Με μια Ματιά: Άγιος ή Ευγνώμων Ληστής
Ο Άγιος Ληστής ένα σημαντικό πρόσωπο της Καινής Διαθήκης και υπόδειγμα πίστεως και μετάνοιας. Ο σταυρωμένος ληστής που αναγνώρισε τον Χριστό και έλαβε την υπόσχεση του Παραδείσου, σε αντίθεση με τον αμετανόητο συσταυρωθέντα. Ο πατέρας Παύλος τονίζει την αξία της ειλικρινούς μετάνοιας και ομολογίας πίστεως.
Δείτε το βίντεο
Ο Άγιος Ληστής: Ένα Υπόδειγμα Πίστεως και Μετανοίας
Ο Άγιος Ληστής, γνωστός και ως Ευγνώμων Ληστής ή Καλός Ληστής, είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό πρόσωπο στην Καινή Διαθήκη, παρόλο που ελάχιστα έχουν γραφτεί γι’ αυτόν.
Αποτελεί υπόδειγμα πίστεως.
Η Σταύρωση με Δύο Ληστές και η Προφητεία του Ησαΐα
Ο Άγιος Ληστής ήταν ένας από τους δύο ληστές που σταυρώθηκαν μαζί με τον Χριστό. Υπήρχε μία προφητεία στον Ησαΐα (κεφάλαιο 53, στίχος 12) που προέλεγε ότι ο Κύριος θα σταυρωνόταν μαζί με ληστές και θα λογιζόταν μεταξύ των ανόμων.
Πράγματι, ο Κύριος σταυρώθηκε με δύο κακούργους. Οι Εβραίοι τον έβαλαν επίτηδες ανάμεσα σε δύο ληστές έξω από την πόλη της Ιερουσαλήμ, κατά την περίοδο του Πάσχα όπου υπήρχε πολύς κόσμος, με σκοπό να σβήσουν το όνομά του από την ιστορία και να τον παρουσιάσουν ως έναν παράνομο και ληστή. Έτσι, ο Ευαγγελιστής Μάρκος αναφέρει ότι ο Χριστός λογίστηκε μεταξύ των ανόμων, επιβεβαιώνοντας την προφητεία του Ησαΐα.
Τα Ονόματα των Ληστών από τα Απόκρυφα Ευαγγέλια
Η Αγία Γραφή δεν σώζει τα ονόματα των δύο ληστών. Ωστόσο, από τα απόκρυφα, και συγκεκριμένα από τις πράξεις του Πόντιου Πιλάτου και το πρωτοευάγγελο του Ιακώβου, μαθαίνουμε τα ονόματά τους. Ο ένας ονομαζόταν Δυσμάς (ή Δείσμας σε άλλες πηγές) και ο άλλος Γέστας (ή Γέστας ή Στέγας). Πολλοί γράφουν το όνομα Δείσμας με “υ” (Δυσμάς), ενώ η κανονική γραφή είναι με “ει” (Δείσμας). Πιθανότατα ήταν συνεργοί.
Η Διαφορετική Στάση των Δύο Ληστών
Ενώ ήταν σταυρωμένοι, ο ένας ληστής, ο Γέστας, λοιδορούσε τον Κύριο, λέγοντάς του αν είναι ο Χριστός, να σώσει τον εαυτό του και τους ίδιους. Αυτή η στάση αντιπροσωπεύει την άρνηση της μετάνοιας. Σύμφωνα με το κείμενο, όταν ένας άνθρωπος δεν μετανοεί, ο Θεός δεν του μιλάει και δεν απαντάει, όπως φάνηκε και στην περίπτωση αυτού του ληστή που παρέμεινε σιωπηλός.
Αντίθετα, ο άλλος ληστής, ο Δείσμας (ο Ευγνώμων Ληστής), παρόλο που ήταν αμαρτωλός, μετανόησε. Η μεγάλη πίστη του φάνηκε στο ότι αναγνώρισε τον Χριστό ως Κύριο και Μεσσία σε μία στιγμή που ο Ιησούς ήταν ετοιμοθάνατος, αιμορραγούσε, δυσκολευόταν να ανασάνει και φαινόταν αδύναμος. Ο Δείσμας αναγνώρισε τον Ιησού ως Κύριο (Θεό) και του είπε: “Μνήσθητί μου, Κύριε, όταν έλθῃς εν τη βασιλείᾳ σου“.
