Υπόθεση βιβλίου
Το Μάιενφλελντ ήταν μια μικρή πόλη σε μια υπέροχη τοποθεσία. Αποκεί ένα μονοπάτι οδηγούσε μέσα από τα καταπράσινα δάση στους πρόποδες των βουνών που υψώνονταν επιβλητικά πάνω από την κοιλάδα. Στις Άλπεις! Οι μυρωδιές από τους θάμνους και τα βότανα πλημμύριζαν τους διαβάτες και όποιος είχε την τύχη να βρεθεί σε αυτό το μέρος μαγευόταν!
…
Εκείνο το λιόχαρο πρωινό της αρχής του καλοκαιριού, ένα πεντάχρονο κοριτσάκι με φωτεινά διάπλατα ανοιχτά μάτια, κρατώντας το χέρι μιας γεροδεμένης ψηλής γυναίκας διασχίζει το μονοπάτι.
Ο δρόμος τους μακρύς, μα κάποια στιγμή, έφτασαν σε ένα μικρό χωριό. Εκεί όλοι φαινόταν να γνωρίζουν την γυναίκα. “Ντέτε! Πως και από τα μέρη μας;” “Ντέτε καλά είσαι; πως κι από δω; ποιά είναι η μικρούλα;” Λίγο πολύ όλοι τους μιλούσαν.
Η Μπάρμπαρα μάλιστα, μια γυναίκα που ζούσε στην άκρη του χωριού, προθυμοποιήθηκε να την συνοδεύσει στον προορισμό της. Έπιασαν την κουβέντα. Η μικρή ήταν η Χάιντι. Ήταν ορφανή εδώ και τρία περίπου χρόνια. Η Ντέτε, σαν αδελφή της μητέρας της, είχε αναλάβει την μικρούλα Χάιντι. Μα τώρα είχε βρει μια καλή δουλειά και ήθελε πια να κοιτάξει την δική της ζωή. Τι θα γινόταν λοιπόν η μικρούλα με τα λαμπερά μάτια; Αυτός ήταν και ο σκοπός του ταξιδιού. Να την αφήσει να ζήσει με τον μοναδικό συγγενή της, τον παππού της.
…
– Δεν μπορείς να το εννοείς αυτό! απόρησε η όμορφη γυναίκα. Θα την αφήσεις σε αυτόν; Έχεις τρελαθεί; Άσε που είμαι σίγουρη πως θα σε διώξει πριν προλάβεις καν να του το πεις!
…
Η αλήθεια είναι πως…
…
Κανείς δεν έλεγε καλή κουβέντα για τον παππού της Χάιντι, τον “θείο στο Αλμ”, όπως τον έλεγαν όλοι, αν και δεν ήταν θείος κανενός. Δε μιλούσε σε κανένα, δεν κατέβαινε στο χωριό και δεν ήθελε πάρε δώσε με τους ανθρώπους.
…
Χμ, δεν ακούγεται και πολύ ευοίωνο το μέλλον της μικρούλας Χάιντι δίπλα σε αυτόν τον αγριάνθρωπο.
Ευτυχώς γι αυτήν, κουράστηκε σύντομα από την βαρετή συζήτηση των δύο γυναικών και ακολουθώντας το ανηφορικό μονοπάτι συνάντησε τον εντεκάχρονο Πέτερ και τις κατσίκες του. Έπαιξε, έτρεξε, ζεστάθηκε, έβγαλε όλα τα παραπάνω ρούχα που της είχαν φορέσει, έβγαλε ως και τα μποτάκια της και βάλθηκε να παίζει και να κυνηγά τα κατσικάκια.
Η Ντέτε την μάλωσε που πέταξε έτσι τα καινούργια της ρούχα, τα μάζεψε και ξεκίνησαν να ανεβαίνουν το απότομο και όλο και πιο στενό μονοπάτι.
Μέχρι που έφτασαν! Και, να, ο παππούς!
…
Το μικρό κορίτσι έτρεξε και τον έπιασε από το χέρι. Αμέσως μετά έφτασαν και ο Πέτερ με την Ντέτε.
– Τι σημαίνει αυτό; απόρησε εκείνος πίσω από τα πυκνά άσπρα γένια του.
– Καλημέρα, θείε, του είπε λαχανιασμένη η Ντέτε. Αυτό είναι το παιδί του Τομπάιας και της Άντελ. Φυσικά δεν τη θυμάσαι, γιατί όταν την είχες δει ήταν μωρό.
– Και γιατί την έφερες εδώ; ρώτησε εκείνος.
…
Δεν φαίνονται και ρόδινα τα πράγματα για την μικρούλα Χάιντι ε; Και η Ντέτε δεν φαίνεται να διευκολύνει την κατάσταση… απλά ενημέρωσε τον “θείο στο Αλμ”, πως εκείνη είχε κάνει το χρέος της και τώρα ήταν η σειρά του παππού να φροντίσει την Χάιντι ως μοναδικός της συγγενής!
