Η Παναγία στο στόχαστρο των αιρετικών ανά τους αιώνες
Σε περασμένους αιώνες είχαμε τους Γνωστικούς, τους Αρειανούς, τους Πνευματομάχους, τους Μονοφυσίτες, τους Εικονομάχους, τους Λουθηρανούς και λοιπά και λοιπά, στις ημέρες μας έχουμε τους μ.τ. Ιεχωβά έχουμε και τους Πεντηκοστιανους. Και ο Θεός γνωρίζει ποιοι φρέσκοι θα ξεπροβάλλουν κατά τον 21ο αιώνα καθώς θα παλιώνουν και θα εκφυλίζονται οι τωρινοί. Η πρόνοια του Θεού πολλές φορές επιτρέπει, κάποια πρόσωπα με έντονα ενδιαφέροντα πνευματικά, να μπλέξουν κάποια κίνηση αιρετική και να γνωρίσουν άμεσα εκ του σύνεγγυς τα δόγματα και τα βιώματα και τη συνέχεια ο Θεός τους επιστρέφει πάλι στην Ορθόδοξη Εκκλησία και τους βοηθεί ώστε να βοηθήσουν και αυτούς οι οποίοι βρίσκονται ήδη εγκλωβισμένοι μέσα στην πλάνη. Και σήμερα το θέμα μας Πεντηκοστιανοί και Παναγία θα το κάνουμε με τον νευρολόγο ψυχίατρο κύριο Παναγιώτη Λυσανδρόπουλο ο οποίος βρίσκεται μαζί μας κι ο οποίος έχει τον λόγο. – Ένας από τους βασικούς λίθους προσκόμματος στον οποίο οι αιρετικοί κάθε αποχρώσεως σκοντάφτουν και πέφτουν, είναι η μητέρα του Χριστού, η Παναγία μας. Από τον κανόνα αυτόν δεν ξεφεύγουν βέβαια και οι Πεντηκοστιανοί. Ο τρόπος που η Ορθόδοξη Εκκλησία αντιμετωπίζει και τιμά την Υπεραγία Θεοτόκο είναι γι’ αυτούς σκάνδαλο.
Ο λόγος είναι πάρα πολύ απλός: εκείνοι βγάζουν τα συμπεράσματα τους για την Θεοτόκο με πηγή την Αγία Γραφή και μόνο τους όπλο την πεπερασμένη ανθρώπινη λογική και σοφία. Η Ορθόδοξη Εκκλησία ομιλεί και με την Γραφή αλλά και με τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος που είναι η άνωθεν σοφία και με όπλο την Παράδοση όπως αυτή εκφράζεται από τους Θεοφόρους Πατέρες. Παράδοση και φωτισμός από το Άγιο πνεύμα είναι τα δυο στοιχεία που οδηγούν τον Ορθόδοξο Χριστιανό στην ορθή ερμηνεία της Αγίας Γραφής και στο θέμα της Υπεραγίας Θεοτόκου όπως βέβαια και σε κάθε άλλο θέμα.
Οι Πεντηκοστιανοί και οι υπόλοιποι αιρετικοί, αδυνατούν να συλλάβουν την αλήθεια για το πρόσωπο της αειπάρθενου Μαρίας δηλαδή με λίγα λόγια αδυνατούν να εννοήσουν σε βάθος το μυστήριο της ενσαρκώσεως του Σωτηρος μας Ιησού Χριστού με το οποίο η Παναγία είναι συνδεδεμένη.
Αδυνατούν βέβαια να εννοήσουν και τον τρόπο της σωτηρίας του ανθρώπου εντός της Εκκλησίας στην οποία η Θεοτόκος κατέχει εξαιρετική θέση.
Υποστηρίξαμε και άλλη φορά ότι κάθε αιρετική διδασκαλία άμεσα η έμμεσα, κρυφά η φανερά, έχει ένα και μόνο στόχο, τον Χριστό και την Εκκλησία Του, ενώ επιφανειακά τουλάχιστον μιλούν υπέρ του Χριστού.
Έτσι και η επίθεση που γίνεται στο πρόσωπο της Θεοτόκου και η προσπάθεια υποβιβασμού της, ουσιαστικά στρέφονται πρώτον εναντίον του Χριστού, γιατί διαστρέφουν και παραποιούν την ενσάρκωση του και δεύτερον εναντίον της εκκλησίας την οποία απογυμνώνουν και την καθιστούν ένα σώμα κενό χωρίς ζωή.