Η Ανταπόκριση του Κυρίου και η Είσοδος στον Παράδεισο
Στην ειλικρινή μετάνοια και ομολογία πίστεως του ληστή, ο Κύριος απάντησε με τη φράση: “Ἀμὴν λέγω σοι, σήμερον μετ᾿ ἐμοῦ ἔσῃ ἐν τῷ παραδείσῳ“. Έτσι, ο ευγνώμων ληστής έγινε ο πρώτος άγιος, ο πρώτος άνθρωπος που μπήκε στον Παράδεισο. Μάλιστα, ο Άγιος Ληστής βρήκε τον παράδεισο πριν ακόμη τον Αβραάμ και τον Αδάμ.
Ο Άγιος Ληστής ως Πρότυπο Πίστεως
Στην Καινή Διαθήκη, ο Άγιος Ληστής αποτελεί πρότυπο πίστεως, όπως ο Αβραάμ στην Παλαιά Διαθήκη. Η μετάνοιά του την τελευταία στιγμή της ζωής του και η αναγνώριση του Ιησού Χριστού ως Μεσσία δείχνουν τη δύναμη της πίστεως και της μετάνοιας. Η μνήμη του Αγίου Ληστή εορτάζεται στις 12 Οκτωβρίου, και αυτό αναγράφεται στην παραμονή της 11ης Οκτωβρίου.
Το Παρελθόν του Αγίου Ληστή
Ο ευγνώμων ληστής ήταν μέλος συμμορίας που δρούσε στην ύπαιθρο και λήστευε τους περαστικούς. Ήταν ληστής και όχι απλώς κλέφτης, πράγμα που σημαίνει ότι σκότωνε και πιθανώς είχε διαπράξει βιασμούς. Ο ίδιος ομολόγησε ότι είχε διαπράξει πολλά άτοπα και απρεπή. Σύμφωνα με τα απόκρυφα, ο Δυσμάς ήταν από τη Γαλιλαία και ήταν ιδιοκτήτης πανδοχείου, πειρατής και ληστής πλουσίων. Επιχείρησε να ληστέψει το πλήθος των Ιουδαίων στην Ιερουσαλήμ, κλέβοντας ακόμη και τα βιβλία του νόμου και τη μυστική παρακαταθήκη του Σολομώντος. Αναφέρεται ωστόσο ως δίκαιος, επειδή ευεργετούσε τους φτωχούς, μοίραζε φαγητό στους πεινασμένους και φρόντιζε και για τις κηδείες των φτωχών.
Η Πίστη Χωρίς Προηγούμενες Μαρτυρίες
Παρά το γεγονός ότι ο ληστής δεν ήταν παρών σε αναστάσεις νεκρών ή άλλα θαύματα του Ιησού κατά τα τρία χρόνια και έξι μήνες της δράσης Του, πίστεψε. Εκείνη τη στιγμή, έβλεπε έναν Ιησού εγκαταλειμμένο, εξευτελιζόμενο και φαινομενικά αδύναμο. Αυτό που τον εντυπωσίασε ήταν η αντίδραση του Ιησού στον χλευασμό του πλήθους. Αντί να δείξει θυμό, άκουσε τον Ιησού να λέει: “Πάτερ, άφες αυτοίς· ου γαρ οίδασι τι ποιούσιν“. Αυτή η συγχώρεση προς τους σταυρωτές του έκανε τον ληστή να καταλάβει ότι ο διπλανός του ήταν ο Θεός, ο Μεσσίας που αναφέρεται στην προφητεία του Ησαΐα που πιθανώς είχε διαβάσει. Πίστεψε στην μέλλουσα ζωή και πιθανώς είχε ιουδαϊκή καταγωγή, καθώς αναγνώρισε τη μεσιανική ιδιότητα του Ιησού και γνώριζε την προφητεία.
