράλωνα του Θέρμου Αιτωλοακαρνανίας. Η περιοχή αυτή έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του, καθώς συνδέεται με την παιδική του ηλικία, την αθωότητα και την ξεγνοιασιά. Σημαντική επιρροή στην πνευματική του ανάπτυξη άσκησε ο πάππος του, Αθανάσιος, ο οποίος ήταν ιερέας και υπήρξε για αυτόν υπόδειγμα λατρείας προς τον Θεό. Τα πρώτα χρόνια της ζωής του τα έζησε στην Αιτωλοακαρνανία, ιδιαίτερα στο Θέρμο και το Μεσολόγγι, όπου έκανε και τα πρώτα βήματα της ποιμαντικής του δράσης.
Διακονία στην Αιτωλοακαρνανία
Στην Αιτωλοακαρνανία ο Καλλίνικος ξεκίνησε τη συστηματική του διακονία. Στο Μεσολόγγι υπηρέτησε ως Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας. Ήταν ένας ασκητικός, αεικίνητος και θερμουργός ιεροκήρυκας. Ο λόγος του ήταν γεμάτος ένταση και ζήλο, πείθοντας τους ακροατές γιατί πίστευε βαθιά σε αυτά που έλεγε και τα ζούσε. Περιόδευε ακούραστα τις κώμες της Ακαρνανίας και της Αιτωλίας, κηρύττοντας τις εντολές του Χριστού. Η Μητρόπολη Ακαρνανίας και Αιτωλίας καυχιόταν για αυτόν ως ένα θείο κόσμημα. Ιδιαίτερη ήταν η σχέση του με τον άγιο Κοσμά τον Αιτωλό, τον οποίο θαύμαζε και μιμούνταν στην συμπεριφορά και την ομιλία. Μάλιστα, όταν ήταν Πρωτοσύγκελλος, συνέταξε τα κείμενα που απέστειλε ο τότε Μητροπολίτης Ιερόθεος για την επίσημη αγιοκατάταξη του αγίου Κοσμά του ΑΙτωλού.
Ποιμαντική Διακονία στην Έδεσσα
Η ζωή και η διακονία του Αγίου Καλλινίκου ολοκληρώθηκαν στην Μακεδονία και συγκεκριμένα στην Ιερά Μητρόπολη Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας, με έδρα την Έδεσσα. Ως Μητροπολίτης, αφιέρωσε τον εαυτό του ολοκληρωτικά στην πνευματική καθοδήγηση του ποιμνίου του. Μιλούσε συνεχώς για τον Χριστό και τη δόξα Του, αλλά και για τη δόξα της Υπεραγίας Θεοτόκου.
Δέχονταν καθημερινά πολλούς χριστιανούς στο γραφείο του ως απλός ιερέας, χωρίς τα διακριτικά του επισκόπου, δείχνοντας την αγάπη του προς τους ανθρώπους κατά το πρότυπο του Χριστού.
Επισκέπτονταν τα χωριά, τις πλατείες, τα σχολεία, τα στρατόπεδα, τα οικοτροφεία, τα γηροκομεία, τα νοσοκομεία και τα κατηχητικά σχολεία, πάντα με σεμνότητα και γλυκύ λόγο. Έμπαινε απλά στα σπίτια για να ευχηθεί στους ανθρώπους και τους ωφελούσε με τον παρηγορητικό του λόγο και το ταπεινό του φρόνημα.
Φρόντιζε για τον καταρτισμό των κληρικών της Μητροπόλεως, διοργανώνοντας συνέδρια και ιερατικές συνάξεις. Περιόδευε ακούραστα την αρχιερατική του περιφέρεια, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στις χειροτονίες νέων κληρικών, στο κήρυγμα και στην ιερά εξομολόγηση.
Ανέδειξε τις τοπικές αγίες, Νεομάρτυρα Χρυσή και Μάρτυρα Βάσσα την Εδεσσαία.
Ίδρυσε Οικοτροφείο για την σπουδάζουσα νεολαία και Γηροκομείο για τους ηλικιωμένους, αναδεικνύοντας το φιλανθρωπικό του έργο.
Προέβαλε τον μοναχισμό και ανασύστησε την Ιερά Μονή Αρχαγγέλου Μιχαήλ Αριδαίας.