Ας δούμε όμως το θέμα αναλυτικότερα, στις συνάξεις των Πεντηκοστιανών δεν αναφέρεται ποτέ, ούτε στις προσευχές, ούτε στα κηρύγματα, ούτε στις ιδιαίτερες συζητήσεις τους.
Αναφέρετε μόνον όταν κατά την πορεία ενός κηρύγματος συναντούν εδάφια της Γραφής που μιλούν για την Θεοτόκο. Τότε βέβαια οι Πεντηκοστιανοί μη μπορώντας να κάνουν και αλλιώς λένε δύο κουβέντες για «την αδελφή μας τη Μαρία» όπως αποκαλούν την Παναγία.
Έτσι απλά χωρίς κανένα ιδιαίτερο σεβασμό, καμία ιδιαίτερη τιμή, προσπερνούν την μητέρα του Χριστού σαν να ήταν οποιοσδήποτε από τα αλλά πρόσωπα της Βίβλου, αδιάφορα, χωρίς να συνειδητοποιούν την αξία της και την κεφαλαιώδη σημασία που διαδραμάτισε στο έργο της σωτηρίας του ανθρώπου.
Η γυναίκα που μακαρίζουν όλες οι γενεές, η τιμιωτέρα των Χερουβείμ και ενδοξοτέρα ασυγκρίτως των Σεραφείμ, η Αγία μητέρα όλων των Χριστιανών, είναι για τους Πεντηκοστιανούς απλά και μόνον «η αδελφή μας η Μαρία». Όπως πχ ο αδελφός μας ο Πέτρος, ο Παύλος και οι άλλοι Απόστολοι.
Μάλιστα για τους Πεντηκοστιανούς η αξία της Παναγίας είναι σαφώς μικρότερη.
Τονίζουν ότι οι Απόστολοι και στην συνεχεία οι μαθητές τους αγωνιστήκαν για την μαθητεία των εθνών, για την διάδοση του Ευαγγελίου, ενώ η Παναγία στερείται αποστολικού έργου.
Επισημαίνουν με έμφαση ότι η Παναγία βρισκόταν στο ανώγειο την ημέρα της Πεντηκοστής προσευχόμενη, λέγοντας στις συνάξεις τους το ανατριχιαστικό εκείνο, «και η Μαρία περίμενε στην ουρά για να λάβει πνεύμα Άγιο».
Επίσης, λένε ότι μετά την γέννηση του Χριστού, η Παναγία έκανε με τον Ιωσήφ και άλλα πολλά παιδιά, αντικαθιστώντας έτσι το αειπάρθενος με το πολύτεκνος.
Διδάσκουν ακόμη ότι ο Χριστός καθόλου καλά δεν τα πήγαινε με την μητέρα του, αλλά την κρατούσε σε απόσταση και την έβαζε μάλιστα και στην θέση της, όποτε εκείνη προσπαθούσε να ασκήσει την μητρική εξουσία.
Θεωρούν βλασφημία τα διδασκόμενα από την Ορθόδοξη Εκκλησία γύρο από τον θάνατο και την μετάσταση της Θεοτόκου στον ουρανό, καθώς και την εξέχουσα θέση που κατέχει εκεί, κοντά στον υιό της και Θεό μας Ιησού Χριστό.
Τέλος, θεωρούν δεισιδαιμονία την τιμή και την αγάπη που αποδίδουν οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί στην Παναγία, την μεσιτεία που ζητούν από αυτήν, την προσκύνηση των εικόνων της και μυθεύματα τα αναρίθμητα θαύματα της.
Σε πρόσφατη συζήτηση με κάποιον υψηλά ιστάμενο Πεντηκοστιανό, όταν η κουβέντα ήρθε στο πρόσωπο της Παναγίας εκείνος, μεταξύ των άλλων και με μεγάλη σιγουριά και έπαρση, δήλωσε ότι «η αδελφή μας η Μαρία είναι στον ουρανό μεταξύ των άλλων Αγίων, αλλά βέβαια δεν μας ακούει. Πώς λοιπόν να μας βοηθήσει;»
Εμείς πάντως που πιστεύουμε ότι η Παναγία μας, μας ακούει και μεσιτεύει υπέρ ημών, με όλη μας την καρδία την παρακαλούμε να τον βοηθήσει και αυτόν γιατί είναι φίλος των παιδικών μας χρόνων και όλους τους πλανημένους αδελφούς μας που τυφλώθηκαν από τον αντίδικο μας τον Διάβολο και να μεσιτεύσει στον Κύριο μας να αφυπνιστούν και να δουν το φως της αλήθειας.