Τα καλά νέα είναι πως ο παππούς, μετά την αποχώρηση της Ντέτε, γλύκανε την στάση του και χαμογέλασε στην Χάιντι. Σειρά είχε να εξερευνήσει η μικρή το σπίτι και να αποφασίσει που θα έφτιαχναν το κρεβάτι της. Η Χάιντι επιλέγει την σοφίτα με το μικρό παράθυρο με την υπέροχη θέα της κοιλάδας και η νέα της ζωή ξεκινά!
Κάθε μέρα συντροφεύει τον Πέτερ και τον ρωτά το κάθε τι, αφού θέλει να τα μάθει όλα! Αφήνουν τις κατσίκες να βοσκίσουν, τις προσέχουν και τρώνε το κολατσιό τους, ενώ συγχρόνως η Χάιντι λύνει τις απορίες της σχετικά με τον νέο τόπο. Με αυτό τον τρόπο ο καιρός κυλάει ήρεμα και πολύ ευχάριστα για την μικρή ηρωίδα μας.
Ο τροχός του χρόνου γυρνά πολλές στροφές και η Χάιντι έχει μεγαλώσει λίγο ακόμη. Έχει γνωρίσει την μητέρα και την τυφλή γιαγιά του Πέτερ, ενώ ο παππούς της την αγαπά και την φροντίζει πολύ. Όταν ο ηλικιωμένος, δε, μαθαίνει για τις φτωχικές συνθήκες διαβίωσης της οικογένειας του Πέτερ, ενδιαφέρεται να βελτιώσει την καθημερινότητά τους και φροντίζει ώστε να επισκευαστεί το σπιτικό τους.
Η άνοιξη που φτάνει, δυό χρόνια μετά την άφιξη της Χάιντι στο σπίτι του παππού, φέρνει μαζί της αναπάντεχα και την θεία Ντέτε. Εκείνη “ζητά” και παίρνει μαζί της την Χάιντι στην Φραγκφούρτη, ώστε να συντροφεύει ένα σχεδόν συνομήλικό της κορίτσι και να μάθει η μικρή φίλη μας γράμματα.
…
Εσύ τι της προσφέρεις; Βόλτες με τις κατσίκες; Αν δε με αφήσεις να την πάρω, θα πάω στα δικαστήρια…
Αυτή ήταν η τελευταία της κουβέντα και παρά τις διαμαρτυρίες του παππού, αλλά και της ίδιας της Χάιντι, η μικρούλα αναγκάστηκε να τους αποχαιρετήσει όλους και να φύγει για τη Φραγκφούρτη μαζί με τη θεία Ντέτε.
…
Η Κλάρα Ζέσεμαν, το ξανθό κορίτσι με τα γαλάζια μάτια που βρίσκεται καθηλωμένο στο αμαξίδιο, χαμογελά κάθε μέρα όλο και περισσότερο καθώς βρέθηκε -ξαφνικά- με παρέα! Ο πατέρας της Κλάρας είναι πολύ πολύ ικανοποιημένος με την χαρά της· χρόνια είχε να δει την κόρη του ευτυχισμένη. Η οικονόμος, η δεσποινίς Ροτερμάιλερ, όμως, που αληθινά δοκιμάζεται η υπομονή της, φαίνεται να αγγίζει τα όριά της με τις σκανταλιές, τις απροσεξίες και τον ατίθασο χαρακτήρα της Χάιντι.
Η ζωή της Χάιντι έχει αλλάξει ριζικά. Από τη μία έχει την Κλάρα που την αγαπά και περνούν όμορφα μαζί την κάθε μέρα. Από την άλλη όμως, αντιμετωπίζει καθημερινά δυσκολίες τόσο από τις απαιτήσεις που έχουν από αυτήν, όσο και από την έλλειψη του παππού της, του Πέτερ, μα και των πολυαγαπημένων της βουνών. Η στενοχώρια της είναι τόσο μεγάλη, ώστε ο οικογενειακός γιατρός συνιστά να επιστρέψει στο σπίτι του λατρεμένου της παππού.
Και όντως έτσι γίνεται. Η Χάιντι επιστρέφει στα αγαπημένα της βουνά και στα λατρεμένα πρόσωπα που ζουν εκεί. Άραγε όμως, θα τα καταφέρει να ξαναβρεθεί με την στενή της φίλη πια, την Κλάρα; Υπάρχει περίπτωση να μπορέσει ποτέ να της δείξει από κοντά όλα αυτά τα θαυμαστά που της είχε τόσες φορές περιγράψει στις αφηγήσεις της;
Αγοράστε το «Χάιντι», της Γιοχάνα Σπίρι σε διασκευή της Μαρίας Δασκαλάκη, κάνοντας κλικ εδώ!