Στόχος του ήταν να καταστήσει την ποίμνη του στην Έδεσσα τμήμα του παραδείσου, γι’ αυτό και κατηχούσε τον λαό καθημερινά, διατρέχοντας πόλεις και χωριά για να κηρύξει τον λόγο του Θεού. Στήριζε τον κλήρο και τον λαό με τους θεόπνευστους λόγους του, παροτρύνοντάς τους να παραμείνουν στην πίστη του Χριστού. Ως άγρυπνος φρουρός των ορθοδόξων διδαχών, κατεδίωκε την λύμη των αιρέσεων.
Πνευματικά Χαρακτηριστικά και Αρετές
Ο Άγιος Καλλίνικος διέθετε πλούσια χαρίσματα και καλλιέργησε πολλές αρετές. Η ευλάβειά του ήταν απερίγραπτη, φανερώνονταν στο βλέμμα, τη φωνή, το βάδισμα και τις χειρονομίες του. Ο λόγος του για τον Θεό ήταν πάντα εμβαπτισμένος σε βαθύ δέος, και η σκέψη του θείου ελέους τον συνείχε μονίμως. Ήταν πάντοτε σύννους, αλλά όχι κατηφής, και τα χείλη του κοσμούσε ένα μειδίαμα ειρήνης και βαθιάς ανθρωπιάς. Υπήρξε ασκητής εν κόσμω, γεμάτος ταπεινό φρόνημα, πραότητα, ευγένεια, σεμνότητα, ανεξικακία, εργατικότητα και αφιλαργυρία. Ήταν άοκνος στην εργατικότητα, αποδοτικός σε ό,τι αναλάμβανε, συστηματικός στους προγραμματισμούς του και προβλεπτικός για τις μελλοντικές ανάγκες. Στις επιλογές του ήταν άκαμπτος, σε σημείο που παρεξηγούνταν ως πείσμων. Είχε βαθιά λαχτάρα για την ανάδειξη κληρικών με επίγνωση της αποστολής τους και νυχθημερόν έφερνε τον Χριστό στη σκέψη και στα χείλη του. Ενέπνεε τέτοιο σεβασμό, ακόμη και ως λαϊκός, που οι συμπολίτες του στο Μεσολόγγι σηκώνονταν όρθιοι για να τον χαιρετήσουν. Τιμούσε όλους τους ανθρώπους και έδειχνε ιδιαίτερο σεβασμό σε όσους τον βοήθησαν στην πνευματική του πορεία, όπως τους γονείς του, τον Μητροπολίτη Ακαρνανίας Ιερόθεο και τον πρώτο του πνευματικό πατέρα Σωφρόνιο Παπακυριακού. Επίσης, τιμούσε ιδιαίτερα τον αυτάδελφό του, πατέρα Κωνσταντίνο, μετέπειτα Μητροπολίτη Διδυμοτείχου. Ήταν ξένος προς τα υλικά και γήινα, επιλέγοντας τα άνω και θεία, ζώντας ζωή ακτημοσύνης και τελείας πτωχείας.
Σχέσεις και Φιλίες
Ο Άγιος Καλλίνικος είχε βαθιές πνευματικές φιλίες. Πολύτιμος και καρδιακός του φίλος ήταν ο μακαριστός Αρχιμανδρίτης Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, με τον οποίο μιλούσε σχεδόν καθημερινά και ο οποίος τον χαρακτήριζε ως έναν από τους πιο αγαπητούς ανθρώπους στον κόσμο, αδελφό και επιστήθιο φίλο, και τον θεωρούσε υπόδειγμα ταπεινοφροσύνης. Επίσης, συνδέθηκε με άρρηκτη αδελφική φιλία με τον μακαριστό Μητροπολίτη Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κυρό Σεβαστιανό, ο οποίος τον θεωρούσε άγιο ιεράρχη και εκτιμούσε πολύ τη γνώμη του.
Η Ασθένεια και η Κοίμηση
Τον Ιανουάριο του 1984, διαγνώστηκε με κακοήθη όγκο στον εγκέφαλο.
Πάντοτε είχε μνήμη θανάτου και θεωρούσε ότι το μόνο ρήμα που έπρεπε να γνωρίζουμε είναι το «φεύγω». Μιλούσε για τον θάνατο ως έναν μεγάλο ύπνο και θαύμαζε τους μάρτυρες.