Στο πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, όπως διδάσκει η Ορθόδοξη Εκκλησία μας, είναι πιστεύω σε όλους γνωστή θα σταθούμε σε μερικά βασικά σημεία σε μια προσπάθεια ανασκευής αυτών που διδάσκουν οι Πεντηκοστιανοί προσπαθώντας να αποσπάσουν ανυποψίαστα και απληροφόρητα πρόβατα μακριά από την ποίμνη της εκκλησίας του Χριστού.
Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου
Καταρχήν ας θυμηθούν οι Πεντηκοστιανοί πόσο συγκλονισμένοι μιλούν για τις εσωτερικές τους εμπειρίες, ακόμα και εάν όπως εμείς πιστεύουμε, δεν πρόκειται για γνήσια Αγιοπνευματικά βιώματα, εκείνοι μιλούν με πραγματική έκσταση για το πως γνώρισαν τον Κύριο, πως είδαν τον Κύριο, πως τους μίλησε εκείνος ή οι άγγελοι του.
Έχοντας κατά νου την δύναμη αυτής της εμπειρίας και το πώς αυτή άλλαξε τη ζωή τους, ας κάνουν την εξής σειρά σκέψεων, η Παναγία που είδε όχι απλώς άγγελο, αλλά τον Αρχάγγελο Γαβριήλ και όχι απλώς τον είδε αλλά και συνομίλησε μαζί του και όχι απλώς συνομίλησε αλλά έμαθε ότι θα γεννήσει τον ίδιο τον Θεό με σάρκα εκ της σαρκός της και βεβαίως επισκιασθείσα από το Πνεύμα το Άγιο έφερε στα σπλάχνα της τον απερίγραπτο και απεριχώρητο Θεό και τελικά έφερε στον κόσμο θαυματουργικώς τον Βασιλέα του Σύμπαντος, τι φαντάζονται οι Πεντηκοστιανοί; Καμία επίπτωση δεν θα είχαν αυτά τα γεγονότα στην «αδελφή τους την Μαρία»;
Αν οι δικές τους οι ψευδοεμπειρίες τους άλλαξαν την ζωή όπως λένε, αυτό το υπέρτατο μεγαλείο που έζησε η Θεοτόκος, θα το προσπερνούσε αδιάφορα και θα συνέχιζε την ζωή με τον Ιωσήφ σαν να μην είχε συμβεί τίποτα;
Ή φαντάζονται οι Πεντηκοστιανοί ότι τέτοια γεγονότα που άφησαν έκπληκτους και τους ουρανούς, θα μπορούσαν να συμβούν σε μια απλή γυναίκα;
Οι προσαγορεύσεις παν-αγία και υπέρ-αγία είναι μάλλον αδύναμες για να εκφράσουν την ποιότητα και το ύψος της Αγιότητας της Θεοτόκου.
– Εδώ να κάνω και κάποια παρατήρηση και εγώ, ας σταθούμε σε ένα σημείο, ότι όχι άγγελος αλλά αρχιστράτηγος, αρχάγγελος εμφανίστηκε στην Παναγία και την εμφάνιση του η Παναγία την άντεξε, αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό γεγονός. Στον προφήτη Δανιήλ στο 8ο κεφαλαίου αναφέρετε ότι ο προφήτης είδε ένα συγκλονιστικό όραμα, να συγκρούεται ένας κριός με έναν τράγο και στη συνέχεια ήθελε να βρεθεί τρόπος να ερμηνευθεί αυτό το όραμα και ο Θεός του αποστέλλει τον αρχάγγελο Γαβριήλ, αν θέλετε διαβάσετε λίγο να δούμε πως ήταν η εμφάνιση του Αρχαγγέλου Γαβριήλ.