Κριτική και εντυπώσεις
Τι να πρωτογράψει κανείς για την Χάιντι; Από το 1881, που η Johanna Spyri έδωσε “σάρκα και οστά” στην μικρή αυτή λογοτεχνική ηρωίδα, έχουν μεγαλώσει γενιές και γενιές με την ιστορία της! Ένα παραμύθι που άγγιξε τόσες πολλές παιδικές ψυχές και που μεταφέρθηκε και στην μικρή οθόνη! Ακόμα θυμάμαι τα απογεύματα που μετά το σχολείο παρακολουθούσα στην τηλεόραση τις περιπέτειες της λατρεμένης μου Χάιντι!
Αυτή την εξαίσια και γεμάτη μηνύματα ιστορία, διασκεύασε η ταλαντούχα Μαρία Δασκαλάκη και δημιούργησε ένα εξαιρετικό παιδικό ανάγνωσμα. Το εγχείρημα αγκάλιασαν οι εκδόσεις Μίνωας και το έντυσαν με μια εξίσου υπέροχη με το κείμενο, εκφραστική και με θαυμάσια χρώματα εικονογράφηση του Νίκου Γιαννόπουλου!
Έτσι γεννήθηκε άλλο ένα μέλος της σειράς “Κλασσικοί θησαυροί” των εκδόσεων Μίνωας που θα λατρέψουν οι μικροί αναγνώστες και θα διαβάσουν με λαχτάρα οι μεγαλύτεροι σε ηλικία! Είναι δυνατόν εμείς οι άνω των “-άντα φεύγα” να αφήσουμε από τα χέρια μας την ιστορία της Χάιντι χωρίς να την ξαναζήσουμε; Ουδέποτε!!!
Η Μαρία Δασκαλάκη έχει κάνει και σε αυτό το βιβλίο το μαγικά της, οπότε ξέρετε… πεταχτείτε μέχρι το πιο κοντινό βιβλιοπωλείο και αγοράστε το θεσπέσιο αυτό παιδικό βιβλίο. Και ναι… πριν το δώσετε στα παιδιά σας, διαβάστε το και ξαναζήστε μερικές μαγευτικές στιγμές μαζί με την ηρωίδα των παιδικών σας χρόνων. Την μοναδική Χάιντι!
Οπισθόφυλλο:
Η ζωή στάθηκε άδικη για τη μικρή Χάιντι που έμεινε ορφανή και από τους δύο γονείς της όταν ήταν πολύ μικρή. Κάποια στιγμή, η αδερφή της μητέρας της δεν μπορούσε να τη φροντίζει άλλο κι έτσι σε ηλικία μόλις πέντε χρονών την άφησε στον παππού της, ο οποίος ζούσε στις ελβετικές Άλπεις και ήταν ο μοναδικός συγγενής που είχε.
Ο παππούς ήταν ένας παράξενος άντρας που ζούσε απομονωμένος ψηλά στο βουνό και σπάνια κατέβαινε στο πιο κοντινό χωριό. Όλοι τον θεωρούσαν αγριάνθρωπο και τον φοβόντουσαν. Όταν, όμως, γνώρισε την εγγονή του, άρχισε να αλλάζει. Η καλοσύνη και η αγνότητα του κοριτσιού ξύπνησαν μέσα του συναισθήματα που κοιμόντουσαν για πολλά χρόνια.
Η ζωή στο βουνό κυλούσε ανέμελα, μέχρι τη στιγμή που μπήκε στη ζωή της Χάιντι η Κλάρα και τότε όλα άρχισαν να αλλάζουν…
Η Χάιντι είναι η πιο γνωστή παιδική ιστορία της Ελβετίδας συγγραφέως Γιοχάνα Σπίρι. Αν και γράφτηκε το 1880, διαβάζεται ασταμάτητα από μικρούς και μεγάλους μέχρι σήμερα.
Αγοράστε το «Χάιντι», της Γιοχάνα Σπίρι σε διασκευή της Μαρίας Δασκαλάκη, κάνοντας κλικ εδώ!
Ταυτότητα βιβλίου
Τίτλος βιβλίου
Χάιντι
Heidi
Συγγραφέας
Γιοχάνα Σπίρι
Johanna Spyri
Διασκευή
Μαρία Δασκαλάκη
Εικονογράφος
Νίκος Γιαννόπουλος
Σειρά βιβλίων
Κλασσικοί θησαυροί
Εκδοτικός οίκος
Εκδόσεις Μίνωας
Ημερομηνία έκδοσης
Απρίλιος 2021
Αριθμός σελίδων
36
ISBN
978-618-02-1782-7
Συντάκτης άρθρου
Ολυμπία Κατσένη