Λεπτομέρειες για τον Άλλο Ληστή (Γέστας)
Σύμφωνα με τα απόκρυφα, ο Γέστας ήταν ένας άνθρωπος που ζούσε με το μαχαίρι, σκότωνε, γύμνωνε, έδενε γυναίκες από τους αστραγάλους κόβοντάς τους τα στήθη, έκοβε τα μέλη νηπίων και έπινε το αίμα τους. Δεν είχε γνωρίσει ποτέ τον Θεό και δεν ακολουθούσε κανέναν ανθρώπινο νόμο, διαπράττοντας βίαιες πράξεις από την αρχή της ζωής του.
Η Ιστορία του Σταυρού του Καλού Ληστή
Ένα τμήμα του σταυρού του καλού ληστή σωζόταν στην ιερά μονή Σταυροβουνίου στην Κύπρο. Ωστόσο, μετά από μία επίθεση των Μαμελούκων το 1426, βρέθηκε στη Ρωσία. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, το τμήμα του σταυρού του καλού ληστή προέρχεται από το παλάτι της Αγίας Ελένης στη Ρώμη. Τμήμα του σταυρού φυλάσσεται επίσης στη βασιλική της Ρώμης, στην αίθουσα των ιερών λειψάνων.
Ρώσικος Σταυρός
Η Συμβολική εξηγεί τον ρωσικό τύπο Σταυρού ☦️
Ο ρώσικος σταυρός έχει ένα υποπόδιο, όπου η κάτω οριζόντια κεραία δείχνει προς τα δεξιά, συμβολίζοντας την άνοδο της ψυχής του καλού ληστή στον Παράδεισο.
Το Θαύμα του Αγίου Πορφυρίου Γάζης
Ο Συναξαριστής του Αγίου Πορφυρίου Γάζης (μνήμη 26 Φεβρουαρίου) σχετικά με ένα θαύμα που έγινε μέσω του Αγίου Ληστή. Όταν ο Άγιος Πορφύριος, καταγόμενος από τη Θεσσαλονίκη, ασκήτευε στον Ιορδάνη, αρρώστησε βαριά από κίρρωση του ήπατος. Μεταφέρθηκε στην Ιερουσαλήμ, όπου συνέχισε να επισκέπτεται τους Αγίους Τόπους παρά την ασθένειά του. Σε έκσταση κατά τη διάρκεια αγρυπνίας, είδε τον Σωτήρα στον σταυρό και έναν από τους ληστές κρεμασμένο δίπλα Του. Άρχισε να ψελλίζει τα λόγια του ληστή: “Μνήσθητί μου, Κύριε, όταν έλθῃς εν τη βασιλείᾳ σου“. Τότε είδε τον Σωτήρα να λέει στον ληστή να κατέβει από τον σταυρό και να σώσει τον ίδιο τον Πορφύριο. Ο ληστής κατέβηκε, τον αγκάλιασε και τον φίλησε, και τον οδήγησε προς τον Σωτήρα, ο οποίος του έδωσε ένα ξύλο για να το φυλάξει. Αμέσως ο Άγιος Πορφύριος θεραπεύτηκε από την ασθένειά του.
Το Ερώτημα για την Είσοδο στον Παράδεισο Χωρίς Βάπτισμα
Τίθεται το ερώτημα πώς ο ληστής μπήκε στον Παράδεισο χωρίς να έχει βαφτιστεί ποτέ, δεδομένου ότι ο Κύριος λέει “ο πιστεύσας και βαπτισθείς σωθήσεται”. Η απάντηση βρίσκεται στην ειλικρινή μετάνοια του και στην ομολογία της Θεότητας του Χριστού κατά τη στιγμή της άκρας ταπεινώσεώς Του. Δεν του χρειάστηκαν χρόνια ασκήσεως, δάκρυα ή προσευχή, αλλά μόνο η ειλικρινής μετάνοια και η πίστη του ήταν αρκετές. Ο Θεός της αγάπης και της συγχώρεσης δέχθηκε τον μετανοημένο κακούργο στη βασιλεία Του. Η μετάνοιά του έγινε το εισιτήριο για τον Παράδεισο. Ένα τροπάριο στην ακολουθία των παθών λέει χαρακτηριστικά: “Μικρά φωνὴν ἄφηκε λῃστής ἐν τῷ σταυρῷ, μεγάλην πίστιν εὗρε· μιᾷ ροπῇ ἐσώθη, πρῶτος Παραδείσου πύλας ἀνοίξας εἰσῆλθεν”.