Αντιμετώπισε την ασθένεια με οσιακή υπομονή, αφεθείς στην Πρόνοια του Θεού. Στις 23 Ιανουαρίου 1984, συνέταξε τη διαθήκη του, επιθυμώντας ταπεινή ταφή στο δημοτικό κοιμητήριο της Εδέσσης, με απλό επιτραχήλιο και χωρίς επικήδειους λόγους
Καθ’όλη την αρρώστια του και πριν κοιμηθεί, ο Άγιος Καλλίνικος που έπασχε από καρκίνο στον εγκέφαλο, προσευχόταν συνέχεια με τα λόγια από το Πάτερ ημών
γενηθήτω το θέλημά Σου, γενηθήτω το θέλημά Σου, γενηθήτω το θέλημά Σου
Κοιμήθηκε ειρηνικά στην Έδεσσα στις 7 Αυγούστου 1984, σε ηλικία 65 ετών. Στην εξόδιο ακολουθία συγκεντρώθηκαν χιλιάδες πιστών και αρχιερέων.
Η Αγιότητα και η Αγιοκατάταξη
Η αγιότητα του Μητροπολίτου Καλλινίκου ήταν φανερή σε όσους τον γνώρισαν. Ο διάδοχός του, Μητροπολίτης Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας Ιωήλ, υπήρξε ιεροκήρυκάς του και στενός συνεργάτης του και επανειλημμένα εξέφρασε την άποψή του για την αγιότητά του. Ο λαός τον τιμούσε ως άγιο, και αυτή η συνείδηση αποτελεί το αυθεντικό κριτήριο της αγιότητος ενός ανθρώπου.
Τιμή και Υμνολογία
Μετά την κοίμησή του, ο σύνδεσμος με όσους τον γνώρισαν και τον αγάπησαν δεν διακόπηκε. Το μνήμα του έγινε χώρος προσευχής και επικλήσεως της βοήθειάς του. Για τριάντα χρόνια, το καντήλι του μνήματος παρέμενε αναμμένο από την αγάπη του λαού. Προς τιμήν του έχουν συνταχθεί ιερά ακολουθίες, Παρακλητικός Κανόνας, Χαιρετισμοί και Εγκώμια. Ο Μητροπολίτης Εδέσσης Ιωήλ συνέγραψε τους Χαιρετισμούς και τα Εγκώμια, αποτελώντας και τη δική του μαρτυρία για τον Άγιο. Η μνήμη του τιμάται κατ’ έτος με χαρά από την Έδεσσα, την Πέλλα και την Αλμωπία.
Διδασκαλία και Παρακαταθήκη
Ο Άγιος Καλλίνικος δίδασκε συνεχώς για τον Χριστό ως το αρχέτυπο κάλλος της εικόνας μας και τον σκοπό της δημιουργίας μας, καθώς και για τη δόξα της Υπεραγίας Θεοτόκου ως την πρώτη που έφθασε σε αυτό το ύψος. Έδινε μεγάλη έμφαση στην ανάγκη για μετάνοια και καθοδηγούσε τους πιστούς με τους σοφούς λόγους του. Προέτρεπε τους πιστούς να διαβάζουν καθημερινά την Αγία Γραφή, όπου βρίσκεται η σοφία του Θεού. Δίδασκε για την ανώτερη σοφία του Θεού σε αντίθεση με την ανθρώπινη λογική. Παρέμενε σαφής και συνεπής στις ομολογίες της πίστεως.
Φιλανθρωπικό Έργο
Η φιλανθρωπία του Αγίου Καλλινίκου ήταν έκφραση της μεγάλης του αγάπης προς τον Θεό και τους ανθρώπους. Δεν περιορίστηκε στην ίδρυση ιδρυμάτων, αλλά υπήρξε ο ίδιος ακτήμων στην προσωπική του ζωή, ελεύθερος από την φιλοκτημοσύνη και τη φιλαργυρία. Ήταν όχι μόνο ακτήμων αλλά και ελεήμων, δίνοντας ό,τι είχε, ακόμη και τον ίδιο του τον εαυτό, δείχνοντας μεγάλη αγάπη και ενδιαφέρον για τους ανθρώπους που είχαν ανάγκη. Η αγάπη του ήταν κενωτική, κατά το πρότυπο της άκρας κένωσης του Χριστού. Κατανόησε ότι το κοινωνικό έργο της Εκκλησίας, πέρα από την κάλυψη των υλικών αναγκών, πρέπει να στοχεύει στην ψυχολογική και πνευματική θεραπεία των ανθρώπων, προσφέροντας αγάπη και όραμα.