– Και ότε εγώ ο Δανιήλ είδον την όρασιν και εζήτουν την έννοιαν, τότε ιδού, εστάθη έμπροσθέν μου ως θέα ανθρώπου· και ήκουσα φωνήν ανθρώπου εν μέσω του Ουλαΐ, ήτις έκραξε και είπε, Γαβριήλ, κάμε τον άνθρωπον τούτον να εννοήση την όρασιν. Και ήλθε πλησίον όπου ιστάμην· και ότε ήλθεν, ετρόμαξα και έπεσον επί πρόσωπόν μου· ο δε είπε προς εμέ, εννόησον, υιέ ανθρώπου· διότι η όρασις είναι διά τους εσχάτους καιρούς. Και ενώ ελάλει προς εμέ, εγώ ήμην βεβυθισμένος εις βαθύν ύπνον με το πρόσωπόν μου επί την γήν· πλην με ήγγισε και με έκαμε να σταθώ όρθιος. (Δανιὴλ 8:15-18)
– Εδώ βλέπουμε εμφανίζεται ο αρχάγγελος, ο αρχιστράτηγος Γαβριήλ, στον προφήτη, είναι ένας άνθρωπος με μεγάλη πνευματική δύναμη και όμως δεν μπορεί να την αντέξει την παρουσία του αρχαγγέλου Γαβριήλ και πέφτει κάτω, λεει και ότε ηλθε ετρομαξα και επεσον επι πρόσωπον μου, ήταν τόσο πολύ το πέσιμο και τόσο σωματικό και το ψυχικό, που είχε σχεδόν χάσει και τις αισθήσεις του, νόμιζε ότι βρισκόταν σε κατάσταση ύπνου.
Και αναγκάζετε ο αρχάγγελος να τον ακουμπήσει, λέει “πλην με ηγγισε και με έκανε να σταθώ όρθιος”, όταν τον ακούμπησε ο αρχάγγελος “δύναμις μετεδόθη” στον πεσμένο προφήτη και σηκώθηκε.
Εάν τώρα σταθούμε μόνο στο περιστατικό τι συμπεράσματα βγάζουμε;
– Ότι το ύψος της αγιότητας της Παναγίας ήταν τόσο μεγάλο και η καθαρότητα της τόσο υψηλή ώστε μπόρεσε να αντέξει την θέα του αρχαγγέλου Γαβριήλ, ενώ ο προφήτης Δανιήλ τον οποίον ο άγγελος σε κάποιο άλλο χωρίο τον ονομάζει σφόδρα αγαπητό, επομένως ήταν και αυτός σε υψηλά επίπεδα αγιότητας, δεν μπόρεσε να αντέξει την θέα του αγγέλου.
-Μάλιστα, βλέπουμε δηλαδή η πνευματική δύναμις της Παναγίας είναι τέτοια ώστε να αντέχει και την παρουσία του Αρχαγγέλου και να μπορεί να συνομιλεί σαν ένας άνθρωπος που πλήρως έχει τις αισθήσεις, την λογική και δεν πέφτει κάτω ξερή θα λέγαμε να χάνει τις αισθήσεις τις να βρίσκεται σε ύπνο, αυτό δείχνει την δύναμη που κρύβε μέσα της η Παναγία ώστε να αντέχει παρουσίες και αρχιστρατήγων ουρανίων όντων.
– Βεβαίως, θα ήθελα εδώ να παρατηρήσω επ’ ευκαιρία ότι οι Πεντηκοστιανοί βλέπουν με περισσή ευκολία αγγέλους, αρχαγγέλους, τον Κύριο, τώρα με ποιο ύψος αγιότητος και καθαρότητος αντέχουν αυτές τις θέες ένας Θεός ξέρει…
– Προφανώς θα είναι ανώτεροι από τον προφήτη Δανιήλ…
– Έτσι φαίνεται….
– Γίνεται σαφές πάντως, ότι υποβιβάζοντας οι Πεντηκοστιανοί την αγιότητα της Θεοτόκου, συνειδητά η ασυνείδητα, υποβιβάζουν το μεγαλείο και το μυστήριο της ενσαρκώσεως του Σωτήρος.
Εάν τέτοιο συνταρακτικό γεγονός μπορούσε να συμβεί σε έναν τυχαίο άτομο και στη συνέχεια να μην είχε καμία επίδραση στην ζωή του, ε τότε, δεν ήταν δα και τόσο συνταρακτικό το γεγονός αυτό.