Εν κατακλείδι, ο Άγιος Ληστής, παρά το σκοτεινό παρελθόν του, αποτελεί ένα φωτεινό παράδειγμα της απέραντης αγάπης και ευσπλαχνίας του Θεού, καθώς και της δύναμης της ειλικρινούς μετάνοιας και πίστεως, ακόμη και την υστάτη στιγμή της ζωής.
Κάποιες Παραπάνω Πληροφορίες
Συνάντηση του Δυσμά με την Αγία Οικογένεια στην Αίγυπτο
Ο Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς και άλλοι Άγιοι Πατέρες, μας λένε ότι οι Δύο Ληστές συναντήθηκαν πρώτη φορά με τον Χριστό κατά την Φυγή στην Αίγυπτο.
Σε μια περιοχή της Αιγύπτου που φημιζόταν για την παρουσία ληστών, στην περιοχή της Βασατά, η οποία αναφέρεται επίσης ως Βουβάστις ή Τελλ ελ-Μπαστάχ, η Παναγία και ο Ιωσήφ ταξίδευαν κατά τη διάρκεια της νύχτας. Εκεί, εν μέσω αυτού του επικίνδυνου περιβάλλοντος, συνάντησαν τον Δυσμά. Ο Δυσμάς φαινόταν να κοιμάται στην άκρη του δρόμου, αλλά γύρω του υπήρχε ένας σημαντικός αριθμός συνεργατών του που επίσης κοιμόντουσαν.
Καθώς η Παναγία και ο Ιωσήφ πλησίαζαν, ο Δυσμάς ξύπνησε και σηκώθηκε. Κινούμενος από περιέργεια, πλησίασε την Παναγία για να δει τι κρατούσε τρυφερά στην αγκαλιά της, στο στήθος της. Όταν είδε το θείο Βρέφος, τον Ιησού Χριστό, αμέσως θαύμασε την απαράμιλλη ομορφιά Του. Η εντύπωση που του προκάλεσε η θεία μορφή ήταν τόσο έντονη, που αναφώνησε αυθόρμητα: «Εάν ο Θεός επρόκειτο να πάρει ανθρώπινη σάρκα, δεν θα ήταν πιο όμορφος από αυτό το παιδί!».
Στη συνέχεια, ο Δυσμάς απευθύνθηκε στον άλλο ληστή που ήταν μαζί τους, τον Γεστά. Του ζήτησε επίμονα να επιτρέψουν σε αυτούς τους ανθρώπους να περάσουν ειρηνικά και αδιατάρακτα, χωρίς να ενοχλήσουν τους κοιμισμένους συντρόφους τους. Ωστόσο, ο Γεστάς δεν φάνηκε διατεθειμένος να ακούσει την παράκληση του Δυσμά. Τότε, ο Δυσμάς, προκειμένου να αποτρέψει οποιαδήποτε κακόβουλη πράξη, προσφέρθηκε να δώσει στον Γεστά σαράντα δρχμές ως αντάλλαγμα. Επιπλέον, ως εγγύηση για την πληρωμή αυτού του ποσού, του έδωσε τη δική του ζώνη
Η Παναγία, η οποία είχε αντιληφθεί την καλοσύνη και την ευγενική πράξη του ληστή Δυσμά, πλημμύρισε από βαθιά ευγνωμοσύνη. Γι’ αυτό, του είπε με μητρική στοργή και προφητική διορατικότητα: «Το παιδί Μου θα σε ανταμείψει πλουσίως επειδή Τον λυπήθηκες αυτήν την ημέρα. Ο Κύριος Θεός θα σε δεχτεί στα δεξιά Του και θα σου χαρίσει συγχώρεση των αμαρτιών σου». Αυτά τα λόγια της Παναγίας επισφράγισαν τη μελλοντική σωτηρία του Δυσμά.
Ο Δυσμάς κατά τη Σταύρωση του Κυρίου
Περισσότερα από τριάντα χρόνια αργότερα, η προφητεία της Παναγίας θα γινόταν πραγματικότητα. Κατά τη διάρκεια της συγκλονιστικής σκηνής της Σταύρωσης του Υιού της και Θεού, Ιησού Χριστού, ο Δυσμάς και ο Γεστάς βρέθηκαν και πάλι μαζί Του. Αυτή τη φορά, όμως, δεν ήταν ελεύθεροι ληστές, αλλά καταδικασμένοι εγκληματίες που υπέφεραν την ποινή τους δίπλα στον αθώο Κύριο. Σταυρώθηκαν δεξιά και αριστερά του Ιησού.
