Άγιος Μεθόδιος ο επίσκοπος Πατάρων. Βίος και Μαρτύριο.
Ο Άγιος Μεθόδιος επίσκοπος Πατάρων αφιέρωσε τον εαυτό του στον Θεό. Έγινε τίμιο σκεύος του Αγίου Πνεύματος και με τα ένδοξα και γλυκά του λόγια ενέπνευσε και φώτισε τα πλήθη των Ορθοδόξων. Πολέμησε την αίρεση των οπαδών του Ωριγένη.
Ο διάβολος όπλισε τους ακολούθους του να θανατώσουν τον Άγιο. Ο Άγιος Μεθόδιος αποκεφαλίστηκε και έτσι πήρε δύο στεφάνια. Τον στέφανο του Μάρτυρα και τον στέφανο του Ιεράρχη.
Ο Άγιος Μεθόδιος ο επίσκοπος Πατάρων, γνήσιος ιερέας και μάρτυρας του Θεού, μας άφησε συγγράμματα, που αποτελούν το απόσταγμα της σοφίας του.
Είπε και πολλές προφητείες για τα μελλούμενα να συμβούν, όπως για τις μεταβολές και τις μεταμορφώσεις των βασιλείων, για τις καταστροφές και τους πολέμους των εθνών, για την ερήμωση και την καταστροφή πολλών τόπων και πόλεων, ορθόδοξων και αιρετικών βασιλέων, και του Αντιχρίστου και του βασιλείου του, και για την καταστροφή και τον αφανισμό κάθε ανθρώπινης σάρκας.
Άγιος Μεθόδιος ο επίσκοπος Πατάρων. Προφητεία για την Κωνσταντινούπολη και τον Αντίχριστο.
Η προφητεία έχει κάποια κοινά σημεία με την προφητεία του Δανιήλ για τον Αντίχριστο, την Αποκάλυψη, τις προφητείες του Πατρο-Κοσμά και άλλα πατερικά κείμενα.
Έρευνες συμφωνούν στην αυθεντικότητα του κειμένου και στην ταυτότητα του συγγραφέα του, αλλά (δυστυχώς) έχουν σωθεί παραλλαγές της προφητείας σε διαφορετικά χειρόγραφα. Για παράδειγμα, στην εκδοχή της προφητείας που είναι σωσμένη στο “Anecdota Graeco – Byzantina” του Βασίλιεφ, δεν υπάρχει καμία αναφορά στον Ιωάννη.
Στην προφητεία του για τον Αντίχριστο, ο Άγιος Μεθόδιος λέει ότι θα γίνει μεγάλος πόλεμος στην Κωνσταντινούπολη, πριν το τέλος του κόσμου. Στα πατερικά κείμενα ο Έβδομος Αιώνας είναι η Έβδομη Χιλιετία από Κτίσεως Κόσμου (το 1992 μΧ περάσαμε το 7500 από Αδάμ).
Στον πόλεμο της Κωνσταντινούπολης θα ηττηθούν οι Τούρκοι (Αγαρηνοί στο κείμενο της προφητείας). Έξι μήνες αργότερα, 18 έθνη θα επιτεθούν στην Κωνσταντινούπολη. Αυτός θα είναι ο χειρότερος και πιο άγριος πόλεμος όλων των εποχών.
Το ένα τρίτο των Τούρκων θα σφαγιασθεί, το ένα τρίτο θα βαφτιστεί, και το ένα θα φύγει στα βάθη της Ανατολής.
Οι αναφορές στον σοφό βασιλέα, θυμίζουν τη λεγόμενη Αναλαμπή της Ορθοδοξίας που ελέγχεται από πολλούς πατέρες ως πλάνη.
Ο Αντίχριστος θα παρουσιάσει τον εαυτό του ως Θεό και Μεσσία τον Εβραίων. Θα κατάγεται από τη φυλή του Δαν και θα παρασύρει πολλούς να τον ακολουθήσουν στον όλεθρο. Αρρώστιες και πείνα θα βασανίζουν τον πλανήτη.
