Άγρια βεντέτα, σου λέει, ανάμεσα στο Πασόκ και τον Σύριζα. Ότι θα τον χαλάγανε έτσι κακά (τι διατύπωση! μα δεν βρίσκω άλλη λέξη) τον έρωτά τους αυτοί οι δυο παλιοί ψιλοσυνεργαζόμενοι σε μια ποικιλιότητα θεμάτων, ούτε που μου πέρναγε από το μυαλό. Αυτοί παλιά σχεδόν τα είχαν ένα πράγμα! Στελέχη του ενός έστελναν προξενήτρες στο άλλον, έκλειναν το ματάκι μεταξύ τους, κουβέντιαξαν να τα σμίξουνε τα κουκιά τους (το πολλά κουκιά τότε του ενός και τα ψιλοκουκάκια τότε του άλλου). Στηρίζανε τους ίδιους μπαχαλάκηδες συνδικαλιστές και καταληψίες, ψήφιζαν από κοινού στη Βουλή, βρίζανε την Εσπερία, μισούσαν την επάρατο δεξιά (αυτήν που τώρα ο ένας κρατάει σφιχτά αλαμπρατσέτα και ο άλλος προσπαθεί να την πολεμήσει και διαδεχτεί). Χεστήκαμε αν θα την πολεμήσει, τέτοια που είναι και αν θα την διαδεχτεί, αλλά τι έγινε και παρεισέφρυσε ξαφνικά τόσο μίσος και αλληλοσπαραγμός; Μπας και έκανε στον έναν κουπεπέ η εξουσία και στον άλλον… μια άλλη εξουσία, αυτή με τα γουνάκια; Βλέπω ειδήσεις ψήνοντας κοτόπουλο γιουβέτσι, θυμάμαι την εποχή που ήσαν συνεταιράκια (αν και ψευτομάλωναν για τα μάτια του κόσμου) οι τωρινοί ξαμαλλιασμένοι και σκέφτομαι διάφορα τέτοια πικρά, παραμύθια άλλων καιρών. Α, το γιουβέτσι θα το φτιάξω με κριθαράκι όχι του εμπορίου, παρά με ένα που παίρνω από χυλοπιτάδικο Αγουλινίτσης, πολύ καλό. Η μάνα μου είπε φρέσκια ντομάτα και ένα κρεμμύδι. Επίσης στο σερβίρισμα μπόλικη μυτζήθρα. Το περιμένω και ξερογλύφομαι γιατί κάτι παλιοαυγά που έφαγα γυρνώντας τι να μου κάνουν δυο μέτρα παλικάρι! Δεν σας είπα για χθες, υπέροχα ήταν στην εξωτική Λούτσα (παρυφές Λούτσης προς Ραφήνα). Τρεις κυρίες θαρραλέες με τα μπικίνια τους και με κόκκινα σκουφιά απαξάπασες, αυτές βούτηξαν για τον σταυρό, αγόρι κανένα. Κι ύστερα σου λένε αδύνατο φύλλο…
Α, δεν σας είπα. Το Σάββατο ετοιμάζω σουαρέ, ρεβύ, πώς να το πω… Θα φάμε, θα πιούμε, θα κόψουμε βασιλόπιτα και την καινούργια χρονιά θα φοβερίσουμε. Ναι, θα μεγαλουργήσω στην κουζίνα, αλλά δεν θα μεγαλουργήσω μόνος. Περιπεράστε. Οι ενδιαφερόμενοι, ας στείλουν μήνυμα και θα τους κατατοπίσω γεωγραφικώς. Πού θα καθήσουμε τόσοι πολλοί; Τα λεπτά παιδιά και κορίτσια θα καθήσουν στα γόνατα των …μη λεπτών παιδιών και κοριτσίων. Λύσεις πάντα βρίσκονται!
του Δημήτρη Χίλιου
Ο Δημήτρης Χίλιος είναι συγγραφέας και από τις εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα του “Με το σφύριγμα του τραίνου” και “Χάρτινα φιλιά“.