Ο Δυσμάς, ο ληστής που κάποτε είχε δείξει έλεος στην Αγία Οικογένεια, βρέθηκε τώρα στα δεξιά του Χριστού. Μέσα στον φρικτό πόνο του σταυρού, ο Δυσμάς βίωσε μια βαθιά μετάνοια για ολόκληρη τη ζωή του και για τις αμαρτωλές του πράξεις. Αναγνωρίζοντας την αθωότητα του Ιησού, ομολόγησε με θάρρος: «Αυτός ο Άνθρωπος δεν έκανε τίποτα κακό» [Λκ. 23:41]. Εμείς σωστά τιμωρούμαστε με βάση τις πράξεις μας – άξια ων επράξαμεν απολαμβάνομεν.
Παράλληλα, ο Δυσμάς επέπληξε αυστηρά τον Γεστά, ο οποίος συνέχιζε να λοιδορεί τον Κύριο Ιησού, δείχνοντας αμετανόητος μέχρι την τελευταία του στιγμή. Με αυτή την πράξη, ο Δυσμάς όχι μόνο αναγνώρισε την αθωότητα του Χριστού, αλλά και υπερασπίστηκε την τιμή Του έναντι της βλάσφημιας.
Ως ανταμοιβή για την πίστη και τη μετάνοιά του, και σε εκπλήρωση της προφητείας της Παναγίας, ο Ιησούς Χριστός απάντησε στην ταπεινή παράκληση του Δυσμά με τα λόγια που έμειναν στην ιστορία: «Σήμερα θα είσαι μαζί Μου στον Παράδεισο» [Λκ. 23:43]. Έτσι, ο Δυσμάς έγινε ο πρώτος άνθρωπος που εισήλθε στον Παράδεισο μετά τη λυτρωτική θυσία του Χριστού.
Η Αγία μας Εκκλησία τιμά ευλαβικά τον Άγιο Δυσμά ως ένα φωτεινό παράδειγμα μετανοίας και σωτηρίας ακόμη και την τελευταία στιγμή της ζωής. Η ιστορία του αποτελεί πηγή ελπίδας και παρηγοριάς για όλους τους αμαρτωλούς που επιθυμούν να επιστρέψουν στον Θεό.
Ναός του Αγίου Ληστή στην Θεσσαλονίκη
Ο αρχιμανδρίτης πατέρας Γερβάσιος Ραπτόπουλος ίδρυσε την Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Φιλοπτώχου Αδελφότητας “Η Οσία Ξένη” και τη Διακονία Αποφυλάκισης Απόρων Κρατουμένων. Η Διακονία έχει βοηθήσει στην αποφυλάκιση περισσότερων από 15.000 κρατουμένων, καταβάλλοντας τουλάχιστον τέσσερα εκατομμύρια ευρώ
Η Διακονία Αποφυλάκισης Απόρων Κρατουμένων δεν είχε προστάτη άγιο για πολλά χρόνια. Κάποια στιγμή, πατέρας Γερβάσιος ανακάλυψε ότι δεν υπήρχε κανένας ναός στον κόσμο που να είναι αφιερωμένος στον Άγιο Ληστή. Ως αποτέλεσμα, αποφάσισε να χτίσει ένα μικρό ναό προς τιμήν του, στην αυλή του ιδρύματος στην Θεσσαλονίκη.
Ο π Γερβάσιος ζήτησε το 2013 από τον δρ Χαράλαμπο Μ. Μπούσια να γράψει τον Παρακλητικό Κανόνα για τον Άγιο Ευγνώμονα Ληστή.