Τα 7 χρόνια της βασιλείας του Αντιχρίστου (τρεισήμισι και τρεισήμισι) θα τελειώσουν με τη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου και την Τελική Κρίση.
Εν ταις εσχάταις ημέραις του εβδόμου αιώνος επαναστατήσονται οι Αγαρηνοί και περικυκλώσουσι τα τείχη της Πόλεως Βυζαντίου, και συναχθήσονται πάντα τα Έθνη εν αυτή και Επτάλοφος στρέψει το πρόσωπον αυτής επί της δύσιν του ηλίου και ουαί Σοι Επτάλοφε, εκ τοιαύτης οργής, όταν κυκλωθής υπό στρατοπέδου πολλού και κυρειυθής ως δια μικρού πράγματος, και τα ωραία Σου τείχη πεσούνται ωσεί καλιά, και πατήσει το μειράκιον επί Σε χαλινώ, το σκήπτρον θήσει, και εν αυτώ ου μένει και βάλει τας χείρας αυτούς εις τα Άγια του Θεού Θυσιαστήρια, και τα Άγια αποκρούσουσι και τρώσουσι τους ιούς της απωλείας, και μετά ταύτα εγερθήσεται ο όφις ο κοιμώμενος και πατάξει τον κόρακα, και το διάδημα αυτού, ανακολπωσάμενος, και μεγαλυνθήσεται το όνομα αυτού, προς μικρόν, οι δε υιοί της απωλείας στηρίξαντες δώσι τα πρόσωπα αυτών επί την δύσιν του ηλίου, και ούτω δώσει ο όφις ο κοιμώμενος θάνατον όσιον, και κρατήσει επί Επταλόφου το Ξανθόν γένος, εξ ή πέντε, και φυτευθήσονται εν αυτή λάχανα, και φάγονται εξ αυτών πολλοί εις εκδίκησιν των Αγίων, κρατήσουσι δε επί την Ανατολήν προνοηταί τρεις, και δύσει (οδείναι) ο προφητεύων, και μετά τούτον εγερθήσεται αυτόνομος, και μετά τούτον έτερος λύκος αγριώδης, και δείρωσι τους Ισμαηλίτας, και διώξουσιν αυτούς έως Κολωνίαν, και ταραχθήσονται και τα καθήμενα Έθνη, άτινα εισί επί τα βόρεια μέρη, κινήσουσι μετά μεγάλης βίας και δριμύτητος θυμού, και χωρισθήσονται εις τέσσαρας αρχάς, και η μεν πρώτη εις Έφεσσον, η δε Δευτέρα εις τα Μελάγια, η τρίτη εν Ακροκάμπω, ήγουν εις την Πέργαμον, και η τέταρτη εις Βιθυνίαν, και σωρεύσουσι ξύλα πολλά, και καταπατήσουσιν αυτής τα όρια, τότε ταραχθήσονται τα έθνη τα καθήμενα επί Νότου γωνίας, και εγερθήσεται ο Μέγας Φίλιππος μετά γλωσσών δέκα οκτώ, συναχθήσονται εν τη Επταλόφω, και συγκροτήσουσι πόλεμον, οις ου γέγοναι πώποτε, και δραμούσιν εις τας εμβολάς και εις τας ρύμας της Επταλόφου, και ο φόνος των ανθρώπων ως ποταμός κινήσει, και θολωθήσεται η θάλασσα εκ του αίματος έως τα βάθη της αβύσσου.