Προσέξτε με τις λεπτό έμμεσο και ύπουλο τρόπο το πονηρό πνεύμα ναρκοθετεί από την έναρξη της, την επίγεια παρουσία του Χριστού.
Η Αειπαρθενία της Θεοτόκου
Αλλά λένε απλοϊκά τάχα οι Πεντηκοστιανοί, μα ο γάμος και η παιδοποιία δεν είναι ευλογημένα από τον Θεό;
Είναι τάχα κακό και βέβηλο να έκανε η Μαρία και ο Ιωσήφ πολλά παιδιά;
Η απάντηση είναι απλή, ο γάμος και η τεκνογονία για εμάς τους σαρκικούς ανθρώπους είναι γεγονότα φυσικά και ευλογημένα, αλλά για πρόσωπα του ύψους της υπεραγίας Θεοτόκου με ουράνια αποστολή και δόξα, αυτά τα φυσικά για εμάς είναι αφύσικα, η ζωή του Κυρίου μας το αποδεικνύει. Αλλά και η ζωή πολλών αποστόλων και μαθητών το επιβεβαιώνει.
Τα σαρκικά για τους σαρκικούς, για τους πνευματικούς ισχύουν τα ουράνια μέτρα.
Διαβάζουμε στο 20ο κεφάλαιο του κατά Λουκά Ευαγγελίου στίχος 34-35 οι υιοι του αιωνος τουτου νυμφευουσι και νυμφευονται· οι δε καταξιωθεντες να απολαυσωσιν εκείνον τον αιώνα και την εκ νεκρών αναστασιν ουτε νυμφευουσιν ουτε νυμφευονται· αυτά είναι τα ουράνια μέτρα βάση των οποίων έζησε η Θεοτόκος.
– Εδώ να κάνω και κάποια παρατήρηση, αναφέρετε στην Αποκάλυψη ότι στον ουράνιο χώρο γίνεται μια μελωδία και αδουσιν ωδήν καινήν ενώπιον του θρόνου και ενώπιον των τεσσάρων ζώων και των πρεσβυτέρων· και ουδείς εδύνατο μαθείν την ωδήν ει μη αι εκατόν τεσσαράκοντα τέσσαρες χιλιάδες, οι ηγορασμένοι από της γης. ούτοί εισιν οι μετά γυναικών ουκ εμολύνθησαν· παρθένοι γαρ εισιν. Και λέει στην συνέχεια ότι αυτοί την ωδή από την Γη δεν μπορούσε κανείς να την εννοήσει και να την αισθανθεί μόνο λέει όσοι ζούσαν με παρθενία.
Αυτό είναι στο ιδ ’κεφάλαιο στους στίχους 4 και 5.
– Μάλιστα. Τα χωρία τώρα που επικαλούνται οι Πεντηκοστιανοί όπως το Ματθ. 1,25 που λέει ότι και δεν εγνωριζεν αυτήν, έως ου εγεννησε τον υιον αυτής τον πρωτότοκον, καθώς και τα χωρία που αναφέρονται ονόματα αδελφών του Ιησού, έχουν ερμηνευθεί σωστά από τους Πατέρες της ορθόδοξης εκκλησίας.
Ας κάνουν τον κόπο οι αδελφοί μας οι Πεντηκοστιανοί να πάρουν τα ερμηνευτικά κείμενα της Αγίας Γραφής των Πατέρων της εκκλησίας όπως πχ του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου να δουν σε έκταση πως ερμηνεύονται αυτά τα χωρία. Κάθε δική μας προσπάθεια των ερμηνειών αυτών στο περιορισμένο χρόνο της εκπομπής θα τις αδικούσε.
Η αλήθεια πάντως είναι ότι η Θεοτόκος και Παναγία και Υπεραγία και Παναμώμητος και Αειπάρθενος είναι.
Τώρα για το θέμα της σύγκρισης της με τους Αποστόλους και τους άλλους εργάτες του Ευαγγελίου, νομίζω ότι λίγα χρειάζεται να ειπωθούν.
Η ενεργός συνειδητή συμμετοχή στο μυστήριο της ένσαρκου παρουσίας στην Γη, εκείνο το θαυμαστό, ιδού η δούλη Κυρίου γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου, είναι ασύγκριτα μεγαλύτερη από την εν συνεχεία συμμετοχή στη διάδοση του χαρμόσυνου αγγέλματος της πραγματοποίησης αυτού του γεγονότος.