Ιερά Μονή Αγίου Δυσμά του Ευγνώμονος Ληστή στην Κερατέα
Η Ανδρώα Ιερά Μονή του Αγίου Δικαίου Ευγνώμονος Ληστού βρίσκεται στην περιοχή Λάκκα-Μάλι στην Κερατέα
Ιδρύθηκε το 1983 ως γυναικεία μονή αφιερωμένη στην Ανάληψη του Κυρίου από τη Γερόντισσα Θεοσώστη (Γκριναφίδου, †2007), η οποία έχτισε την αρχική πτέρυγα. Μετά την κοίμησή της, ο Μητροπολίτης Νικόλαος φρόντισε για την πλήρη ανακαίνιση και αναδιαμόρφωση της πτέρυγας των κελιών, του παρεκκλησιού, της τραπεζαρίας, του περιβόλου, και όλου του κτήματος συνολικά.
Το 2013, η μονή έγινε ανδρική, και με τα εγκαίνια του παρεκκλησιού μέσα στην πτέρυγα των κελιών στις 21 Ιουνίου 2014 υπό την αιγίδα του Μητροπολίτη Νικολάου, αφιερώθηκε στον Άγιο Ευγνώμονα Ληστή τον πρώτο κάτοικο του Παραδείσου.
Ο Μητροπολίτης Κερατέας και Λαυρεωτικής Νικόλαος ζήτησε από τον ιερομόναχο Αθανάσιο Σιμωνοπετρίτη να συγγράψει την Ασματική Ακολουθία του Δυσμά του Ευγνώμονος Ληστή
Άγιος Ληστής. Γιορτή
Ό Άγιος Ληστής ή Ευγνώμων Ληστής ή Άγιος Δυσμάς γιορτάζει στις 12 Οκτωβρίου
Άγιος Ευγνώμων Ληστής. Απολυτίκιο
ήχος πλάγιος α. Τον συνάναρχον Λόγον (υπό δρ Χαραλάμπους Μ. Μπούσια)
Τον Ληστήν τον ευγνώμονα ευφημήσωμεν εκ δεξιών σταυρωθέντα του Ζωοδότου Χριστού και φωνήσαντα το «Μνήσθητί μου, Κύριε, εις Βασιλείαν ουρανών όταν έλθης», ευλαβώς κραυγάζοντες· Μετανοίας, τού Παραδείσου οικήτορ, ημίν ευχαίς σου πύλας άνοιξον.
Άγιος Ευγνώμων Ληστής. Απολυτίκιο
ήχος γ. Την ωραιότητα (υπό Ιερομονάχου Αθανασίου Σιμωνοπετρίτου)
Σταυρώ κρεμάμενος, Ληστής ο δίκαιος, φωνήσας· Μνήσθητι, καμού Φιλάνθρωπε, του Παραδείσου παρευθύς, οικήτωρ αναδέδεικται. Τούτόν Σοι προσάγοντες, ως μεσίτην ευάκουστον, Δέσποτα κραυγάζομεν· μετανοία απόπλυνον, παντοίας αμαρτίας βοώντων, Μνήσθητι και ημών, ως μόνος Πολυέλεος.
Άγιος Ευγνώμων Ληστής. Κοντάκιο
ήχος β. Τοις των αιμάτων σου (υπό δρ Χαραλάμπους Μ. Μπούσια)
Εκ δεξιών του Χριστού ευφημήσωμεν προσηλωθέντα Ληστήν τον ευγνώμονα και μετανοίας κλειδί διανοίξαντα τού Παραδείσου τας πύλας ως ένθερμον ημών μεσίτην και πρέσβυν προς Ύψιστον.
Άγιος Ευγνώμων Ληστής. Κοντάκιο
ήχος δ΄. Ο υψωθείς εν τώ σταυρώ (υπό Ιερομονάχου Αθανασίου Σιμωνοπετρίτου)
Τη πολυχώρω του Δεσπότου παλάμη, ήτις Παράδεισος καλείται εισήχθης, Ληστά ειπών τό, Μνήσθητι κρεμάμενος σταυρώ, γεγονώς διδάσκαλος μετανοίας βαθείας, τοις οδόν βαδίζουσι σκοτεινής αμαρτίας, και επιστρέφουσι Πατρί τώ αγαθώ, τώ χορηγούντι, ευσπλάγχνως συγχώρησιν.