Τότε ο βους βοήσει και η ξηρόλαφος θρηνήσει, και τότε σταθώσιν οι ίπποι, και φωνή εξ ουρανού κράξει, στώμεν, στώμεν, ειρήνη υμίν αρκεί η εκδίκησης αύτη επί τους απειθείς και ανηκόους, και απέλθετε επί τα δεξιά μέρη της Επταλόφου, και εκεί ευρήσεται άνθρωπον επί δύο κίονας ιστάμενον εν κατηφεία πολλή, (έσται δε λαμπρός το είδος, δίκαιος, ελεήμων, φορών πενιχρά, της όψει αυστηρός και τη γνώμη πράος) έχοντα επί τον δεξιόν αυτού πόδα καλάμου τύλωμα, και φωνή υπό του αγγέλου κηρυχθήσεται, συνήσατε αυτόν Βασιλέα, και δώσουσιν αυτώ εις την δεξιάν χείρα ρομφαίαν, λέγοντες αυτώ, ανδρίζου Ιωάννη, και ίσχυε και νίκα τους εχθρούς σου, και επάρας την ρομφαίαν παρά του αγγέλου, πατάξει τους Ισμαηλίτας Αιθίοπας, και πάσαν γενεάν άπιστον.
Τους δε Ισμαηλίτας μερίσει εις τρία μέρη και την μεν πρώτην εν ρομφαία, την δε δευτέραν βαπτίσει, την τρίτην καταδουλώσει εν τη Ανατολή και εν τω υποστρέφεσθαι αυτόν, ανοιχθήσονται οι θησαυροί της γης, και πάντες πλουτίσωσι, και ουδείς εξ αυτών πένης, και η γη αποδώσει τον καρπόν αυτής εκατονταπλασίονα, τα δε όπλα τα πολεμικά γενήσονται εις άροτρα και δρέπανα και βασιλεύσει έτη τριάκοντα πέντε, και μετά την τελευτήν αυτού, βασιλεύσει έτη δώδεκα, και Ούτος προείδε τον θάνατον αυτού, και Ούτος πορεύσεται εις Ιεροσόλυμα, και παραδώσει την Βασιλείαν Αυτού τω Θεώ, και έκτοτε βασιλεύσουσιν οι τέσσαρες υιοί αυτού, και ο μεν πρώτος βασιλεύσει εν τη Ρώμη, ο δε δεύτερος εν Αλεξανδρεία, ο τρίτος εν Θεσσαλονίκη και ο τέταρτος εν Επταλόφω.
Ούτοι αλληλομαχήσαντες, στρατοπεδεύσουσιν επ’ αλλήλους, και τους ιερείς και μοναχούς στρατοπεδεύσουσι, και ουδείς εξ αυτών σωθήσεται, και εν τω μη είναι άνδρα δίκαιον βασιλεύσει γύναιον μιαρόν και αναίσχυντον εν τη Επταλόφω και αυτή μιανεί τα άγια του Θεού θυσιαστήρια, και αύτη σταθείσα εν μέσω της Επταλόφου, κηρύξει φωνή μεγάλη λέγουσα, τις Θεός πλην εμού; και τις ο ανθιστάμενος εν τη εμή βασιλεία; και ευθύς σεισθήσεται η Επτάλοφος, και καταποντισθήσεται σύμψυχος εν βυθώ απωλείας, και μόνος μέλλουσι θρηνείν την Επτάλοφον, και ούτος βασιλεύσει εν Θεσσαλονίκη έτερος επί χρόνου μακρού, είτα καταποντισθήσεται και η Σμύρνη και η Κύπρος από ανεμοστροβίλου θαλάσσης, και τότε βασιλεύσει ο Αντίχριστος, και πράξει κατά φαντασίαν φοβερά και εξαίσια πράγματα, ώστε ει δυνατόν και τους εκλεκτούς πλανήσει, καθ’ α φησι Κύριος, μέλλει γαρ γεννηθήναι εξ Εβραίων, φυλής Δαν, εκ μιαράς παρθένου άνθρωπος, ενδεδυμένος καθάπερ ο Διάβολος, και το μεν πρώτον δείξαι πραότητα, ταπείνωσιν εις τον κόσμον, και υπόκρισιν δείξει εις τους ανθρώπους, και τότε μέλλει υπό του πλήθους αγαπηθήναι, και αναγορευθείς βασιλεύς ποιήσει εξαίσια έργα, αγαπήσει δε πρώτον τους Ιουδαίους, και τον κατεστραμμένον ναόν ανοικοδομήσει, και γενήσονται λοιμοί και λιμοί, καταποντισμοί κατά τόπους, και ύδατα αποφράξουσιν, ο ουρανός ου δώσει την δρόσον αυτού επί την γην, και κρατήσει ο τριασκατάρατος ούτος δαίμων έτη τρία και μήνας εξ, τότε κολωβοθήσονται αι ημέραι, και ο χρόνος ως μην διαβήσεται, και ο μην ως εβδομάς, ως μία ημέρα και η ημέρα ως ώρα.