Είναι σαφές δηλαδή, ότι το γεγονός είναι σπουδαιότερο από την αναγγελία του.
Η Παναγία μας είναι κύριος μέτοχος του γεγονότος, το έργο της, την ενσάρκωση δηλαδή του Θεού στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού ανήγγειλαν οι Απόστολοι.
Η Παναγιά, η Πεντηκοστή και το Άγιο Πνεύμα
Όσο αναφορά την Πεντηκοστή και της παρουσίας της Μαρίας στο ανώγειο όπου μαζί με τους Αποστόλους έλαβε το Πνεύμα το Άγιο, ας σκεφτούν οι Πεντηκοστιανοί εις βάθος τα λεγόμενα του αρχαγγέλου Γαβριήλ προς την Θεοτόκο 33 χρόνια περίπου προ της Πεντηκοστής.
“Πνεύμα Άγιον επελεύσεται επί σε και δύναμις υψίστου επισκιάσει σοι” ή την προφητεία δια Αγίου Πνεύματος της Μαρίας “ιδού γαρ από του νυν μακαριούσιν με πάσαι αι γενεαί”, κατά την επίσκεψη της στην Ελισάβετ. Άραγε τι θα είχαν να απαντήσουν για τις σχέσεις της Θεοτόκου με το Άγιο Πνεύμα δεκαετίες ολόκληρες προ της Πεντηκοστής;
– Και μόνο αυτό που, εσείς βέβαια έχετε προσωπική άμεση εμπειρία, που ακούσατε ότι η Παναγία περίμενε στην ουρά για να πάρει Άγιο Πνεύμα, δείχνει ότι μέσα στις συνάξεις των Πεντηκοστιανων δεν επικρατεί το Άγιο Πνεύμα του Θεού, αλλά αλλότρια πνεύματα…
Διότι η Παναγία την ώρα που ενσαρκώθηκε ο Υιός και Λόγος του Θεού ήταν πλήρης Πνεύματος Αγίου και μάλιστα θα λέγαμε ουδέποτε υπήρξε παρόμοια περίπτωση να υπάρχει άνθρωπος στην Γη επάνω να είναι φορεύς της χάριτος Αγίου Πνεύματος σε τόσο μεγάλο βαθμό και να μπορεί να τον αντέξει.
Επίσης, γνωρίζουμε ότι τα άγια πρόσωπα δεν είναι μόνο την ημέρα της Πεντηκοστής που έλαβαν Άγιο Πνεύμα, όλοι οι προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης είχαν λάβει Άγιο Πνεύμα το λαλησαντα δια προφητών, δια Πνεύματος Αγίου ελάλησαν και γνωρίζουμε ότι και οι Απόστολοι πριν την Πεντηκοστή είχαν λάβει Άγιο Πνεύμα να θαυματουργούν και την ημέρα του Πάσχα έλαβαν Άγιο Πνεύμα δια να συγχωρούν τις αμαρτίες των ανθρώπων.
Δεν ήταν κάτι πρωτόγνωρο η σχέσις της Παναγίας με το Άγιο Πνεύμα, εντελώς κάτι το άγνωστο και περίμενε στην ουρά για να πάρει και αυτή Άγιο Πνεύμα την ημέρα της Πεντηκοστής.
Επισημαίνουμε ότι το Πνεύμα που εφώτισε, εφώτισε εντός εισαγωγικών, τους Πεντηκοστιανούς να πουν αυτήν την βλάσφημη φράση, ότι περίμενε στην ουρά να πάρει Άγιο Πνεύμα, δείχνει ότι πρόκειται περί πλάνης, πρόκειται περί αιρέσεως.
Ο γάμος στην Κανά
-Τώρα, για τις σχέσεις του Χριστού με την με μητέρα του όπως περιγράφονται στην Καινή Διαθήκη, η απόσταση που φαίνεται να κρατά ο Ιησούς δεν είναι ο έλλειψη τιμής και αγάπης προς την μητέρα του όπως το ερμηνεύουν οι Πεντηκοστιανοί, παρά ένας τονισμός, διδακτικός για εμάς, ότι πάνω από όλα τα Γήινα όσο αγαπητά και εάν είναι, πρέπει να έχουμε τα επουράνια.