Άγιος Ευγνώμων Ληστής. Οίκος
υπό Ιερομονάχου Αθανασίου Σιμωνοπετρίτου
Ο τον άνθρωπον πλάσας Φιλάνθρωπε, εξ απείρου και θείας αγάπης Σου, και πεσόντα δεινώς εξανέστησας, αναλαβών την ένσαρκον οικονομίαν Σου, απερίγραπτον δέδειχας υπόδειγμα, της αμέτρου συγκαταβάσεώς Σου, συγχωρήσας τελώνας, αμαρτωλούς, πόρνας και ληστάς, ως τον εν Σταυρώ ομολογήσαντά Σου την θεότητα, και βοήσαντα εν συντριβή ψυχής τό, Μνήσθητί μου Κύριε. Όθεν και ημείς ευελπιστούντες διά την ημών σωτηρίαν, δοξάζομέν Σου την φιλάνθρωπον αγαθότητα, και προσκυνούμέν Σε, τον χορηγούντα, ευσπλάγχνως συγχώρησιν.
Άγιος Ευγνώμων Ληστής. Κάθισμα
ήχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε (υπό Ιερομονάχου Αθανασίου Σιμωνοπετρίτου)
Ως κλέπτης θεόσοφος, και παντεχνήμων Ληστά, τας πύλας διήνοιξας, της κεκλεισμένης Εδέμ, ως κλείδα την γλώττάν σου, θέμενος τώ Δεσπότη Μνήσθητί μου βοήσας, όταν εις Βασιλείαν, ουρανών Σώτερ έλθης· διό εις την Παράδεισον, πρώτος εισήνεξαι.
Άγιος Ευγνώμων Ληστής. Κάθισμα
ήχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον (υπό Ιερομονάχου Αθανασίου Σιμωνοπετρίτου)
Εν Σταυρώ ο Δεσπότης πολίτην έδειξε, τον Ληστήν Παραδείσου, ειπόντα· Μνήσθητι, καμού φιλάνθρωπε Σωτήρ και μη παρίδης με, εν Βασιλεία Σου ελθών, τον αμαρτήσαντα πολλά, και νύν Σοι μετανοούντα· διό η πύλη ηνοίγη, αυτώ Εδέμ καθώς ητήσατο.
Άγιος Ευγνώμων Ληστής. Εξαποστειλάριο
Τοις Μαθηταίς συνέλθωμεν (υπό Ιερομονάχου Αθανασίου Σιμωνοπετρίτου)
Ώ της φιλανθρωπίας Σου και απείρου αγάπης, δι’ ην συγκαταβέβηκας, τοις ανθρώποις Σωτήρ μου, όπως ημάς συναγάγης, εις την Σήν Βασιλείαν, ής πρώτον κατηξίωσας, τον Ληστήν εν Κρανίω, όλη ψυχή, εκβοήσαντά Σοι τό, Μνήσθητί μου, και τούτον τύπον έδειξας, μετανοίας γνησίας.
Άγιος Ευγνώμων Ληστής. Μεγαλυνάρια
υπό Ιερομονάχου Αθανασίου Σιμωνοπετρίτου
Χαίροις ο εξαίφνης από ληστού, ο πρώτος πολίτης, Παραδείσου Ληστά δειχθείς, και τοις σε τιμώσιν, μετάνοιαν παράσχου, ην εν Κρανίου τόπω, Χριστώ επέδειξας.
Μνήσθητι ώ Δέσποτα και ημών, των ημαρτηκότων, ως εμνήσθης επί Σταυρού, Ληστού του δικαίου, και πύλας Παραδείσου, ημίν τη μετανοία, ως οίδας άνοιξον.
Φύλαττε Μονήν σου την Ιεράν, και της μετανοίας, εργαστήριον διαρκές, δείξον σαίς πρεσβείαις, Ληστά προς τον Δεσπότην, Ώ εν τώ Παραδείσω, πρώτος συνώδευσας.
Άγιος Ευγνώμων Ληστής. Στίχοι
υπό Ιερομονάχου Αθανασίου Σιμωνοπετρίτου
Και εν σταυρώ ληστής Ληστής παραμένει,
Τω, Μνήσθητί μου, Παράδεισον ληστεύων.
Εδέμ οικήτωρ πρώτος δίκαιος Ληστής πέφηνεν.
Το, Μνήσθητι, Δέσποτα, Ληστού βοώμεν,
Οι εν απείροις πταίσμασι πεπτωκότες.