Άγιος Καλλίνικος Μητροπολίτης Εδέσσης. Προσωπικότητα και Χαρακτήρας
Οι ευχές και οι ευλογίες του ήταν γεμάτες αγάπη και καθοδήγηση προς τον Χριστό. Αντιστεκόταν στην προπαγάνδα και υπερασπιζόταν την αλήθεια, ενοχλώντας όσους είχαν αντίθετα συμφέροντα. Έδινε μεγάλη σημασία στη διδασκαλία της Αγίας Γραφής στα παιδιά, ως πηγή της θείας σοφίας. Η καλοσύνη και η διάκρισή του ήταν χαρακτηριστικά, όπως και η διακριτικότητά του όταν αισθανόταν ότι ενοχλεί. Η ταπεινοφροσύνη του ήταν βαθιά, αναγνωρίζοντας την αναξιότητά του παρά την τιμή που του απέδιδε ο λαός. Υπέμεινε τις συκοφαντίες με υπομονή, έχοντας ως μόνο συνήγορο τον Κύριο. Οι αποφάσεις του λαμβάνονταν μετά από προσευχή και σκέψη, με γνώμονα το συμφέρον της Εκκλησίας. Παρά τις αντιδράσεις, παρέμεινε σταθερός στις αρχές του. Αναγνώριζε την ανάγκη για μετάνοια και ταπείνωση. Η αγάπη και η υπομονή του αποτελούσαν τον πλούτο του ενώπιον του Θεού, καθώς και η προθυμία του να ευλογεί ακόμη και αυτούς που τον πολέμησαν.
Ο Άγιος Καλλίνικος Εδέσσης χαρακτηριζόταν από απλότητά, ασκητική ζωή και είχε συνεχώς ενδιαφέρον και ζήλο για την πνευματική σωτηρία του ποιμνίου του.
Άγιος Καλλίνικος Εδέσσης. Θαύματα
Πολλά είναι τα θαύματα που αποδίδονται στον Άγιο Καλλίνικο. Ενώ ζούσε, με τις προσευχές του ελευθέρωσε ανθρώπους από δαιμόνια. Κατά την εξόδιο ακολουθία του, θεράπευσε από μια πολυχρόνια ασθένεια μια πνευματική του θυγατέρα από την Αιτωλοακαρνανία. Μετά την κοίμησή του, εμφανίζεται στον ύπνο πολλών ανθρώπων και τους βοηθά αποτελεσματικά. Ένα πρόσφατο θαύμα αναφέρεται για ένα ανδρόγυνο με δύο παιδιά, όπου η έγκυος γυναίκα είδε στον ύπνο της τον Άγιο Καλλίνικο να λειτουργεί. Μετά από προσευχές στον Άγιο, το παιδί τους που αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας, αποκαταστάθηκε πλήρως και το τρίτο τους παιδί πήρε το όνομα Καλλίνικος σε ένδειξη ευγνωμοσύνης.
Άγιος Καλλίνικος Εδέσσης. Τίμια Λείψανα
Στις 22 Σεπτεμβρίου 2020, πραγματοποιήθηκε η ανακομιδή των λειψάνων του, η οποία συνοδεύτηκε από ευωδία και άλλα θαυμαστά σημεία. Η αγία κάρα βρέθηκε ακέραιη, παρά την εγχείρηση στην οποία είχε υποβληθεί.
Άγιος Καλλίνικος Εδέσσης. Τάφος
Ο τάφος του στην Έδεσσα έγινε πηγή ιάσεων. Πολλοί ομολόγησαν ότι ωφελήθηκαν όταν τον επικαλέστηκαν ή επισκέφθηκαν τον τάφο του.
