Εκδόσεις Κέδρος, 2019
Σελ. 349
20 Αυγούστου 2014. Το γλέντι βρίσκεται στο αποκορύφωμά του, αλλά αυτός απομακρύνεται περπατώντας προς τα αγαπημένα του λιόδεντρα. Έχει ανάγκη από μερικές ανάσες.
Ο Αλέξανδρος Χρηστίδης, πλησιάζει προς την άκρη του κτήματός του, όταν ξαφνικά βλέπει έναν γεροδεμένο άντρα, ντυμένο με στολή μελισσοκόμου, να τον πλησιάζει απειλητικά. Η μάσκα κρύβει τα χαρακτηριστικά του. Στο ένα του χέρι κρατάει ένα ξύλινο κλομπ και στο άλλο μια μικρή κυψέλη μελισσών. Ο Αλέξανδρος μένει μετέωρος για λίγο. Δεν προλαβαίνει να τρέξει πίσω στους οικείους του, που διασκεδάζουν, διότι ένα σμάρι μέλισσες απελευθερώνεται από την κυψέλη και ο άγνωστος του ορμάει. Τα τσιμπήματα είναι απανωτά και τον ζαλίζουν. Έπειτα ο άντρας τον χτυπάει. Τα πάντα θολώνουν γύρω του πριν πέσει κάτω. Τα χτυπήματα πλέον σφυροκοπούν ολόκληρο το κορμί του. Από την κυψέλη ξεπετιούνται μέλισσες και τον τσιμπάνε συνεχώς. Ανοίγει τα μάτια του και καταφέρνει να αντικρίσει έκπληκτος τον άντρα που έχει βγάλει τη μάσκα του…
Η Δέσποινα Καμπαξή, σύζυγος του δολοφονημένου πολιτικού μηχανικού Αλέξανδρου Χρηστίδη, ζητάει βοήθεια, από τον ιδιωτικό ντετέκτιβ Πέτρο Ριβέρη, για να εξιχνιάσει την υπόθεση. Του εξηγεί ότι ο άντρας της δέχτηκε την επίθεση στο κτήμα τους, στο Ποσείδι Χαλκιδικής, από κάποιον άγνωστο, ο οποίος παραβίασε τον φράχτη και μπήκε στην πίσω αυλή, ενώ λίγοι στενοί φίλου γιορτάζανε το εφάπαξ, που είχε πάρει ο Αλέξανδρος.
Ο Αλέξανδρος Χρηστίδης, που ζούσε στη Θεσσαλονίκη, είχε αντιστασιακή δράση στα φοιτητικά του χρόνια τον καιρό της δικτατορίας, ήταν δημοτικός σύμβουλος στη μεταπολίτευση με πρωτοποριακή παρουσία στην τοπική αυτοδιοίκηση, και υποστήριξε με τόλμη και ρομαντισμό, στη δύση της καριέρας του, τις δομές της κοινωνικής οικονομίας, που δημιουργήθηκαν λόγω της οικονομικής κρίσης. Ήταν διευθυντής της Κιστέρνας, μιας πρωτοποριακής δημοτικής αναπτυξιακής εταιρίας με σπουδαίο κοινωνικό έργο και συμμετείχε και στην Ατλαντίδα, ένα εναλλακτικό δίκτυο αλληλέγγυας και κοινωνικής οικονομίας (μια τράπεζα χρόνου, για την ακρίβεια). Ο πολιτισμός ήταν η μεγάλη του αδυναμία. Εχθρούς δεν είχε.
Ο Πέτρος Ριβέρης δέχεται να αναλάβει την υπόθεση της δολοφονίας του Χρηστίδη. Όταν όμως επιστρέφει στο διαμέρισμά του βρίσκει ένα φάκελο με το εξής κείμενο: «Μέσα στον κήπο της πόλης ένα μελίσσι πίνει από το νέκταρ των ονείρων μας. Ακολούθησε τις γωνίες των δρόμων που κάνουν το κέντρο να σχηματίζει κυψέλη για να μπεις μέσα στο χορό της μέλισσας. Πρώτη στάση το πάρκο που ενώνει την πολιούχο οδό με τον πρώτο πρόσφυγα Διοικητή Βορείου Ελλάδος. Εκεί θα σε περιμένει απόψε, το πρώτο από τα οκτώ κεφάλαια που συνθέτουν τον χορό της μέλισσας».