Μετά ουν την συμπλήρωσιν, βρέξει ο Θεός πυρ επί την γην, και η γη κατακαήσεται πήχεις τριάκοντα, τότε βοήσει η γη προς Κύριον, και δημιουργόν αυτής λέγουσα, Παρθένος ειμί, Κύριε ενώπιόν Σου, και ουκ έστιν εν εμοί αμαρτία, τότε οι ουρανοί ως βιβλίον έσονται, και οι άγγελοι, του Θεού σαλπίσουσι τας εαυτών σάλπιγγας και οι απ’ αιώνος δίκαιοι αναστήσονται, και στηθήσονται αι εκ δεξιών του Υψίστου, οι δε αμαρτωλοί εξ ευωνύμων.
Κι οι μεν δίκαιοι απελεύσονται εις τον Παράδεισον, οι δε αμαρτωλοί εις την Κόλασιν, και προς τον βύθιον δράκοντα εν βυθώ Ταρτάρου, ίνα συν τοις υπουργοίς αυτού αυτόν προσκυνώσι και βασιλέαν αυτόν επιγράψαντες, κολάζωνται αιωνίως.
Ημάς δε πάντας γένοιτο επιτυχείν της Χριστού βασιλείας, προσκυνείν δε Πατέρα, Υιόν και Πνεύμα Άγιον, την μίαν θεότητα και βασιλείαν, εν Χριστών τω Κυρίω ημών ω η δόξα εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Άγιος Μεθόδιος ο επίσκοπος Πατάρων. Γιορτή.
Ο Άγιος Μεθόδιος ο ιερομάρτυρας γιορτάζει στις 20 Ιουνίου.
Άγιος Μεθόδιος ο επίσκοπος Πατάρων. Απολυτίκιο.
Θείαν μέθοδον της ευσεβείας, εθησαύρησας τη Εκκλησία, ως ιεράρχης και μάρτυς Μεθόδιε· συ γαρ σοφίας τον πλούτον δρεψάμενος, αθλητικώς το σον τάλαντον ηύξησας. Πάτερ όσιε Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρίσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Άγιος Μεθόδιος ο επίσκοπος Πατάρων. Έτερο απολυτίκιο.
Ως στύλος ακλόνητος, της Εκκλησίας Χριστού, και λύχνος αείφωτος της οικουμένης σοφέ, εδείχθης Μεθόδιε· έλαμψας εν τώ κόσμω, διά του μαρτυρίου, έλυσας των ειδώλων, την σκοτόμαιναν μάκαρ, διό εν παρρησία Χριστώ, πρέσβευε σωθήναι ημάς.
Άγιος Μεθόδιος ο επίσκοπος Πατάρων. Μεγαλυνάριο.
Χαίροις των Οσίων η καλλονή, και αιρετιζόντων, ο θειότατος ελεγκτής, των Αρχιερέων, το καύχημα το μέγα, και κλέος των Μαρτύρων, Πάτερ Μεθόδιε.
Άγιος Μεθόδιος ο επίσκοπος Πατάρων. Κάθισμα.
Θυσιαστήριον τερπνόν την καρδίαν, αποτελέσας εν αυτώ αναιμάκτους, Ιερουργέ προσήγαγες θυσίας Θεώ, αθλήσας δε στερρότατα, και τυθείς προσηνέχθης, θυσία ώ Μεθόδιε, δι’ ημάς τώ τυθέντι, όν εκτενώς ικέτευε αεί, πάντας σωθήναι, τους πόθω υμνούντάς σε.