Άγιος Καλλίνικος Μητροπολίτης Εδέσσης. Γιορτή
Ο Άγιος Καλλίνικος Μητροπολίτης Εδέσσης γιορτάζει στις 8 Αυγούστου
Είπαν για τον Άγιο Καλλίνικο Εδέσσης
Ο Άγιος Παΐσιος τον εκτιμούσε πολύ και τον θεωρούσε τον πιο άγιο επίσκοπο που είχε γνωρίσει
Άγιος Καλλίνικος Εδέσσης. Ύμνοι
Άγιος Καλλίνικος Εδέσσης. Απολυτίκιο
Ήχος α. Της ερήμου πολίτης (καταβασιά)
Της Εδέσσης ποιμένα, Αρχιθύτην πανεύφημον, και της Εκκλησίας απάσης, το λαμπρόν σεμνολόγημα, Καλλίνικον τιμήσωμεν πιστοί, του κλήρου και λαού τον ποδηγόν, ως πρεσβεύοντα απαύστως υπέρ αυτών, των εκβοώντων πάντοτε. Δόξα τώ σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τώ σε αναδείξαντι, δόξα τώ ενεργούντι διά σου πάσιν ιάματα.
Άγιος Καλλίνικος Εδέσσης. Κοντάκιο
Ήχος β. Τοις των αιμάτων σου.
Τον μιμητήν του Σωτήρος Καλλίνικον, και της Εδέσσης ποιμένα τον άριστον, και Εκκλησίας απάσης το σέμνωμα, υμνολογήσωμεν πάντες φιλάγιοι, ημών γάρ εδείχθη το στήριγμα.
Άγιος Καλλίνικος Εδέσσης. Μεγαλυνάριο
Χαίροις Αιτωλίας θείος βλαστός, και ο Αρχιθύτης, της Εδέσσης ο θαυμαστός, χαίροις Εκκλησίας, αγλάϊσμα και δόξα, Καλλίνικε ποιμένων, το ακροθίνιον.
Άγιος Καλλίνικος Εδέσσης. Οίκος
Σιταραλώνων βλαστόν τον πολύκαρπον, των Ακαρνάνων φοίνικα υψίκομον, και της Εδέσσης Επίσκοπον άγιον, ύμνοις σεμνοίς καταστέψωμεν σήμερον, άγοντες αυτού την κατ’ έτος επέτειον. Ούτος γάρ εκ παίδων κατηχηθείς τα θεία, και αγαπήσας θερμώς τον Χριστόν, εν τώ ιερώ καταλόγω των κληρικών, ενεγράφη γενόμενος Επίσκοπος Εδέσσης, και ως αλείπτης λαμπρός, πολλούς προς την σωτήριον τρίβον κατηύθυνε· διό και γέγονε τύπος ποιμένος αρίστου, και εν χαρά τούτον εγκωμιάζομεν, ημών γάρ εδείχθη το στερέωμα.
Άγιος Καλλίνικος Εδέσσης. Κάθισμα
Ήχος α. Τον τάφον σου Σωτήρ.
Μετά την α΄ Στιχολογίαν
Εδέσσης του Χριστού, Ιεράρχην τον θείον, Καλλίνικον πιστοί, ανυμνήσωμεν πάντες, εσχάτως γάρ ως άγγελος, επί γης ούτος έζησε· κατηχήσας γάρ, τη βιοτή και τοις λόγοις, πάντα άνθρωπον, του Ορθοδόξου ποιμνίου, ως ήλιος έλαμψε.
Κάθισμα
ήχος δ. Ταχύ προκατάλαβε
Καλλίνικε άγιε, των Εδεσσαίων ποιμήν, της Πέλλης το καύχημα, και Αλμωπίας φωστήρ, εσχάτως γεγένησαι· όθεν εφανερώθη, ποιμανσίας σου τύπος, του ήθους και αρετών σου, η σεμνότης σου πάτερ· διό και εξαιτούμεθα, την άμαχον χάριν σου.
Κάθισμα
ήχος πλάγιος δ. Την Σοφίαν και Λόγον
Εκ παιδός ηλικίας εκδιδαχθείς, την ορθόδοξον πίστιν και την ζωήν, υπό των φυσάντων σε, Ιεράρχα Καλλίνικε, θεόφρον ανεδείχθης, πιστών ο διδάσκαλος, της ευσεβείας κήρυξ, σεμνός και πυρίπνοος· όθεν μετά ταύτα, ενεγράφης νομίμως, τώ πίνακι άγιε, κληρικών Μητροπόλεως, Αιτωλίας και γέγονας, άξιος Θεού Ιερεύς, και εν τέλει ώφθης ο Επίσκοπος, της Εδέσσης θεόφρον, άνερ θεοπρόβλητε.