Το περιστατικό του γάμου της Κανά είναι πολύ χαρακτηριστικό και ενδεικτικό για το αν εισακούεται η Θεοτόκος από τον Ιησού Χριστό.
– Εδώ στο Β’ κεφάλαιο του κατά Ιωάννη Ευαγγελίου αναφέρετε το περιστατικό του γάμου της Κανά και νομίζουν όλοι οι αιρετικοί όλοι οι Προτεστάντες και οι Πεντηκοστιανοί και οι μ. τ. Ιεχωβά ότι βρίσκουν ένα επιχείρημα για να υποτιμήσουν την Παναγία, ενώ αντιθέτως, εάν το ερευνήσουμε σε βάθος και το εξετάσουμε το περιστατικό θα δούμε αυτό είναι υπέρ της Παναγίας.
Δηλαδή τι συμβαίνει; Ο Χριστός κάποτε θα άρχιζε ένα συγκλονιστικό έργο, τις θαυματουργίες, ο προ αυτού προφήτης, ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος ούτε ένα θαύμα δεν είχε κάνει, θα άρχιζε λοιπόν τις θαυματουργίες για να εκπληρωθεί η προφητεία του Ησαΐα θα αναγνωρίσετε ο Θεός σας θα κατέβει στη Γη όταν κουφοί θα ακούνε, τυφλοί θα βλέπουν, βουβοί θα μιλούνε και λοιπά και είχε ο Χριστός υπόψη του σε κάποιο άλλο χρονικό σημείο να αρχίσει την έναρξη της θαυματουργίας και όμως παρεμβαίνει η Παναγία και του αλλάζει το πρόγραμμα και τον αναγκάζει να αλλάξει και να ξεκινήσει τις θαυματουργίες από τον γάμο της Κανά!
Ποιος τολμούσε άλλος να παρέμβει και να αλλάξει το πρόγραμμα ενός Θεού; αυτό είναι υπέρ της Παναγίας δεν είναι κατά της Παναγίας όπως λεν οι αιρετικοί.
Η Κοίμηση και η Μετάσταση της Θεοτόκου
– Ασφαλώς…. Για τον ισχυρισμό τέλος των Πεντηκοστιανων ότι η μετάσταση εν σώματι στους ουρανούς της Παναγίας δεν είναι παρά ένα δανεισμός από απόκρυφα Ευαγγέλια που κατά τα αλλά η Εκκλησία απορρίπτει, πρέπει να τονίσουμε για το τυπικό μεν ότι τα περί μεταστάσεως είναι διδασκαλία της Εκκλησιαστική παραδόσεως και ότι αυτή δεν μειώνεται σε κύρος με το γεγονός ότι κάποιοι την περιέλαβαν σε απόκρυφο Ευαγγέλιο, για την ουσία δε, ότι το σώμα που εβάστασε τον Κύριο της Δόξης και νικητή του θανάτου, δεν ήταν δυνατόν να γνωρίσει την φθορά και ότι όπως με έκτακτο και θαυματουργικό τρόπο εγγενηθη από γονείς προχωρημένης ηλικίας έτσι και με έκτακτο τρόπο ανήλθε στους ουρανούς.
Η μεσιτεία της Παναγίας στον Θεό
Όσο αναφορά στο ρόλο της Παναγίας μας σαν μεσίτριας προς τον Βασιλέα των ουρανών και σαν μεγάλης βοηθού των ανθρώπων πρέπει να παρατηρήσουμε τα εξής, ασφαλώς και ο απόλυτο μεσίτης μεταξύ Θεού και ανθρώπων είναι ο Ιησούς Χριστός αυτό δεν χρειάζεται να μας το πουν οι Πεντηκοστιανοί, εκείνοι μάλλον χρειάζεται να εννοήσουν ότι η μεσιτεία και οι πρεσβείες της Παναγίας αλλά και των Αγίων γίνονται εντός του πλαισίου της απόλυτης μεσιτείας του Κυρίου και κατά παραχώρισιν Αυτού.
Αποτελεί λειτουργία της Εκκλησίας Του, του σώματος Του, όπου μέσα σε αυτό εκδηλώνεται η αγάπη και η αλληλοβοήθεια των ευρισκομένων στον ουρανό αδελφών μας και ιδιαίτερα της ουράνιας μητέρα μας, την Παναγίας, προς τους ευρισκόμενους στον κόσμο μελών της στρατευομένης Εκκλησίας.