Αμέσως ο Πέτρος Ριβέρης αφήνει το μυαλό του να περιπλανηθεί και να ανακαλύψει τι εννοούσε με το κείμενο αυτό, ο άγνωστος αποστολέας. Καταλαβαίνει από αυτό το κείμενο, που μιλάει για μέλισσες, ότι έχει σχέση με τον δολοφόνο. Τι παιχνίδι θέλει να του παίξει ο δολοφόνος και γιατί του έστειλε αυτό το κείμενο;
Ο Ριβέρης ήξερε ότι στη δολοφονία του Χρηστίδη οι μέλισσες είχαν ενεργό ρόλο. Ο Χρηστίδης είχε χάσει τη ζωή του από επίθεση ενός σμήνους μελισσών. Ποια ήταν όμως η κυψέλη που υπήρχε μέσα στο κέντρο της πόλης, που έλεγε το κείμενο; Και ποιο μελίσσι έτρωγε τα όνειρά μας;
Σύμφωνα με το μήνυμα, αυτό το κείμενο θα ήταν το πρώτο «κεφάλαιο» από τα οκτώ συνολικά που, κατά τον άγνωστο συντάκτη, συνέθεταν τον χορό της μέλισσας.
Σπάζοντας το κεφάλι του να λύσει το γρίφο, ανοίγει το google earth στην αναζήτηση «Κέντρο Θεσσαλονίκης». Κοιτάζοντας τον ηλεκτρονικό χάρτη, ανακαλύπτει την κυψέλη του μηνύματος, καθώς ο ντετέκτιβ προχωράει στις κορυφές μιας ιδιόμορφης πολεοδομικής κυψέλης, που σχηματίζεται στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, απέναντι από την εκκλησία του Αγίου Δημητρίου, και τότε αντιλαμβάνεται τον γρίφο και τη σύνδεση που υπάρχει ανάμεσα στα πρόσωπα και στα γεγονότα.
Ένα εξάγωνο σχήμα σχηματιζόταν από την Ιασωνίδη, την Αγίου Δημητρίου, την Καραολή και Δημητρίου, την Τσιμισκή και την Παλαιών Πατρών Γερμανού. Η κυψέλη είχε έξι κορυφές, ενώ όπως έγραφε στον γρίφο που πήρε, υπήρχαν και δύο εικονικές. Συνεπώς θα έπαιρνε οκτώ γράμματα, αν όλα αυτά ίσχυαν. Και, όπως αποδείχθηκε, το επόμενο κείμενο τον περίμενε, στην γωνία της Αγίου Δημητρίου με την Καραολή και Δημητρίου…
Έτσι αρχίζει ένα κυνηγητό του δολοφόνου, μέσα από οκτώ παράξενους γρίφους και μηνύματα.
Θα βρει την λύση στα αινίγματα και στους γρίφους, που περιπλέκουν την έρευνα, ο Πέτρος Ριβέρης;
Το νουάρ μυθιστόρημα του Πάνου Ιωαννίδη, δίνει πρωταγωνιστικό ρόλο στη Θεσσαλονίκη φέροντας την πόλη ως συνδετικό κρίκο με τα τεκταινόμενα στην κοινωνία της. Περιγράφει εξαιρετικά το σύγχρονο αστικό τοπίο της Θεσσαλονίκης. Οι δε πρωταγωνιστές του έργου βιώνουν την κρίση της χώρας και οι συνέπειές της πολλές φορές αποτελούν τον οδηγό των πράξεών τους.
Ο συγγραφέας δημιουργεί ένα πρωτότυπο νουάρ μυθιστόρημα ακολουθώντας την κατεύθυνση του ήλιου, όπως κάνουν οι μέλισσες με χορευτικές φιγούρες για να βρουν και να κυκλώσουν την κυψέλη που έχει τη γύρη, παρασύροντας αβίαστα και τον αναγνώστη να μπει μαζί του στον χορό.
Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που διαβάζεται πολύ ευχάριστα από την πλειοψηφία των αναγνωστών. Ένα αξιοπρόσεκτο και απαιτητικό βιβλίο, ιδιαίτερα ωφέλιμο σήμερα, εάν επιθυμούμε να σκεφθούμε εις βάθος την οικονομική, κοινωνική και ηθική κατάσταση στην οποία ζούμε.
Διαβάστε το.
Ο Πάνος Ιωαννίδης γεννήθηκε τον Αύγουστο του 1978. Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα με το διήγημα «Η γυναίκα από τη Ζυρίχη», το οποίο διακρίθηκε στον πρώτο διαγωνισμό της Ελληνικής Λέσχης Αστυνομικής Λογοτεχνίας. Έχει εκδώσει το αστυνομικό μυθιστόρημα «Τα μωρά της Αθηνάς» (εκδόσεις Πηγή, 2016) και τις ποιητικές συλλογές Ποιήματα της Στιγμής και άλλες Ουτοπικές Ιστορίες (ηλεκτρονική αυτοέκδοση, 2014) και Λοκομοτίβα (εκδόσεις Το Δόντι, 2017). Είναι διδάκτωρ οικονομικών επιστημών. Ζει στη Δράμα με τη σύντροφό του και τον γιο τους.
Τραχανάς Κώστας