Κάθισμα
ήχος δ. Ταχύ προκατάλαβε
Ανίσχες ως ήλιος, εν τη Εδέσση σεμνέ, εσχάτως Καλλίνικε, Ιεραρχών η κρηπίς. αυγάζων την ποίμνην σου· όθεν εν ευφροσύνη, την σήν μνήμην τελούντες, μέλπομεν του σου βίου, τα θαυμάσια πάτερ, τους λόγους τους θεαρέστους, και πάντα τα έργα σου.
Άγιος Καλλίνικος Εδέσσης. Ιδιόμελα εκ της Λιτής
ήχος α΄
Ευφραίνου εν Κυρίω, η της Εδέσσης Μητρόπολις, κατέχουσα εν κόλποις, τον χαριτόβρυτον τάφον, και τα οστέα του Ιεράρχου Καλλινίκου. Ούτος γάρ Επίσκοπος χρηματίσας Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας, ως θεοκήρυξ διέδραμε, πάσαν την κληρωθείσαν αυτώ Επαρχίαν, κηρύττων εν ῥήμασι το Ευαγγέλιον, και διδάσκων σπουδαίως τον λαόν τούτο, τη αγία αυτού βιοτή, και αγιάζων ταύτην, τη θεία λατρεία και ταις εντεύξεσι· διό προς αυτόν εκβοώμεν, πρέσβευε Αρχιερεύ Κυρίου, Χριστώ τώ Θεώ, υπέρ των ψυχών ημών.
ήχος β΄.
Έχων εν τη καρδία σου μακάριε, προς τον Δεσπότην Χριστόν μανικήν αγάπην, εβίωσας ως πένης, αλλά ως πολλούς πλουτίσας, τοις σοίς χαρίσμασι. Ως γάρ φιλόστοργος Αρχιθύτης, υπό τας πτέρυγάς σου συνήγαγες, κληρικούς ευσεβείς, συνεργούς αξίους, τέκνα φιλόθεα, και πιστών το άθροισμα, υπέρ ών ικετεύομεν ύμνοις, μη παύση φροντίζων ταις πρεσβείαις, σωθήναι τας ψυχάς αυτών.
ήχος γ΄.
Κεκόσμησαι άγιε Πάτερ αρεταίς σπανίαις, ήγουν έσχες το ανεπίφθονον, την ελεημοσύνην, την καθαρότητα ψυχής και σώματος, την ακρίβειαν λόγων και πράξεων, της προσευχής την παρῥησίαν, και την αγάπην προς τον λαόν του Θεού. Όθεν ουκ έδωκας νυσταγμόν εν τοις κροτάφοις σου, και ύπνον τοις βλεφάροις σου, έως ού διήλθες κηρύττων και ευεργετών, τας πόλεις και τας κώμας κύκλω, της σής Μητροπόλεως. Λειτουργών γάρ πολλάκις, ως άγγελος Κυρίου, ύψους τας χείράς σου υπέρ του ποιμνίου σου· ο μη παύση και τανύν εποπτεύων, εκδιώκων εξ αυτού, του πονηρού τα μηχανήματα, και κακοτρόπων ανθρώπων, τας επινοίας και εχθρότητα.
ήχος δ΄.
Βαστάζων μεθ’ υπομονής, της σαρκός την ασθένειαν, υπόδειγμα γέγονας, πάσι τοις υγιέσι και τοις κακώς πάσχουσι. Βλέπων γάρ την βαρείαν νόσον, ως ψυχής καθαρτήριον, καθ’ ημέραν εδοξολόγεις τον Χριστόν, και ικετικώς αυτόν παρεκάλεις, λαβείν θάρσος εν ταις οδύναις, διαύγειαν του νοός, ελπίδα προς την μέλλουσαν πόλιν, κατά του Αποστόλου το λόγιον. Ταύτα έχοντες κατά νούν, Αρχιερεύ Καλλίνικε, πάντα τα περιλειπόμενα τέκνα σου, ου παύομεν λέγοντες· δός ημίν εκ των σών χαρίτων, και γενού ημών φύλαξ ακαταμάχητος
Άγιος Καλλίνικος Εδέσσης. Στίχοι
Τον Καλλίνικον τιμώμεν της Εδέσσης,
Επίσκοπον άγιον πνευματοφόρον