Το Άγιο Πνεύμα συνδέει τα μέλη της εκκλησίας μεταξύ τους και δια αυτού οι εν τω ουρανώ άγιοι και η Παναγία, παρακολουθούν και γνωρίζουν κάθε τι που συμβαίνει στη Γη, βοηθώντας και στηρίζοντας τους εν τη Γη ζώντες που μάχονται τον Διάβολο και τα όργανα του.
– Δεν είναι αντι-γραφικό το ότι κάποιος που βρίσκεται στον ουρανό αναλαμβάνετε τι γίνεται κάτω στη Γη και απορούμε που διάφοροι αιρετικοί λένε ότι διαβάζουν την Αγία Γραφή. Εδώ στο 6ο κεφάλαιο της Αποκαλύψεως αναφέρετε ότι οι ψυχές των μαρτύρων που ήταν κάτω από το ουράνιο θυσιαστήριο αντιλαμβάνονταν τι γινόταν κάτω στη Γη, μάλιστα λέει εδώ κατά λέξιν και εκραζον μετά φωνής μεγάλης λήγοντες έως πότε ο Δέσποτα Άγιε και αληθινέ δεν κρίνεις και εκδικείς το αίμα ημών από των κατοικούντων επί της Γης;
Δηλαδή αυτοί ενώ είναι στον ουράνιο χώρο τι αντιλαμβάνονται; ότι κάτω στη Γη συνεχίζουν να σφάζουν τους Χριστιανούς και να έχουμε και καινούργιους μάρτυρες. Πώς αυτοί το αντιλαμβάνονται; Το αντιλαμβάνονται δια της χάριτος του Αγίου Πνεύματος.
Το Άγιο Πνεύμα το οποίο κυκλοφορεί στην στρατευόμενη Εκκλησία κυκλοφορεί και στην θριαμβευουσα Εκκλησία και δεν θα βάλουμε ένα τοίχο να κάνουμε φτωχή, να συρρικνώσουμε, την στρατευόμενη Εκκλησία και να την απομονώσουμε από την θριαμβευουσα Εκκλησία, αυτό είναι σκέτη φτώχεια, η Ορθόδοξος εκκλησία έχει πλούτο, πλούτο ανεξάντλητο, ο ανεξιχνίαστος πλούτος του Χριστού, δια του Αγίου Πνεύματος και οι Άγιοι αντιλαμβάνονται τι τους ζητάμε και πολύ περισσότερο η μητέρα του Χριστού αντιλαμβάνεται.
– Τα αναρίθμητα θαύματα της Παναγίας μας για τα οποία βοά η Χριστιανοσύνη και ειδικά ο Ελληνισμός, που έχει το όνομα της Παναγίας στο στόμα του σε κάθε δύσκολη στιγμή, θα πρέπει σοβαρά να προβληματίσουν τους Πεντηκοστιανούς.
Ο Έλληνας τιμά και ευλαβείται ιδιαίτερα την Παναγία που την βλέπει βοηθό σε κάθε πρόβλημα του, ατομικό, κοινωνικό, και εθνικό.
Και αυτό γίνεται μέσα στην Εκκλησία του Χριστού, χωρίς καθόλου να μειώνεται το κύρος Του, όπως λένε οι Πεντηκοστιανοί.
Το αντίθετο μάλιστα συμβαίνει, η Θεοτόκος είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένη με τον πρόσωπο του Ιησού Χριστού.
Κάθε προσπάθεια υποβιβασμού της είναι ταυτόχρονα προσπάθεια μείωσης και της δικής Του αξίας.
Δεν μπορείς να μιλάς με σεβασμό και αγάπη για τον ενσαρκωμένο Θεό και ταυτόχρονα να υποτιμάς την μητέρα Του.
Όποιος το κάνει αυτό είναι ασεβής και βλάσφημος, μακράν του Αγίου Πνεύματος και συνεργός του πονηρού πνεύματος, είτε το θέλει είτε όχι.
– Αγαπητοί ακροατές αυτά είχαμε να σας πούμε για σήμερα, προσευχηθείτε ώστε όσοι έχουν μπλέξει με την πλάνη των Πεντηκοστιανών να έρθουν σε επίγνωση της αληθείας.
Σας ευχαριστούμε που ήσασταν μαζί μας, σας χαιρετούμε και ο Θεός μαζί σας.
